ADLİ TIP ŞUBE MÜDÜRLÜĞÜ’NE YANSIYAN YANIK OLGULARI; ESKİŞEHİR DENEYİMİ

Year 2012, Volume: 3 Issue: 12, 9 - 18, 03.03.2015

Adnan Çelikel Kenan Karbeyaz Harun Akkaya Hızır Aslıyüksek

Abstract

Amaç: Yanık olguları adli travmatolojinin
önemli konularındandır ve adli mercilere
bildirimi zorunludur. Bu çalışmada
Eskişehir'de meydana gelen yanık
olgularına ait verilerin değerlendirilmesi ve
literatür eşliğinde tartışılması
amaçlanmıştır.

Gereç ve yöntem: Eskişehir Adli Tıp Şube
Müdürlüğü’ne 01.01.2005 ile 31.12.2011
tarihleri arasındaki 7 yıllık sürede “yanık”
nedeniyle başvuran 87 olgunun adli
raporları ve hastane dosyaları retrospektif
olarak incelenmiştir.

Bulgular: Olguların %79,3’ünün çocuk
olduğu, %62,3’ünün haşlanma yanığı
olduğu belirlenmiştir. Düzenlenen adli
raporlarında 30 (%34,5) olgunun basit tıbbi
müdahale ile giderilemeyecek şekilde
yaralanmış, 26 (%29,9) olgunun yaşamsal
tehlikesi olduğu saptanmıştır. Çocuk
olguların daha çok baş, göğüs ve batın,
erişkinlerin ise daha sık ekstremite
bölgelerinin etkilendiği belirlenmiştir.
Olguların %86,2’sinde (n=75) 2. derece,
%13,8’inde (n=12) 2 ve 3. derece yanık
saptanmıştır.

Sonuç: Çalışmamızda yanık olguların
oranı literatür verilerine göre düşük
bulunmuş olup çoğu yanık olgularının adli
vaka olarak değerlendirilmediği
düşünülmüştür. Yanıklı çocuk olgularında
istismar ve ihmal ihtimalinin bulunması
nedeniyle adli tıbbi değerlendirme
yapılması önemlidir.

Keywords

Anahtar istismarı, adli rapor kelimeler: Yanık, çocuk

Burn Cases Reflected to Forensic Medicine Branch Office; Eskişehir Experience

Abstract

Aim: Burn cases are important issues of
forensic traumatology and it is requisite to
inform about burn cases to forensic
authorities. The aim of the study was to
evaluate the data of burn cases which
happened in Eskişehir and to compare with
the literature.
Material and methods: In this study,
forensic reports and patient folders of 87
burn cases who were admitted to Eskişehir
Forensic Medicine Branch Office between
01.01.2005 and 31.12.1011 were evaluated
retrospectively
Results: Of the patients, 79,3% of all were
children and 62,3% of the cases were burnt
by boiling water. It is also detected that 30
cases (34,5%) had simple injuries and 26
cases (29,9%) had risks for death. While,
head, chest and abdomen were the most
affected body parts in children, extremity
burns were the most frequent in adults.
Second degree burn was detected in 86,2%
(n=75) of cases and second and third
degree burn was detected in 13,8% (n=12)
of cases.
Conclusion: With the conducted study, the
rate of burn cases was found lower than the
literature data, so it is thought that burn
cases are not generally considered as
forensic cases. Because of the possibility
of child abuse and neglect in childhood
burn cases, forensic medical evaluation
should always be performed.

References

• Foglia RP, Moushey R, Meadows L, Seigel J, Smith M. Evolving treatment in a
• decade of pediatric burn care. J Pediatr Surg. 2004;39(6):957-60.
• Açık Y, Deveci SE, Yıldırım AM, Okur Mİ. Bir fiziksel istismar olgusu. Dicle Tıp
• Dergisi. 2003;30(3): 14-18.
• Eke M, Soysal Z (Editör). Adli Tıp. Cilt II. In: Soysal Z, Çakalır C. Fiziksel etkenlerle
• oluşan zararlar. 2nci Baskı, İstanbul: İstanbul Üniversitesi Tıp Fakültesi Yayınları, 1999:
• –78.
• Polat O. (Editör). Klinik Adli Tıp. In: Polat O. Kazalar. 1nci Baskı, İstanbul. Seçkin
• Yayıncılık, 2004:288–315.
• Yılmaz M, Cengiz M, Döşemeci L, Şanlın S, Çoşkunfırat K, Ramazanoğlu A.
• Yetmişaltı ağır yanıklı olguda yoğun bakımda mekanik ventilasyon uygulamaları, gelişen
• komplikasyonlar ve prognoz. Diyaliz Transplantasyon ve Yanık. 2006; 17(2):133–39.
• Maghsoudi H, Samnia R, Garadaghi A, Kianvar H. Burns in pregnancy. Burns.
• ;32:246–50.
• Kumar V, Mohanty MK, Kanth S. Fatal burns in manipal area: a 10 year study.
• Forensic Leg Med. 2007;14(1):3–6.
• Aytaç S, Özgenel GY, Akın S, Kahveci R, Özbek S, Özcan M. Güney Marmara
• bölgesindeki çocuklarda yanık epidemiyolojisi. Uludağ Tıp Fakültesi Dergisi. 2004;
• (3):145–49.
• Corpron CA, Martin AE, Roberts G, Besner GE. The pediatric burn unit. A profit
• center. J Pediatr Surg. 2004; 39(6):961–63.
• Haluk İ, Kandemir E, Fincancı ŞK, Özalp B, Aksu K, Güloğlu R. Yanık travmalarında
• hayati tehlike kararına yeni yaklaşım. İstanbul Tıp Fakültesi Dergisi. 2008;71:1–4.
• Polat O. (Editör) Tüm Boyutlarıyla Çocuk İstismarı-Tanımlar. In: Polat O.Yanıklar.
• nci Baskı. İstanbul. Seçkin Yayınları, 2007: 71–5.
• Tunalı İ. (Editör). Adli Tıp. In: Tunalı İ. Yüksek hararet tesiri ile meydana gelen
• arızalar. 2nci Baskı. Ankara. Seçkin Yayınları, 2001:129–32.
• K Taviloğlu, C Ertekin, R Güloğlu (Editör). Travma ve Resüsitasyon, Kursu Kitabı In:
• Elmas I, Ince H, Tümer AR. Travmada adli Sorumluluk. 1nci Baskı İstanbul. Logos
• Yayıncılık, 2006:223–29.
• Sakallıoğlu AE, Başaran Ö, Tarım A, Kut A, Türk E, Haberal M. Türkiye’de çocukluk
• çağı yanık travması: 9 yıllık deneyimin analizi. Diyaliz Transplantasyon ve Yanık. 2006;
• (1):46–51.
• Zor F, Tuğcu H, Açıkel CH, Deveci M, İskender S, Toygar M, Şengezer M. 0–15 Yaş
• arası çocukluk çağı yanık olgularının değerlendirilmesi. Adli Tıp Bülteni. 2008;13(1):5–8.
• Aliustaoğlu S, Ince H, Ince N, Yazici Y, Berber G, Güloğlu R. Evaluation of "lifethreatening"
• definition and negligence in children treated in the emergency surgery service
• burn unit (from the viewpoint of forensic medicine).Ulus Travma Acil Cerrahi Derg.
• ;16(2):170-3.
• Gündüz T, Karbeyaz K. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi
• Çocuk Acil Servisine başvuran yanık olgularının değerlendirilmesi. Osmangazi Tıp Dergisi.
• ;30(3): 1-8.
• Kocatürk BK, Teyin M, Balcı Y, Eşiyok B. Osmangazi Üniversitesi HastanesiAcil
• Servisi'ne Başvuru Yapmış YanıkOlgularınınDeğerlendirilmesi Turkiye Klinikleri J Med Sci.
• ;25(3):400-6.
• Maghsoudi H, samnia N. Etiology and outcome of pediatric burn in Tabriz, Iran.
• Burns. 2005;31:721–25.
• Zaloga WF, Collins KA. Pediatric homicides related to burn injury: a retrospective
• review at the medical university of South Carolina. J Forensic Sci. 2006;51(2):396–9.
• Rawlins JM, Khan AA, Shenton AF, Sharpe DT. Epidemiology and outcome analysis
• of 208 children with burns attending an emergency department. Pediatr Emerg Care.
• ;23(5):289–93.
• Xin W, Yin Z, Qin Z, Jian L, Tanuseputro P, Gomez M, Beveridge M, Zhenjiang L.
• Characteristics of 1494 pediatric burn patients in Shanghai. Burns. 2006;32(5):613-8.
• Arısoy Y, Özkara E, Vayvada H, Can İÖ, Yemişcigil a. Yanıkların medikolegal
• değerlendirilmesi. Adli Tıp Bülteni. 2001; 6(1):14-7.
• Karabulut B. Çocuklarda yanığın basit tedavisi. Klinik Pediatri. 2002;1(3):125–7
• Tung KY, Chen ML, Wang HJ, Chen GS, Peck M, Yang J, Liu CC. A seven-year
• epidemiology study of 12,381 admitted burn patients in Taiwan--using the Internet
• registration system of the Childhood Burn Foundation. Burns. 2005;31(1):12–7.
• Light TD, Latenser BA, Heinle JA, Stolpen MS, Quinn KA, Ravindran V, Chacko
• J.Jaggery: An avoidable cause of severe, deadly pediatric burns. Burns. 2008;18:1–3.
• Sever M, Cekin A. Sıra dışı bir çocuk yanık olgu sunumu, kaza mı, ihmal mi yoksa
• istismar mı? Akademik Acil Tıp Dergisi. 2007; 5(4):40–2
• Hobbs CJ. When are burns not accidental? Archives of Disease in Chilhood.
• ;61:357-61.