Bu çalışmada kontrollü koşullarda büyütülen I. tinctoria (çivitotu) bitkisinin çevresel stres koşullarına
toleransı ve dışsal poliaminlere tepkisi araştırılmıştır. İlk aşamada
bitkiler dört farklı tuz derişimindeki (0, 50, 100 ve 200 mM) NaCl solüsyonu
ile sulanarak tuz stresine maruz bırakılmıştır. Bitkiler genelde artan tuz
dozlarını tolere ederken, 200 mM’lık
tuz konsantrasyonundan etkilenmiş ve indigo da dahil olmak üzere verim
düşmüştür. İkinci aşama olarak fideler kuraklık stresine maruz
bırakılmış ve 3., 7. ve 10. günde kuraklığın etkileri incelenmiştir. Kuraklıkta
geçen gün sayısı arttıkça indigo ve
verimde azalma olmuş, en düşük değerler 10. gündeki verilerden elde edilmiştir.
Üçüncü aşama olan poliamin uygulamasında spermin, spermidin ve putresin
poliaminleri dört farklı konsantrasyonda (0, 0.1, 1 ve 2 mM) yapraktan
uygulanmıştır. Uygulamada tüm
poliaminler indigo ve fide verimini arttırmış, en iyi sonuç putresinden elde
edilmiştir. Dördüncü aşama olan poliamin+tuz stresi uygulamalarında
indigo miktarını ve yaprak verimini en çok artıran ve etkili olan poliamin
putresin olmuştur. Beşinci aşama olan
poliamin+kuraklık stresi uygulamasında spermin başta olmak üzere tüm
poliaminlerin etkili olduğu görülmüştür.
In this study, I. tinctoria (woad) cultivated under controlled conditions was investigated for its tolerance to environmental stress conditions and its response to external polyamines. The plants were exposed to salinity stress by irrigating the soil with four different concentrations (0, 50, 100 and 200 mM) of NaCl solution While plants generally tolerated increasing salt doses, they were affected by a salt concentration of 200 mM and the yield, including indigo, decreased. As a second step, seedlings were exposed to drought stress and the effects of drought on the 3rd, 7th and 10th days were examined. While the number of days in the drought increased, the indigo and yield decreased, and the lowest values were obtained at 10th day. In the third step, spermine, spermidine and putresin polyamines were applied at four different concentrations (0, 0.1, 1 and 2 mM) on the leaves of plant. In practice, all polyamines increased the yield of indigo and seedlings, however the best results were obtained from putresin. The fourth stage was polyamine + salt stress application and in this stage, putresin was the most effective polyamine which increased the amount of indigo and leaf yield. Polyamine + drought stress was the fifth stage, and all polyamines, especially spermine, were found to be effective in this stage.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Agricultural Engineering |
Journal Section | Makaleler |
Authors | |
Publication Date | December 1, 2017 |
Submission Date | February 22, 2017 |
Published in Issue | Year 2017 Volume: 30 Issue: 3 |
Mediterranean Agricultural Sciences is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.