Self and Verbalism in the Novella Titled Little Prince

Year 2023, Volume: 12 Issue: 4, 1344 - 1360, 11.10.2023

Pınar Kızılhan

https://doi.org/10.33206/mjss.1320942

Abstract

The novella “Little Prince” written by Antoine de Saint Exupéry in 1943, points out the importance of a sustainable dialogue between the child self and the adult self. The story is about the reality of the fact that the child and the adult are able to listen to each other with respect, is the very power which constitutes the foundation of human relations. It is assumed that the people who can see the value hidden in the essence of the appearance through their own hearts are able to get to know their own selves and of the others. While the story narrates this assumption using a critical and benevolent wording, both the child and adult selves assume the role of the (main) subject. The verbal and imaginary universe of the child self (i.e. Little Prince) is supported by a positive representation of the adult self (i.e. Pilot/Narrator). The observations made by the Little Prince and the narrator about the adults who are interested only in their own interests, are told to the reader through satire. At the beginning of the story, the Pilot introduces himself as someone who noticed that adults lack imagination when he was just a kid. Little Prince encounters with adult self personalities who live monotone, dull lives on other planets. The aim of this study is to analyse the viewpoint of the child self, narrated in the novella “Little Prince”, towards the life itself by way of his own verbal and imaginary universe. Çebi (2006) developed sub-categories and suggestions based on three themes that are determined as “Stepping in to the Child’s Universe”, “Uncovering Adults’ Own Realms” and “Emphasizing that Love is to Make Effort”. As a result, it is concluded that an open-minded and concerned child self can achieve a healthy adult self and wisdom only by being supported in the verbal and imaginary semantic universe.

Keywords

child self, adult self, story based learning, document analysis, sustainable dialogue, “Little Prince.”

Küçük Prens Adlı Yapıtta Çocuk Benlik ve Sözellik

Abstract

Antoine de Saint Exupéry tarafından 1943 yılında yazılan, “Küçük Prens” adlı yapıt, çocuk benlik ve yetişkin benlikle sürdürülebilir bir diyaloğun önemine dikkat çeker. Öykü, çocuk ve yetişkinin birbirlerini saygıyla dinleyebilmesinin insan ilişkilerinin temelini oluşturan bir güç olduğu gerçeği üzerinedir. Öyküde, görünenin özündeki saklı değeri, yüreğiyle görebilenlerin, kendini ve başkalarını tanıyabileceği varsayılır. Öykü bu varsayımı eleştirel ve gerçek yüce gönüllü bir üslupla dile getirirken, çocuk ve yetişkin benlik özne rolünü üstlenirler. Çocuk benliğin (Küçük Prens) sözel ve imgesel evreni, yetişkin benliğin olumlu bir temsili olarak (öykünün anlatıcısı/pilot) tarafından desteklenir. Küçük Prens ve öykünün anlatıcısı tarafından, yalnızca kendi çıkarlarının peşindeki büyüklere dair gözlemleri okuyucuya hiciv yoluyla aktarılır. Pilot, öykünün başlangıcında, yetişkinlerin hayal gücünden yoksun olduğunu, çocukken öğrenmiş biri olarak, kendisini tanıtmaktadır. Küçük Prens, başka gezegenlerde tekdüze yaşamlar süren yetişkin benliklerle karşılaşır. Bu çalışmanın amacı, “Küçük Prens” adlı yapıtta, çocuk benliğin, sözel ve imgesel evreni yoluyla yaşama bakış açısını analiz etmektir. Çebi (2006) tarafından “Çocuğun Evrenine Girmek,” “Büyüklerin Dünyalarını Açığa Vurmak” ve “Sevginin Emek Olduğunu Vurgulamak” olarak belirlenen üç temaya bağlı kalınarak, alt kategoriler ve önermeler geliştirilmiştir. Sonuç olarak, açık fikirli ve ilgili çocuk benliğin, ancak sözel ve imgesel anlam evrenin desteklenmesiyle sağlıklı bir yetişkin benliğe ve bilgeliğe ulaşabildiği tespit edilmiştir.

Keywords

Çocuk Benlik, Yetişkin Benlik, Öykü Temelli Öğrenme, Dokuman İncelemesi, Sürdürülebilir Diyalog, “Küçük Prens.”

References

• Akkoyun, Füsun. “Transaksiyonel Analiz ve Yetişkin Olmak”. Ankara University Journal of Faculty of Educational Sciences (JFES) 28/1 (1995), 1-11. https://doi.org/10.1501/Egifak_0000000343
• Arnheim, R. (2021). Görsel Düşünme. (Çev. R. Öğdül). İstanbul: Metis.
• Berger, J. (2017). Görme Biçimleri. (Çev. R. Öğdül)İstanbul: Metis Kitap.
• Çebi, A. (2006). Küçük Prens’te Eğitbilimsel Göstergeler. II. Çocuk ve Gençlik Edebiyatı Sempozyumu Bildiriler
• Kitabı. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Yayını, Ankara. S. 219-224.
• Direk, N. (2016). Küçük Prens Üzerine Düşünmek. İstanbul: Pan Yayıncılık.
• Doğan, S. (2016). Küçük Prens Kitabının Yorumbilimsel ve Eğitim Sosyolojisi Açısından Analizi. Turkish Studies
• Languages, Literatures and History of Turkishor Turkic, 11, (9), 305-324.
• Eaglaton, T. (2015). İyimser Olmayan Umut. (Çev. Ayhan, E.) İstanbul:.Ayrıntı Yayınları.
• Ennis, R. H. (1985). A logical basis for measuring critical thinking skills. Educational Leadership, 43 (2), 44-48
• Eric, B. (2001). Hayat Denen Oyun. (Çev.Sargut, S.) İstanbul: Kariyer Yayıncılık.
• Exupéry, S. De A. (2007). Küçük Prens. (Çev.Avunç, Y). İstanbul: Mavibulut Yayınları
• Freire, Paulo. Yüreğin Pedagojisi. (Çev. Ö. Orhangazi). Ankara: Ütopya Yayınları, 2014.
• Fromm, E. (1995). Sevme Sanatı. (Çev. Salman, Y). İstanbul: Payel Yayınevi.
• Fromm, E. (1990). Sevginin ve Şiddetin Kaynağı. (Çev. Salman, Y ve N. İçten). İstanbul: Payel Yayınevi.
• Güney, S. Y. (2003). İlköğretim 5. sınıf sosyal bilgiler dersinde öykü tabanlı öğrenme yaklaşımına ilişkin bir durum çalışması (Yüksek Lisans Tezi). Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
• Güney, S. Y. (2019). İlkokul 4. sınıf fen bilimleri dersinde öykü temelli öğrenme yaklaşımının akademik başarı, öğrenmenin kalıcılığı ve derse ilişkin tutumlar üzerindeki etkisi (Doktora tezi). Marmara Üniversitesi, İstanbul.
• Haynes, F. (2014). Eğitimde Etik. (Çev. Akbaş, K,S.). İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
• Jakson, D.P. (2013). Gılgamış Destanı. Ankara: Arkadaş Yayınevi.
• Koç, M. (2005). Din Psikolojisi Araştırmalarında Empatinin Ampirik Bilgi Bakımından Değeri Üzerine Kuramsal Açıdan Metodolojik Bir Bakış Denemesi. EKEV Akademi Dergisi 9, (22), 49-66.
• Mathews, G. (2000). Çocukluk Felsefesi. İstanbul: Gendaş Kültür Yayıncılık.
• Maury, L. (2008). Piaget ve Çocuk. Piaget et l’enfant. (Çev. N. Sarıca). Ankara: De ki Yayınları.
• Mumcu, Y. (2018). Küçük Prens’te Anlatısallık ve Anlatısallığı Sağlayan Dönüşümler. Söylem Filoloji Dergisi, 3 (2)
• 111-121Neill, A.S. (2000). Bir Eğitim Mucizesi: Summerhill Okulu (Çev. N. Şarman) İstanbul: Payel Yayınevi.
• Neydim, N. (2006). Küçük Prens Çevirilerindeki Çevirmen Kararları. Çeviribilim, 99-110.
• Özsezgin, K. (2008). Görsel Düşünmenin Boyutları. Cumhuriyet Kitap Eki.
• Öztürk, M. O. (2006). Çocukta Özerk Benlik ve Özgürlük Duygusunun Gelişimi. . II. Çocuk ve Gençlik Edebiyatı Sempozyumu Bildiriler Kitabı. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Yayını. S. 21-24.
• Palmer, S. (2017). Zehirlenen Çocukluk. Modern Dünyanın Çocuklar Üzerindeki Zararlı Etkileri.
• (Çev. Ö. Çağlar Aksoy). 6. Baskı. İstanbul: İletişim Yayınları.
• Philips, A. (2000). Kreşteki Yabani. (Çev. Arıkan, Ö). İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
• Piaget, J. (2017). Çocukta Dil ve Düşünme. (Çev. S. E. Siyavuşgil Günümüz Türkçesi Yusuf Turan Günaydın) Ankara: Palme Yayıncılık.
• Platon (2006). Devlet. İstanbul: İş Bankası Kültür Yayınları.
• Postman, N. (1995). Çocukluğun Yokoluşu. (Çev. K. İnal). Ankara: İmge Kitabevi
• Rollo, May. (2016). Yaratma Cesareti. (Çev ve Sunuş. A. Oysal). 3. Basım. İstanbul: Metis.
• Russel, B. (2017). Mutlu Olma Sanatı. (Çev. Y. Sağlamtürk). 6. Baskı. İstanbul: Say Yayınları.
• Sarıca, N. (2020). Gerçek ve Hayalin Sınırlarında ki Roman: “ Küçük Prens” ve “ Genç Prensin Dönüşü”, KARE Özel Sayı BAKEA, 66-79.
• Sanders, B. (2016). Öküzün A’sı. Elektronik Çağda Yazılı Kültürün Çöküşü ve Şiddetin Yükselişi. (Çev. Ş. Tahir) 4. Basım. İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
• Tümtürk, O. (2016). Kalem ile düşünmek: Yaratıcı ve düşünsel bir tasarım yöntemi olarak görsel düşünme.
• Türkiye Şehircilik Kongresi (8th Urbanism Congress of UCTEA Chamber of City Planners), Ankara, Turkey.
• Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2016). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. (10. Baskı), Ankara: Seçkin Yayımcılık.
• Yiğit, E. Ö. (2007). Öyküleştirme Yönteminin 6. Sınıf Sosyal Bilgiler Programı Ülkemizin Kaynakları Ünitesindeki Öğrenci Başarısı
• Üzerine Etkisi. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bolu.
• Zeytinoğlu, S. (1979). Küçük Prens Üzerine Bir İnceleme. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 12, (1), 39-47.
• https://lithub.com/what-can-we-learn-from-the-life-of-the-little-prince/ 20 Haziran 2019 tarihinde erişilmiştir.
• https://www.widewalls.ch/magazine/antoine-de-saint-exupery-little-prince 23 Haziran 2019 tarihinde erişilmiştir.
• https://www.britannica.com/topic/The-Little-Prince/Analysis-and-reception 23 Haziran 2019 tarihinde erişilmiştir.