Mahur Beste, as a text which reproduces the heteronormative sexual matrix, narrates the story of “failure” through the character of Behçet’s construction of masculinity. Behçet is excluded from the area of power and masculinity by the normative discourse of the text, and he has a body which symbolizes the “otherness”. Additionally, the hegemonic masculinity in the text uses an Ottoman Sultan, Abdülhamit, in order to submit the otherness of Behçet. The otherness, which is produced by using the image of Behçet’s “unusual” body, actually, refers to Behçet’s “feminine” instincts and predispositions. Reading Mahur Beste with an alternative perspective, focusing on the construction of masculinity, enables the readers to see the narrative strategies in the text. That would offer a new perspective for reading the “unfinished” and “forgotten” biography of Behçet, as a narrative strategy which makes Behçet’s failure clear. Thereby, the metafiction in Mahur Beste, which is constituted via the chapter of “Behçet Bey’e Mektup”, would be evaluated as a potential for the metaphor of failure.
Mahur Beste, heteronormatif cinsellik rejiminin inşa ettiği cinsiyet kategorilerini, metin içi gerçeklikte yeniden inşa eden bir anlatı olarak, Behçet’in bu inşa sürecindeki “mağlubiyet” anlatısını sunar. Metnin kurduğu normatif söylem aracılığıyla iktidar alanından ve “erkek” kategorisinden dışlanan Behçet, “öteki”liğin simgesi haline gelecek bir bedensellik üstlenir. Metnin yansıttığı hegemonik erkeklik içinde, Sultan Abdülhamit dahi metne dahil edilerek Behçet’teki “öteki”liği onaylar. Beden imgesi ile Behçet’e yüklenen ötekilik, temelde, Behçet’in iktidar ve cinsellik alanlarından dışlanmasına neden olan “orta” karakteri ve metnin dişil addettiği insiyak ve istidatlarıdır. Mahur Beste’ye erkeklik inşasına odaklanan alternatif bir okuma yapmak, metne içkin anlatım stratejilerinin de değerlendirilmesini sağlayacaktır. Mahur Beste’yi Behçet karakterinin anlatısını yarım bırakmış bir metin olarak değil; metnin Behçet’i “unutarak” odaklandığı diğer tüm karakterleri ve onların erkeklik inşalarını, Behçet’in “mağlubiyet”ini belirginleştirmek için işlevselleştirdiğini görerek okumak gerekir. Böylece Tanpınar’ın “Behçet Bey’e Mektup” bölümüyle birlikte bir üst-kurmaca olarak sunduğu Mahur Beste, “tamamlanmamış” bir roman olarak değil, metnin kurduğu “eksiklik” metaforuna potansiyel sağlayan anlatım stratejileri üzerinden değerlendirilebilir.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Philosophy, Creative Arts and Writing |
Journal Section | Research-in-Progress |
Authors | |
Publication Date | October 15, 2019 |
Published in Issue | Year 2019 Issue: 12 |