Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

جموعُ التَّكسيرِ ودلالاتُها في كتب معاني القرآن وإعرابِه حتَّى نهايةِ القرنِ الرَّابعِ الهجريِّ

Yıl 2024, Sayı: 19, 199 - 230, 30.12.2024
https://doi.org/10.47502/mizan.1434247

Öz

يهدفُ هذا البحثُ إلى دراسةِ أبرزِ الآراء الصَّرفيَّة المتعلِّقة بجموع التَّكسير وتوجيهها في كتب معاني القرآن وإعرابه حتَّى نهاية القرن الرَّابع الهجريّ؛ ليكشفَ عمَّا تتَّسمُ به تلك الآراء من جِدَّةٍ وأهميَّةٍ تُغْنِي علمَ الصَّرفِ. لذا اتَّخذَ له المنهجَ الوصفيَّ التَّحليليَّ في وصفِ جموعِ التَّكسيرِ وتحليلِ دلالتِها اللُّغويَّةِ والكشفِ عن معانيها. وبناءً على ذلك فقد بُنِيَ البحثُ على مقدِّمةٍ ثمَّ استهلَّ الكلامَ بتعريفِ جمعِ التَّكسيرِ، وبنوعيه القلَّة والكثرة، ثمَّ فصَّلَ الحديثَ في كلِّ صيغةٍ من صيغِه. وقد اختار البحثُ جموع التَّكسير ليكون ميدانًا له لسببٍ رئيس: وهو أنَّ هؤلاء الأعلام درسوا هذه الجموع في مواطن عديدة من تفاسيرهم؛ وذلك نتيجةَ تطرُّقهم إلى تعدُّدِ القراءاتِ الَّتي نتجَ عنها تنوُّعٌ في صِيغِها، ولإبراز أهمِّيَّتها في السِّياق القرآنيّ وبلاغة إعجازها في إيضاح المعنى. إضافةً إلى توضيح أوجهِ الشَّبه والاختلاف عند هؤلاء الأعلام، وتَبْيِين ردود واعتراضاتِ بعضِهم. واختُتِمَ البحثُ باستخلاصِ عددٍ من النَّتائج الَّتي توصَّلَ إليها من خلالِ جهدِ أولئكَ الأعلامِ في توجيه الجموعِ وتعليلهم لها.

Teşekkür

جزيل الشكر والتقدير على جهودكم الطيبة

Kaynakça

  • Abdülâl, Abdulmün’im Seyyid. Cümû’t-tashîh ve’t-teksîr fi’l-liğati’l-Arabiyye. Kahire: Mektebetü’l-Hancî, 1976.
  • Abdülkerim, Haccâc Enver. el-Haml ala'l-mânâ fî siyağ-i cem'î't-teksîr, Mecelletü Câmiati't-Tâif, el-Âdâb ve’t-Terbiye, Lugâtü’l-Arabiyye ve Âdâbihâ 2/7 (1433/ 2012).
  • Ahfeş el-Evsat, Ebü’l-Hasen Saîd b. Mes‘ade. Meʿâni’l-Kurʾân. thk. Hüda Mahmud Karâ’a. Kâhire: Mektebetü’l-Hancî, 1411/ 1990.
  • Bennâ, Şehâbeddin Ahmed b. Muhammed b. Ahmed b. Abdulganî. İthâfü fudalâi’l-beşer fi’l-kırââti’l-erba‘ate ‘aşar. thk. Enes Muhra. Lübnan: Dârü’l-Kütübi’l-‘İlmiyye, 3. Basım, 1427/2006.
  • Ebü Ca‘fer en-Nehhâs, Ahmed b. Muhammed b. İsmâ‘îl. İʿrâbü’l-Kurʾân. thk. Muhammed Muhammed Tâmer vd. Kahire: Dâru’l-Hadîs, 1428/ 2007.
  • Ebü Ca‘fer en-Nehhâs, Ahmed b. Muhammed b. İsmâ‘îl. Meʿâni’l-Kurʾân. thk. Muhammed Ali es-Sâbûnî. Mekke: Ümmü’l-Kurâ Üniversitesi, 1408/ 1988.
  • Ebü Hayyân el-Endelüsî, Muhammed b. Yusuf. el-Bahru’l-muhît. thk. Âdil Ahmed Abdulmevcûd - Ali Muhammed Mu‘avvad vd. Beyrut: Dârü’l-Kütübi’l-‘İlmiyye, 1413/1993.
  • Dânî, Ebû Amr Osmân b. Saîd b. Osmân. et-Teysîr fi’l-kırâʾâti’s-sebʿ. thk. Otto Pretzl. Beyrut: Dâru’l-Kitâbi’l-Arabî, 1404/ 1984.
  • Esterâbâdî, Radıyyüddîn. Şerḥu’ş-Şâfiyeti’bni’l-Hâcib. thk. M. Nûr el-Hasan, Muhammed Muhyiddin Abdülhamîd vd. Beyrut: Dâru ihyâi't-türâsi'l-Arabî, ts.
  • Ferrâ, Ebû Zekeriyyâ Yahyâ b. Ziyâd. Kitâbun fîhi lüğâtü’l-Kurân. tsh. Câbir b. Abdillah es-Serî’. 1435.
  • Ferrâ, Ebû Zekeriyyâ Yahyâ b. Ziyâd. Meʿâni’l-Kurʾân. thk. Ahmed Yûsuf Necâtî – M. Ali en-Neccâr. Kahire: Matbaatü Dari’l-Kütübi’l-Mısriyye, 1983.
  • Ğarâbiye, Alaüddin Ahmed. Cem’u’t-teksîr fî Câmiʿi’l-beyân fî teîvi’l-Kurʾân. Dirâse ve Tahlîl. Ürdün Üniversitesi, İmâdetü’l-bahsi’l-ilmî: Dirâsât, el-Ulûmu’l-İnsâniyye ve’l-ictimâiyye, 39/3 (2012).
  • Hamlâvî, Ahmed. Şeze'l-arf fî fenni's-sarf. şrh. Muhammed Ahmed el-Kâsım. Beyrut: el-Mektebetü’l-Asriyye, 1421/ 2000.
  • Hasan, Abbas. en-Nahvü'l-vâfî. Mısır: Dâru’l-Maârif, ts.
  • Hatîb el-Bağdâdî, Ebû Bekr Ahmed b. Alî. Târîhu Bağdâd. Beyrut: Dâru’l-Kütübi’l-ʿİlmiyye, ts.
  • İbn Akîl, Bahâüddîn Abdullah. Şerhu İbn ʿAkîl ve Minhatü’l-Celîl bi-tahkîki Şerhi İbn ʿAkîl. thk. M. Muhyiddin Abdülhamîd. Kahire: Dâru’t-Turâs, 1400/ 1980.
  • İbn El-Ezheri, Ebu Mansur Muhammed bin Ahmed. Tehzibü'l-lüğa. thk. Muhammed Avad Mer'ab, Beyrut: Dar İhyâu't-turâsi'l- Arabi, 1. baskı, 2011.
  • İbn Hâleveyh, Ebû Abdillâh el-Hüseyn b. Ahmed. İʿrâbü selâsîne sûre mine’l-Kurʾâni’l-Kerîm. thk. Ahmed Seyyid Ahmed. Kahire: el-Mektebetü’l-Tevfîkiyye, ts.
  • İbn Hâlaveyh, Ebû Abdullah el-Hüseyin b. Ahmed. Muhtasar fî şevâzzi’l-Kur’ân min kitâbi’l-bedî‘. Mısır: el-Matba‘atu’r-Rahmâniyye, 1934.
  • İbn Mâlik, Cemâlüddîn Muhammed b. Abdillâh. Şerhu'l-Kâfiye. thk. Abdulmünîm Ahmed. Ümmü’l-Kurâ Üniversitesi: Merkezü’l-bahsi’l-ilmî ve ihyâi’t-turâsi’l-İslâmî, Külliyetü’ş-şer’iyye ve’d-dirâsâti’l-İslâmiyye, 1402/ 1982.
  • İbn Mihrân, Ebü Bekr Ahmed b. el-Hüseyin el-Esfehânî en-Nîsâbûrî. Garâibü’l-kırâât ve mâ câe fîhâ min ihtilâfi’r-rivâyeti ani’s-sahâbeti ve’t-tâbi‘îne ve’l-eimmeti’l-mutekaddimîn. Mekke: Câmi‘atü Ümmü’l-Kurâ, Doktora Tezi, 1439.
  • İbni Cinnî, Ebü’l-Feth Osmân. el-Lümaʿ fi’l-ʿArabiyye. thk. Semîh Ebû Muğlî. Amman: Daru Mecdalâvî, 1988.
  • İbni Cinnî, Ebü’l-Feth Osmân. el-Muhteseb fî tebyîn vucûhu şevâzzi’l-kîrââti ve’l-îdâhi ‘anhâ. thk. Ali en-Necdî Nâsıf vd. Kahire: el-Meclisu’l A‘lâ liş-Şuûni’l-İslâmiyye, 1415/1994.
  • İbnü'n-Nedim, Ebu'l-Farâc Muhammed bin İshak. el- Fihrist. Kabilhu bi usûlihi: Eymen Fuâd Seyyid, İngiltere, Londra: el-Furkan Müesseseti'l Furkân li't-Turâsi'l İslamiyye, 2. baskı, 1435/2014.
  • İbnü’s-Serrâc, Ebû Bekr Muhammed b. es-Serî b. Sehl. el-Usûl fî’n-nahv. Beyrut: Müessesetü’r-Risâle, 1417/ 1996.
  • Kabâve, Fahreddin. Tasrîfü'l-esmâʾ ve'l-efʿâl. Beyut: Mektebetü’l-Mâarif, 1419/ 1998.
  • Kutrub, Ebû Alî Muhammed b. el-Müstenîr. Meʿâni’l-Kurʾân ve tefsîru müşkili i’râbihi. thk. Muhammed Likrîz. Riyâd: Mektebetü’r-Rüşd, 1422/ 2021.
  • Sîbeveyhi, Ebû Bişr Amr b. Osmân b. Kanber. el-Kitâb. thk. Abdüsselâm M. Hârûn. Kahire: Mektebetü’l-Hancî, Riyad: Daru’r-Rifâî, 1402/ 1982.
  • Zeccâc, Ebû İshâk İbrâhîm b. es-Serî. Meʿâni’l-Ḳurʾân ve iʿrâbüh. thk. Abdülcelîl Abduh Şelebî. Beyrut: Alemü’l-Kutub, 1408/ 1988.

Hicrî Dördüncü Asrın Sonuna Kadar Meâni'l- Kur'ân ve İ'râb Kitaplarındaki Cemʿi Teksirler ve Delaletleri

Yıl 2024, Sayı: 19, 199 - 230, 30.12.2024
https://doi.org/10.47502/mizan.1434247

Öz

Bu araştırma, dördüncü yüzyılın sonuna kadar dilbilimsel tefsirlerde cem’i teksir isimlerle ilgili sarfa dair en önemli görüşleri, bunların tevcihini ve iraplarını incelemeyi amaçlamaktadır. Bu, sarf ilmini zenginleştiren bu görüşlerin özgünlüğü ve önemini ortaya çıkarmak içindir. Bu nedenle, kırık-çoğul isimlerin tanımlanmasında, dilbilimsel anlamlarının analizinde ve anlamlarının keşfedilmesinde betimsel ve analitik yöntem kullanılmıştır. Buna dayanarak, araştırma bir girişle başlamış, ardından cem’i teksir isminin tanımıyla devam etmiş, azlık ve çokluk olmak üzere iki türü tanımlanmış ve ardından her bir form ayrıntılı olarak ele alınmıştır. Araştırma, cem’i teksir isimleri çalışma alanı olarak seçmiştir. Bunun temel nedeni, söz konusu dilbilimcilerin tefsirlerinde bu çoğulları birçok yerde incelemiş olmalarıdır. Bunun sebebi, farklı okumaların ortaya çıkması ve bunun sonucunda formlarında çeşitlilik olması ve Kur’an bağlamında önemini ve mucizevi beyanının açıklığa kavuşturmadaki önemini vurgulamak içindir. Ek olarak, bu dilbilimcilerin benzerlik ve farklılıklarının netleştirilmesi ve bazılarının itirazlarının açıklanması da amaçlanmıştır. Araştırma, bu dilbilimcilerin çoğulları tevcih etme ve açıklama konusundaki çabaları ışığında bir dizi sonuca vararak tamamlanmıştır.

Teşekkür

çabalarınız için teşekkürler

Kaynakça

  • Abdülâl, Abdulmün’im Seyyid. Cümû’t-tashîh ve’t-teksîr fi’l-liğati’l-Arabiyye. Kahire: Mektebetü’l-Hancî, 1976.
  • Abdülkerim, Haccâc Enver. el-Haml ala'l-mânâ fî siyağ-i cem'î't-teksîr, Mecelletü Câmiati't-Tâif, el-Âdâb ve’t-Terbiye, Lugâtü’l-Arabiyye ve Âdâbihâ 2/7 (1433/ 2012).
  • Ahfeş el-Evsat, Ebü’l-Hasen Saîd b. Mes‘ade. Meʿâni’l-Kurʾân. thk. Hüda Mahmud Karâ’a. Kâhire: Mektebetü’l-Hancî, 1411/ 1990.
  • Bennâ, Şehâbeddin Ahmed b. Muhammed b. Ahmed b. Abdulganî. İthâfü fudalâi’l-beşer fi’l-kırââti’l-erba‘ate ‘aşar. thk. Enes Muhra. Lübnan: Dârü’l-Kütübi’l-‘İlmiyye, 3. Basım, 1427/2006.
  • Ebü Ca‘fer en-Nehhâs, Ahmed b. Muhammed b. İsmâ‘îl. İʿrâbü’l-Kurʾân. thk. Muhammed Muhammed Tâmer vd. Kahire: Dâru’l-Hadîs, 1428/ 2007.
  • Ebü Ca‘fer en-Nehhâs, Ahmed b. Muhammed b. İsmâ‘îl. Meʿâni’l-Kurʾân. thk. Muhammed Ali es-Sâbûnî. Mekke: Ümmü’l-Kurâ Üniversitesi, 1408/ 1988.
  • Ebü Hayyân el-Endelüsî, Muhammed b. Yusuf. el-Bahru’l-muhît. thk. Âdil Ahmed Abdulmevcûd - Ali Muhammed Mu‘avvad vd. Beyrut: Dârü’l-Kütübi’l-‘İlmiyye, 1413/1993.
  • Dânî, Ebû Amr Osmân b. Saîd b. Osmân. et-Teysîr fi’l-kırâʾâti’s-sebʿ. thk. Otto Pretzl. Beyrut: Dâru’l-Kitâbi’l-Arabî, 1404/ 1984.
  • Esterâbâdî, Radıyyüddîn. Şerḥu’ş-Şâfiyeti’bni’l-Hâcib. thk. M. Nûr el-Hasan, Muhammed Muhyiddin Abdülhamîd vd. Beyrut: Dâru ihyâi't-türâsi'l-Arabî, ts.
  • Ferrâ, Ebû Zekeriyyâ Yahyâ b. Ziyâd. Kitâbun fîhi lüğâtü’l-Kurân. tsh. Câbir b. Abdillah es-Serî’. 1435.
  • Ferrâ, Ebû Zekeriyyâ Yahyâ b. Ziyâd. Meʿâni’l-Kurʾân. thk. Ahmed Yûsuf Necâtî – M. Ali en-Neccâr. Kahire: Matbaatü Dari’l-Kütübi’l-Mısriyye, 1983.
  • Ğarâbiye, Alaüddin Ahmed. Cem’u’t-teksîr fî Câmiʿi’l-beyân fî teîvi’l-Kurʾân. Dirâse ve Tahlîl. Ürdün Üniversitesi, İmâdetü’l-bahsi’l-ilmî: Dirâsât, el-Ulûmu’l-İnsâniyye ve’l-ictimâiyye, 39/3 (2012).
  • Hamlâvî, Ahmed. Şeze'l-arf fî fenni's-sarf. şrh. Muhammed Ahmed el-Kâsım. Beyrut: el-Mektebetü’l-Asriyye, 1421/ 2000.
  • Hasan, Abbas. en-Nahvü'l-vâfî. Mısır: Dâru’l-Maârif, ts.
  • Hatîb el-Bağdâdî, Ebû Bekr Ahmed b. Alî. Târîhu Bağdâd. Beyrut: Dâru’l-Kütübi’l-ʿİlmiyye, ts.
  • İbn Akîl, Bahâüddîn Abdullah. Şerhu İbn ʿAkîl ve Minhatü’l-Celîl bi-tahkîki Şerhi İbn ʿAkîl. thk. M. Muhyiddin Abdülhamîd. Kahire: Dâru’t-Turâs, 1400/ 1980.
  • İbn El-Ezheri, Ebu Mansur Muhammed bin Ahmed. Tehzibü'l-lüğa. thk. Muhammed Avad Mer'ab, Beyrut: Dar İhyâu't-turâsi'l- Arabi, 1. baskı, 2011.
  • İbn Hâleveyh, Ebû Abdillâh el-Hüseyn b. Ahmed. İʿrâbü selâsîne sûre mine’l-Kurʾâni’l-Kerîm. thk. Ahmed Seyyid Ahmed. Kahire: el-Mektebetü’l-Tevfîkiyye, ts.
  • İbn Hâlaveyh, Ebû Abdullah el-Hüseyin b. Ahmed. Muhtasar fî şevâzzi’l-Kur’ân min kitâbi’l-bedî‘. Mısır: el-Matba‘atu’r-Rahmâniyye, 1934.
  • İbn Mâlik, Cemâlüddîn Muhammed b. Abdillâh. Şerhu'l-Kâfiye. thk. Abdulmünîm Ahmed. Ümmü’l-Kurâ Üniversitesi: Merkezü’l-bahsi’l-ilmî ve ihyâi’t-turâsi’l-İslâmî, Külliyetü’ş-şer’iyye ve’d-dirâsâti’l-İslâmiyye, 1402/ 1982.
  • İbn Mihrân, Ebü Bekr Ahmed b. el-Hüseyin el-Esfehânî en-Nîsâbûrî. Garâibü’l-kırâât ve mâ câe fîhâ min ihtilâfi’r-rivâyeti ani’s-sahâbeti ve’t-tâbi‘îne ve’l-eimmeti’l-mutekaddimîn. Mekke: Câmi‘atü Ümmü’l-Kurâ, Doktora Tezi, 1439.
  • İbni Cinnî, Ebü’l-Feth Osmân. el-Lümaʿ fi’l-ʿArabiyye. thk. Semîh Ebû Muğlî. Amman: Daru Mecdalâvî, 1988.
  • İbni Cinnî, Ebü’l-Feth Osmân. el-Muhteseb fî tebyîn vucûhu şevâzzi’l-kîrââti ve’l-îdâhi ‘anhâ. thk. Ali en-Necdî Nâsıf vd. Kahire: el-Meclisu’l A‘lâ liş-Şuûni’l-İslâmiyye, 1415/1994.
  • İbnü'n-Nedim, Ebu'l-Farâc Muhammed bin İshak. el- Fihrist. Kabilhu bi usûlihi: Eymen Fuâd Seyyid, İngiltere, Londra: el-Furkan Müesseseti'l Furkân li't-Turâsi'l İslamiyye, 2. baskı, 1435/2014.
  • İbnü’s-Serrâc, Ebû Bekr Muhammed b. es-Serî b. Sehl. el-Usûl fî’n-nahv. Beyrut: Müessesetü’r-Risâle, 1417/ 1996.
  • Kabâve, Fahreddin. Tasrîfü'l-esmâʾ ve'l-efʿâl. Beyut: Mektebetü’l-Mâarif, 1419/ 1998.
  • Kutrub, Ebû Alî Muhammed b. el-Müstenîr. Meʿâni’l-Kurʾân ve tefsîru müşkili i’râbihi. thk. Muhammed Likrîz. Riyâd: Mektebetü’r-Rüşd, 1422/ 2021.
  • Sîbeveyhi, Ebû Bişr Amr b. Osmân b. Kanber. el-Kitâb. thk. Abdüsselâm M. Hârûn. Kahire: Mektebetü’l-Hancî, Riyad: Daru’r-Rifâî, 1402/ 1982.
  • Zeccâc, Ebû İshâk İbrâhîm b. es-Serî. Meʿâni’l-Ḳurʾân ve iʿrâbüh. thk. Abdülcelîl Abduh Şelebî. Beyrut: Alemü’l-Kutub, 1408/ 1988.

Broken Plurals and Their Semantics in the Books of Qur'anic Interpretations and Grammar up to the End of the Fourth Hijri Century

Yıl 2024, Sayı: 19, 199 - 230, 30.12.2024
https://doi.org/10.47502/mizan.1434247

Öz

The research delves into morphological opinions concerning pluralization formations in Books on the meanings of the Qur’an and grammatical analysis up to the fourth century AH, aiming to unveil the significance of these perspectives and their impact on morphology studies. Employing a descriptive-analytical approach, it precisely defines pluralization, explores its various types, and scrutinizes each formation. Pluralization takes center stage due to scholars' extensive examination across diverse exegeses, underscoring its importance in the Quranic context and its role in conveying eloquent meaning. The study also conducts a comparative analysis of scholars' viewpoints, addressing objections that arise. In conclusion, it summarizes the findings and insights derived from scholars' endeavors in interpreting and justifying pluralization formations, providing a comprehensive overview of the intricate linguistic nuances explored within the research, contributing valuable perspectives to the field of morphological analysis.

Kaynakça

  • Abdülâl, Abdulmün’im Seyyid. Cümû’t-tashîh ve’t-teksîr fi’l-liğati’l-Arabiyye. Kahire: Mektebetü’l-Hancî, 1976.
  • Abdülkerim, Haccâc Enver. el-Haml ala'l-mânâ fî siyağ-i cem'î't-teksîr, Mecelletü Câmiati't-Tâif, el-Âdâb ve’t-Terbiye, Lugâtü’l-Arabiyye ve Âdâbihâ 2/7 (1433/ 2012).
  • Ahfeş el-Evsat, Ebü’l-Hasen Saîd b. Mes‘ade. Meʿâni’l-Kurʾân. thk. Hüda Mahmud Karâ’a. Kâhire: Mektebetü’l-Hancî, 1411/ 1990.
  • Bennâ, Şehâbeddin Ahmed b. Muhammed b. Ahmed b. Abdulganî. İthâfü fudalâi’l-beşer fi’l-kırââti’l-erba‘ate ‘aşar. thk. Enes Muhra. Lübnan: Dârü’l-Kütübi’l-‘İlmiyye, 3. Basım, 1427/2006.
  • Ebü Ca‘fer en-Nehhâs, Ahmed b. Muhammed b. İsmâ‘îl. İʿrâbü’l-Kurʾân. thk. Muhammed Muhammed Tâmer vd. Kahire: Dâru’l-Hadîs, 1428/ 2007.
  • Ebü Ca‘fer en-Nehhâs, Ahmed b. Muhammed b. İsmâ‘îl. Meʿâni’l-Kurʾân. thk. Muhammed Ali es-Sâbûnî. Mekke: Ümmü’l-Kurâ Üniversitesi, 1408/ 1988.
  • Ebü Hayyân el-Endelüsî, Muhammed b. Yusuf. el-Bahru’l-muhît. thk. Âdil Ahmed Abdulmevcûd - Ali Muhammed Mu‘avvad vd. Beyrut: Dârü’l-Kütübi’l-‘İlmiyye, 1413/1993.
  • Dânî, Ebû Amr Osmân b. Saîd b. Osmân. et-Teysîr fi’l-kırâʾâti’s-sebʿ. thk. Otto Pretzl. Beyrut: Dâru’l-Kitâbi’l-Arabî, 1404/ 1984.
  • Esterâbâdî, Radıyyüddîn. Şerḥu’ş-Şâfiyeti’bni’l-Hâcib. thk. M. Nûr el-Hasan, Muhammed Muhyiddin Abdülhamîd vd. Beyrut: Dâru ihyâi't-türâsi'l-Arabî, ts.
  • Ferrâ, Ebû Zekeriyyâ Yahyâ b. Ziyâd. Kitâbun fîhi lüğâtü’l-Kurân. tsh. Câbir b. Abdillah es-Serî’. 1435.
  • Ferrâ, Ebû Zekeriyyâ Yahyâ b. Ziyâd. Meʿâni’l-Kurʾân. thk. Ahmed Yûsuf Necâtî – M. Ali en-Neccâr. Kahire: Matbaatü Dari’l-Kütübi’l-Mısriyye, 1983.
  • Ğarâbiye, Alaüddin Ahmed. Cem’u’t-teksîr fî Câmiʿi’l-beyân fî teîvi’l-Kurʾân. Dirâse ve Tahlîl. Ürdün Üniversitesi, İmâdetü’l-bahsi’l-ilmî: Dirâsât, el-Ulûmu’l-İnsâniyye ve’l-ictimâiyye, 39/3 (2012).
  • Hamlâvî, Ahmed. Şeze'l-arf fî fenni's-sarf. şrh. Muhammed Ahmed el-Kâsım. Beyrut: el-Mektebetü’l-Asriyye, 1421/ 2000.
  • Hasan, Abbas. en-Nahvü'l-vâfî. Mısır: Dâru’l-Maârif, ts.
  • Hatîb el-Bağdâdî, Ebû Bekr Ahmed b. Alî. Târîhu Bağdâd. Beyrut: Dâru’l-Kütübi’l-ʿİlmiyye, ts.
  • İbn Akîl, Bahâüddîn Abdullah. Şerhu İbn ʿAkîl ve Minhatü’l-Celîl bi-tahkîki Şerhi İbn ʿAkîl. thk. M. Muhyiddin Abdülhamîd. Kahire: Dâru’t-Turâs, 1400/ 1980.
  • İbn El-Ezheri, Ebu Mansur Muhammed bin Ahmed. Tehzibü'l-lüğa. thk. Muhammed Avad Mer'ab, Beyrut: Dar İhyâu't-turâsi'l- Arabi, 1. baskı, 2011.
  • İbn Hâleveyh, Ebû Abdillâh el-Hüseyn b. Ahmed. İʿrâbü selâsîne sûre mine’l-Kurʾâni’l-Kerîm. thk. Ahmed Seyyid Ahmed. Kahire: el-Mektebetü’l-Tevfîkiyye, ts.
  • İbn Hâlaveyh, Ebû Abdullah el-Hüseyin b. Ahmed. Muhtasar fî şevâzzi’l-Kur’ân min kitâbi’l-bedî‘. Mısır: el-Matba‘atu’r-Rahmâniyye, 1934.
  • İbn Mâlik, Cemâlüddîn Muhammed b. Abdillâh. Şerhu'l-Kâfiye. thk. Abdulmünîm Ahmed. Ümmü’l-Kurâ Üniversitesi: Merkezü’l-bahsi’l-ilmî ve ihyâi’t-turâsi’l-İslâmî, Külliyetü’ş-şer’iyye ve’d-dirâsâti’l-İslâmiyye, 1402/ 1982.
  • İbn Mihrân, Ebü Bekr Ahmed b. el-Hüseyin el-Esfehânî en-Nîsâbûrî. Garâibü’l-kırâât ve mâ câe fîhâ min ihtilâfi’r-rivâyeti ani’s-sahâbeti ve’t-tâbi‘îne ve’l-eimmeti’l-mutekaddimîn. Mekke: Câmi‘atü Ümmü’l-Kurâ, Doktora Tezi, 1439.
  • İbni Cinnî, Ebü’l-Feth Osmân. el-Lümaʿ fi’l-ʿArabiyye. thk. Semîh Ebû Muğlî. Amman: Daru Mecdalâvî, 1988.
  • İbni Cinnî, Ebü’l-Feth Osmân. el-Muhteseb fî tebyîn vucûhu şevâzzi’l-kîrââti ve’l-îdâhi ‘anhâ. thk. Ali en-Necdî Nâsıf vd. Kahire: el-Meclisu’l A‘lâ liş-Şuûni’l-İslâmiyye, 1415/1994.
  • İbnü'n-Nedim, Ebu'l-Farâc Muhammed bin İshak. el- Fihrist. Kabilhu bi usûlihi: Eymen Fuâd Seyyid, İngiltere, Londra: el-Furkan Müesseseti'l Furkân li't-Turâsi'l İslamiyye, 2. baskı, 1435/2014.
  • İbnü’s-Serrâc, Ebû Bekr Muhammed b. es-Serî b. Sehl. el-Usûl fî’n-nahv. Beyrut: Müessesetü’r-Risâle, 1417/ 1996.
  • Kabâve, Fahreddin. Tasrîfü'l-esmâʾ ve'l-efʿâl. Beyut: Mektebetü’l-Mâarif, 1419/ 1998.
  • Kutrub, Ebû Alî Muhammed b. el-Müstenîr. Meʿâni’l-Kurʾân ve tefsîru müşkili i’râbihi. thk. Muhammed Likrîz. Riyâd: Mektebetü’r-Rüşd, 1422/ 2021.
  • Sîbeveyhi, Ebû Bişr Amr b. Osmân b. Kanber. el-Kitâb. thk. Abdüsselâm M. Hârûn. Kahire: Mektebetü’l-Hancî, Riyad: Daru’r-Rifâî, 1402/ 1982.
  • Zeccâc, Ebû İshâk İbrâhîm b. es-Serî. Meʿâni’l-Ḳurʾân ve iʿrâbüh. thk. Abdülcelîl Abduh Şelebî. Beyrut: Alemü’l-Kutub, 1408/ 1988.
Toplam 29 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Arapça
Konular Karşılaştırmalı Dil Çalışmaları, Dilsel Yapılar (Fonoloji, Morfoloji ve Sözdizimi dahil), Dilbilim (Diğer), Tefsir
Bölüm Araştırma Yazıları
Yazarlar

Kutaıba Al Ibrahım 0000-0003-1852-4032

Erken Görünüm Tarihi 27 Aralık 2024
Yayımlanma Tarihi 30 Aralık 2024
Gönderilme Tarihi 9 Şubat 2024
Kabul Tarihi 12 Eylül 2024
Yayımlandığı Sayı Yıl 2024 Sayı: 19

Kaynak Göster

ISNAD Al Ibrahım, Kutaıba. “جموعُ التَّكسيرِ ودلالاتُها في كتب معاني القرآن وإعرابِه حتَّى نهايةِ القرنِ الرَّابعِ الهجريِّ”. Mizanü’l-Hak: İslami İlimler Dergisi 19 (Aralık 2024), 199-230. https://doi.org/10.47502/mizan.1434247.