Bireysel Çalgı Dersine İlişkin Tutum Ölçeğinin Geliştirilmesi/Development of Attitude Scale about Individual Instrument Course

Year 2013, Volume: 10 Issue: 21, 29 - 36, 09.07.2013

Begüm Yalçınkaya Abdurrahim Eldemir

Abstract

Özet

Bu çalışma, “Bireysel Çalgı” dersine ilişkin tutumların ölçülmesinde kullanılmak üzere likert tipi bir ölçek geliştirmek amacıyla gerçekleştirilmiştir. Ölçeğin geliştirilme aşamaları şu şekilde sıralanabilir. Çalışmaya literatür taraması yapılarak başlanmıştır. Benzer çalışmalar incelenmiş, temel bir fikir oluşturulmuş ve 2010 eğitim-öğretim yılı güz yarıyılında Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Güzel Sanatlar Eğitimi Bölümü Müzik Eğitimi Anabilim Dalı'nda mesleki müzik eğitimi almakta olan 60 öğrenciye bireysel çalgı dersine ilişkin görüşlerini içeren kompozisyon yazdırılmıştır. Elde edilen veriler kapsamında 20'si olumlu, 16'sı ise olumsuz önermeden oluşan 36 maddelik taslak bir ölçek oluşturulmuştur. Taslak ölçek kapsam geçerliliği için uzmanlara gönderilmiş ve gelen geribildirimler doğrultusunda ölçek tekrar düzenlenerek çeşitli üniversitelerde mesleki müzik eğitimi alan 373 öğrenciye uygulanmıştır. Ölçeğin yapı geçerliği faktör analizi yapılarak belirlenmiştir. Faktör analizinde ise varimax dönüşümlü temel bileşenler analizi kullanılmıştır. Ayrıca ölçeğin iç tutarlık katsayısı ve madde toplam korelasyonları da hesaplanarak Cronbach Alfa güvenirlik katsayısı α=0,947, Kaiser-Meyer Olkin (KMO) değeri 0,96 olarak bulunmuştur. Elde edilen bütün bu bulgular değerlendirildiğinde, geliştirilen Bireysel Çalgı Dersi Tutum Ölçeğinin geçerli ve güvenilir bir ölçek olduğu söylenebilir.

Anahtar Kelimeler: Tutum Ölçeği, Bireysel Çalgı Dersi Tutum Ölçeği, Geçerlik, Güvenirlik.

Abstract

This study was carried out in order to develop likert type scale that will be used for assessing attitudes towards “Individual Instrument” course. Stages of developing the scale can be lined in this way: Firstly, literature review was made which was the beginning stage of the study. Similar studies were analyzed, a basic idea was created and 60 students in Gazi University, Faculty of Fine Arts Education, Department of Music Education, in 2010 academic year's fall semester attended the study and they were required to write compositions about their views on individual instrument class. In scope of the obtained data, a draft scale made of 36 items including 20 positive and 16 negative propositions was prepared. Draft scale was sent to professionals for content validity, and in line with feedbacks, scale was rearranged and conducted on 373 students studying vocational music in various universities. Structural validity of the scale was determined by making factor analysis. Varimax rotation principle component analysis was used in factor analysis. On the other hand, internal consistency coefficient of the scale and total item correlations were calculated and it was determined that Cronbach Alpha reliability coefficient was α=0,947, Kaiser-Meyer Olkin (KMO) was 0, 96. When all of these obtained data is analyzed, it can be said that Individual Instrument Class Attitude Scale is a valid and reliable scale.

Key Words: Attitude Scale, Attitude Scale of Individual Instrument, Validity, Reliability

Keywords

Tutum Ölçeği, Bireysel Çalgı Dersi Tutum Ölçeği, Geçerlik, Güvenirlik.

References

• Aydın, O. (2008). “Tutumlar”. (Ed.: E. Özkalp). Davranış Bilimlerine Giriş. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yay., s. 281-286.
• Aydoslu, U. (2005). Program Geliştirme Ve Öğretim Anabilim Dali Öğretmen Adaylarinin Yabanci Dil Olarak İngilizce Dersine İlişkin Tutumlarinin İncelenmesi (B.E.F. Örneği). Yayımlanmamış Yüksel Lisans Tezi, Süleyman Demirel Üniversitesi, Isparta.
• Binbaşıoğlu, C. (1995). Eğitim Psikolojisi. Ankara: Yargıcı Matbaası.
• Büyüköztürk, Ş. (2002). Sosyal Bilimler Için Veri Analizi El Kitabı. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
• Cüceloğlu, D. (2004). İnsan ve Davranışı. İstanbul: Remzi Kitapevi.
• Güney, S. (2008). Davranış Bilimleri. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• İnceoğlu, M. (2010). Tutum Algı İletişim. İstanbul: Beykent Üniversitesi Yayınevi.
• Oksal, A. (2007). “Güdülenme (Motivasyon) ve Öğretim”. (Ed.: K. Ersanlı ve E.Uzman). Eğitim Psikolojisi. İstanbul: Lisans Yay., s. 445.
• Öncül, R. (2000). Eğitim ve Eğitim Bilimleri Sözlüğü. İstanbul: Milli Eğitim Basımevi.
• Özdamar, K. (2004). Paket Programlar ve İstatistiksel Veri Analizi. Eskişehir: Kaan Kitabevi.
• Özgüven, İ. E. (1998). Psikolojik Testler. Ankara: Pdrem Yayınları.
• Tezbaşaran, A. (2). “Likert Tipi Ölçek Hazırlama Kılavuzu”. E-kitap. http://www.academia.edu/1288035/Likert_tipi_olcek_gelistirme_kilavuzu. (Erişim Tarihi: 10.10.2011).
• Umuzdaş, S. (2012). “Viyolonsel Dersine İlişkin Tutum Ölçeğinin Geliştirilmesi”. Elementary Education Online, 11(2),472-479. http://ilkogretim-online.org.tr (Erişim Tarihi: 10.07.2012).
• Yalçınkaya, B. (2002). “21. Yüzyılda Müzik Eğitiminde Çalgı Öğrencilerinin Temel Psiko-Motor Alan Davranışları Üzerinde Alexander Tekniğinin Etkisi”. Uluslar Arası Avrupa'da ve Türk Cumhuriyetleri'nde Müzik Kültürü ve Eğitimi Kongresi (13-16 Kasım 2002) Bildirileri, Ankara: Gazi Üniversitesi, s. 253-258.