Sınıf Dışı Eğitim İçin Neler Yapıldı? Dünyadan Örnekler ve Yapılması Gerekenler Üzerine

Year 2022, Volume: 51 Issue: 236, 3299 - 3314, 11.11.2022

Ayça Cirit Gül Pınar Tağrikulu

https://doi.org/10.37669/milliegitim.947965

Abstract

Yurtdışında ve Türkiye’de sınıf dışı eğitimin gelişimi ile ilgili genel bir çerçeve oluşturmak amacıyla yapılan bu çalışma nitel araştırma yöntem ve teknikleri temel alınarak yürütülmüştür. Çalışmada veriler doküman incelemesi/analizi yapılarak toplanmış ve analiz edilmiştir. Bu çalışmada ülkelerin sınıf dışı eğitim alanındaki gelişimleri ve eğitim-öğretim süreçleri farklı kaynaklarda yayımlanan bilimsel çalışmalar incelenerek toplanmış ve Türkiye ile söz konusu ülkeler arasındaki benzerlik ve farklılıklar eleştirel bir bakış açısıyla çözümlenmeye çalışılmıştır. Yapılan taramalar sonucunda elde edilen bilgiler ışığında, Amerika, Avustralya ve İskoçya’nın aldıkları yol göz önüne alındığında, bu ülkelerin, sınıf dışı eğitim alanında bilinç seviyesi ve girişimci ruhu yüksek ülkeler olduğunu söylemek; Türkiye’ye bakıldığında ise sınıf dışı eğitimin temellerinin dünya ile benzer şekilde aslında çok eskilere dayandığını ancak eğitim alanında gündeme gelişinin de son yüzyıl içinde gerçekleştiğini görmek mümkündür.

Keywords

SINIF DIŞI EĞİTİM, TÜRKİYE, YURTDIŞI

References

• Adkins, C. (2002). Outdoor, experiential and environmental education: Converging or diverging approaches?. ERIC Clearing house on Rural Educationand Small Schools, AEL.
• Akyüz, Y. (2020). Türk Eğitim Tarihi M.Ö. 100- M.S. 2020. (Gözden Geçirilmiş 33. Baskı). Ankara: Pegem Akademi.
• Avcı, G. and Gümüş, N. (2020). Sınıf dışı eğitime dayalı etkinliklerle işlenen Sosyal Bilgiler dersine yönelik ilkokul 4. sınıf öğrenci tutumlarının incelenmesi. Batı Anadolu Eğitim Bilimleri Dergisi, 11(1), 89-106.
• Becker, C., Lauterbach, G., Spengler, S., Dettweiler, U. and Mess, F. (2017). Effects of regular classes in outdoor education settings: A systematic review on students’ learning, social and health dimensions. International Journal of Environmental Research and Public Health, 14(5), 485.
• Bennett, B. L. (1965). The Making of Round Hill School. Quest, 4(1), 53-64.
• Bodur, Z. and Yıldırım, M. (2018). Sınıf dışı etkinliklerinin ortaokul yedinci sınıf öğrencilerinin akademik başarıları ve bilimsel süreç becerileri üzerine etkisi. Marmara Üniversitesi Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi. 47(47). 125-140.
• Bozdoğan, A. E. and Kavcı, A. (2016). Sınıf dışı öğretim etkinliklerinin ortaokul öğrencilerinin fen bilimleri dersindeki akademik başarılarına etkisi. Gazi Eğitim Bilimleri Dergisi, 2(1), 13-30.
• Brookes, A. (2002). Lost in the Australian bush: Outdoor education as curriculum. Journal of Curriculum Studies, 34(4), 405-425.
• Bunting, C. J. (2006). Interdisciplinary Teaching Through Outdoor Education. Human Kinetics.
• Cirit-Gül, A., Apaydın, Z., Çobanoğlu, E. O. and Tağrikulu, P. (2018). Fen öğretiminde Toulmin argümantasyon modelinin sınıf dışı (outdoor) eğitim süreci ile bütünleştirilmesi: Örnek Etkinlikler. Türkiye Bilimsel Araştırmalar Dergisi, 3(2), 103-120.
• Çobanoğlu, E. O. and Cirit-Gül, A. (2017). İlkokul 4. sınıf müfredatında yer alan cümlenin öğeleri konusunun sınıf dışı (outdoor) etkinliklerle desteklenerek öğretilmesi. Uluslararası Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 5(9), 521-531.
• Dilek, Ö (2019). Orman okulu uygulamalarının çocukların gelişimine yönelik katkısının değerlendirilmesi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Kastamonu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Donaldson, G. W. and Goering, O. H. (1970). Outdoor Education: A Synthesis. Department of Outdoor Teacher Education Northern Illinois University. De Kalb, İllinois.
• Eaton, D. (2000). Cognitive and affective learning in outdoor education. Doctoral dissertation. University of Toronto School of Graduate Studies.
• Ertaş, H., Şen, A. İ. and Parmasızoğlu, A. (2011). The effects of out-of school scientific activities on 9th grade students’ relating the unit of energy to daily life. Necatibey Eğitim Fakültesi Elektronik Fen ve Matematik Eğitimi Dergisi (EFMED).5(2), 178-198.
• Eshach, H. (2007). Bridging in-school and out-of-school learning: Formal, non-formal and informal education. Journal of Science Education and Technology, 16(2), 171-190.
• Ford, P. (1986). Outdoor Education: Definition and Philosophy. ERIC Clearinghouse on Rural Education and Small Schools, Las Cruces, New Mexico.
• Gilbertson, K., Bates, T., Ewert, A. and McLaughlin, T. (2006). Outdoor Education: Methods and Strategies. Human Kinetics.
• Güler, A., Halıcıoğlu, M. B. and Taşğın, S. (2015). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma- Teorik Çerçeve, Pratik Öneriler, 7 Farklı Nitel Araştırma Yaklaşımı, Kalite ve Etik Hususlar, (Gözden Geçirilmiş ve Güncellenmiş 2. Baskı), Ankara: Seçkin Yayınevi.
• Hayat Bilgisi Dersi Öğretim Programı (2018). https://mufredat.meb.gov.tr/ProgramDetay.aspx?PID=326 (26.02.2021 tarihinde erişilmiştir.)
• Higgins, P. (2000). Outdoor Recreation, Outdoor Education and the Economy of Scotland. Horizons, 7(8), 24-29.
• Higgins, P. (2002). Outdoor education in Scotland, Journal of Adventure Education & Outdoor Learning, 2(2), 149-168.
• Higgins, P. and Kirk, G. (2006). Sustainability education in Scotland: The impact of national and international initiatives on teacher education and outdoor education. Journal of Geography in Higher Education, 30(2), 313-326.
• Higgins, P., Loynes, C. and Crowther, N. (1997). A guide for outdoor educators in Scotland. Scottish Natural Heritage, Perth.
• Hirsch, J. E. (1992). Conceptions of outdoor education that underlie outdoor education courses at English speaking Canadian universities. Unpublished doctoral dissertation, The University of British Columbia.
• Howe, N., Perlman, M., Bergeron, C. and Burns, S. (2020). Scotland embarks on a national outdoor play initiative: Educator perspectives. Early Education and Development, 1-15.
• James, J. K. and Williams, T. (2017). School-based experiential outdoor education: A neglected necessity. Journal of Experiential Education, 40(1), 58-71.
• Jensen, C. R. and Guthrie, S. (2006). Outdoor Recreation in America. Human Kinetics.
• Kanat, T. (2020). Orman okulu uygulamalarının okul öncesi dönem çocukları üzerindeki etkilerinin değerlendirilmesi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• Karadeniz, C. and Okvuran, A. (2014). A night at the museum: Museum education with Ankara University students at Çorum Museum of Archeology. Elementary Education Online, 13(3), 865-879.
• Karakaş-Özür, N. and Şahin, S. (2017). Soysal Bilgiler dersinde sınıf dışı etkinliklerin öğrenci başarısında etkisi. KEFAD Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi. 18(3). 324-347.
• Karakaya-Akçadağ, Ç. and Çobanoğlu, E. O. (2018). “İnsan ve Çevre” ünitesi için sınıf dışı öğretim uygulamasının çevre okuryazarlığı üzerine etkisi. İnformal Ortamlarda Araştırmalar Dergisi, 3(2), 1-23.
• Karakuş, U., Aksoy, B. and Gündüz, İ. (2012). Dokuzuncu sınıf coğrafya derslerinde ders dışı etkinliklerin öğretmen görüşlerine göre değerlendirilmesi. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 32(2), 489-513.
• Korkmaz, C. B. (2019). Ahilik ve eğitim. "Millî" Eğitim Üzerine Yazılar içinde. (Ed. Ali Fuat Arıcı ve Mustafa Başaran). (ss. 25-30). Efe Akademi Yayınları: İstanbul.
• Koyuer, M. (2017). Doğa okulları: Ekoturizm bağlamında bir inceleme ve Türkiye için pilot okul önerisi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. İzmir Katip Çelebi Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü.
• Lugg, A. (1998). Directions in outdoor education curriculum. Journal of Outdoor and Environmental Education, 4(1), 25-32.
• Lugg, A. and Martin, P. (2001). The nature and scope of outdoor education in Victorian schools. Journal of Outdoor and Environmental Education, 5(2), 42-48.
• MEB, (1998). Tebliğler Dergisi. Ankara. http://tebligler.meb.gov.tr/index.php/tuem-sayilar/viewcategory/62-1998 (27.02.2021) tarihinde erişilmiştir.
• Neill, J. T. and Richards, G. E. (1998). Does outdoor education really work? A summary of recent meta-analyses. Journal of Outdoor and Environmental Education, 3(1), 2-9.
• Nicol, R. (2002). Outdoor education: Research topic or universal value? Part one. Journal of Adventure Education & Outdoor Learning, 2(1), 29-41.
• Parkin, D. (1998). Is outdoor education environmental education? Environmental Education and Information, 17, 275-286.
• Payne, P. G. and Wattchow, B. (2008). Slow pedagogy and placing education in post-traditional outdoor education. Journal of Outdoor and Environmental Education, 12(1), 25-38.
• Pickett, B. and Polley, S. (2001). Investigating the history of outdoor education in South Australia. Journal of Outdoor and Environmental Education, 5, 49–53.
• Quay, J. (2016). Outdoor education and school curriculum distinctiveness: More than content, more than process. Journal of Outdoor and Environmental Education, 19(2), 42-50.
• Rios, J. M. and Brewer, J. (2014). Outdoor education and science achievement. Applied Environmental Education & Communication, 13(4), 234-240.
• Sandell, K. and Öhman, J. (2013). An educational tool for outdoor education and environmental concern. Journal of Adventure Education & Outdoor Learning, 13(1), 36-55.
• Sosyal Bilgiler Dersi Öğretim Programı (2018). https://mufredat.meb.gov.tr/ProgramDetay.aspx?PID=354 (26.02.2021 tarihinde erişilmiştir.)
• Sönmez, D. (2020). Türkiye’de orman okulu yaklaşımı ile ilgili tezlerin incelenmesi. Bingöl Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (20), 623-638.
• Stine, S. (1996). Landscapes for learning: Creating outdoor environments for children and youth. John Wiley & Sons.
• Şahin, F. and Sağlamer-Yazgan, B. (2013). Araştırmaya dayalı sınıf dışı laboratuar etkinliklerinin öğrencilerin akademik başarısına etkisi. Sakarya University Journal of Education, 3(3), 107-122.
• Şeren, M. (2008). Köye öğretmen yetiştirme yönüyle köy enstitüleri. GÜ, Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 28(1). 203-226.
• Tağrikulu, P. and Yılmaz, C. (2019). Sınıf dışı eğitimin mekânsal sorunların tespitine ve çözümlerine katkısının incelenmesi. International Journal of Geography and Geography Education (IGGE), (40), 23-39.
• Teknoloji ve Tasarım Dersi Öğretim Programı (2018). https://mufredat.meb.gov.tr/ProgramDetay.aspx?PID=380 (26.02.2021 tarihinde erişilmiştir.)
• Thorburn, M. and Allison, P. (2010). Are we ready to go outdoors now? The prospects for outdoor education during a period of curriculum renewal in Scotland. The Curriculum Journal, 21(1), 97-108.
• Tuğluoğlu, F. and Tunç, T. (2010). 1926 İlkmektep müfredatı ve Cumhuriyet dönemi eğitiminin ekonomik hedefleri. Atatürk Araştırma Merkezi Dergisi, 26(76), 55-98.
• URL 1: https://docs.education.gov.au/system/files/doc/other/do_you_enjoy_or_are_you_good_at_outdoor_education_-_a2bw.pdf (10.02.2021 tarihinde erişilmiştir).
• URL 2: https://ttkb.meb.gov.tr/meb_iys_dosyalar/2017_09/29165045_9_sura.pdf (26.02.2021 tarihinde erişilmiştir).
• Wattchow, B. and Brown, M. (2011). A pedagogy of place: Outdoor education for a changing world. Monash University Publishing.
• Yıldırım, A. and Şimşek, H. (2016). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri (Genişletilmiş 10. Baskı). Ankara: Seçkin Yayınevi.
• Zanovello, I. (1999). Outdoor and environmental education centres: A case study of Strathcona park lodge and outdoor education centre, British Columbia, Canada. Environmental Design.