Kültür Endüstrisi Bağlamında Bookstagramdaki Küçük Prens: Asteroid B-612’den Sosyal Medya Gezegenine

Year 2021, , 1199 - 1213, 19.04.2021

Metin Işık , Lütfiye Yaşar

https://doi.org/10.33206/mjss.779881

Cited By: 1

Abstract

İnternetin olağan hayat akışı içerisinde yer almasıyla iletişim formlarının çeşitli varyasyonları türemiştir. Yeni medya araçlarında birey, üre-tüketici vasfı ile ister öz kimliği isterse de hayali karakterler vasıtasıyla bu mecrada içerik üretmektedir. Üre-tüketicilerin sanat ve edebiyat eserlerini paylaşıp metalaştırdığı bu sanal dünyada kültür endüstrisinin etkisi her geçen gün daha da büyümektedir. Kültür endüstrisinin adım adım ele geçirdiği bu dijital dünyada Antoine de Saint-Exupéry’in Küçük Prens isimli roman kahramanı da İnstagram hesaplarıyla yerini almaktadır. Araştırma sosyal medya ve kültür endüstrisi bağlamında prosumerların kültürel veya sanatsal faaliyetlerini ele alması bakımından önem arz etmektedir. Bu çalışmada The Little Prince Hub sayfasının bookstagram kimliğiyle bir edebiyat ürününü nasıl metalaştırdığı söylem analizi yöntemiyle incelenmiştir. Araştırma sonucunda sayfanın paylaşımlarında basit, olumlu ve aktif yapıda cümle yapılarında yapıcı bir dil kullanıldığı tespit edilmiştir.

Keywords

Kültür endüstrisi, İnstagram, Bookstagram, Küçük Prens, Sosyal Medya

The Little Prince in Bookstagram in the Context of the Culture Industry: From Asteroid B-612 to Social Media Planet

Abstract

With the Internet taking place in the usual flow of life, various variations of communication forms have been derived. In the new media tools, the individual produces content in this medium through the prosumer quality either through his/her own identity or imaginary characters. The influence of the culture industry is growing day by day in this virtual world where prosumer share and commodify art and literature. Antoine de Saint-Exupéry's novel hero, The Little Prince, takes place in this digital world, which is taken step by step by the culture industry, with Instagram accounts. The research is important in addressing the cultural or artistic activities of prosumers in the context of the social media and culture industry. How The Little Prince Hub page commodified a literary product with a bookstagram identity was examined by discourse analysis method. As a result of the research, it was determined that a simple, positive and active constructive language was used in the sharing of the page.

Keywords

Culture Industry, Instagram, Bookstagram, Little Prince, Social Media

References

• Adorno, T. W., & Rabinbach, A. G. (1975). Culture İndustry Reconsidered. New German Critique, (6), 12-19.
• Adorno, T., & Horkheimer, M. (2000). The Culture İndustry: Enlightenment As Mass Deception (1944). Dialectic Of Enlightenment, 94-136.
• Adorno, T. W., & Adorno, T. W. (2001). The Culture İndustry: Selected Essays On Mass Culture. Psychology Press.
• Adorno, T. W. (2020). Kültür Endüstrisi Kültür Yönetimi,(Çev: N. Ülner, M.Tüzel,E.Gen).İstanbul: İletişimyayınları
• Anık,C., ve Soncu,A. (2011). Kültür, Medeniyet Ve Modernizm Üzerine “Yaprak Dökümü” Bağlamında Bir Değerlendirme. Global Media Journal, 2, 52-83.
• Assoun, Paul- Laurent (2014). Frankfurt Okulu ( Çev: I. Ergüden). Ankara: Dost Kitabevi.
• Ayaz, B. (2016). Geç Kapitalizm: Medya Ve Sanatta İçeriğin Metalaşması Ve Anlamsızlaşması. Abant Kültürel Araştırmalar Dergisi, 1(1), 119-128.
• Bayram, Y. (2016). Yerelde Öteki Olmak: Suriyeli Sığınmacıların Trabzon Yerel Gazetelerinde Söylemsel Temsili. Journal Of International Social Research, 9(42). 1416-1430
• Berg, B. L., & Lune, H. (2019). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Konya: Eğitim Yayınevi.
• Boratav, O., & Gürdal, N. (2016). Kültür Endüstrisi Bağlamında Sanat Eserinin Tecimselleşmesi Ve Metanın Estetize Edilişi. Yıldız Journal Of Art And Design, 3(2), 96-109.
• Bottomore, T. (2016). Frankfurt Okulu ve Eleştirisi (Çev: Ü, H,. Yolsal), İstanbul: Say Yayınları.
• Buzzetto-More, N. (2013,July). Social media and prosumerism. In Proceedings of the Informing Science and Information Technology Education Conference (pp. 67-80). Informing Science Institute.
• Chul Han, B. (2019). Yorgunluk toplumu (Çev: S. Yalçın) İstanbul: Açılım Kitap.
• Cook, D. (1996). The culture industry revisited: Theodor W. Adorno on mass culture. London: Rowman & Littlefield Publishers
• Dellaloğlu, B. F. (2018). Frankfurt Okulu'nda sanat ve toplum. İstanbul: Say Yayıncılık.
• Doğan, M. Z. (2015). Sosyal Medyada Kültür Endüstrisi Üretme Bağlamında Üre-Tüketicilik: Olric Hayran Sayfası Örneği1. Uluslararası Hakemli İletişim ve Edebiyat Araştırmaları Dergisi,8. Doi: 10.17361/UHIVE.2015813156
• Doyuran, L. (2018). Medyatik Bir Çalışma Alanı Olarak Eleştirel Söylem Çözümlemesi (Televizyon Dizileri Örneğinde). Erciyes İletişim Dergisi, 5(4), 301-323. https://doi.org/10.17680/erciyesiletisim.362184
• Duman, K., ve Özdoyran, G. (2018). Dijital Emek Ve Kullanıcı İçeriğinin Metalaşması: Katılımcı Sözlük Yazarları Üzerine İnceleme. Erciyes İletişim Dergisi, 5(4), 75-99. https://doi.org/10.17680/erciyesiletisim.419811
• Fairclough, N. (2013). Critical discourse analysis: The critical study of language. New York: Routledge.
• Fenercioğlu, M., (2012). Theodor Adorno'nun Sanat Anlayışı Ve Johann Sebastian Bach İle İlgili Görüşleri. Konservatoryum Dergisi , Vol.2, 1-10
• Filibeli, T. E. (2018). Kullanıcı Türevli İçerik Ve Yurttaş Medyası: Haberin Dönüşümü, Sınırlar Ve Olanaklar. Akdeniz Iletisim. 453-469. https://doi.org/10.31123/akil.456219
• Finlayson, J. G. (2014). Hegel, Adorno and the origins of immanent criticism. British Journal for the History of Philosophy, 22(6), 1142-1166. https://doi.org/10.1080/09608788.2014.993918
• Finlayson, J. G. (2015). The artwork and the promesse du bonheur in Adorno. European Journal of Philosophy, 23(3), 392-419. DOI: 10.1111/j.1468-0378.2012.00542.x
• Grant, J. (2013). The End of Critique? Ideology as Replication in Adorno and Jameson. Culture, Theory and Critique, 55(1), 1–16.doi:10.1080/14735784.2012.762617
• Güzel, M. (2006). Küreselleşme, internet ve gençlik kültürü. Küresel İletişim Dergisi, 1(1), 1-16.
• Guzel, E. (2016). Dijital kültür ve çevrimiçi sosyal ağlarda rekabetin aktörü:“Dijital habitus. Gümüşhane Üniversitesi İletişim Fakültesi Elektronik Dergisi, 4(1). 82-103. https://doi.org/10.19145/guifd.26114
• Hellings, J. (2014). Messages in a Bottle as the Work of Art. In Adorno and Art (pp. 71-78). London: Palgrave Macmillan.
• Jessop, S. (2016). Adorno: cultural education and resistance. Studies in Philosophy and Education, 36(4), 409-423. http://dx.doi.org/10.1007/s11217-016-9531-6
• Kalkan, A., ve Altınkurt, L. (2012). Günümüz Sanat Ortamında Çağdaş/Güncel Sanat Yaklaşımlarına İlişkin Sanatçı, Eleştirmen Ve Sanat Galericilerinin Görüşleri. Dumlupinar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, (34) 125-136.
• Keltie, E. (2017). The culture industry and participatory audiences. New York; London: Palgrave Macmillan.
• Koluaçık, İhsan (2017). Eleştirel Teorisyenlerin Kültür Endüstrisi Kavramı Çerçevesinde Sanata Ve Sinemaya Yaklaşımları. Abant Kültürel Araştırmalar Dergisi. Sayı. 3, S. 135-156.
• Lankauskaitė, V & Liubinienė, V. (2018). A shift from “me” to “we” in social media. Digital Age in Semiotics & Communication, 1(1), 51-61
• Moore, R. (2012). Digital Reproducibility and the Culture Industry: Popular Music and the Adorno-Benjamin Debate. Fast Capitalism, 9(1) 75-88. doi:10.32855/fcapital.201201.010
• Nar, M. Ş. (2015). Küreselleşmenin Tüketim Kültürü Üzerindeki Etkisi: Teknoloji Tüketimi. Journal of International Social Research, 8(37).941-954
• Odabaş, U. K. (2018). Frankfurt Okulu Ya Da Eleştirel Teori Üzerine. Dört Öge, (14), 211-233.
• Pauwels, M.-C. (2015), ‘Work and prosumerism: Collaborative consumption in the United States’, in O. Frayssé, and M. O’Neil (eds), Digital Labour and Prosumer Capitalism , (pp. 66–84). The US Matrix, London: Palgrave Macmillan.
• Renkçi, T. (2014). Postmodernizmde Yeni Bir Oluşum: Durumsal Estetik. The Turkish Online Journal of Design Art and Communication. 4(1), 61-68
• Rey, P. J. (2012). Alienation, Exploitation, and Social Media. American Behavioral Scientist, 56(4), 399–420.doi:10.1177/0002764211429367
• Rodríguez-Ferrándiz, R. (2013). Culture Industries in a Postindustrial Age: Entertainment, Leisure, Creativity, Design. Critical Studies in Media Communication, 31(4), 327–341.doi:10.1080/15295036.2013.840388
• Romero, C. S. (2011). New Media Art and a Contemporary Revision of the Term ‘Cultural Industry’of Theodor Adorno. International Journal of Art, Culture and Design Technologies, 1(2), 1-13. DOI: 10.4018/ijacdt.2011070101
• Romero, C. S. (2018). Culture Industry: A Contemporary Revision of the Term of Theodor Adorno. In M. Khosrow-Pour, Enhancing Art, Culture and Design with Thecnological integration (pp. 1-24). Hershey, Pennsylvania: Information Resources Management Association.
• Sandvig, C. (2015). The social industry. Social Media+ Society, 1(1), 1-4 DOI: 10.1177/2056305115582047
• Sawyer, R & Chen. G.M. (2012). "The Impact of Social Media on Intercultural Adaptation." Intercultural Communication Studies, 21( 2), 2012, pp. 151-169
• Scott, L., & Celia, L. (2007). Global culture industry. Cambridge: Polity Press.
• Sevim, B. A. (2010). Walter Benjamin'in Kavramlarıyla Kültür Endüstrisi:" Aura"," Öykü Anlatıcısı" ve" Flâneur.". Journal of International Social Research, 3(11). 509-516
• Solak, Ö. (2011). Küçük ağa romanının eleştirel söylem analizi. Akademik Bakış Dergisi, 26, 1-14.
• Stone, A. (2014). Adorno, Hegel, and Dialectic. British Journal for the History of Philosophy, 22(6), 1118–1141.doi:10.1080/09608788.2014.952264
• Swingewood, Alan (1996). Kitle Kültürü Efsanesi, (Çev: A, Kansu) Ankara: Bilim Ve Sanat Yayınları
• Şahoğlu, C. T. (2019). Konum Tabanlı Mobil Oyunlarda Oyun Emeğinin Metalaşması ve Hibrit Mekânın Toplumsal Üretimi. Moment Dergi, 6(1), 176-198. https://doi.org/10.17572//mj2019.1.176198
• Ulinnuha, R. (2015). Critical Discourse Analysis: Theory and Method in Social and Literary Framework. Indonesian Journal of Applied Linguistics, 2(2), 262. https://doi.org/10.17509/ijal.v2i2.170
• Ümer, E. (2016). Adorno, Debord Ve Baudrillard’da Kültür Ve Sanat. Sanat Ve Tasarım Dergisi Https://Doi.Org/10.18603/Std.95869
• Van Dijk, T. A. (1985). Handbook of discourse analysis. (4 vols).London: Academic press.
• Van Dijk, T.A. (1988). News analysis: Case studies of international and national news in the press. Hillsdale, NJ: L. Erlbaum
• Van Dijk, T. A. (1995a). Aims of critical discourse analysis. Japanese discourse, 1(1), 17-28.
• Van Dijk, T. A. (1995b). On macrostructures, mental models, and other inventions: A brief personal history of the Kintsch-van Dijk theory. In C. A. Weaver, III, S. Mannes, & C. R. Fletcher (Eds.), Discourse comprehension: Essays in honor of Walter Kintsch (pp. 383-410). Hillsdale, NJ: Lawrence Erlbaum Associates, Inc
• Van Dijck, J. (2013). The culture of connectivity: A critical history of social media. New York: Oxford University Press.
• Yıkmış, S. (2020). Türkiye Türkçesinde Empati Dili (Söylem Çözümlemesi).Dede Korkut Uluslararası Türk Dili ve Edebiyatı Araştırmaları Dergisi, 9(21), .39-62. https://doi.org/10.25068/dedekorkut320
• Yılmaz, N.Ç. (2018). Sanat Ve Kültür Endüstrisi Art And Culture Industry. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi,11(61) 452-459 Http://Dx.Doi.Org/10.17719/Jisr.2018.2935
• Yurdigül, Y., Yurdigül, A., & Batur, M. (2015). Frankfurt Okulu'nda Birey Ve Toplum: İnsanın Şeyleşmesi Ve Kültürün Metalaşması Üzerine Eleştirel Okumalar. Journal Of Graduate School Of Social Sciences, 19(2). 97-110
• Zhang, L. (2017). Fashioning the feminine self in “prosumer capitalism”: Women's work and the transnational reselling of Western luxury online. Journal of Consumer Culture, 17(2), 184-204. DOI: 10.1177/1469540515572239