Sanal Gerçeklik Gözlüğüne Dayalı Din Öğretimine Yönelik Öğretmen Adaylarının Tutumu

Year 2019, Supplement 1, 847 - 861, 22.02.2019

Rıdvan Demir

https://doi.org/10.33206/mjss.498303

Cited By: 8

Abstract

Bu araştırma sanal
gerçeklik gözlüğü ile işlenen Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi dersinin öğretmen
adaylarının din kültürü ve ahlak bilgisi dersine olan tutumlarına etkisini incelemeyi
amaçlamıştır. Bu temel amaç doğrultusunda hem nitel hem de nicel araştırma
yöntemlerinin birlikte ele alındığı karma yöntem kullanılmıştır. Çalışmanın
nicel kısmında deneme öncesi (pre-experimental) desenlerden tek gruplu ön-test
– son-test model kullanılmıştır. Bu desen doğrultusunda nicel kısmında sanal
gerçeklik teknolojisi kullanılarak işlenen din kültürü ve ahlak bilgisi
dersinin öğrencilerin din kültürü ve ahlak bilgisi dersine yönelik
tutumlarındaki değişimi incelemek amacıyla Hatay Mustafa Kemal Üniversitesi eğitim
fakültesi sınıf öğretmenliği lisans programında öğrenim gören 32 öğretmen adayı
belirlenmiştir. Gönüllülük esasına göre rastgele seçilen bu katılımcılara uygulama
öncesinde “Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Dersi Tutum Ölçeği” ön-test olarak
uygulanmıştır. Öğretmen adaylarına Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Dersinde 3 saat
süresince Dinlerde Kutsal Mekânlar konusu sanal gerçeklik gözlükleri kullanılarak
işlenmiştir. Uygulama başında öğretmen adaylarına ön-test olarak uygulanan “Din
Kültürü ve Ahlak Bilgisi Dersi Tutum Ölçeği” etkinlik sonrasında son-test
olarak tekrar uygulanmış ve iki ölçmeden elde edilen puanlar arasında bir fark
olup olmadığı incelenmiştir. Çalışmanın nitel kısmında ise öğrencilerle
uygulama sonunda yarı yapılandırılmış görüşme soruları ile görüşmeler yapılarak
nitel veriler toplanmıştır. Araştırmanın kapsamında elde edilen nicel veriler
SPSS 20,0 veri analizi programı ile analiz edilmiştir. Verilere ait öntest ve
sontest puanları arasındaki farklılıkları anlayabilmek adına Bağımlı Gruplar t
Testi analizi kullanılmıştır. Araştırmanın sonucuna göre çalışmaya katılan
öğretmen adaylarının din kültürü ve ahlak bilgisi dersi tutum ölçeğinden
aldıkları öntest puanlarıyla son test puanları arasında anlamlı bir farklılık
çıktığı tespit edilmiştir. Ayrıca öğretmen adaylarının sanal gerçeklik gözlüğü
ile yapılan dersi çok sevdiği ve derse motive oldukları belirlenmiştir. Son
olarak sanal gerçeklik gözlüklerinin ara vermeden uzun süre kullanımdan sonra bazı
katılımcılarda baş ağrısı, baş dönmesi yorulma gibi belirtilerin ortaya çıktığı
görülmüştür. 

Keywords

Sanal Gerçeklik, Din Öğretimi, Öğretmen adayı, Tutum

The Attitude of Preservice Teachers’ for Religious Teaching Based on Virtual Reality Glasses

Abstract

This study aims to examine the effect on
the attitude towards the lesson of the preservice teachers of Religious Culture
and Moral Knowledge lesson taught with the virtual reality glasses. For this
main purpose, a mixed method which includes both qualitative and quantitative
research methods, has been used. In the quantitative part of the study,
pre-experimental pre-test - post-test model with single group has been used. In
the direction of this design, 32 preservice teachers who study in Hatay Mustafa
Kemal University education faculty classroom teaching education program have
been determined to examine the change on the attitude towards the lesson of the
preservice teachers of Religious Culture and Moral Knowledge lesson taught with
the virtual reality technology. “Religious Culture and Moral Knowledge Attitude
Scale” has been applied as a pre-test to the participants who has been selected
randomly on the basis of volunteerism. The Sacred Places subject in religions
has been taught to the preservice teachers by being used the virtual reality
glasses for 3 hours in the Religious Culture and Moral Knowledge lesson.
“Religious Culture and Moral Knowledge Attitude Scale” which has been applied
as a pre-test at the beginning of the application, has been applied as
post-test again and it has been examined whether there is a difference between
the scores obtained from the two measurements. In the qualitative part of the
study, the qualitative datas has been collected by interviewing the students
with semi-structured interview questions at the end of the application. The
quantitative datas obtained within the research have been analyzed with SPSS
20.0 data analysis program. Dependent Groups t Test analysis has been used to
understand the differences between the pre-test and post-test scores. According
to the results of the study, it has been determined that there is a significant
difference between the pre-test scores and the post-test scores obtained from
“Religious Culture and Moral Knowledge Attitude Scale” of the preservice
teachers who participate to the study. In addition, it has been determined that
preservice teachers have liked much the lesson taught with the virtual reality
glasses and motivate the lesson. Finally, after the long-term use of virtual
reality glasses without a break, the symptoms such as headache, dizziness and
fatigue has been observed in some participants.

Keywords

Virtual Reality, Religious Teaching, Teacher Candidate, Attitude

References

• Airasian, P. W. & Walsh, M. E. (1997). Constructivist cautions. Phi Delta Kappan, 78(6), 444- 449.
• Aktamış ve Arıcı (2017). Sanal Gerçeklik Programlarının Astronomi Konularının Öğretiminde Kullanılmasının Akademik Başarı ve Kalıcılığına Etkisi. Mersin University Journal of the Faculty of Education, 9(2), 58-70.
• Brophy, J. (1996). Motivating students to learn. Madison, WI: McGraw Hill.
• Baştürk, R. (2009). Bilimsel araştırma yöntemleri. A. Tanrıöğen (Ed.) içinde, Deneme modelleri (ss. 29-54). Ankara: Anı Yayıncılık.
• Bayraktar, E. ve Kaleli, F. (2007). Sanal Gerçeklik ve Uygulama Alanları, Dumlupınar Üniversitesi, Akademik Bilişim Konferansları, Kütahya.
• Bilgin, B., ve Selçuk, M. (1997). Din Öğretimi Özel Öğretim Yöntemleri. Ankara: Gün Yayıncılık.
• Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E. K., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2010). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi.
• Civelek-Oruç, M.,Yıldırım, İ.M., İmamoğlu, Ö., Demirel, G. ve Bilgin, M. B. (2017). Sanal Gerçeklik Uygulamalarının Müzelere Yansımaları: Ayasofya ve Louvre Müzelerinin Karşılaştırmalı Bir Analizi, Eurasian Conference on Language & Social Sciences, 22-24 Mayıs, Antalya.
• Çavaş, B., Huyugüzel Çavaş, P. ve Taşkın Can, B. (2004). Eğitimde sanal gerçeklik, The Turkish Online Journal of Educational Technology – TOJET, 3(4), 110-116.
• Demir, R. (2008). Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Öğretmenlerinin Derslerde Araç-Gereç Kullanma Bilgi Ve Alışkanlıkları (Adana Örneği). Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Çukurova Üniversitesi, Adana.
• Demir, R. (2017). Beyin Temelli Öğrenme Yaklaşımına Dayalı Din Öğretimi. Adana: Karahan Kitabevi.
• Doğan, R., ve Tosun, C. (2003). İlk Öğretim 4. ve 5. Sınıflar İçin Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Öğretimi Özel Öğretim Yöntemleri. Ankara: Pegam A Yayıncılık.
• Gömleksiz, M. N. & Bulut, İ. (2007). Yeni Fen ve Teknoloji Dersi Öğretim Programının Uygulamadaki Etkililiğinin Değerlendirilmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 32, 76-88.
• Heim, M. (1993). The Metaphysics of Virtual Reality, s. 109, Oxford University Press: NY.
• Kaleci, D. , Tepe, T. , Tüzün, H . (2017). Üç Boyutlu Sanal Gerçeklik Ortamlarındaki Deneyimlere İlişkin Kullanıcı Görüşleri. Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi, 0 (3), 669-689.
• Karasar, N. (1999). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara, Nobel Yayın Dağıtım.
• Karasar, Ş. (2004). Eğitimde Yeni İletişim Teknolojileri -İnternet ve Sanal Yüksek Eğitim, The Turkish Online Journal of Educational Technology, 3 (4), 117-125.
• Kayabaşı, Y. (2005). Sanal gerçeklik ve eğitim amaçlı kullanılması. The Turkish Online Journal of Educational Technology, 4(3):151-158.
• Kayapa, N. ve Tong, T. (2011). Sanal Gerçeklik Ortamında Algı, Sigma 3; 348-354.
• Korkmaz, M. (2014). Din Öğretimi Teknolojisi ve Materyal Geliştirme, Kayseri: Tezmer.
• Küçük, S., Yılmaz, R., & Göktaş, Y. (2014). İngilizce Öğreniminde Artırılmış Gerçeklik: Öğrencilerin Başarı, Tutum ve Bilişsel Yük Düzeyleri. Eğitim ve Bilim, 39(176).doi:http://dx.doi.org/10.15390/EB.2014.3595
• Martin, S., Diaz, G., Sancristobal, E., Gil, R., Castro, M. ve Peire, J. (2011). New technology trends in education: Seven years of forecasts and convergence. Computers and Education, 57(3), 1893-1906.
• Özdemir, Ş. ve Çelik, R. (2017). Din Kültürü Ve Ahlak Bilgisi Dersi Tutum Ölçeğinin Geçerlik Ve Güvenirlik Çalışması. Amasya Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi - AUID, 4 (8), 7-20. DOI: 10.18498/amauifd.325822.
• Özmen, H. (2004). Fen öğretiminde öğrenme teorileri ve teknoloji destekli yapılandırmacı (constructivist) öğrenme. The Turkish Online Journal of Educational Technology (TOJET), 3(1), 1303-6521.
• Selçuk, M. (2005). Çocuğun Eğitiminde Dini Motifler. Ankara: Türkiye Diyanet Vakfı Yayınları.
• Sherman, W. R. ve Craig A. B. (2003). Understanding Virtual Reality. Elsevier Science, USA.
• Sherman, W. R., Craig A. B. ve Will, J. D. (2009). Developing Virtual Reality Application: Foundation of Effective Design. China: Morgan Kaufmann Publication.
• Tepe, T, Kaleci, D. & Tüzün, H. (2016). Eğitim Teknolojilerinde Yeni Eğilimler: Sanal Gerçeklik Uygulamaları. 10th International Computer and Instructional Technologies Symposium (ICITS). 16-18 May 2016, Rize, Türkiye.
• Wu, H.K., Lee, S. W. Y., Chang, H. Y. ve Liang, J. C. (2013). Current status, opportunities and challenges of augmented reality in education, Computers and Education, 62, 41-49.
• Yıldırım, A., ve Şimşek, H. (2006). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. (6. baskı) Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Yılmaz, H. ve Huyugüzel Çavaş, P. (2007). Reliability and Validity Study of the Students’ Motivation toward Science Learning (SMTSL) Questionnaire. Elementary Education Online, 6(3), 430-440.