This study examines Murat Fıratoğlu’s One of the Days Hemme Died (2024) within the context of contemporary modernist cinema’s narrative strategies. Drawing on András Bálint Kovács’s distinction between circular and spiral narrative trajectories, the analysis explores the transformation processes underlying the film’s cyclical appearance. The journey of Eyüp, a seasonal agricultural laborer, evolves from a quest for revenge into melancholic acceptance through everyday interruptions and transformative encounters in rural settings. Employing Guy Standing’s concept of the precariat, the film renders visible the conditions of insecurity created by informal employment in Turkey’s agricultural sector and demonstrates how these conditions atomize individual rage. Deleuze’s time-image concept and De Certeau’s strategy-tactics distinction are utilized to explain how temporal interruptions and everyday interventions neutralize the revenge action. Comparative analysis with the cinematographic approaches of Nuri Bilge Ceylan and Abbas Kiarostami reveals how Fıratoğlu articulates modernist tradition with local social conditions. The study analyzes the spiral structure established between the opening and closing traditional dance scenes, examining its ambivalent nature that encompasses both the triumph of hegemony and the potential for resistance.
Bu çalışma, Murat Fıratoğlu’nun yönetmenliğini üstlendiği Hemme’nin Öldüğü Günlerden Biri (2024) filmini, çağdaş modernist sinemanın anlatı stratejileri bağlamında değerlendirmektedir. András Bálint Kovács’ın dairesel ve spiral anlatı yörüngeleri ayrımından hareketle, filmdeki döngüsel görünümün ardındaki dönüşüm süreçleri incelenmektedir. Mevsimlik tarım işçisi Eyüp’ün intikam arayışı, gündelik hayatın kesintileri ve taşranın dönüştürücü karşılaşmalarıyla melankolik bir kabullenişe evrilir. Film, Guy Standing’in prekarya kavramı çerçevesinde, Türkiye’de tarım sektöründeki kayıt dışı istihdamın yarattığı güvencesizlik koşullarını ve bunun bireysel öfkeyi nasıl atomize ettiğini görünür kılar. Deleuze’ün zaman-imge kavramı ve De Certeau’nun strateji-taktik ayrımı, filmdeki temporal kesintilerin ve gündelik müdahalelerin intikam eylemini nasıl etkisizleştirdiğini açıklamak için kullanılmaktadır. Nuri Bilge Ceylan ve Abbas Kiarostami’nin sinematografik yaklaşımlarıyla kurulan karşılaştırmalar, Fıratoğlu’nun modernist geleneği yerel toplumsal koşullarla nasıl eklemlediğini ortaya koymaktadır. Çalışma, açılış ve kapanıştaki halay sahneleri arasında kurulan spiral yapının hem hegemonyanın zaferini hem de direniş potansiyelini barındıran ikircikli doğasını analiz etmektedir.
| Primary Language | Turkish |
|---|---|
| Subjects | Cinema Studies (Other) |
| Journal Section | Research Article |
| Authors | |
| Early Pub Date | November 26, 2025 |
| Publication Date | November 28, 2025 |
| Submission Date | September 12, 2025 |
| Acceptance Date | November 11, 2025 |
| Published in Issue | Year 2025 Issue: 1 |