Locality and Popular Culture Discourse in the Eyyvah Eyvah Trilogy: Blending Cultural Codes

Year 2025, Issue: 1, 212 - 230

Meltem İşler Sevindi

Abstract

This study examines how codes of locality and popular culture are reproduced in the Eyyvah Eyvah (2010, 2011, 2014) film series through the lens of discourse analysis. In the contemporary Turkish film industry, comedy films have garnered significant box-office success by transforming local elements—such as the Trakya dialect, regional music, and communal rituals—into comedic devices. Focusing on popular cinema conventions shaped by commercial interests, the research investigates how local codes coexist with industrial practices (star system, product placement, etc.) by analyzing dialogue, setting descriptions, character portrayals, and narrative strategies. The findings reveal that the films handle dichotomies such as “rural innocence vs. urban complexity” or “locality vs. popular culture” through a humorous compromise rather than a sharp conflict. Furthermore, by blending melodrama and comedy, the series enhances audience engagement and subtly addresses the tension between local motifs and popular culture elements. The study argues that local cultural codes function both as a folkloric foundation and a commercial appeal within Turkish popular cinema, and that the Eyyvah Eyvah series has successfully reached a broad audience by capitalizing on this dual strategy.

Keywords

Popular Cinema , Locality , Discourse Analysis , Comedy Films , Turkish Cinema

Eyyvah Eyvah Üçlemesinde Yerellik ve Popüler Kültür Söylemi: Kültürel Kodların Harmanlanması

Abstract

Bu çalışma, Eyyvah Eyvah (2010, 2011, 2014) film serisinde yerellik ve popüler kültür kodlarının nasıl yeniden üretildiğini söylem analizi yöntemiyle incelemektedir. Popüler Türk sinemasının son dönemde yoğun ilgi gören komedi türünde, özellikle yerel unsurların (Trakya şivesi, yöresel müzik, aile ve köy ritüelleri vb.) mizahi bir araç hâline geldiği gözlemlenmiştir. Araştırmada, filmlerin ticari kaygılarla şekillenen popüler sinema kalıpları ile yerel kodların nasıl harmanlandığı sorgulanmış; dil/şive kullanımı, mekân betimlemeleri, karakter inşaları ve endüstriyel stratejiler (star sistemi, ürün yerleştirme vb.) üzerinden bir çözümleme yapılmıştır. Bulgular, filmlerin “kırsal masumiyet - kentsel karmaşa” veya “yerellik – popülerlik” dikotomilerini keskin bir çatışma yerine mizahi bir uzlaşma stratejisiyle işlediğini göstermektedir. Ayrıca serinin anlatı yapısında melodram ve komedinin bir arada kullanılması, izleyicinin duygusal katılımını güçlendirirken, yerel motiflerle popüler kültür öğeleri arasındaki gerilim ve uzlaşma süreçleri de hafif bir eleştiri tonuyla sunulmaktadır. Çalışma, yerel kültürel kodların popüler sinema içerisinde hem folklorik bir zemin hem de ticari bir cazibe unsuru olarak işlev gördüğünü ortaya koymakta; Eyyvah Eyvah serisinin geniş izleyici kitlesi nezdindeki başarısının bu ikili stratejiden beslendiğini ileri sürmektedir.

Keywords

Popüler Sinema , Yerellik , Söylem Analizi , Komedi Filmleri , Türk Sineması

References

• Abisel, N. (1999). Popüler sinema ve türler. İstanbul: Alan Yayıncılık.
• Akbulut, H. (2011). Yeşilçam’dan yeni Türk sinemasına melodramatik imgelem. İstanbul: HayalPerest Kitap.
• Balcı, M. E. (2025). Yeni bir “janrın” sosyolojik oluşumu: Taşra komedisi. İnsan ve İnsan, 90-105.
• Creswell, J. (2014). Research Design: Qualitative, Quantitative, and Mixed Methods Approaches. California: SAGE Publications.
• Corrigan, T. (2013). Film Eleştirisi Elkitabı. Ankara: Dipnot Yayınları.
• Dağtaş, E., Aydın, N., & Yılmaz, Ç. (2018). Sinemanın ekonomi politiği: 2016 yılı verileri üzerine bir değerlendirme. TRT Akademi, 3(5), 193-216.
• Debord, G. (1997). Gösteri toplumu. İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
• Dyer, R. (1998). Stars. 2nd Edition. British Film Institute.
• Elmacı, T. (2013). Kader ve Masumiyet filmleri bağlamında melodram türünün yeniden üretimi. Zeitschrift für die Welt der Türken, 5 (2). 261-277.
• Fairclough, N. (1992). Discourse and social change. Cambridge: Polity Press.
• Flick, U. (2019). An Introduction to Qualitative Research (Vol. 6). Londra: SAGE Publications.
• Güryuva, D. (2013). 2000 sonrası Türk güldürü sinemasında bedensel güzellik ve çirkinlik [Yüksek lisans tezi]. Ankara Üniversitesi.
• Hesmondhalgh, D. (2013). The cultural industries. Londra: SAGE Publications.
• Horkheimer, M., & Adorno, T. (2002). The culture industry: Enlightenment as mass deception. In Dialectic of enlightenment. Stanford University Press.
• Kırel, S. (2011). Sinemada tür kavramı ve popüler türleri anlamak üzere bir yol haritası denemesi. In M. İri, Sinema araştırmaları: Kuramlar, kavramlar, yaklaşımlar (pp. 243-286). İstanbul: Derin Yayınları.
• Lefebvre, H. (2014). Mekânın üretimi. İstanbul: Sel Yayıncılık.
• Machin, D., & Mayr, A. (2012). How to do critical discourse analysis: A multimodal introduction. Londra: SAGE Publications.
• Mckee, R. (2011). Öykü: Senaryo yazımının özü, yapısı, tarzı ve ilkeleri. İstanbul: Plato Film Yayınları.
• Orkan, S. (2022). Türk sineması hikâye anlatımında dijital efekt kullanımı. MEDIAJ, 5(2), 355-369.
• Ormanlı, O. (2020). Yeni medya çağında Türk sineması (2010–2019). İstanbul: İstanbul Aydın Üniversitesi Yayınları.
• Storey, J. (2000). Popüler kültür çalışmaları: Kuram ve metotlar. İstanbul: Babil Yayınevi.
• Storey, J. (2015). Cultural theory and popular culture: An introduction. Londra: Routledge.
• Tambaş, U. (2011). 2000 sonrası Türkiye sineması’nda kültürel, siyasal, toplumsal ve ekonomik hayatın gerçekçi temsili [Yüksek Lisans Tezi]. İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi.
• Teksoy, R. (2012). Ansiklopedik sinema terimleri sözlüğü. İstanbul: Oğlak Yayıncılık.
• Türk, E., & Alper, E. (1998). İstanbul Kanatlarımın Altında ve Eşkıya üzerine düşünceler. İçinde Türsak Sinema Yıllığı 97/98. İstanbul: Türsak.
• Van Dijk, T. (1997). Discourse as structure and process. Londra: Sage.