Aim: Positron-emission-tomography/computed tomography (PET/CT) is a nuclear imaging method and is widely used in oncology. The F(fluorine)-18 radioisotope used in PET/CT imaging has a higher photon energy than other radioisotopes used in conventional nuclear medicine. In our study, it was aimed to measure the dose rate of the radiation released to the environment during discharge and to evaluate the environmental radiation exposure of patients who underwent PET/CT with F-18 fluorodeoxyglucose (FDG).
Method: A total of 353 (M/F=177/176) patients who applied to Zonguldak Bülent Ecevit University Nuclear Medicine PET/CT unit were included in our study. After PET/CT was performed with F-18 FDG, dose rate measurements were made and recorded from the thorax level at 0.5 meters (m), 1 m and 2 m distances, using a Geiger-Müller counter before discharge. It was evaluated whether there was a statistically significant difference between the measurements.
Results: The patients were injected with 331±149 megabecquerel (MBq) (Range: 182-481) radioactive material by IV route and waited 104.5±34.5 minutes (Range: 70 -139 ) in the PET/CT unit after the injection. Radiation dose rate measurements taken at 0.5 m, 1 m, and 2 m distances at discharge were calculated 33.20±20.50 microsieverts/hr (µSv/hr), 15.94±10.55 µSv/hr, and 6.56 ±4.43 µSv/hr, respectively.
Conclusion: It has been shown that dose rate measurements at 0.5, 1 and 2 m distances of patients during discharge after F-18 FDG PET/CT do not pose a danger in terms of environmental radiation safety, considering international and national radiation regulation rules. There is no serious radiation risk for those who come into contact with the patient approximately two hours after the F-18 FDG injection and they can be discharged safely.
Amaç: Pozitron-emisyon-tomografisi/ bilgisayarlı tomografi (PET/BT) bir nükleer tıp görüntüleme yöntemidir ve yaygın olarak onkolojide kullanılır. PET/BT görüntüleme yönteminde kullanılan F(flor)-18 radyoizotopu konvansiyonel nükleer tıpta kullanılan diğer radyoizotoplara göre daha yüksek foton enerjisine sahiptir. Çalışmamızda F-18 fluorodeoksiglukoz (FDG) ile PET/BT çekimi yapılan hastaların taburculuk sırasında çevreye salınan radyasyonun doz hızının ölçülmesi ve çevresel radyasyon maruziyetinin değerlendirilmesi amaçlanmıştır.
Yöntem: Çalışmamıza, Zonguldak Bülent Ecevit Üniversitesi Nükleer Tıp PET/BT ünitesine başvuran toplam 353 (E/K=177/176) hasta dahil edilmiştir. Hastalara F-18 FDG ile PET/BT çekimi yapıldıktan sonra taburcu edilmeden önce 0.5 metre (m), 1 m ve 2 m mesafeden toraks düzeyinden Geiger-Müller probu kullanılarak doz hızı ölçümleri yapılmış ve kayıt altına alınmıştır. Ölçümler arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık olup olmadığı değerlendirilmiştir.
Bulgular: Hastalara IV yol ile 331±149 megabecquerel (MBq) (Aralık: 182-481) radyoaktif madde enjekte edilmiş ve PET/BT ünitesinde enjeksiyon sonrası 104,5±34,5 dk (Aralık: 70 -139) beklemiştir. Taburculuk sırasında 0,5 m, 1 m ve 2 m m mesafelerden alınan radyasyon doz hızı ölçümleri, sırasıyla 33,20±20,50 mikrosievert/saat (µSv/sa), 15,94±10,55 µSv/sa ve 6,56 ±4,43 µSv/sa olarak hesaplanmıştır.
Sonuç: F-18 FDG PET/ BT çekimi sonrası taburculuk sırasında hastaların 0.5,1 ve 2 m mesafelerdeki doz hızı ölçümlerinin, uluslararası ve ulusal radyasyon düzenleme kuralları göz önünde bulundurulduğunda, çevresel radyasyon güvenliği açısından bir tehlike arz etmediği gösterilmiştir. F-18 FDG enjeksiyonundan yaklaşık iki saat sonra hastayla temas edenler için ciddi radyasyon riski bulunmamakta olup güvenli bir şekilde taburcu edilebilmektedir.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Health Care Administration |
Journal Section | Research Article |
Authors | |
Publication Date | December 27, 2022 |
Acceptance Date | December 13, 2022 |
Published in Issue | Year 2022 Volume: 6 Issue: 3 |