İnsanın dünyadaki asıl amacı tamamlanmışlık hissine ulaşmaktır. Hümanistik psikologlar bunu insan davranışlarını yöneten en önemli güdü olan kendini gerçekleştirme güdüsü olarak tanımlarlar. Temel ihtiyaçların (beslenme, barınma, türünü devam ettirme vb.) doyurulmasının ardından ‘gelişme ihtiyaçları’ olan (saygı görmek, bilgi edinmek, güzellikten zevk almak, kendini ifade etmek vb.) ortaya çıkar. Kendini ifade etme ihtiyacı duyan insan bunu da varoluşsal yapının en önemli ifade biçimlerinden olan sanatsal üretim ile gerçekleştirir. Bu çalışmanın amacı, Nan Goldin’in özyaşam öyküsü üzerinden gerçekleştirdiği fotografik dilini, bu bağlamda incelemektir.
The humankind’s main objective in the world is to achieve the sense of completeness. Humanistic psychologists describe it as a motivation of self-realization which is the most important motive that govern human behavior. After the fullfilment of basic needs (food, shelter, to continue the species etc…), ‘growth needs’ (to be respected, to learn, to enjoy the beauty, self-expression etc…) revels. The person who needs to express him/herself performs this with artistic production which is the most important means of existential structure. Within this context, the aim of this study is to analyze Nan Goldin’s photographic language that is performed via her autobiography.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Communication and Media Studies |
Journal Section | Articles (Thematic) |
Authors | |
Publication Date | December 15, 2015 |
Submission Date | December 1, 2015 |
Acceptance Date | December 1, 2015 |
Published in Issue | Year 2015 Volume: 2 Issue: 2 - Female Narratives |