Research Article
BibTex RIS Cite

THE EFFECT OF DIGITAL STORYTELLING ON ANXIETIES OF THE 7TH GRADERS AT SECONDARY SCHOOL TOWARDS STORY WRITING

Year 2022, , 1529 - 1552, 09.05.2022
https://doi.org/10.37669/milliegitim.824215

Abstract

The purpose of this study was to seek into the effect of digital storytelling on the story writing anxiety of 7th graders at secondary school. The quasi-experimental design among quantitative methods was employed and two groups were designed through simple random sampling. Since the pre-test was planned to be used before the experiment, the study was maintained with a pre-test/post-test matched control group design. The study group was composed of 35 students in Grade 7 at a private secondary school in the Central District of Kars. The study was carried out in Turkish lessons for 7th graders in the 2018-2019 education year. The experiment group consisted of the students in Class 7-A (18 students) in a private school in the Central District of Kars while the control group was of Class 7-B (17 students) in the same school. Before starting the research, permissions of the ethics committee and governorship were obtained for the scale to be used in the research. The purpose of the study and process of the study were explained in detail to the school administration and related teachers. Story Writing Anxiety Scale and personal information form were used as data collection tools. The data obtained was first recorded in the excel program, and then in the SPSS program. Because the data did not follow a normal distribution, Mann Whitney U-Test for intergroup analysis and Wilcoxon signed-rank test for intragroup analysis among non-parametrical statistics were used. As a result of analysis; it was found that there is a significant difference in favour of the experiment group in terms of post-test scores of story writing anxiety among the groups after the experiment. At the same time; it was found that there is a significant difference in favour of the post-test between the pre-test and post-test scores of the experimental group. These findings revealed that the digital storytelling creation process contributed to the decrease of the story writing anxiety of the students. Accordingly, it is suggested that the effects of digital storytelling at different graders of education on story-writing anxiety can be investigated, different methods and techniques can be used, and digital storytelling can be included in curriculums.

References

  • AKBAYIR, S. (2007). Eğitim fakülteleri için cümle ve metin bilgisi (Geliştirilmiş 5. Baskı). Ankara: Pegem Akademi.
  • AKTAŞ, E. ve UZUNER-YURT, S. (2017). Effects of digital story on academic achievement, learning motivation and retention among university students. International Journal of Higher Education, 6(1), 180-196.
  • AKYOL, H. (2006). Yeni programa uygun Türkçe öğretim yöntemleri. Ankara: Kök Yayıncılık.
  • ALJARAIDEH, Y. A. (2020). The impact of digital storytelling on academic achievement of sixth grade students in English language and their motivation towards it in Jordan. Turkish Online Journal of Distance Education-TOJDE, 21(1), 73-82.
  • AYDIN, S. ve ZENGİN, B. (2008). Yabancı dil öğreniminde kaygı: bir literatür özeti. Journal of Language and Linguistic Studies, 4(1), 81-94.
  • BAKİ. Y. (2015). Dijital öykülerin altıncı sınıf öğrencilerinin yazma sürecine etkisi (Doktora Tezi). YÖK Tez Merkezi veri tabanından erişildi (Tez No: 389155).
  • BALAMAN UÇAR, S. (2016). The impact of digital storytelling on English as a foreign language learners’ writing skills (Doktora Tezi). YÖK Tez Merkezi veri tabanından erişildi (Tez No: 435230).
  • BALLAST, K., STEPHENS, L. ve RADCLIFFE, R. (2008). The effects of digital storytelling on sixth grade students’ writing and their attitudes about writing. Proceedings of Society for Information Technology and Teacher Education International Conference 2008 (pp. 875-879).
  • BRENNER, K. (2014). Digital stories: A 21st-century communication tool for the English language classroom. English Teaching Forum, 52(1), 22-29.
  • BROWN, J., BRYAN, J., ve BROWN, T. (2005). Twenty-first century literacy and technology in K-8 classrooms. Innovate: Journal of Online Education, 1(3).
  • BULL, G., ve KAJDER, S. (2005). Digital storytelling in the language arts classroom. Learning & Leading with Technology, 32(4), 46-49.
  • BUTLER, J. W. (2007). Teachers’ attitudes toward computers after receiving training in low-threshold digital storytelling applications. (Ph.D. thesis). University of Houston, USA.
  • BÜYÜKÖZTÜRK, Ş. (2014). Sosyal bilimleri için veri analizi el kitabı (Genişletilmiş 19. Baskı). Ankara: Pegem Akademi.
  • BÜYÜKÖZTÜRK, Ş., ÇAKMAK, E.K., AKGÜN, Ö.E., KARADENİZ Ş. ve DEMİREL, F. (2012). Bilimsel araştırma yöntemleri. (Geliştirilmiş 11. Baskı). Ankara: Pegem Akademi.
  • CAMPBELL, T. (2012). Digital storytelling in an elementary classroom: Going beyond entertainment. Procedia - Social and Behavioral Sciences, 69, 385-393.
  • CAN, A. (2014). SPSS ile bilimsel araştırma sürecinde nicel veri analizi (3. Baskı). Ankara: Pegem Akademi.
  • CHUNG, S. K. (2007). Art education technology: digital storytelling. Art Education, 60(2), 17-22.
  • CİĞERCİ, F. M. (2015). İlkokul dördüncü sınıf Türkçe dersinde dinleme becerilerinin geliştirilmesinde dijital hikâyelerin kullanılması (Doktora Tezi). YÖK Tez Merkezi veri tabanından erişildi (Tez No: 415878).
  • COPELAND, S., ve MISKELLY, C. (2010, June). Making time for storytelling; the challenges of community building and activism in a rural locale. International Journal of Media, Technology and Life Long Learning, 6(2), 192-207.
  • ÇEPNİ, S. (2014). Araştırma ve proje çalışmalarına giriş (Geliştirilmiş 7. Baskı). Trabzon: Celepler Matbaacılık.
  • ÇIRALI, H. (2014). Dijital hikâye anlatımının görsel bellek ve yazma becerisi üzerine etkisi (Yüksek Lisans Tezi). YÖK Tez Merkezi veri tabanından erişildi (Tez No: 378556).
  • ÇİFTCİ, M. (2019). Dijital hikâyelerin ilkokul ikinci sınıf öğrencilerinin okuma becerileri üzerindeki etkisi (Yüksek Lisans Tezi). YÖK Tez Merkezi veri tabanından erişildi (Tez No: 568287).
  • DAVIS, A. (2004) Co-authoring identity: digital storytelling in an urban middle school. THEN: Technology, Humanities, Education and Narrative, 1, 1-12.
  • DAYAN, G. (2017). İlkokul öğrencilerinin Türkçe dersinde dijital öyküleme çalışmaları (Yüksek Lisans Tezi). YÖK Tez Merkezi veri tabanından erişildi (Tez No: 482129).
  • DAYAN, G. ve GİRMEN, P. (2018). Türkçe eğitimi yazma sürecinde: dijital öyküleme. Journal of Qualitative Research in Education – JOQRE, 6(3), 207–228.
  • DEMİRER, V. (2013). İlköğretimde e-öyküleme kullanımı ve etkileri (Doktora Tezi). YÖK Tez Merkezi veri tabanından erişildi (Tez No: 328704).
  • DI BLAS, N., GARZOTTO, F., PAOLINI, P. ve SABIESCU, A. (2009). Digital storytelling as a whole-class learning activity: Lessons from a three-years project. In Interactive Storytelling (pp. 14-25). Springer Berlin Heidelberg.
  • DOGAN, B. (2007). Implementation of digital storytelling in the classroom by teachers trained in a digital storytelling workshop (Ph.D. thesis). University of Houston, USA.
  • DOĞAN, D. M. (2005). Büyük Türkçe sözlük. İstanbul: Pınar Yayınları.
  • EROĞLU, A. (2020a). A validity and reliability study of story writing anxiety scale. Sakarya University Journal of Education, 10(1). 120-135.
  • EROĞLU, A. (2020b). Türkçe öğretmeni adaylarının dijital hikâyeye yönelik metaforik algıları. RumeliDE Dil ve Edebiyat Araştırmaları Dergisi, 18, 49-60.
  • FOLEY, M.L. (2013). Digital storytelling in primary-grade classrooms (Ph.D. thesis). Arizona State University, Pheonix.
  • FRAZEL, M. (2010). Digital Storytelling: Guide For Educators. Eugene, OR: International Society for Technology in Education (ISTE). Web: http://www.iste.org/images/excerpts/digsto-excerpt.pdf adresinden erişilmiştir.
  • GÖÇER, A. (2014). Yazma Eğitimi - yazma uğraşı yazı nasıl yazılır? nasıl yazar olunur? Ankara: Pegem Akademi.
  • GRAHAM, S., SCHWARTZ, S. S., ve MACARTHUR, C. A. (1993). Knowledge of writing and the composing process, attitude toward writing, and self-efficacy for students with and without learning disabilities. Journal of Learning Disabilities, 26(4), 237-249.
  • GÜNDÜZ (Dola), N. (2019). Dijital öykü yazarlığının çeşitli değişkenlere göre incelenmesi (Yüksek Lisans Tezi). YÖK Tez Merkezi veri tabanından erişildi (Tez No: 570395).
  • HETT, K (2012). Technology-supported literacy in the classroom: using audiobooks and digital storytelling to enhance literacy instruction. Illinois Reading Council Journal, 40(3), 3-13.
  • HUNG, C. M., HWANG, G. J., ve HUANG, I. (2012). A project-based digital storytelling approach for improving students’ learning motivation, problem-solving competence and learning achievement. Educational Technology & Society, 15(4), 368-379.
  • IVALA, E., GACHAGO, D., CONDY, J. ve CHIGONA, A. (2013). Enhancing student engagement with their studies: a digital storytelling approach. Creative Education, 4(10), 82-89.
  • KAHRAMAN, Ö. (2013). Dijital hikâyecilik metoduyla hazırlanan öğretim materyallerinin öğrenme döngüsü giriş aşamasında kullanılmasının fizik dersi başarısı ve motivasyonu düzeyine etkisi (Doktora Tezi). YÖK Tez Merkezi veri tabanından erişildi (Tez No: 352043).
  • KARAKOYUN, F. (2014). Çevrimiçi ortamda oluşturulan dijital öyküleme etkinliklerine ilişkin öğretmen adayları ve ilköğretim öğrencilerinin görüşlerinin incelenmesi (Doktora Tezi). YÖK Tez Merkezi veri tabanından erişildi (Tez No: 361705).
  • KAVCAR, C., OĞUZKAN F. ve AKSOY, Ö. (2003). Yazılı ve sözlü anlatım (3. Baskı). Ankara: Anı Yayıncılık.
  • KAYA, O. (2014). Yabancı dil öğretiminde (Almanca) dijital hikaye anlatım yönteminin araştırılması: lise öğrencileriyle eylem araştırması (Yüksek Lisans Tezi). YÖK Tez Merkezi veri tabanından erişildi (Tez No: 383911).
  • KULLA-ABBOTT, M.T. (2006). Developing literacy practices through digital storytelling (Ph.D. thesis). The University of Missouri, Columbia.
  • LAMMERS, W. P. (2012). Digital storytelling : building 21st century literacy skills in the secondary classroom (Master thesis). University of Northern Iowa.
  • LANKSHEAR, C. and KNOBEL, M. (2006). New literacies: Everyday practices and classroom learning. (2nd Edition). Maidenhead and New York: Open University Press.
  • MEB. (2019). Türkçe dersi öğretim programı (ilkokul ve ortaokul 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7 ve 8. sınıflar) MEB: Ankara.
  • MİLLÎ EĞİTİM BAKANLIĞI EĞİTİMİ ARAŞTIRMA VE GELİŞTİRME DAİRESİ BAŞKANLIĞI, EARGED. (2011). MEB 21. yüzyıl öğrenci profili. Ankara: Eğitimi Araştırma ve Geliştirme Dairesi Başkanlığı.
  • ÖZERBAŞ, M. A. ve , Y. (2017). Türkçe dersinde dijital hikâye kullanımının akademik başarı, motivasyon ve kalıcılık üzerinde etkisi. TÜBAV Bilim, 10(2), 102-110.
  • QIONGLI, W. (2009). Commercialization and digital storytelling in China. (Ed. J. Hartley ve K. McWilliam). Story Circle Digital Storytelling Around the World. (ss. 239-244). USA: Blackwell Publishing.
  • POLATER, C. (2019). İlkokul dördüncü sınıfta dijital öykü yöntemiyle değerler eğitimi (Yüksek Lisans Tezi). YÖK Tez Merkezi veri tabanından erişildi (Tez No: 568604).
  • RAZMI, M., POURALI, S. ve NOZAD, S. (2014). Digital storytelling in EFL classroom (oral presentation of the story): a pathway to improve oral production. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 98, 1541-1544.
  • REINDERS, H. (2011). Digital storytelling in the foreign language classroom. ELTWO Journal, 3, 1-9.
  • ROBIN, B. R. (2006). The educational uses of digital storytelling. in society for ınformation. Technology & Teacher Education International Conference. Web: http://digitalstorytelling.coe.uh.edu/articles/Educ-Uses-DS.pdf adresinden erişilmiştir.
  • ROBIN. B. R. (2008). Digital storytelling: a powerful technology tool for the 21st century classroom. Theory Into Practice, 47, 220-228.
  • ROBIN, B. R., ve McNEIL, S. G. (2012). What educators should know about teaching digital storytelling. Digital Education Review, 22, 37-51.
  • SEVER, T. (2014). An investigation into the impact of digital storytelling on the motivation level of students (Yüksek Lisans Tezi). YÖK Tez Merkezi veri tabanından erişildi (Tez No: 375589).
  • SHROSBREE, M. (2008). Digital video in the language classroom. The JALT CALL Journal, 4(1), 75-84.
  • SIMMONS, A. (2008). Hikâyenin gücü. (Çev. Gökçesu Tamer). İstanbul: MediaCat Kitapları.
  • SKOUGE, J. R., ve RAO, K. (2009). Digital storytelling in teacher education: Creating transformations through narrative. Educational Perspectives, 42(1-2), 54-60.
  • SOLER PARDO, B. (2014). Digital storytelling: a case study of the creation, and narration of a story by EFL learners. Digital Education Review, 26, 74-84.
  • STEWART, K., ve GACHAGO, D. (2016). Being human today: A digital storytelling pedagogy for transcontinental border crossing. British Journal of Educational Technology, 47(3), 528-542.
  • STOJKE, A. E. (2009). Digital storytelling as a tool for revision (Ph.D. thesis). Oakland University.
  • STORYCENTER (11.10.2017). Erişim adresi: https://www.storycenter.org/
  • SYLVESTER, R., ve GREENIDGE, W. (2009). Digital storytelling: extending the potential for struggling writers. Reading Teacher, 63( 4), 284-295.
  • ŞENTÜRK LEYLEK, B. (2018). İlkokul üçüncü sınıf öğrencilerinin okuma becerilerinin gelişiminde ve okumaya yönelik tutumlarında dijital hikayelerin etkisi (Doktora Tezi). YÖK Tez Merkezi veri tabanından erişildi (Tez No: 534932).
  • TAŞPINAR, M. (2017). Sosyal bilimlerde SPSS uygulamalı nicel veri analizi. Ankara: Pegem Akademi.
  • TDK (WEB). Web: http://www.tdk.gov.tr/ adresinden erişilmiştir.
  • TEMİZKAN, M. (2014). Yaratıcı yazma süreci (hikâye yazma). Ankara: Pegem Akademi.
  • TEMİZYÜREK, F. (2003). Türkçe öğretiminde çocuk edebiyatının önemi. Türklük Bilimi Araştırmaları, 13, 161-167.
  • TÜRE KÖSE, H. B. (2019). Okul öncesi dönem çocuklarında dijital hikâye anlatımının dinleme becerilerine etkisi (Yüksek Lisans Tezi). YÖK Tez Merkezi veri tabanından erişildi (Tez No: 536853).
  • USLU, A. (2019). İşbirlikli dijital hikaye anlatımının ilkokul 4. sınıf öğrencilerinin yaratıcı yazma ve sosyal duygusal öğrenme becerilerine etkisi (Yüksek Lisans Tezi). YÖK Tez Merkezi veri tabanından erişildi (Tez No: 557640).
  • VASUDEVAN, L., SCHULTZ, K., ve BATEMAN, J. (2010). Rethinking composing in a digital age: Authoring literate identities through multimodal storytelling. Written Communication, 27(4), 442-468.
  • VERDUGO, D. R., ve BELMONTE, I. A. (2007). Using digital stories to improve listening comprehension with Spanish young learners of English. Language Learning & Technology, 11(1), 87–101.
  • XU, Y., PARK, H., ve BAEK, Y. (2011). A new approach toward digital storytelling: an activity focused on writing selfefficacy in a virtual learning environment. Journal of Educational Technology & Society, 14(4), 181-191.
  • WALSH, B. ve BLEWITT, P. (2006). The effect of questioning style during story book reading on novel vocabulary acquisition of preschoolers. Early Childhood Education Journal, 33(4), 273-278.
  • WANG, S., ve ZHAN, H. (2010). Enhancing teaching and learning with digital storytelling. International Journal of Information and Communication Technology Education, 6(2), 76-87.
  • YAMAÇ, A. (2015). İlkokul üçüncü sınıf öğrencilerinin yazma becerilerinin gelişiminde dijital hikâyelerin etkisi (Doktora Tezi). YÖK Tez Merkezi veri tabanından erişildi (Tez No: 397437).
  • YANG, Ya-T. C. ve WU, WAN-C. I. (2012). Digital storytelling for enhancing student academic achievement, critical thinking, and learning motivation: a year-long experimental study. Computers & Education, 59(2), 339-352.
  • YILMAZ, Y., ÜSTÜNDAĞ, M. T. ve GÜNEŞ, E. (2017). Öğretim materyali olarak dijital hikâye geliştirme aşamalarının ve araçlarının incelenmesi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 17(3), 1621-1640.
  • YÜKSEL, P. (2011). Using digital storytelling in early childhood education: a phenomenological study of teachers’ experiences (Doktora Tezi). YÖK Tez Merkezi veri tabanından erişildi (Tez No: 305105).

DİJİTAL HİKÂYE ANLATIMININ ORTAOKUL 7. SINIF ÖĞRENCİLERİNİN HİKÂYE YAZMA KAYGILARI ÜZERİNDEKİ ETKİSİ

Year 2022, , 1529 - 1552, 09.05.2022
https://doi.org/10.37669/milliegitim.824215

Abstract

Bu çalışmanın amacı, dijital hikâye anlatımının ortaokul 7. sınıf öğrencilerin hikâye yazma kaygıları üzerindeki etkisini araştırmaktır. Bu amaç doğrultusunda, nicel yöntemlerden yarı deneysel desen kullanılmıştır. Bu desende hazır iki grup işlem gruplarına seçkisiz atandığından bu çalışmadaki gruplar basit seçkisiz/tesadüfi örnekleme yoluyla belirlenmiştir. Deney öncesinde ön-test kullanılacağı için ön test/son test eşleştirilmiş kontrol gruplu desen ile çalışma yürütülmüştür. Araştırmanın çalışma grubu, Kars ili Merkez ilçesine bağlı özel bir okulun 7-A sınıfı (18 öğrenci) deney grubu, 7-B sınıfı (17 öğrenci) kontrol grubunda oluşmuştur. 2018-2019 eğitim-öğretim yılının bahar döneminde, 7. sınıf Türkçe dersinde gerçekleşmiştir. Araştırmaya başlamadan önce araştırmada kullanılacak ölçek için etik kurulu ve valilik izni alınmış, okul idaresine ve ilgili öğretmenlere çalışmanın amacı ve süreci ayrıntılı bir şekilde aktarılmıştır. Veri toplama aracı olarak Hikâye Yazma Kaygısı Ölçeği ve kişisel bilgi formu kullanılmıştır. Veriler, önce excel programına daha sonra da SPSS 20.0 paket programına kaydedilmiştir. Veriler, normal dağılım göstermediği için gruplar arası analizler için parametrik olmayan istatistiklerden Mann Whitney U-Testi, grup içi analizler için de parametrik olmayan istatistiklerden Wilcoxon işaretli-sıralar testi kullanılmıştır. Analizler sonucunda; dijital hikâye anlatımının uygulandığı deney gurubu öğrencilerinin hikâye yazma kaygısı ön test ve son test puanları arasında son test lehine anlamlı bir farklılık, dijital hikâye anlatımının uygulandığı deney gurubu öğrencilerinin ve dijital hikâye anlatımının uygulanmadığı kontrol gurubu öğrencilerinin hikâye yazma kaygısı son test puanları arasında deney grubu lehine anlamlı bir farklılık olduğu bulunmuştur. Bu bulgular da öğrencilerin hikâye yazma kaygılarının azalmasında dijital hikâye oluşturma sürecinin katkı sağladığını ortaya çıkarmıştır. Buna bağlı olarak da eğitimin farklı kademelerinde dijital hikâye anlatımının hikâye yazma kaygısına etkilerinin araştırılabileceği, farklı yöntem ve teknikler kullanılabileceği, öğretim programlarında dijital hikâyelere yer verilebileceği önerilmektedir.

References

  • AKBAYIR, S. (2007). Eğitim fakülteleri için cümle ve metin bilgisi (Geliştirilmiş 5. Baskı). Ankara: Pegem Akademi.
  • AKTAŞ, E. ve UZUNER-YURT, S. (2017). Effects of digital story on academic achievement, learning motivation and retention among university students. International Journal of Higher Education, 6(1), 180-196.
  • AKYOL, H. (2006). Yeni programa uygun Türkçe öğretim yöntemleri. Ankara: Kök Yayıncılık.
  • ALJARAIDEH, Y. A. (2020). The impact of digital storytelling on academic achievement of sixth grade students in English language and their motivation towards it in Jordan. Turkish Online Journal of Distance Education-TOJDE, 21(1), 73-82.
  • AYDIN, S. ve ZENGİN, B. (2008). Yabancı dil öğreniminde kaygı: bir literatür özeti. Journal of Language and Linguistic Studies, 4(1), 81-94.
  • BAKİ. Y. (2015). Dijital öykülerin altıncı sınıf öğrencilerinin yazma sürecine etkisi (Doktora Tezi). YÖK Tez Merkezi veri tabanından erişildi (Tez No: 389155).
  • BALAMAN UÇAR, S. (2016). The impact of digital storytelling on English as a foreign language learners’ writing skills (Doktora Tezi). YÖK Tez Merkezi veri tabanından erişildi (Tez No: 435230).
  • BALLAST, K., STEPHENS, L. ve RADCLIFFE, R. (2008). The effects of digital storytelling on sixth grade students’ writing and their attitudes about writing. Proceedings of Society for Information Technology and Teacher Education International Conference 2008 (pp. 875-879).
  • BRENNER, K. (2014). Digital stories: A 21st-century communication tool for the English language classroom. English Teaching Forum, 52(1), 22-29.
  • BROWN, J., BRYAN, J., ve BROWN, T. (2005). Twenty-first century literacy and technology in K-8 classrooms. Innovate: Journal of Online Education, 1(3).
  • BULL, G., ve KAJDER, S. (2005). Digital storytelling in the language arts classroom. Learning & Leading with Technology, 32(4), 46-49.
  • BUTLER, J. W. (2007). Teachers’ attitudes toward computers after receiving training in low-threshold digital storytelling applications. (Ph.D. thesis). University of Houston, USA.
  • BÜYÜKÖZTÜRK, Ş. (2014). Sosyal bilimleri için veri analizi el kitabı (Genişletilmiş 19. Baskı). Ankara: Pegem Akademi.
  • BÜYÜKÖZTÜRK, Ş., ÇAKMAK, E.K., AKGÜN, Ö.E., KARADENİZ Ş. ve DEMİREL, F. (2012). Bilimsel araştırma yöntemleri. (Geliştirilmiş 11. Baskı). Ankara: Pegem Akademi.
  • CAMPBELL, T. (2012). Digital storytelling in an elementary classroom: Going beyond entertainment. Procedia - Social and Behavioral Sciences, 69, 385-393.
  • CAN, A. (2014). SPSS ile bilimsel araştırma sürecinde nicel veri analizi (3. Baskı). Ankara: Pegem Akademi.
  • CHUNG, S. K. (2007). Art education technology: digital storytelling. Art Education, 60(2), 17-22.
  • CİĞERCİ, F. M. (2015). İlkokul dördüncü sınıf Türkçe dersinde dinleme becerilerinin geliştirilmesinde dijital hikâyelerin kullanılması (Doktora Tezi). YÖK Tez Merkezi veri tabanından erişildi (Tez No: 415878).
  • COPELAND, S., ve MISKELLY, C. (2010, June). Making time for storytelling; the challenges of community building and activism in a rural locale. International Journal of Media, Technology and Life Long Learning, 6(2), 192-207.
  • ÇEPNİ, S. (2014). Araştırma ve proje çalışmalarına giriş (Geliştirilmiş 7. Baskı). Trabzon: Celepler Matbaacılık.
  • ÇIRALI, H. (2014). Dijital hikâye anlatımının görsel bellek ve yazma becerisi üzerine etkisi (Yüksek Lisans Tezi). YÖK Tez Merkezi veri tabanından erişildi (Tez No: 378556).
  • ÇİFTCİ, M. (2019). Dijital hikâyelerin ilkokul ikinci sınıf öğrencilerinin okuma becerileri üzerindeki etkisi (Yüksek Lisans Tezi). YÖK Tez Merkezi veri tabanından erişildi (Tez No: 568287).
  • DAVIS, A. (2004) Co-authoring identity: digital storytelling in an urban middle school. THEN: Technology, Humanities, Education and Narrative, 1, 1-12.
  • DAYAN, G. (2017). İlkokul öğrencilerinin Türkçe dersinde dijital öyküleme çalışmaları (Yüksek Lisans Tezi). YÖK Tez Merkezi veri tabanından erişildi (Tez No: 482129).
  • DAYAN, G. ve GİRMEN, P. (2018). Türkçe eğitimi yazma sürecinde: dijital öyküleme. Journal of Qualitative Research in Education – JOQRE, 6(3), 207–228.
  • DEMİRER, V. (2013). İlköğretimde e-öyküleme kullanımı ve etkileri (Doktora Tezi). YÖK Tez Merkezi veri tabanından erişildi (Tez No: 328704).
  • DI BLAS, N., GARZOTTO, F., PAOLINI, P. ve SABIESCU, A. (2009). Digital storytelling as a whole-class learning activity: Lessons from a three-years project. In Interactive Storytelling (pp. 14-25). Springer Berlin Heidelberg.
  • DOGAN, B. (2007). Implementation of digital storytelling in the classroom by teachers trained in a digital storytelling workshop (Ph.D. thesis). University of Houston, USA.
  • DOĞAN, D. M. (2005). Büyük Türkçe sözlük. İstanbul: Pınar Yayınları.
  • EROĞLU, A. (2020a). A validity and reliability study of story writing anxiety scale. Sakarya University Journal of Education, 10(1). 120-135.
  • EROĞLU, A. (2020b). Türkçe öğretmeni adaylarının dijital hikâyeye yönelik metaforik algıları. RumeliDE Dil ve Edebiyat Araştırmaları Dergisi, 18, 49-60.
  • FOLEY, M.L. (2013). Digital storytelling in primary-grade classrooms (Ph.D. thesis). Arizona State University, Pheonix.
  • FRAZEL, M. (2010). Digital Storytelling: Guide For Educators. Eugene, OR: International Society for Technology in Education (ISTE). Web: http://www.iste.org/images/excerpts/digsto-excerpt.pdf adresinden erişilmiştir.
  • GÖÇER, A. (2014). Yazma Eğitimi - yazma uğraşı yazı nasıl yazılır? nasıl yazar olunur? Ankara: Pegem Akademi.
  • GRAHAM, S., SCHWARTZ, S. S., ve MACARTHUR, C. A. (1993). Knowledge of writing and the composing process, attitude toward writing, and self-efficacy for students with and without learning disabilities. Journal of Learning Disabilities, 26(4), 237-249.
  • GÜNDÜZ (Dola), N. (2019). Dijital öykü yazarlığının çeşitli değişkenlere göre incelenmesi (Yüksek Lisans Tezi). YÖK Tez Merkezi veri tabanından erişildi (Tez No: 570395).
  • HETT, K (2012). Technology-supported literacy in the classroom: using audiobooks and digital storytelling to enhance literacy instruction. Illinois Reading Council Journal, 40(3), 3-13.
  • HUNG, C. M., HWANG, G. J., ve HUANG, I. (2012). A project-based digital storytelling approach for improving students’ learning motivation, problem-solving competence and learning achievement. Educational Technology & Society, 15(4), 368-379.
  • IVALA, E., GACHAGO, D., CONDY, J. ve CHIGONA, A. (2013). Enhancing student engagement with their studies: a digital storytelling approach. Creative Education, 4(10), 82-89.
  • KAHRAMAN, Ö. (2013). Dijital hikâyecilik metoduyla hazırlanan öğretim materyallerinin öğrenme döngüsü giriş aşamasında kullanılmasının fizik dersi başarısı ve motivasyonu düzeyine etkisi (Doktora Tezi). YÖK Tez Merkezi veri tabanından erişildi (Tez No: 352043).
  • KARAKOYUN, F. (2014). Çevrimiçi ortamda oluşturulan dijital öyküleme etkinliklerine ilişkin öğretmen adayları ve ilköğretim öğrencilerinin görüşlerinin incelenmesi (Doktora Tezi). YÖK Tez Merkezi veri tabanından erişildi (Tez No: 361705).
  • KAVCAR, C., OĞUZKAN F. ve AKSOY, Ö. (2003). Yazılı ve sözlü anlatım (3. Baskı). Ankara: Anı Yayıncılık.
  • KAYA, O. (2014). Yabancı dil öğretiminde (Almanca) dijital hikaye anlatım yönteminin araştırılması: lise öğrencileriyle eylem araştırması (Yüksek Lisans Tezi). YÖK Tez Merkezi veri tabanından erişildi (Tez No: 383911).
  • KULLA-ABBOTT, M.T. (2006). Developing literacy practices through digital storytelling (Ph.D. thesis). The University of Missouri, Columbia.
  • LAMMERS, W. P. (2012). Digital storytelling : building 21st century literacy skills in the secondary classroom (Master thesis). University of Northern Iowa.
  • LANKSHEAR, C. and KNOBEL, M. (2006). New literacies: Everyday practices and classroom learning. (2nd Edition). Maidenhead and New York: Open University Press.
  • MEB. (2019). Türkçe dersi öğretim programı (ilkokul ve ortaokul 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7 ve 8. sınıflar) MEB: Ankara.
  • MİLLÎ EĞİTİM BAKANLIĞI EĞİTİMİ ARAŞTIRMA VE GELİŞTİRME DAİRESİ BAŞKANLIĞI, EARGED. (2011). MEB 21. yüzyıl öğrenci profili. Ankara: Eğitimi Araştırma ve Geliştirme Dairesi Başkanlığı.
  • ÖZERBAŞ, M. A. ve , Y. (2017). Türkçe dersinde dijital hikâye kullanımının akademik başarı, motivasyon ve kalıcılık üzerinde etkisi. TÜBAV Bilim, 10(2), 102-110.
  • QIONGLI, W. (2009). Commercialization and digital storytelling in China. (Ed. J. Hartley ve K. McWilliam). Story Circle Digital Storytelling Around the World. (ss. 239-244). USA: Blackwell Publishing.
  • POLATER, C. (2019). İlkokul dördüncü sınıfta dijital öykü yöntemiyle değerler eğitimi (Yüksek Lisans Tezi). YÖK Tez Merkezi veri tabanından erişildi (Tez No: 568604).
  • RAZMI, M., POURALI, S. ve NOZAD, S. (2014). Digital storytelling in EFL classroom (oral presentation of the story): a pathway to improve oral production. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 98, 1541-1544.
  • REINDERS, H. (2011). Digital storytelling in the foreign language classroom. ELTWO Journal, 3, 1-9.
  • ROBIN, B. R. (2006). The educational uses of digital storytelling. in society for ınformation. Technology & Teacher Education International Conference. Web: http://digitalstorytelling.coe.uh.edu/articles/Educ-Uses-DS.pdf adresinden erişilmiştir.
  • ROBIN. B. R. (2008). Digital storytelling: a powerful technology tool for the 21st century classroom. Theory Into Practice, 47, 220-228.
  • ROBIN, B. R., ve McNEIL, S. G. (2012). What educators should know about teaching digital storytelling. Digital Education Review, 22, 37-51.
  • SEVER, T. (2014). An investigation into the impact of digital storytelling on the motivation level of students (Yüksek Lisans Tezi). YÖK Tez Merkezi veri tabanından erişildi (Tez No: 375589).
  • SHROSBREE, M. (2008). Digital video in the language classroom. The JALT CALL Journal, 4(1), 75-84.
  • SIMMONS, A. (2008). Hikâyenin gücü. (Çev. Gökçesu Tamer). İstanbul: MediaCat Kitapları.
  • SKOUGE, J. R., ve RAO, K. (2009). Digital storytelling in teacher education: Creating transformations through narrative. Educational Perspectives, 42(1-2), 54-60.
  • SOLER PARDO, B. (2014). Digital storytelling: a case study of the creation, and narration of a story by EFL learners. Digital Education Review, 26, 74-84.
  • STEWART, K., ve GACHAGO, D. (2016). Being human today: A digital storytelling pedagogy for transcontinental border crossing. British Journal of Educational Technology, 47(3), 528-542.
  • STOJKE, A. E. (2009). Digital storytelling as a tool for revision (Ph.D. thesis). Oakland University.
  • STORYCENTER (11.10.2017). Erişim adresi: https://www.storycenter.org/
  • SYLVESTER, R., ve GREENIDGE, W. (2009). Digital storytelling: extending the potential for struggling writers. Reading Teacher, 63( 4), 284-295.
  • ŞENTÜRK LEYLEK, B. (2018). İlkokul üçüncü sınıf öğrencilerinin okuma becerilerinin gelişiminde ve okumaya yönelik tutumlarında dijital hikayelerin etkisi (Doktora Tezi). YÖK Tez Merkezi veri tabanından erişildi (Tez No: 534932).
  • TAŞPINAR, M. (2017). Sosyal bilimlerde SPSS uygulamalı nicel veri analizi. Ankara: Pegem Akademi.
  • TDK (WEB). Web: http://www.tdk.gov.tr/ adresinden erişilmiştir.
  • TEMİZKAN, M. (2014). Yaratıcı yazma süreci (hikâye yazma). Ankara: Pegem Akademi.
  • TEMİZYÜREK, F. (2003). Türkçe öğretiminde çocuk edebiyatının önemi. Türklük Bilimi Araştırmaları, 13, 161-167.
  • TÜRE KÖSE, H. B. (2019). Okul öncesi dönem çocuklarında dijital hikâye anlatımının dinleme becerilerine etkisi (Yüksek Lisans Tezi). YÖK Tez Merkezi veri tabanından erişildi (Tez No: 536853).
  • USLU, A. (2019). İşbirlikli dijital hikaye anlatımının ilkokul 4. sınıf öğrencilerinin yaratıcı yazma ve sosyal duygusal öğrenme becerilerine etkisi (Yüksek Lisans Tezi). YÖK Tez Merkezi veri tabanından erişildi (Tez No: 557640).
  • VASUDEVAN, L., SCHULTZ, K., ve BATEMAN, J. (2010). Rethinking composing in a digital age: Authoring literate identities through multimodal storytelling. Written Communication, 27(4), 442-468.
  • VERDUGO, D. R., ve BELMONTE, I. A. (2007). Using digital stories to improve listening comprehension with Spanish young learners of English. Language Learning & Technology, 11(1), 87–101.
  • XU, Y., PARK, H., ve BAEK, Y. (2011). A new approach toward digital storytelling: an activity focused on writing selfefficacy in a virtual learning environment. Journal of Educational Technology & Society, 14(4), 181-191.
  • WALSH, B. ve BLEWITT, P. (2006). The effect of questioning style during story book reading on novel vocabulary acquisition of preschoolers. Early Childhood Education Journal, 33(4), 273-278.
  • WANG, S., ve ZHAN, H. (2010). Enhancing teaching and learning with digital storytelling. International Journal of Information and Communication Technology Education, 6(2), 76-87.
  • YAMAÇ, A. (2015). İlkokul üçüncü sınıf öğrencilerinin yazma becerilerinin gelişiminde dijital hikâyelerin etkisi (Doktora Tezi). YÖK Tez Merkezi veri tabanından erişildi (Tez No: 397437).
  • YANG, Ya-T. C. ve WU, WAN-C. I. (2012). Digital storytelling for enhancing student academic achievement, critical thinking, and learning motivation: a year-long experimental study. Computers & Education, 59(2), 339-352.
  • YILMAZ, Y., ÜSTÜNDAĞ, M. T. ve GÜNEŞ, E. (2017). Öğretim materyali olarak dijital hikâye geliştirme aşamalarının ve araçlarının incelenmesi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 17(3), 1621-1640.
  • YÜKSEL, P. (2011). Using digital storytelling in early childhood education: a phenomenological study of teachers’ experiences (Doktora Tezi). YÖK Tez Merkezi veri tabanından erişildi (Tez No: 305105).
There are 81 citations in total.

Details

Primary Language Turkish
Journal Section Research Article
Authors

Aysun Eroğlu 0000-0003-1047-8748

Alpaslan Okur 0000-0002-2868-063X

Publication Date May 9, 2022
Published in Issue Year 2022

Cite

APA Eroğlu, A., & Okur, A. (2022). DİJİTAL HİKÂYE ANLATIMININ ORTAOKUL 7. SINIF ÖĞRENCİLERİNİN HİKÂYE YAZMA KAYGILARI ÜZERİNDEKİ ETKİSİ. Milli Eğitim Dergisi, 51(234), 1529-1552. https://doi.org/10.37669/milliegitim.824215