Examining the Relationship Between Teachers' Digital Parenting Awareness and Digital Addictions

Yıl 2024, Cilt: 20 Sayı: 3, 525 - 545, 23.12.2024

Cebrail Urtekin , Mehmet Murat

https://doi.org/10.17860/mersinefd.1511726

Öz

This study aimed to examine the relationship between digital parenting awareness and digital addictions of teachers who are parents. In addition to this purpose, since teachers' digital parenting awareness and digital addictions were examined in terms of various variables, the research was designed with descriptive and relational scanning models, which are among the general scanning models. The population of the study consists of teachers who work in Ankara and Istanbul and have children between the ages of 3-12. In this context, data was collected from 462 teachers using simple random sampling method. One-Way Analysis of Variance (ANOVA), Kruskal wallis-H, One-Way Multivariate Analysis of Variance (MANOVA) and Pearson Correlation analysis were used to analyze the variables. In the study, a difference was observed in the teachers' digital addiction and digital parenting awareness levels in terms of daily digital usage time, purpose of digital device use, most frequently used social media application, and receiving training on digital addiction. In the study, a significant relationship was found between parents' digital addictions and their digital parenting awareness.

Anahtar Kelimeler

teacher, digital addiction, digital parenting awareness

Öğretmenlerin Dijital Ebeveynlik Farkındalıkları ile Dijital Bağımlılıkları Arasındaki İlişkinin İncelenmesi

Öz

Bu araştırmada ebeveyn olan öğretmenlerin dijital ebeveynlik farkındalıkları ile dijital bağımlılıkları arasındaki ilişkinin incelenmesi amaçlanmıştır. Bu amacın yanında öğretmenlerin dijital ebeveynlik farkındalıkları ile dijital bağımlılıkları çeşitli değişkenler açıcısından incelendiği için araştırma, genel tarama modellerinden betimsel ve ilişkisel tarama modelleri ile desenlenmiştir. Çalışmanın evreni Ankara ve İstanbul illerinde çalışan ve 3-12 yaş arası çocuğu olan öğretmenlerden oluşmaktadır. Bu kapsamda basit seçkisiz örnekleme yöntemi ile 462 öğretmenden veri toplanmıştır. Değişkenlerin analizinde Tek Yönlü Varyans Analizi (ANOVA), Kruskal Wallis-H, Tek Yönlü Çok Değişkenli Varyans analizi (MANOVA) ve Pearson Korelasyon analizi kullanılmıştır. Araştırmada öğretmenlerin dijital bağımlılık ve dijital ebeveynlik farkındalık düzeylerinde günlük dijital kullanım süresi, dijital cihaz kullanım amacı, en sık kullanılan sosyal medya uygulaması, dijital bağımlılık konusunda eğitim alma durumu değişkenleri açısından farklılaşma gözlemlenmiştir. Araştırmada ebeveynlerin dijital bağımlılıkları ile dijital ebeveynlik farkındalıkları arasında anlamlı ilişki bulunmuştur.

Anahtar Kelimeler

dijital ebeveynlik farkındalığı, öğretmen, dijital bağımlılık

Kaynakça

• Akıncan, E. (2022). Ortaokul öğretmenlerinin dijital okuryazarlık dijital bağımlılık ve bilgi güvenliği farkındalık düzeylerinin incelenmesi. (Tez No: 764153). [Yüksek lisans tezi, Amasya Üniversitesi].
• Akkaya, S., Tan, Z., Kapıdere, M. & Şahin, S. (2021). Investigation of the relationship between parents' awareness of digital parenting and the effects of digital games on their children. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 22(1), 889-917. https://doi.org/10.17679/inuefd.905569
• Alımcı, F. (2019). Kayseri’deki anne babaların internet medya okuryazarlığı bilinçliliği üzerine bir araştırma. (Tez No: 589525). [Yüksek lisans tezi, Erciyes Üniversitesi].
• Altunkürek, Ş. Z. & Özçoban, K. (2020). Lise öğrencilerinin internet bağımlılıkları ile sağlıklı yaşam biçimi davranışları. Bağımlılık Dergisi, 21(4), 275-284.
• Arslan, A. (2020). Üniversite öğrencilerinin dijital bağımlılık düzeylerinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. International e-Journal of Educational Studies (IEJES), 4(7), 27-41. https://doi.org/10.31458/iejes.600483
• Avinç, Z. (2017). 0-8 yaş arasındaki çocukların internet ve mobil teknoloji alışkanlıkları ve güvenli internet kullanımı. (Tez No: 458742). [Yüksek lisans tezi, Atatürk Üniversitesi].
• Aydın, F. & Horzum, M. B. (2015). Öğretmenlerin bilgisayar oyun bağımlılık düzeylerini yordayan değişkenlerin incelenmesi. Online Journal of Technology Addiction and Cyberbullying, 2(1), 52-66.
• Aydıner, S. (2017). Ortaokul kademesindeki öğrencilerin bilgisayar bağımlılıkları ile benlik saygıları arasındaki ilişkinin incelenmesi. 0-8 yaş arasındaki çocukların internet ve mobil teknoloji alışkanlıkları ve güvenli internet kullanımı. (Tez No: 452195). [Yüksek lisans tezi, İstanbul Ticaret Üniversitesi].
• Başköy, N. (2013). Ortaöğretim öğrencilerinin internet bağımlılık, siber zorbalık ve bilgisayara karşı tutumlarının farklı değişkenler açısından incelenmesi. (Tez No: 344639). [Yüksek lisans tezi, Ahi Evran Üniversitesi].
• Bates-Fraser, L., Zieff, G., Stanford, K., Moore, J. B., Kerr, Z. Y., Handson, E. D., Gibss, B.B., Kline, C. E. & Stoner, L. (2020). COVID-19 impact on behaviors across the 24-hour day in children and adolescents: Physical activity, sedentary behavior and sleep. Children, 7(138), 1-9. https://doi.org/10.3390/children7090138
• Bilgin, H. C. (2015). Ortaokul öğrencilerinin bilgisayar oyun bağımlılık düzeyleri ile iletişim becerileri arasındaki ilişki. (Tez No: 423226). [Yüksek lisans tezi, Pamukkale Üniversitesi].
• Biricik, Z. (2021). Çocukların oynadığı dijital oyunlara ilişkin dijital ebeveynlerin farkındalıkları üzerine bir inceleme. Erciyes İletişim Dergisi, 8(2), 575-597. https://doi.org/10.17680/erciyesiletisim.785287
• Biricik, Z. (2022). Dijital bağımlılıklar ve dijital bağımlılıklardan kurtulma yolu olarak dijital minimalizm. The Turkish Online Journal of Design Art and Communication, 12(3), 897-912. https://doi.org/10.7456/11203100/022
• Bostancı, A. (2020). Teknolojik araçların 10-12 yaş çocuklar üzerindeki etkilerine yönelik ebeveyn tutum ve davranışlarının belirlenmesi: (Konya İli Örneği). (Tez No: 627014). [Yüksek lisans tezi, KTO Karatay Üniversitesi].
• Büyüköztürk, Ş., Kılıç Çakmak, E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. & Demirel, F. (2022). Eğitimde Bilimsel Araştırma Yöntemleri (32. baskı). Pegem Akademik Yayıncılık.
• Can, A. (2017). SPSS ile bilimsel araştırma sürecinde nicel veri analizi. (5. Basım). Pegem Akademi. Can, H. C. & Tozoğlu, E. (2019). Üniversite öğrencilerinin internet bağımlılığı düzeylerinin spor ve farklı değişkenler açısından incelenmesi. Spor Eğitim Dergisi, 3 (3), 102-118.
• Caplan, S. E. (2002). Problematic internet use and psychosocial well-being: Development of a theory-based cognitive–behavioral measurement instrument. Computers in Human Behavior, 18(5), 553-575. https://doi.org/10.1016/s0747-5632(02)00004-3
• Churchill, N., Ping, L. C., Oakley, G., & Churchill, D. (2008). Digital storytelling and digital literacy learning. International Conference on Information Communication Technologies in Education. Corfu, Greece. http://www.icicte.org/ICICTE2008Proceedings/churchill043.pdf
• Coşkunalp, S. (2022). Dijital ebeveynlik öz yeterliği ile çocuklarda problemli medya kullanımı arasındaki ilişkinin incelenmesi. (Tez No: 761723). [Yüksek lisans tezi, Selçuk Üniversitesi].
• Çam, E. (2012). Öğretmen adaylarının eğitsel ve genel amaçlı Facebook kullanımları ve Facebook bağımlılıkları: SAÜ Eğitim Fakültesi. (Tez No: 328125). [Yüksek lisans tezi, Sakarya Üniversitesi].
• Çelik, E. (2018). Öğretmenlerin internet, sosyal medya bağımlılıkları ile evlilikte uyum ve aile işlevleri arasındaki ilişki. (Tez No: 520091). [Yüksek lisans tezi, İstanbul Sabahattin Zaim Üniversitesi].
• Dilci, T. (2015). Dijital diyet zamanı (1. baskı). Eğitim Yayınevi.
• Dilci, T., Arslan, A. & Ersoy, M. (2019). 0-12 yaş aralığındaki çocukların dijital bağımlılık düzeylerinin çeşitli değişkenlere göre belirlenmesi. Tarih Okulu Dergisi, 12(38), 122-142. https://doi.org/10.14225/Joh1514
• Doğan, M. (2023). Birinci basamağa başvuran evli kadınlarda internet bağımlılığının, aile içi bireyler arasındaki uyum üzerine etkisinin incelenmesi: Isparta örneği. (Tez No: 789650). [Yüksek lisans tezi, Süleyman Demirel Üniversitesi].
• Doğan, M. A. (2022). Dijital ebeveynliğin demografik özellikler, beş faktör kişilik kuramı ve bilişsel esneklik açısından incelenmesi. (Tez No: 756237). [Yüksek lisans tezi, Gaziantep Üniversitesi].
• Dulkadir-Yaman, N., Karademir, A. & Yaman, F. (2023). An investigation of the parental mediation situations of preschool children’s parents. Anadolu Journal of Educational Sciences International, 13(2) 218-245. https://doi.org/10.18039/ajesi.1258231.
• Durak, E. Ş. & Durak, M. (2018). “Çevrim içi hayat” mı “gerçek hayat” mı? İnternet bağımlılığını kontrol etmede psikolojik stratejiler. Uluslararası Eğitimde Güncel Sorunlar ve Teknoloji Bağımlılığı Kongresi, 72-82. İstanbul: Güven Plus Grup A.Ş. Yayınları.
• Gençer, S. L. (2011). Ortaöğretim öğrencilerinin internet bağımlılık durumlarının internet kullanım profilleri ve demografik özelliklere göre farklılıklarının incelenmesi. (Tez No: 283752). [Yüksek lisans tezi, Süleyman Demirel Üniversitesi].
• George, D. & Mallery, M. (2010). SPSS for Windows Step by Step: A Simple Guide and Reference, 17.0 update (10a ed.). Pearson.
• Göldağ B. (2018). Lise öğrencilerinin dijital oyun bağımlılık düzeylerinin demografik özelliklerine göre incelenmesi. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 15(1), 1287-1315. https://doi.org/10.23891/efdyyu.2018.105
• Günüç, S. (2009). İnternet bağımlılık ölçeğinin geliştirilmesi ve bazı demografik değişkenler ile internet bağımlılığı arasındaki ilişkilerin incelenmesi. (Tez No: 234300). [Yüksek lisans tezi, Yüzüncü Yıl Üniversitesi].
• Günüç, S. & Kayri, M. (2010). Türkiye’de internet bağımlılık profili ve internet bağımlılık ölçeğinin geliştirilmesi: Geçerlik güvenirlik çalışması. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 39, 220-232.
• Huang, G., Li, X., Chen, W. & Straubhaar, J. D. (2018). Fall-behind parents? The ınfluential factors on digital parenting self-efficacy in disadvantaged communities. American Behavioral Scientist, 62(9), 1186-1206.
• İçen, B. (2018). İlköğretim birinci kademe öğrencilerin sanal oyun bağımlılık düzeylerinin belirlenmesi. (Tez No: 513681). [Yüksek lisans tezi, Okan Üniversitesi].
• İnan-Kaya, G., Mutlu-Bayraktar, D. & Yılmaz, Ö. (2018a). Dijital ebeveynlik tutum ölçeği: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 46, 149-173. https://doi.org/10.21764/maeuefd.390626
• İnan-Kaya, G., Mutlu-Bayraktar, D. & Yılmaz, Ö. (2018b). Digital parenting: Perceptions on digital risks. Kalem Eğitim ve İnsan Bilimleri Dergisi, 8(1), 131-157
• İnce, S. (2000). Küreselleşme sürecinde bilgi toplumu ve dijital kentler: Avrupa Birliği örneği. (Tez No: 97673). [Doktora tezi, Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi].
• İşman, A. (2011). Öğretim teknolojileri ve materyal tasarımı. Pegem Akademik Yayıncılık.
• Kabakçı-Yurdakul, I., Dönmez, O., Yaman, F. & Odabaşı, H. F. (2013). Dijital ebeveynlik ve değişen roller. Gaziantep University Journal of Social Sciences, 12(4), 883-896.
• Karabulut, A. (2023). Bağımlılık eğitiminin üniversite öğrencilerinin dijital bağımlılık düzeylerine etkisi. Tıbbi Sosyal Hizmet Dergisi, 21, 1-25. https://doi.org/10.46218/tshd.1166817
• Karasar, N. (2015). Bilimsel araştırma yöntemi. Nobel Akademik Yayıncılık.
• Kavitha, K. & Sikandar, B. J. (2021). Digital parenting: Issues, challenges and nursing implications. Journal of Pediatric Surgical Nursing, 10(3), 100-104. http://doi.org/10.1097/JPS.0000000000000303
• Kaya, A. (2021). Adölesanlarda dijital oyun bağımlılığının mutluluk ve yaşamın anlamına etkisi. Bağımlılık Dergisi 22(3), 297-304. https://doi.org/10.51982/bagimli.902685
• Kaya, İ. & Mutlu-Bayraktar, D. (2021). Türkiye’de yapılan dijital ebeveynlik araştırmalarına yönelik bir içerik analizi çalışması. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 22(2), 1046-1082. https://doi.org/10.17679/inuefd.928805
• Kaymal, B. (2020). Okul öncesi öğretmenlerinin dijital bağımlılıklarının incelenmesi. (Tez No: 624170). [Yüksek lisans tezi, İstanbul Aydın Üniversitesi].
• Kemp, S. (2023, February 13). Digital 2023. DataReportal. https://datareportal.com/reports/digital-2023-turkey?rq=turkey
• Kesici, A. & Tunç, N. F. (2018). The development of the digital addiction scale for the university students: Reliability and validity study. Universal Journal of Educational Research, 6(1), 91-98. https://doi.org/10.13189/ujer.2018.060108
• Koç, P. (2017). Ana akım medyanın internet haber sitelerinde çevrimiçi oyunlara yönelik bağımlılık temsili. (Tez No: 463151). [Yüksek lisans tezi, Hacettepe Üniversitesi].
• Konçak, A. (2016). Teknolojik bağımlılık ve büyüme ilişkisi: Mekânsal dışsallıkların ampirik analizi. (Tez No: 446299). [Yüksek lisans tezi, Pamukkale Üniversitesi].
• Koşar, S. (2018). Geçerlik ve güvenirlik, K. Beycioğlu, N. Özer ve Y.Kondakçı (Editörler). Eğitim yönetiminde araştırma içinde (ss. 169-200). Pegem Akademi.
• Köklü, N., Büyüköztürk, Ş. & Bökeoğlu, Ç. Ö. (2007). Sosyal bilimler için istatistik. Pegem.
• Köksal, B. (2015). Ortaöğretim kurumlarında okuyan öğrencilerde dijital oyun bağımlılık düzeyleri, internet bağımlılık düzeyleri ile bağlanma stilleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. (Tez No: 427646). [Yüksek lisans tezi, Üsküdar Üniversitesi].
• Kul, S. (2020). Dijital okuryazarlık ve diğer değişkenlerle internet bağımlılığı ilişkisinin incelenmesi. Uluslararası Yönetim Bilişim Sistemleri ve Bilgisayar Bilimleri Dergisi, 4(1), 28-41.
• Lauricella, A. R., Wartella, E. & Rideout, V. J. (2015). Young children's screen time: The complex role of parent and child factors. Journal of Applied Developmental Psychology, 36, 11-17. https://doi.org/10.1016/j.appdev.2014.12.001
• Livingstone, S., Blum-Ross, A., Pavlick, J. & Ólafsson, K. (2018). In the digital home, how do parents support their children and who supports them? https://www.lse.ac.uk/media-and-communications/assets/documents/research/ preparing-for-a-digital-future/P4DF- Survey-Report-1-In-the-digital-home.pdf
• Livingstone, S. & Helsper, E. J. (2008). Parental mediation and children’s internet use. Journal Of Broadcasting ve Electronic Media, 52(4), 581-599. http://dx.doi.org/10.1080/08838150802437396
• Manap, A. (2020). Anne babalarda dijital ebeveynlik farkındalığının incelenmesi. (Tez No: 613073). [Doktora tezi, İnönü Üniversitesi].
• Manap, A. & Durmuş, E. (2020). Dijital ebeveynlik farkındalık ölçeğinin geliştirilmesi. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 21(2), 978-993. https://doi.org/10.17679/inuefd.711101
• Mertoğlu, M. (2020). Ortaokul ve lise öğrencilerinin internet bağımlılığı düzeyleri ile akademik başarıları ve bazı değişkenlerle ilişkinlerinin incelenmesi-İzmir Bayraklı örneği. Bolu Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 20 (2), 932-944.
• Mojaz, Z. H., Zoghi-Paydar, M. R., & Ebrahimi, M. E. (2015). The Relationship between the internet addıctıon and the use of Facebook with marital satisfaction and emotional divorce among arried University students. Indian Journal of Fundamental and Applied Life Sciences, 5(3), 709-717.
• Oral, A. H. (2018). İlkokul 4. sınıf öğrencilerinin dijital oyun bağımlılıklarının çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. (Tez No: 516206). [Yüksek lisans tezi, Aydın Adnan Menderes Üniversitesi Üniversitesi].
• Özbay, E. (2023). İlkokul çağı ebeveynlerinin akıllı telefon bağımlılık düzeyleri ile dijital ebeveynlik konusundaki farkındalıkları arasındaki ilişkinin incelenmesi. (Tez No: 793180). [Yüksek lisans tezi, Üsküdar Üniversitesi].
• Özsarı, A. & Deli, Ş. C. (2023). Dijital okuryazarlık ve dijital bağımlılık ilişkisi: Hokey sporcuları araştırması, The Online Journal of Recreation and Sports (TOJRAS), 12 (4), 491501.
• Özsoy, D. & Atılgan, S. S. (2018). Kuzeydoğu Anadolu Bölgesi’ndeki 0-8 yaş grubu çocukların internet kullanımı ve bu kapsamda ebeveyn arabuluculuğu: Nitel bir araştırma. Selçuk İletişim 11(2), 96-125. https://doi.org/10.18094/josc.415323
• Parmar, N. (2017). Digital parenting. United Learning Schools, Ashford, Kent.
• Pazarcıklı, F. & Efe, E. (2022). Annelerin dijital oyun bağımlılığına ilişkin farkındalıklarını etkileyen faktörler. Bağımlılık Dergisi, 23(4), 421-429. https://doi.org/10.51982/bagimli.1063521
• Pazarcıkcı, F., Ağralı, H. & Aydınlı, A. (2022). Annelerin dijital ebeveynlik farkındalığının sağlık okuryazarlığı ve çeşitli değişkenler ile ilişkisi. Bağımlılık Dergisi, 23(3). 292-301. https://doi.org/10.51982/bagimli.1004480
• Polat, F. & Karasu, F. (2020). Bir üniversitede öğrenim gören sağlık yüksekokulu öğrencilerinin obezite durumu ile internet kullanımı arasındaki ilişkinin değerlendirilmesi. Sağlık Bilimleri Dergisi, 29(1), 34-41.
• Rode, J. A. (2009). Digital parenting: designing children's safety. Conference on People and Computers XXIII Celebrating People and Technology (HCI). Swindon, UK.
• Shaw, M. & Black, D. (2008). Internet Addiction: Definition, Assessment, Epidemiology and Clinical Management. CNS Drugs, 22(5), 353-365.
• Sırakaya, M. & Seferoğlu, S. S. (2013). Öğretmen adaylarının problemli internet kullanımlarının incelenmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 28(1), 356-368.
• Söğüt, F. (2020). Dijital ebeveynlerin dijital oyunlar ve şiddet ilişkisine yönelik algıları. İletişim Kuram ve Araştırma Dergisi, 51, 79-100.
• Şahan, D. (2017). Ebeveynlerin çocukların teknoloji kullanımına ilişkin görüşleri ile teknoloji kullanma amaçları, ilgileri ve yetkinlik düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. (Tez No: 471038). [Yüksek lisans tezi, Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi].
• Şişman, Y. T. (2014). Sağlık meslek lisesi öğrencilerinde sosyal medya bağımlılık durumu ile bağlanma stilleri benlik saygıları yalnızlık algıları ve sosyal beceriler arasındaki ilişki. (Tez No: 399062). [Yüksek lisans tezi, Ege Üniversitesi]. Tabachnick, B. G. & Fidell, L. S. (2013). Using multivariate statistics. Pearson.
• Toran, M., Ulusoy, Z., Aydın, B., Deveci, T. & Akbulut, A. (2016). Çocukların dijital oyun kullanımına ilişkin annelerin görüşlerinin değerlendirilmesi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 24(5), 2263
• Türkiye İstatistik Kurumu. (2021). Çocuklarda bilişim teknolojileri araştırması. http://data.tuik.gov.tr//Bulten/Index?p=Cocuklarda-Bilisim-Teknolojileri-Kullanim-Arastirmasi-2021-41132.
• Türkiye İstatistik Kurumu. (2023). Hanehalkı Bilişim Teknolojileri (BT) Kullanım Araştırması, 2023. https://data.tuik.gov.tr/Bulten/Index?p=Hanehalki-Bilisim-Teknolojileri-(BT)-Kullanim-Arastirmasi-2023-49407. Ümmet, D. & Ekşi, F. (2016). Türkiye’deki genç yetişkinlerde internet bağımlılığı: Yalnızlık ve sanal ortam yalnızlık bağlamında bir inceleme. Addicta: The Turkısh Journal on Addictions. 3 (1), 29-53.
• Ünal, M. H. (2015). Ankara Yıldırım Beyazıt Üniversitesi tıp fakültesi öğrencilerinin akıllı telefon bağımlılık düzeylerinin belirlenmesi. (Tez No: 412717). [Uzmanlık tezi, Yıldırım Beyazıt Üniversitesi].
• Yaman, F. (2018). Türkiye’deki ebeveynlerin dijital ebeveynlik öz yeterliklerinin incelenmesi. (Tez No: 532545). [Doktora tezi, Anadolu Üniversitesi].
• Yaman, F., Dönmez, O., Akbulut, Y., Kabakçı-Yurdakul, I., Çoklar, A. N. & Güyer, T. (2019). Ebeveynlerin dijital ebeveynlik yeterliklerinin çeşitli demografik değişkenler açısından incelenmesi. Eğitim ve Bilim, 44(199), 149-172. https://doi.org/10.15390/EB.2019.7897
• Yay, M. (2019). Dijital ebeveynlik (2. Baskı). Yeşilay Yayınları.
• Yavuz, O. (2018). Özel yetenekli öğrencilerde internet ve oyun bağımlılığı ile algılanan sosyal destek düzeylerinin incelenmesi. Yaşam Becerileri Psikoloji Dergisi, 2(4), 281-296.
• Yazıcı, Z. N. & Özcan, E. N. (2021). Annelerdeki teknoloji bağımlılığı düzeyi ile dijital ebeveynlik düzeyi arasındaki ilişkinin incelenmesi. On Dokuz Mayıs Üniversitesi İnsan Bilimleri Dergisi, 2(1), 15-28. https://doi.org/10.51533/insanbilimleri.908582
• Yılmaz, B. (2019). Ortaöğretim kurumlarındaki öğretmen ve yöneticilerin dijital bağımlılık düzeylerinin incelenmesi: Ankara ili Çankaya ilçesi örneği. (Tez No: 594150). [Yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi].
• Yurdakul, I. K., Dönmez, O., Yaman, F. & Odabaşı, H. F. (2013). Dijital ebeveynlik ve değişen roller. Gaziantep University Journal of Social Sciences,12(4), 883- 896.
• Yücelyiğit, S. & Aral, N. (2020). Dijital teknolojiyi üretim ve tüketim amacıyla kullanan çocukların ve ebeveynlerinin tercihlerinin incelenmesi. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 21(2), 1071-1084. https://doi.org/10.17679/inuefd.739564
• Yüzer, T. V. (2014). Bir iletişim ortamı olarak internet. Selçuk İletişim, 2(4), 114-120.
• Zeybekoğlu Akbaş Ö. & Dursun, C. (2020). Teknolojinin aileye etkisi: Değişen ailenin dijital ebeveyn ve çocukları. Turkish Studies-Social Sciences, 15(4), 2245-2265. https://doi.org/10.29228/TurkishStudies.43395