Medya Okuryazarlığı Eğitiminin Türkçe Dersleriyle İlişkilendirilmesi/ Integratıon of Medıa Lıteracy Educatıon Wıth Turkısh Courses

Year 2012, Volume: 9 Issue: 18, 81 - 96, 25.11.2013

Sait Tüzel

Abstract

Medya okuryazarlığı eğitimine yönelik dünya üzerindeki uygulamalar incelendiğinde “Müstakil Ders Yaklaşımı” ve “İlişkilendirme Yaklaşımı” olmak üzere iki tip uygulamanın ön plana çıktığı görülmektedir. “Müstakil Ders Yaklaşımı”, medya okuryazarlığının eğitim sistemi içerisine ayrı bir ders olarak yerleştirilmesini ifade etmektedir. “İlişkilendirme Yaklaşımı” ise medya okuryazarlığı eğitiminin halihazırda eğitim sistemi içerisinde var olan bir ders ile ilişkilendirilerek verilmesini ifade etmektedir. İlişkilendirme yaklaşımı doğrultusunda medya okuryazarlığı eğitiminin ilişkilendirildiği başlıca dersin anadili eğitimi dersleri olduğu görülmektedir. Bu çalışmanın amacı, Türkçe dersleriyle medya okuryazarlığı eğitiminin ilişkilendirilerek verilmesinin nedenlerini ortaya koymaktır.

Çalışma iki bölümden oluşmaktadır. Birinci bölümde, XXI. yüzyılın gerektirdiği yaşam becerileri doğrultusunda anadili eğitiminin amaç, uygulama ve kazanımlarında yaşanan değişim ortaya konulmaya çalışılmıştır. İkinci bölümde ise medya okuryazarlığı eğitiminin Türkçe dersleriyle ilişkilendirilmesinin sağlayacağı avantajlar, altı temel neden etrafında ele alınmıştır. Türkçe derslerinin medya okuryazarlığı eğitimi ile ilişkilendirilmesi, basılı metinlerin hakimiyetindeki derslerin günümüz öğrencilerinin etrafını saran görsel ve işitsel medya iletilerini de kapsayacak şekilde genişlemesi adına önemli görülebilir. Ayrıca, bu yaklaşım doğrultusunda gerçekleştirilen Türkçe derslerinin, öğrencilerin yaşamlarına daha yakın hale gelerek Türkçe eğitiminin “hayatilik” ilkesini yerine getirebileceği düşünülebilir.

Anahtar Kelimeler: Türkçe Dersi, Medya Okuryazarlığı Eğitimi, İlişkilendirme Yaklaşımı.

When analyzed the practices referring to media literacy all around the world, it is seen that two types of practices as “Independent Course Approach” and “Integration Approach” come into prominence. “Independent Course Approach” means integrating media literacy into the educational system as a seperate course. However, “Integration Approach” means associating media literacy education with a course which is available in educational system. In accordance with “Integration Approach” it is seen that the major course associated with media literacy education is the mother langugage education course. The purpose of this study is to reveal the reasons of associating media litercay education with Turkish courses.

The study consists of two chapters. In the first chapter, the change in goals, gains and practices referring to mother langugage education,  in accordance with life skills related to 21^th century,  is tried to be revealed. In the second chapter, the advantages of associating media literacy education with Turkish are formed under six main reasons. The integration of media literacy education with Turkish courses could be seen as an important factor for the extension of the courses which is under the control of printed documents with the content of visual and audial media messages surrounding the students. Besides, it could be thought that the Turkish courses, carried out in accordance with this approach, could fulfill the principle referring to proximity to life.

Key Words: Turkish Courses, Media Literacy Education, Integration Approach.

Keywords

Türkçe Dersi, Medya Okuryazarlığı Eğitimi, İlişkilendirme Yaklaşımı

References

• Abreu, D. B. (2008). The İmplementation of a media literacy curriculum in the public schools: Three case studies. University of Connecticut, Yayınlanmamış Doktora Tezi.
• APA. (2004). Amerikan Psikiyatristler Birliği. Mart 11, 2012 tarihinde Amerikan Psikiyatristler Birliği web sitesi: http://www.psych.org/public info/media_ violence.cfm adresinden alındı
• Aufderheide, P., & Firestone, C. (1993). Media literacy: A report of the National Leadership Conference on Media Literacy. Washington, DC: Communications and Society Program, Aspen Institute.
• Bearne, E., & Wolstencroft, H. (2009). Visual approaches to teaching writing: Multimodal literacy 5-11. Los Angeles, London, New Delhi, Singapore,Washiington DC : Sage Publications.
• Bruce, B. C., & Naomi, B. (2011). The community is the curriculum: A model for education reform. Philosophy of Education Review, http://people.lis.illinois.edu/~chip/pubs/11comm_as_curr_EChina/11comm_as_curr_EChina.pdf adresinden 12.05.2012 tarihinde indirilmiştir.
• Buckingham, D. (2009). Media education: Literacy learning and contemporary culture. Cambridge: Polity Press.
• Cemiloğlu, M. (2009). Dil Bilimi Açısından Türkçe Yazılı Anlatım ve Anlatım Teknikleri Öğretimi (4. Baskı). Bursa: Alfa Aktüel.
• Coales, M., & Coales, L. (2005). The English Curriculum and the literacy strategy. A. Goodwyn, & J. Branson içinde, Teaching English: A handbook for primary & secondary school teachers (s. 19-34). London and New York: Routledge: Taylor & Francis Group.
• Coiro, J., Knobel, M., Lankshear, C., & Leu, D. J. (2010). “Central Issues in New Literacies and New Literacies Research” . J. Coiro, M. Knobel, C. Lankshear, & D. J. Leu içinde, Handbook of Research on New Literacies (s. 1-21). New York and London: Routledge: Taylor & Francis Group.
• Croteau, D., & Hoynes, W. (2003). Media Society: Industries, images and audiences (Third Edition). Thousand Oakss: Pine Forge Press.
• Çifçi, M. (2006). Türkçe Öğretiminin Sorunları. G. Gülsevin, & E. Boz içinde, Türkçenin Çağdaş Sorunları (2. Baskı) (s. 77-134). Ankara: Gazi Kitabevi.
• Dewey, J. (1987). Ocak 21, 2011 tarihinde My Pedagogic Creed: http://www.infed.org/archives/e-texts/e-dew-pc.htm adresinden alındı
• Freire, P., & Macedo, D. (1998). Okuryazarlık: Sözcükleri ve Dünyayı Okuma (Çev.:Serap Ayhan) . Ankara: İmge Kitabevi.
• Göğüş, B. (1978). Orta Dereceli Okullarımızda Türkçe ve yazın eğitimi, Ankara: . Ankara: Kadıoğlu Matbaacılık.
• Göktürk, A. (1979). Okuma Uğraşı. İstanbul.
• Güneş, F. (2000). Okuma-Yazma Öğretimi ve Beyin Teknolojisi. Ankara: Ocak Yayınları.
• Infoniac. (2008, March 13). The amaount of digital information reached 281 exabytes (281 bilion gigabytes). Mart 12, 2012 tarihinde http://www.infoniac.com/hi-tech/amount-digital-information-reached-281-exabytes.html adresinden alındı
• İşıker, F. (2011). Televizyon Yayınlarında Şiddet. Ankara: T.C. Radyo Televizyon Üst Kurulu Yayınlanmamış Uzmanlık Tezi.
• Kawamoto. (2003). Media and society in the digital age. Boston: Allyn & Bacon.
• Kress, G. (2010). Literacy in the New Media Age. London and New York: Routledge: Taylor & Francis Group.
• KVTB (Kültür ve Turizm Bakanlığı, Kütüphaneler ve Yayınlar Genel Müdürlüğü). (2011). İstatistikler. 12.12.2011 tarihinde http://www.kygm.gov.tr/belge/1-45796/istatistikler adresinden indirildi.
• Lankshear, C. (1999). Changing literacies. Buckingham: Open University Press.
• Lankshear, C., & Knobel, M. (2010). New Literacies: Everyday Practices & Classroom Learning (2. Baskı). Berkshire, England: Open University Press.
• Livingstone, S., & Bovill, M. (2001). Children and their changing media environment. NJ: Erlbaum.
• Lyman, P., & Varian, H. R. (2003). How much information? 2003. Erişim Tarihi: 25.01.2010, http://www.sims.berkeley.edu/research/projects/how-much-info-2003.
• Masterman, L. (2006). Teaching the media. Madison: Routledge.
• McLaughlin. (1998). Introduction to language development. San Diego: Singular Publishing.
• Merriam, S. B., Caffarella, R. S., & Baumgartner, L. M. (2007). Learning in adulthood: A comprehensive guide (3rd Edition). San Francisco : Jossey-Bass.
• Odell, L., Vacca, R., Hobbs, R. I., & Warriner, J. (2000). Elements of Language. Austis TX: Holt Rinehart Winston.
• Özbay, M. (2006). Türkçe Özel Öğretim Yöntemleri I. Ankara: Öncü Kitap.
• Özbay, M., & Çeçen, M. A. (2012). “Türkçe ders kitaplarında (6-8. sınıflar) yer alan metinlerin türve tema açısından incelenmesi”. Dil ve Edebiyat Eğitimi Dergisi, 1 (1), 67-76.
• Özdemir, E. (2007). Eleştirel okuma. Ankara : Bilgi Yayınevi.
• Postman, N. (2006). Postman, N. (2006) Teknopoli: Yeni Dünya Düzeni (Çev.: Mustafa Emre Yılmaz). İstanbul : Paradigma Yayıncılık.
• Potter, & J., W. (2005). Media literacy (3nd Ed.). London; New Delhi: Sage Publications.
• Potter, W. (2011). Media literacy (5th Edition). London: Sage Publication.
• Pritchett, P. (1994). The employee handbook of new work habits for a radically changing world: 13 ground rules for job success in the information age. Dallas, TX: Pritchett & Associates.
• Ramonet, I. (2000). Medyanın zorbalığı (Çev. A. Derman). İstanbul: OM İletişim.
• Ransford, M. (2005, Eylül 23). Average person spends more time using media than anythig else. Kasım 12, 2011 tarihinde www.bsu.edu/up/article/0,1370,32363-2914-36658,00.html adresinden alındı
• Rideout, V. J., Foehr, U., Roberts, D. F., & Brodie, M. (1999). Kids & Media @ the new millenium. CA: Henry J. Kaiser Family Foundation.
• RTÜK. (2007). Telvizyon İzleme Eğilimleri Araştırması. Ankara: RTÜK.
• RTÜK. (2009). Televizyon İzleme Eğilimleri Araştırması - 2. Ankara: Kamuoyu, Yayın Araştırmaları ve Ölçme Dairesi Başkanlığı.
• RTÜK. (2010). Kadınların Televizyon İzleme Eğilimleri Araştırması 2 . Ankara: Kamuoyu, Yayın Araştırmaları ve Ölçme Dairesi Başkanlığı.
• Semali, L. M. (2000). Literacy in multimedia America: Integrating media education across the curriculum. New York: Falmer Press.
• Smolin, L. &. (2003). “Becoming literate in the technological age: Newresponsibilities and tools for teachers”. The Reading Teacher, 56, 570-577.
• Strasburger, V. C., & Donnerstein, E. (2000). “Adolescents and the media in the 21st century”. Adolescents Medicine: State of the Art Reviews, (11), 51-68.
• Strasburger, V. C., & Wilson, B. J. (2002). Children, Adolescents & the Media. London, New Delhi: Sage Publications.
• Şahin, A. (2011). Eleştirel Medya Okuryazarlığı: Öğretmenler, Öğretmen Adayları Ve Medya İle Bağı Olan Herkes İçin. Ankara: Anı Yayıncılık.
• Thoman, E., & Jolls, T. (2005). Literacy for the 21st Century an Overview & Orientation Guide To Media Literacy Edıcation. Los Angeles: Center for Media Literacy.
• Tompkins, G. E. (2009). Language arts: Patterns of pracrice (Seventh Edition=. New jersey: Pearson.
• Treske, G. (2007). “Medya Okuryazarlığı: Neden gerekli?”. N. Türkoğlu, & M. C. Şimşek içinde, Medya okuryazarlığı . İstanbul : Kalemus.
• TÜİK. (2008). 2008 ADNKS (Adrese Dayalı Nüfus Kayıt Sistemi). Ankara: Türkiye İstatistik Kurumu.
• TÜİK. (2009). Kültürel Faaliyetlere Katılım ve Ayrılan Zaman 2006. Ankara: Türkiye İstatistik Kurumu.
• TÜİK. (2010). Kültür İstatistikleri / Cultural Statistics 2009. Ankara: T.C Başbakanlık Türkiye İstatistik Kurumu.
• TÜİK. (2010a). Hane halkı bilişim teknolojileri kullanım istatistikleri. Ankara: T.C. Başbakanlık Türkiye İstatistik Kurumu.
• Tüzel, S. (2012). İlköğretim ikinci kademe Türkçe derslerinde medya okuryazarlığı eğitimi: Bir eylem araştırması. Çanakkale: Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Yayınlanmamış Doktora Tezi.
• Ünalan, Ş. (2006). Türkçe Öğretimi (3. Baskı). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• Walsh, M. (2010). “Multimodal litaracy: What does it mean for classroom practice?” Australian Journal of Language and Literacy, 33 (3), 211-239.
• Wan, G., & Cheng, H. (2004). The media-savvy student: Teaching media literacy skills grades 2-6. Chicago: Zephyr Press.
• Woodard, E. H., & Gridina, H. (2000). “Media in the home 2000: The fifth annual survey of parents and children. Washingron, DC: Annenberg Public Policy Center of the University of Pensylvania.
• Wright, A. (2007). Glut: Mastering information through the ages. Washington, DC: Joseph Henry Press.
• Yalçın, A. (2002). Türkçe Öğretim Yöntemleri: Yeni Yaklaşımlar. Ankara: Akçağ Yayınları.
• Yıldız, C., Okur, A., Arı, G., & Yılmaz, Y. (2010). Yeni Öğretim Programına Göre Kuramdan Uygulamaya Türkçe Öğretimi (3. Baskı). Ankara: Pegem Akademi.