Kur’an-ı Kerim’de, Hz. Muhammed (s) ve ashabından bize ulaşan rivayet-lerde ve zaman içinde pek çok Müslümanın dilinde önemli bir kavram olan cahiliyenin anlamı çokça tartışılmıştır. Modern dönemle birlikte cahiliye kavramı üzerine düşünme iki ana eksende ilerlemiştir. Öncelikle bilgisizlik anlamındaki cahil kelimesinden türetilen ve genel bilgisizlik durumu anla-mındaki cahiliye uzun süre kavramı perdelemiştir. Sonra da cahiliyenin bilgisizlik değil, gayri medeni bir hal anlamına geldiği iddia edilmiştir. Ha-lim selim olmama, fevri ve düşüncesiz hareketlerde bulunma cahiliyenin özellikleri kabul edilmiştir. Kavramsallaşma sürecini Medine’de tamamla-yan cahiliye kavramının erken dönemde zıddı “tefakkuh”tur. Müslümanlar Hz. Peygamberin (s) tebliğ edip yaşamakta olduğu vahiy üzerine düşünüp “tefakkuh” ediyor olmayı mensubiyetlerinin esas özelliği olarak görüyor-lardı. Hz. Muhammed’in (s) peygamberliğine ve vahye muhalefet edenler de Müslümanların karşısındakilerdi. O halde cahiliye kitabı-vahyi esas alan dönüşümden ve vahyi bilgiden mahrum kalma veya ona direnme halinin adıydı.
Journal Section | Makaleler |
---|---|
Authors | |
Publication Date | August 12, 2016 |
Submission Date | August 12, 2016 |
Published in Issue | Year 2016 Volume: 13 Issue: 1 |