Tarihin farklı kullanımları üzerinde durulduktan sonra bu çalışma, muhafazakârlığın, pratik bir bilgi biçimi olarak neden tarihe önem verdiğini değerlendirmektedir. Muhafazakârlık, sosyalizm gibi sol ideolojiler ve liberalizm ile her zaman rekabet içinde olmuştur. Ve muhafazakârlık tarih ile tarihî bilgiyi bilinci, ikincilerin teori-yönelimli soyutlamacılıklarının panzehiri olarak ileri sürmüştür. İdiografik bir bilgi üretme faaliyeti olarak görülen tarihin, muhafazakârlığın kendisini, kendisine ait hiçbir aksiyometrik ilkesi olmayan pratik bir ideoloji olarak konumlandırmasına yardım ettiği ileri sürülmektedir. F.R. Ankersmit'in Nietzsche'nin bir aktif unutma edimi olarak tarih tartışması üzerine değerlendirmelerinden ve Karl Mannheim'ın muhafazakârlık çözümlemesinden ilham alarak bu çalışma, muhafazakârlığın, gelenekçilik örneğinde olduğu gibi - Ankersmit'in kelimelerini kullanırsak - geçmişi "bir varlık isteğinin nesnesi" yapmaktan ziyade modernitenin karmaşık dünyasında "bilmek isteği" ile tarihi kullandığını ileri sürmektedir.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 15 Mart 2006 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2006 Cilt: 2 Sayı: 8 |
Muhafazakar Düşünce Dergisi