Abstract
After the occupation of Algeria, the Catholic Church of France founded there an archbishopric for the French immigrants in Algeria. Charles Lavigerie has appointed as the first archbishop of this new archbishopric and been very active to carry out missionary activities throughout Africa, especially the north, east and west parts of the continent. He founded the Société des Missionnaires d’Afrique which contained two main bodies, Pere Blancs and Soeurs Blanches. The main target of this society was the Muslim population of the North and West Africa. The missionaries of Pere Blancs focused their studies first to the Muslim orphans living in the orphanages which were administered by them. They were also interested in the African slaves whom they bought from the slavery merchants. The missionaries let free and tried to educate them as Christians. The missionary activities of the Society of Missionaries of Africa which approximately began a hundred and fourty years ago are still quite intense in the whole of Africa. The missionaries of the Society have also written down their missionary experiences and information on indigenous cultures. Today, they support their dialogical activities with a journal called Islamochristiana published by PISAI in Rome.
Abstract
Fransa’nın 1830 yılından itibaren Cezayir’i işgalinin ardından Katolik Kilisesi göçmen olarak buraya götürülen Fransızlar için bir başpiskoposluk kuruldu. 1868 yılında bu makama tayin edilen Charles Lavigerie isimli din adamı kısa zamanda kıtanın kuzey, doğu ve batı bölgelerinde misyonerlik faaliyetlerine hız vererek yerlileri Hıristiyanlaştırmaya başladı. Bu amaçla Afrika Misyonerleri Cemiyeti’ni (Société des Missionnaires d’Afrique) kurdu ve bu kurum içinde Beyaz Babalar (Pere Blancs) ve Beyaz Rahibeler (Soeurs Blanches) adıyla erkeklere ve hanımlara hitap etmek üzere iki ayrı birim oluşturdu. Hedef kitle olarak ise kuzey ve batı Afrika’da Müslümanlar seçildi. Cezayir’de bu faaliyet daha ziyade salgın hastalıklar sonucu ailelerini kaybeden Müslüman çocuklarının yetimhanelere alınması ve buradaki eğitimleri esnasında Hıristiyanlaşmaları şeklinde gerçekleşti. Siyah Afrika olarak da adlandırılan Sahra’nın güneyindeki toplumlarda ise daha ziyade ticareti yasak olduğu halde henüz tacirlerin ellerinde bol miktarda köle bulunmaktaydı. Bunların tacirlerden alınıp azat edilmeleri ve ardından eğitilerek Hıristiyanlaştırılmaları için çalışıldı. Yaklaşık yüz kırk sene önce başlayan bu Katolik misyonerlik hareketi halen çoğunluğu Avrupalı din adamından oluşan binlerce misyoneriyle Afrika kıtası üzerindeki faaliyetlerini yoğun bir biçimde devam ettirmektedir. Çalışmalarında daha ziyade misyonerlerinin yerli unsurları öğrenip yaşamalarını tavsiye eden Afrika Misyonerleri Teşkilatı kıtada edindikleri bilgi ve tecrübeleri sayıları iki bini bulan eserleriyle basılı hale getirdiler. Günümüzde İslam Dünyası ile kurmaya gayret gösterdikleri diyalog faaliyetlerini merkezi Roma’da bulunan Arap ve İslam Tetkikleri Papalık Enstitüsü (PISAI) adlı kurumun bir yayını olan Islamochristiana adlı dergiyle desteklemektedirler.
Details
| Primary Language | Turkish |
|---|---|
| Journal Section | Makaleler |
| Authors | |
| Publication Date | June 1, 2004 |
| Submission Date | November 5, 2014 |
| Published in Issue | Year 2004 Volume: 1 Issue: 2 |
