Abstract
Bu çalışma ‘Hz. Muhammed: Allah’ın Elçisi’ (Hz. Muhammad: The Messenger of God) filminin ürettiği söylem dilini niteliği bakımından konu edinmektedir. Araştırma nesnesi olan filmin sinema ve İslamofobi ilişkisi üzerine tartışılabilecek bir potansiyele sahip olduğu düşünülmektedir. Çalışma, bu ilişki bağlamında üretilen söylem dilinin sinematografik öğeler ile nasıl görünür kılındığını göstermeyi amaçlamaktadır. Film çözümlenirken Teun A. Van Dijk’ın ‘söylem analizi’ yöntemi kullanılmıştır. Van Dijk’ın egemen yapının haber metinlerindeki ideolojisinin çözümlemesinde kullandığı bu yöntem, bu araştırmada ideoloji çözümlemesi olarak değil, söylemi oluşturan parçaların; makro yapı ve mikro yapıların çözümlenmesi bağlamında kullanılmıştır. Bu çerçevede ‘Hz. Muhammed: Allah’ın Elçisi’ (Hz. Muhammad: The Messenger of God) filminin teknolojik sinema olanaklarını kullanarak İslam dinini yücelten bir söylem dili ürettiği ve İslamofobiye karşı bir cevap niteliği taşıdığı görülmüştür. Film, sinemanın gücünden yararlanarak, imgeler ve imajlar yardımıyla söylem dilini oluşturmuş ve izleyiciye sunmuştur. İslamofobi içerikli yüzlerce filmdeki kaba, çirkin, kirli, kötü, terörist Müslüman tiplemelerine karşın, Müslümanları iyi temalar ile karakterize etmiştir. ‘Kötü Müslüman’ imajının aksini uygulayarak, Müslümanların uluslararası sinemadaki gerçek temsiline olanak sağlamıştır.