Research Article
BibTex RIS Cite

Relations between Culture and Advertising

Year 2022, Volume: 11 Issue: 1, 293 - 308, 31.01.2022
https://doi.org/10.33206/mjss.886628

Abstract

 Ads affect culture and are affected by culture. Advertisements have the power to influence the society by taking on tasks such as swaying the society to consumption, providing specific roles to men or women, standardizing people changing people's habits. It can reflect the society’s culture by explaining the cultural characteristics of the society, important events and elements for the society. Ads wanting to be the society’s mirror must reflect the culture of that society correctly to be successful. In this article, the ads named “Bizim Tarzımız Güzel” and “Hediye Demek, Boyner Demek”, emphasize on culture and are prepared by the Boyner group were analyzed by analyzing content and discourse and evaluated in the context of Hofstede's cultural dimensions. Discourse analysis was used to analyze the language used in advertisements, and content analysis was used to analyze images in this article aiming to reveal how culture is handled in advertisement. In the research, which cultural elements are included, how these elements and characters are positioned, which cultural dimensions of Hofstede are mentioned were examined. While collectivism and long-term orientation which are in Hofstede's cultural dimensions become prominent, low uncertainty avoidance and femininity dimensions are mentioned.

References

  • Abdelaal, N. M. ve Sase, A. S. (2014). Advertisement analysis: A comparative critical study. Advances in Language and Literary Studies, 254-259.
  • Aktuğlu, I. K. ve Çolakoğlu, B. E. (2011). Kültürün reklam üzerindeki etkisi: Reklam biçimlerinin kültür tarafından belirlenmesi. Yeni Düşünceler, 9-23.
  • American Marketing Association. (2020, Aralık). American Marketing Association: https://www.ama.org/topics/advertising/ adresinden alındı
  • Arslan, E. (2014). Türkiye’de reklam sloganlarının gündelik dil pratikleri üzerindeki etkisinin değerlendirilmesi: Ege üniversitesi öğrencilerine yönelik bir araştırma. Marmara İletişim Dergisi, 57-72.
  • Balcı, A. (2016). Sosyal bilimlerde araştırma yöntem, teknik ve ilkeler. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
  • Çetin, B. N. (2014). Yeniden anlamlandırma aracı olarak reklam. International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 559-573.
  • Elden, M., Ulukök, Ö. ve Yeygel, S. (2005). Şimdi reklamlar (7.Baskı). İstanbul: İletişim Yayınları.
  • Ghandeharion, A., ve Badrlou, L. (2018). Iranian advertisements: A postcolonial semiotic reading. Kasetsart Journal of Social Sciences, 334-342.
  • Görgün, M. R. (2020). Uluslararası pazarlara giriş stratejileri. M. R. Görgün içinde, Uluslararası pazarlama (s. 1-171). Ankara: Akademisyen Kitapevi.
  • Hartnett, N., Romaniuk, J. ve Kennedy, R. (2016). Comparing direct and indirect branding in advertising. Australasian Marketing Journal (AMJ), 20-28.
  • Hürriyet Kelebek. (2021, Şubat 10). Hürriyet Kelebek: https://www.hurriyet.com.tr/kelebek/escinsel-oldugumu-anneme-soyleyince-17681672 adresinden alındı
  • Karadeniz, M. (2020). Postmodernizm ve Türk öykücülüğündeki yansımaları. Bizim Külliye, 51-54.
  • Koç, E. (2019). Tüketici davranışı ve pazarlama stratejileri global ve yerel yaklaşım. Ankara: Seçkin yayıncılık.
  • Kotler, P. (2018). A'dan Z'ye pazarlama (Çev. A. K. Bakkal). İstanbul: Mediacat.
  • Mengü, S.Ç.(2005). Reklamın toplumsal değer yapılanmasına etkisi. İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, 3(3), 113-132.
  • Mucuk, İ. (2014). Pazarlama ilkeleri (20.Baskı). İstanbul: Türkmen Kitapevi.
  • Odabaşı, Y., ve Barış, G. (2017). Tüketici davranışı (17.Baskı). İstanbul: Mediacat.
  • Okumuş, A. (2018). Tüketici davranışı. İstanbul: Türkmen kitapevi.
  • Özcan, B. A. (2018). Türk ve Slav kültüründe siyah renk. Akademik Tarih ve Düşünce Tarihi, 269-292.
  • Peltekoğlu, F. B. (2010). Kavram ve kuramlarıyla reklam. İstanbul: Beta Basım Yayım Dağıtım.
  • Saylık, A. (2019). Hofstede'nin kültür boyutları ölçeğinin Türkçe'ye uyarlanması; geçerlik ve güvenirlik çalışması. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim (TEKE) Dergisi, 1860-1861.
  • Srivastava, R. K. (2010). Effectiveness of global advertisement on culture of India:an emerging market. International Journal of Emerging Markets, 102-113.
  • Stemler, S. (2000). An overview of content analysis. Practical Assessment, Research, and Evaluation, 1-6.
  • Sucu, İ. (2020). Reklam uygulamalarında kültürlerarası iletişimin ve kıyafet kullanımlarının etkisi. İnsan ve Sosyal Bilimler Dergisi, 392-404.
  • Topsümer, F. ve Elden, M. (2016). Reklamcılık kavramlar, kararlar, kurumlar (15.Baskı). İstanbul: İletişim Yayınları.
  • Türk Dil Kurumu Sözlükleri. (2020, Aralık). Türk Dil Kurumu Sözlükleri: https://sozluk.gov.tr/ adresinden alındı
  • Uribe, R. (2016). Separate and joint effects of advertising and placement. Journal of Business Research, 459-465.
  • Weber, R. P. (1990). Basic content analysis. New Delhi: Sage Publications.
  • Yeşil, S. (2012). Türkiye'nin ulusal kültürel özellikleri ve yenilikçilik potansiyeli arasındaki ilişki açısından bir değerlendirme. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 33- 62.
  • Yılmaz, M. ve Mazlum, H. (2009). Kültürel motiflerin reklam üzerinde kullanımı: Türk Hava Yolları lale motifi örneği. Akdeniz Sanat Dergisi, 59-69.

Kültür ve Reklam İlişkisi

Year 2022, Volume: 11 Issue: 1, 293 - 308, 31.01.2022
https://doi.org/10.33206/mjss.886628

Abstract

 Reklamlar hem kültürü etkilemekte hem de kültürden etkilenmektedir. Reklamlar toplumu tüketime yönlendirme, kadın veya erkeğe belirli roller çizme, insanları tek tipe dönüştürme ve insanların alışkanlıklarını değiştirme gibi görevler üstlenerek toplumu etkileme gücüne sahip olmaktadır. Ayrıca toplumun kültürel özelliklerini, toplum için önemli olay ve ögeleri anlatarak toplumun kültürünü de yansıtabilmektedir. Toplumun aynası olmak isteyen reklamların başarılı olabilmesi için o toplumun kültürünü doğru şekilde yansıtmaları gerekmektedir. Makalede kültüre vurgu yapan Boyner grubu tarafından yapılan “Bizim Tarzımız Güzel” ve “Hediye Demek, Boyner Demek” isimli reklamlar, içerik ve söylem analizi yapılarak incelenmiş ve Hofstede’nin kültür boyutları bağlamında değerlendirilmiştir. Kültürün reklamlarda nasıl işlendiğini ortaya koymak amacıyla yapılan bu çalışmada, reklamlarda kullanılan dilin çözümlenmesinde söylem analizinden, görüntülerin çözümlenmesinde ise içerik analizinden faydalanılmıştır. Araştırmada, Boyner reklamlarında hangi kültürel ögelere yer verildiği, bu ögelerin ve karakterlerin nasıl konumlandırıldığı ve Hofstede’nin kültürel boyutlarından hangilerinin bahsedildiği incelenmiştir. İncelenen reklamlarda Hofstede’nin kültür boyutlarından kollektivizm ve uzun dönem oryantasyonu ön plana çıkarken, düşük belirsizlikten kaçınma ve dişilik boyutlarının da yer aldığı görülmektedir.

References

  • Abdelaal, N. M. ve Sase, A. S. (2014). Advertisement analysis: A comparative critical study. Advances in Language and Literary Studies, 254-259.
  • Aktuğlu, I. K. ve Çolakoğlu, B. E. (2011). Kültürün reklam üzerindeki etkisi: Reklam biçimlerinin kültür tarafından belirlenmesi. Yeni Düşünceler, 9-23.
  • American Marketing Association. (2020, Aralık). American Marketing Association: https://www.ama.org/topics/advertising/ adresinden alındı
  • Arslan, E. (2014). Türkiye’de reklam sloganlarının gündelik dil pratikleri üzerindeki etkisinin değerlendirilmesi: Ege üniversitesi öğrencilerine yönelik bir araştırma. Marmara İletişim Dergisi, 57-72.
  • Balcı, A. (2016). Sosyal bilimlerde araştırma yöntem, teknik ve ilkeler. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
  • Çetin, B. N. (2014). Yeniden anlamlandırma aracı olarak reklam. International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 559-573.
  • Elden, M., Ulukök, Ö. ve Yeygel, S. (2005). Şimdi reklamlar (7.Baskı). İstanbul: İletişim Yayınları.
  • Ghandeharion, A., ve Badrlou, L. (2018). Iranian advertisements: A postcolonial semiotic reading. Kasetsart Journal of Social Sciences, 334-342.
  • Görgün, M. R. (2020). Uluslararası pazarlara giriş stratejileri. M. R. Görgün içinde, Uluslararası pazarlama (s. 1-171). Ankara: Akademisyen Kitapevi.
  • Hartnett, N., Romaniuk, J. ve Kennedy, R. (2016). Comparing direct and indirect branding in advertising. Australasian Marketing Journal (AMJ), 20-28.
  • Hürriyet Kelebek. (2021, Şubat 10). Hürriyet Kelebek: https://www.hurriyet.com.tr/kelebek/escinsel-oldugumu-anneme-soyleyince-17681672 adresinden alındı
  • Karadeniz, M. (2020). Postmodernizm ve Türk öykücülüğündeki yansımaları. Bizim Külliye, 51-54.
  • Koç, E. (2019). Tüketici davranışı ve pazarlama stratejileri global ve yerel yaklaşım. Ankara: Seçkin yayıncılık.
  • Kotler, P. (2018). A'dan Z'ye pazarlama (Çev. A. K. Bakkal). İstanbul: Mediacat.
  • Mengü, S.Ç.(2005). Reklamın toplumsal değer yapılanmasına etkisi. İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, 3(3), 113-132.
  • Mucuk, İ. (2014). Pazarlama ilkeleri (20.Baskı). İstanbul: Türkmen Kitapevi.
  • Odabaşı, Y., ve Barış, G. (2017). Tüketici davranışı (17.Baskı). İstanbul: Mediacat.
  • Okumuş, A. (2018). Tüketici davranışı. İstanbul: Türkmen kitapevi.
  • Özcan, B. A. (2018). Türk ve Slav kültüründe siyah renk. Akademik Tarih ve Düşünce Tarihi, 269-292.
  • Peltekoğlu, F. B. (2010). Kavram ve kuramlarıyla reklam. İstanbul: Beta Basım Yayım Dağıtım.
  • Saylık, A. (2019). Hofstede'nin kültür boyutları ölçeğinin Türkçe'ye uyarlanması; geçerlik ve güvenirlik çalışması. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim (TEKE) Dergisi, 1860-1861.
  • Srivastava, R. K. (2010). Effectiveness of global advertisement on culture of India:an emerging market. International Journal of Emerging Markets, 102-113.
  • Stemler, S. (2000). An overview of content analysis. Practical Assessment, Research, and Evaluation, 1-6.
  • Sucu, İ. (2020). Reklam uygulamalarında kültürlerarası iletişimin ve kıyafet kullanımlarının etkisi. İnsan ve Sosyal Bilimler Dergisi, 392-404.
  • Topsümer, F. ve Elden, M. (2016). Reklamcılık kavramlar, kararlar, kurumlar (15.Baskı). İstanbul: İletişim Yayınları.
  • Türk Dil Kurumu Sözlükleri. (2020, Aralık). Türk Dil Kurumu Sözlükleri: https://sozluk.gov.tr/ adresinden alındı
  • Uribe, R. (2016). Separate and joint effects of advertising and placement. Journal of Business Research, 459-465.
  • Weber, R. P. (1990). Basic content analysis. New Delhi: Sage Publications.
  • Yeşil, S. (2012). Türkiye'nin ulusal kültürel özellikleri ve yenilikçilik potansiyeli arasındaki ilişki açısından bir değerlendirme. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 33- 62.
  • Yılmaz, M. ve Mazlum, H. (2009). Kültürel motiflerin reklam üzerinde kullanımı: Türk Hava Yolları lale motifi örneği. Akdeniz Sanat Dergisi, 59-69.
There are 30 citations in total.

Details

Primary Language Turkish
Journal Section Research Article
Authors

Hatice Nur Yıldız 0000-0001-8282-4676

Early Pub Date January 31, 2022
Publication Date January 31, 2022
Submission Date February 25, 2021
Published in Issue Year 2022 Volume: 11 Issue: 1

Cite

APA Yıldız, H. N. (2022). Kültür ve Reklam İlişkisi. MANAS Sosyal Araştırmalar Dergisi, 11(1), 293-308. https://doi.org/10.33206/mjss.886628
AMA Yıldız HN. Kültür ve Reklam İlişkisi. MJSS. January 2022;11(1):293-308. doi:10.33206/mjss.886628
Chicago Yıldız, Hatice Nur. “Kültür Ve Reklam İlişkisi”. MANAS Sosyal Araştırmalar Dergisi 11, no. 1 (January 2022): 293-308. https://doi.org/10.33206/mjss.886628.
EndNote Yıldız HN (January 1, 2022) Kültür ve Reklam İlişkisi. MANAS Sosyal Araştırmalar Dergisi 11 1 293–308.
IEEE H. N. Yıldız, “Kültür ve Reklam İlişkisi”, MJSS, vol. 11, no. 1, pp. 293–308, 2022, doi: 10.33206/mjss.886628.
ISNAD Yıldız, Hatice Nur. “Kültür Ve Reklam İlişkisi”. MANAS Sosyal Araştırmalar Dergisi 11/1 (January 2022), 293-308. https://doi.org/10.33206/mjss.886628.
JAMA Yıldız HN. Kültür ve Reklam İlişkisi. MJSS. 2022;11:293–308.
MLA Yıldız, Hatice Nur. “Kültür Ve Reklam İlişkisi”. MANAS Sosyal Araştırmalar Dergisi, vol. 11, no. 1, 2022, pp. 293-08, doi:10.33206/mjss.886628.
Vancouver Yıldız HN. Kültür ve Reklam İlişkisi. MJSS. 2022;11(1):293-308.

MANAS Journal of Social Studies