Compared to his theory of knowledge and his philosophy of mind, Hume's moral philosophy is less well known and less discussed, but it contains more controversial issues. Part of the reason is that he applies and integrates his epistemological view and conception of emotion to moral knowledge. His widely known view is that the true source of moral distinctions and judgments comes from passions or emotions rather than reason. But Hume presents a more sophisticated view of the relationship between moral sense, perception, judgment, virtue, and character. This article explores how the concepts of moral judgment, virtue, and character emerge from an interplay of sensation, affect, and the indirect emotions produced by the "double relation of impressions and ideas. The paper also shows that this interrelation successfully uncovers affective and cognitive aspects of Hume's account of emotions. In particular, the article tries to show that emotions such as pride, humility, love and hatred constitute the development of virtues and vices, a strategy closely related to Hume's notion of the 'moral observer'.
Bilgi teorisi ve zihin felsefesiyle karşılaştırıldığında, Hume’un ahlak felsefesi daha az bilinen ve ele alınan bir konu olmasına karşın daha tartışmalı konular içerir. Bunun bir nedeni, Hume’un epistemolojik görüşünü ve duygu anlayışını ahlak bilgisine uygulaması ve onunla bütünleştirmesinden kaynaklanır. Hume’un çok yaygın olarak bilinen görüşüne göre ahlaki ayrımların ve yargıların gerçek kaynağı akıldan ziyade tutkulardan veya duygulardan gelir. Ancak Hume ahlaki duyu, algı, yargı, erdem ve karakter arasındaki ilişkiye dair daha sofistike bir görüş geliştirir. Bu makale, ahlaki yargı, erdem ve karakter kavramlarının duyum, duygulanım ve “izlenim ve tasarımların çifte ilişkisi” tarafından üretilen dolaylı duyguların karşılıklı etkileşiminden nasıl ortaya çıktığını araştırmaktadır. Makale ayrıca bu karşılıklı ilişkinin Hume'un duygulara ilişkin açıklamasının duyuşsal ve bilişsel yönlerini başarılı bir şekilde ortaya çıkardığını göstermektedir. Makale özellikle gurur, alçakgönüllülük, sevgi ve nefret gibi duyguların erdem ve erdemsizliklerin gelişimini oluşturduğunu, bu stratejinin Hume'un ‘ahlaki gözlemci’ kavramıyla yakından ilişkili bir strateji olduğunu göstermeye çalışmaktadır.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Systematic Philosophy (Other) |
Journal Section | Research/Review Articles |
Authors | |
Publication Date | December 30, 2024 |
Submission Date | November 13, 2024 |
Acceptance Date | December 30, 2024 |
Published in Issue | Year 2024 Volume: 7 Issue: 2 |