Research Article
BibTex RIS Cite

Medyanın Olası Etkilerine Yönelik Geliştirilen Kamu Politikalarının Alımlanmasına Yönelik Bir İnceleme

Year 2020, , 111 - 135, 30.12.2020
https://doi.org/10.33464/mediaj.825220

Abstract

Günümüzde gelişen teknolojiyle birlikte, medya araçlarının günlük hayatımızdaki yeri ve önemi de artmaya başlamıştır. Hiç şüphesiz, medya araçlarında meydana gelen çeşitlilik bu araçların denetlenmesini ve çeşitli kamu politikalarının uygulanmasını hem zorlaştırmakta hem de zorunlu hale getirmektedir. Her bir medya aracının farklı yapılanması ve uygulaması söz konusudur. Ancak her medya aracı birey üzerindeki etkileri konusunda benzerlikler taşımaktadır. İletişimsel çeşitliliğin bireyler üzerindeki etkilerine yönelik sayısız akademik çalışma olmasına rağmen bu araçları doğru kullanmayı sağlayan ya da sağlayacak olan uyarıcı ve bilgilendirici sistemlere yönelik bilimsel çalışmalar yok denecek kadar azdır. Bu bağlamda bu çalışmada medyanın olası etkilerine yönelik olarak geliştirilen kamu politikalarını vurgulamak ve bu politikaların izleyici tarafından alımlanmasını ortaya koymak amaçlanmıştır. Uygulanan kamu politikaların alımlanmasına, işlevselliğine yönelik daha doğru bir çıktı elde etmek amacıyla çalışmada medyanın birey üzerindeki etkileri de belirlenmeye çalışılmıştır. Bu çerçevede çalışma kapsamında derinlemesine görüşme gerçekleştirilmiştir. Yarı yapılandırılmış derinlemesine görüşmesi kapsamında 12 ebeveyn (6 erkek, 6 kadın) ve 3-14 yaş arası 10 çocuk ile mülakat yapılmıştır. Elde edilen bulgular neticesinde katılımcıların sosyo-demografik açıdan farklı özellikler göstermesine rağmen medyanın etkileri ve koruyucu işaretlere yönelik benzer görüşler sundukları ortaya konmuştur. Koruyucu işaretler katılımcılar tarafından genel anlamda “faydalı” ancak “yetersiz” olarak değerlendirilmiştir. Bununla birlikte program tercihi üzerinde çok fazla etki etmediği ve genellikle yasak meyve etkisi oluşturduğu tespit edilmiştir.

References

  • Avşar, Z. (2004). Medyada yoğunlaşma ve şeffaflaşma: Yasal düzenlemeler, beklentiler, sorun alanları, İletişim Araştırmaları, 2(2), 87-112.
  • Avşar, Z. ve Demir, V. (2005). Düzenleme ve uygulamalarla medyada denetim, Ankara: Piramit Yayınları.
  • Avşar, Z. ve Kaya E.E. (2013). Medyanın iffeti, Ankara: Altınpost Yayınları.
  • Çöloğlu Özonur, D. (2010). Televizyon mesih mi, şeytan mı? (1. Baskı). Ankara: Ütopya Yayınevi.
  • Çöloğlu, Ö. (2009). Televizyon şiddetine karşı geliştirilen kamu politikaları, sermayenin medyası medyanın sermayesi: Ekonomi politik yaklaşımlar, Der. Selda Bulut (1. Baskı). Ankara: Ütopya Yayınları.
  • Hobbs, R., (2004). Medya okuryazarlığı hareketinde yedi büyük tartışma, (Çev. Melike Türkân Bağlı) Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, cilt: 37, sayı: 1, ss.122-140.
  • Huesmann, L.R. ve Taylor, L.D. (2003). The case against the case against media violence, (Editor Gentile D.), Media violence and children. Westport: Connecticut: Greenwood Press, 107–130
  • İnternet: https://www.bbfc.co.uk/about-classification/pg, 22 Temmuz 2016’da alınmıştır.
  • İspir, N.B. ve İspir, B. (2008). Televizyon programı içeriği dereceleme sembollerinin kullanımı ve ebeveyn yönlendirmesi, Selçuk İletişim Dergisi, 5(3).
  • Kellner, D., and Share, J., (2005). Toward Critical Media Literacy: Core concepts, debates, organizations, and policy, Discourse: studies in the cultural politics of education Vol. 26, No. 3, September 2005, pp. 369/386.
  • Kıncal, R.Y. ve Kartal, O.Y. (2009). “Medya okuryazarlığı eğitimi”, Milli Eğitim Dergisi, Sayı: 181, ss.318-333.
  • Machet, E. ve Robillard, S. (1999). Televizyon ve kültür: Avrupa’daki politikalar ve yasal düzenlemeler, (Çev. Erol Mutlu), Ankara: TRT Eğitim Dairesi Başkanlığı.
  • O’Neill, B. (2011). Media Effects in Context, (Ed. Virgina Nightingale), The Handbook of Media Audiences, Oxford: Blackwell.
  • Öktem, F., Sayıl, M. ve Özen Çelenk, S. (2006). Çocuklar ve gençlerin televizyonun zararlı içeriklerinden korunması: akıllı işaretler sınıflandırma sistemi akademik çalışma altyapısı, https://www.rtukisaretler.gov.tr/AIAdministration/download/akademikRapor_3.doc Erişim Tarihi, 23. 02. 2016.
  • Srygly Kerentzman, S. (1978). Influence of mass media on today’s young People, educational Liadership,526-529. http://www.ascd.org/ASCD/pdf/journals/ed_lead/el_197804_srygley.pdf Erişim Tarihi: 18.01.2016.
  • Taşkıran Öncel, N., (2007). Medya okuryazarlığına giriş, Beta Yayınları, İstanbul.
  • Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2013). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (9. Baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Year 2020, , 111 - 135, 30.12.2020
https://doi.org/10.33464/mediaj.825220

Abstract

References

  • Avşar, Z. (2004). Medyada yoğunlaşma ve şeffaflaşma: Yasal düzenlemeler, beklentiler, sorun alanları, İletişim Araştırmaları, 2(2), 87-112.
  • Avşar, Z. ve Demir, V. (2005). Düzenleme ve uygulamalarla medyada denetim, Ankara: Piramit Yayınları.
  • Avşar, Z. ve Kaya E.E. (2013). Medyanın iffeti, Ankara: Altınpost Yayınları.
  • Çöloğlu Özonur, D. (2010). Televizyon mesih mi, şeytan mı? (1. Baskı). Ankara: Ütopya Yayınevi.
  • Çöloğlu, Ö. (2009). Televizyon şiddetine karşı geliştirilen kamu politikaları, sermayenin medyası medyanın sermayesi: Ekonomi politik yaklaşımlar, Der. Selda Bulut (1. Baskı). Ankara: Ütopya Yayınları.
  • Hobbs, R., (2004). Medya okuryazarlığı hareketinde yedi büyük tartışma, (Çev. Melike Türkân Bağlı) Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, cilt: 37, sayı: 1, ss.122-140.
  • Huesmann, L.R. ve Taylor, L.D. (2003). The case against the case against media violence, (Editor Gentile D.), Media violence and children. Westport: Connecticut: Greenwood Press, 107–130
  • İnternet: https://www.bbfc.co.uk/about-classification/pg, 22 Temmuz 2016’da alınmıştır.
  • İspir, N.B. ve İspir, B. (2008). Televizyon programı içeriği dereceleme sembollerinin kullanımı ve ebeveyn yönlendirmesi, Selçuk İletişim Dergisi, 5(3).
  • Kellner, D., and Share, J., (2005). Toward Critical Media Literacy: Core concepts, debates, organizations, and policy, Discourse: studies in the cultural politics of education Vol. 26, No. 3, September 2005, pp. 369/386.
  • Kıncal, R.Y. ve Kartal, O.Y. (2009). “Medya okuryazarlığı eğitimi”, Milli Eğitim Dergisi, Sayı: 181, ss.318-333.
  • Machet, E. ve Robillard, S. (1999). Televizyon ve kültür: Avrupa’daki politikalar ve yasal düzenlemeler, (Çev. Erol Mutlu), Ankara: TRT Eğitim Dairesi Başkanlığı.
  • O’Neill, B. (2011). Media Effects in Context, (Ed. Virgina Nightingale), The Handbook of Media Audiences, Oxford: Blackwell.
  • Öktem, F., Sayıl, M. ve Özen Çelenk, S. (2006). Çocuklar ve gençlerin televizyonun zararlı içeriklerinden korunması: akıllı işaretler sınıflandırma sistemi akademik çalışma altyapısı, https://www.rtukisaretler.gov.tr/AIAdministration/download/akademikRapor_3.doc Erişim Tarihi, 23. 02. 2016.
  • Srygly Kerentzman, S. (1978). Influence of mass media on today’s young People, educational Liadership,526-529. http://www.ascd.org/ASCD/pdf/journals/ed_lead/el_197804_srygley.pdf Erişim Tarihi: 18.01.2016.
  • Taşkıran Öncel, N., (2007). Medya okuryazarlığına giriş, Beta Yayınları, İstanbul.
  • Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2013). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (9. Baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık.
There are 17 citations in total.

Details

Primary Language Turkish
Subjects Radio-Television
Journal Section Makaleler
Authors

Zakir Avşar 0000-0002-1427-127X

Songül Omur 0000-0003-2563-2445

Publication Date December 30, 2020
Published in Issue Year 2020

Cite

APA Avşar, Z., & Omur, S. (2020). Medyanın Olası Etkilerine Yönelik Geliştirilen Kamu Politikalarının Alımlanmasına Yönelik Bir İnceleme. Uluslararası Medya Ve İletişim Araştırmaları Hakemli Dergisi, 3(2), 111-135. https://doi.org/10.33464/mediaj.825220