Research Article
BibTex RIS Cite

SÜRDÜRÜLEBİLİR TARIMSAL KALKINMA VE ÇEVRE: YENİ BİR MODEL ÖNERİSİ

Year 2023, Volume: 19 Issue: 64 - Gelenekten Geleceğe Bir Aydın: Erol Güngör, 256 - 285, 13.12.2023

Abstract

Bu çalışmada Yozgat İline bağlı Kabalı Köyü’ndeki Deveci Havzası Meyvecilik Entegrasyon Projesi’nin, Türkiye’deki sürdürülebilir tarım uygulamalarına bir model olup olamayacağı konusu araştırılmıştır. Çalışmanın nihai amacı, proje aşamasından uygulama safhasına geçen Deveci Havzası Meyvecilik Entegrasyon Projesi’nin sosyal, ekonomik ve ekolojik sonuçlarını sürdürülebilir tarım ilkeleri çerçevesinde ortaya koymaktır. Bu amacı gerçekleştirmek için Proje’nin sonuçları sürdürülebilir tarımsal kalkınma ve çevresel etki, sürdürülebilir tarımsal kalkınma ve sosyal etki ile sürdürülebilir tarımsal kalkınma ve ekonomik etki bağlamlarında araştırılmıştır. Projenin 10 yıllık süre zarfında Türkiye’deki sürdürülebilir tarımsal kalkınma uygulamaları içerisinde bir model olarak olumlu bir karşılık bulduğu görülmüştür.

References

  • Akçalı, R. (1995). “Sürdürülebilir Kalkınma”, Yeni Türkiye Dergisi, Yıl: 1, Sayı: 5, TemmuzAğustos.
  • Bansal, P. (2004). “Evolving Sustainability: A Longitudinal Study of Corporate Sustainable Development”, Strategic Management Journal, Vol. 26, Issue: 3, ss. 197-218.
  • Barlas, N. (2013). Küresel Krizlerden Sürdürülebilir Topluma: Çağımızın Çevre Sorunları, İstanbul: Boğaziçi Üniversitesi Yayınevi.
  • Başkaya, F. (1996). “Sürdürülebilir Kalkınma Kavramının Politik Ekonomik Boyutları”, Sürdürülebilir Kalkınma Sempozyumu (Aralık 1995), Ankara: TMMOB Yayını.
  • Decleris, M. (2000). The Law of Sustainable Development: General Principles. Luxembourg: European Commission.
  • Feyzioğlu, A.P. (2011). Kamu İktisadi Teşebbüsleri ve Özelleştirme. İstanbul: Beta Yayınevi.
  • Fricker, A. (2001). “Measuring up to Sustainability: Sustainable Futures Trust”,
  • Funnell, D. ve Parish, R. (2001). Mountain Environments and Communities. London: Routledge.
  • Gerber, J. M. (1990). “Principles of Agricultural Sustainability”, http://www.umass.edu/umext/jgerber/principl.htm (E. T. 10. 03. 2021).
  • Goodland, R. (1995). “The Concept of Environmental Sustainability”, Annual Review of Ecology and Systemaics, Vol. 26, ss. 1-24.
  • Gürsel, S. vd. (2000). Türkiye’de Bireysel Gelir Dağılımı ve Yoksulluk, İstanbul: TÜSİAD Yayınları.
  • Han, E. ve Kaya, A. A. (2008). Kalkınma Ekonomisi: Teori ve Politika. 6. Baskı, Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
  • Harrison, P. (1993). The Third Revolution (Population, Environment and Sustainable World). London: Penguın Books.
  • http://www/metafuture.org/articlesbycolleagues/AlanFricker/Measuring%20up%20to%20 Sustainability.html. (E. T. 17.04.2021).
  • İşgüden, T., Erkan, H., Pirili, M., Kurtuluş, H., Ceylan, T. ve Ercan, F. (1995). Gelişme İktisadı: Kuram, Eleştiri, Yorum. İstanbul: Beta Basım Yayım Dağıtım.
  • Keating, M. (1993). Yeryüzü Zirvesinde Değişimin Gündemi: Gündem: 21 ve Diğer Rio Antlaşmalarının Popüler Metinleri. Ankara: UNEP Türkiye Komitesi Yayını.
  • Keating, M. (2003). Değişimin Gündemi. Ankara: UNEP Türkiye Komitesi Yayını. Kınacı, B., Albuz Pehlivan, N. ve Seyhan, G. (2011). Turizm ve Çevre. Ankara: Pegem Akademi.
  • Lundahl, M., Rauhut, D. ve Hatti, N. (2021). Poverty in Contemporary Economic Thought. USA: Taylor & Francis eBooks.
  • McDonough, W. (1992). “The Hannover Principles Design for Sustainability”, EXPO 2000 The World’s Fair. Hannover, Germany.
  • Mengi, A. ve Algan, N. (2003). Küreselleşme ve Yerelleşme Çağında Bölgesel Sürdürülebilir Gelişme: AB ve Türkiye Örneği. Ankara: Siyasal Kitabevi.
  • Mollavelioğlu, M. Ş. (2009). Sürdürülebilir Tarımın Ölçümü ve Türkiye Açısından Değerlendirilmesi, Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İktisat Anabilim Dalı, Yayımlanmamış Doktora Tezi, Ankara.
  • Munier, N. (2005). Introduction to Sustainability: Road to a Better Future. Dordrecht: Springer.
  • Nemli, E. (2004). Sürdürülebilir Kalkınma: Şirketlerin Çevresel ve Sosyal Yaklaşımları. İstanbul: Filiz Kitabevi.
  • Okur, N., Yağmur, B. ve Okur, B. (2022). “Tarım Topraklarının Sürdürülebilirliğinde Toprak Kalitesinin Önemi ve Yönetimi”, Türkiye’de Sürdürülebilir Tarım Uygulamaları: Zorluklar ve Potansiyeller. (Ed. M. F. Baran, K. Bellitürk ve A. Çelik), Ankara: İKSAD Publishing.
  • Onions, C. (1964). The Shorter Oxfort English Dictionary. Oxford: Oxford University Press.
  • Özkan, K. E. (2017). Sürdürülebilir Kalkınma Bağlamında Çevre Sorunlarının Önemi: Türkiye ve AB Karşılaştırması, Bilecik Şeyh Edebali Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İktisat Anabilim Dalı, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Bilecik.
  • Santis, R. ve Lasinio, C. J. (2015). “Environmental Policies, Innovation and Productivity in EU”, LLEE Working Paper Series, Vol. 122, ss. 1-25.
  • Smith, A. (2005). “The Alternative Technology Movement: An Analysis of its Framing and Negotiation of Technology Development”, Human Ecology Review, Vol. 12, No. 2, ss. 106-119.
  • Streeten, P. ve Burki, S. J. (1978). “Basic Needs: Some Issues”, World Development, Vol. 6, No. 3, ss. 411-421.
  • Şener, T. (2019). Sürdürülebilir Kırsal Kalkınma Politikaları: Türkiye Örneği. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İktisat Anabilim Dalı, Edirne.
  • Todaro, M. P. ve Smith, S. C. (2003). Economic Development. 8. Edition, Addison: Wesley.
  • Ün, L. (2014). Kamu Hizmetinin Görülmesinde Kamu-Özel Sektör-Vatandaş İşbirliği Örneği: Kadışehri. Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara.
  • WCED (1987). “Our Common Future”, Comision on Environmen and Development, Oxford: Oxford University Press.
  • Yeşilay, R. B. (2008). Sürdürülebilir Kalkınmanın Türkiye Ekonomisine Uygulama Olanakları, Dokuz Eylül Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İktisat Anabilim Dalı, Yayımlanmamış Doktora Tezi, İzmir.
  • Yıldırım, U. ve Göktürk, İ. (2004). “Sürdürülebilir Kalkınma”, Mehmet C. Marin, Uğur Yıldırım (ed.), Çevre Sorunlarına Çağdaş Yaklaşımlar. İstanbul: Beta Basım Yayım.
  • Yıldıztekin, İ. (2009), “Sürdürülebilir Kalkınmada Çevre Muhasebesinin Etkileri”, Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Cilt: 13, Sayı: 1, ss. 367-390
Year 2023, Volume: 19 Issue: 64 - Gelenekten Geleceğe Bir Aydın: Erol Güngör, 256 - 285, 13.12.2023

Abstract

References

  • Akçalı, R. (1995). “Sürdürülebilir Kalkınma”, Yeni Türkiye Dergisi, Yıl: 1, Sayı: 5, TemmuzAğustos.
  • Bansal, P. (2004). “Evolving Sustainability: A Longitudinal Study of Corporate Sustainable Development”, Strategic Management Journal, Vol. 26, Issue: 3, ss. 197-218.
  • Barlas, N. (2013). Küresel Krizlerden Sürdürülebilir Topluma: Çağımızın Çevre Sorunları, İstanbul: Boğaziçi Üniversitesi Yayınevi.
  • Başkaya, F. (1996). “Sürdürülebilir Kalkınma Kavramının Politik Ekonomik Boyutları”, Sürdürülebilir Kalkınma Sempozyumu (Aralık 1995), Ankara: TMMOB Yayını.
  • Decleris, M. (2000). The Law of Sustainable Development: General Principles. Luxembourg: European Commission.
  • Feyzioğlu, A.P. (2011). Kamu İktisadi Teşebbüsleri ve Özelleştirme. İstanbul: Beta Yayınevi.
  • Fricker, A. (2001). “Measuring up to Sustainability: Sustainable Futures Trust”,
  • Funnell, D. ve Parish, R. (2001). Mountain Environments and Communities. London: Routledge.
  • Gerber, J. M. (1990). “Principles of Agricultural Sustainability”, http://www.umass.edu/umext/jgerber/principl.htm (E. T. 10. 03. 2021).
  • Goodland, R. (1995). “The Concept of Environmental Sustainability”, Annual Review of Ecology and Systemaics, Vol. 26, ss. 1-24.
  • Gürsel, S. vd. (2000). Türkiye’de Bireysel Gelir Dağılımı ve Yoksulluk, İstanbul: TÜSİAD Yayınları.
  • Han, E. ve Kaya, A. A. (2008). Kalkınma Ekonomisi: Teori ve Politika. 6. Baskı, Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
  • Harrison, P. (1993). The Third Revolution (Population, Environment and Sustainable World). London: Penguın Books.
  • http://www/metafuture.org/articlesbycolleagues/AlanFricker/Measuring%20up%20to%20 Sustainability.html. (E. T. 17.04.2021).
  • İşgüden, T., Erkan, H., Pirili, M., Kurtuluş, H., Ceylan, T. ve Ercan, F. (1995). Gelişme İktisadı: Kuram, Eleştiri, Yorum. İstanbul: Beta Basım Yayım Dağıtım.
  • Keating, M. (1993). Yeryüzü Zirvesinde Değişimin Gündemi: Gündem: 21 ve Diğer Rio Antlaşmalarının Popüler Metinleri. Ankara: UNEP Türkiye Komitesi Yayını.
  • Keating, M. (2003). Değişimin Gündemi. Ankara: UNEP Türkiye Komitesi Yayını. Kınacı, B., Albuz Pehlivan, N. ve Seyhan, G. (2011). Turizm ve Çevre. Ankara: Pegem Akademi.
  • Lundahl, M., Rauhut, D. ve Hatti, N. (2021). Poverty in Contemporary Economic Thought. USA: Taylor & Francis eBooks.
  • McDonough, W. (1992). “The Hannover Principles Design for Sustainability”, EXPO 2000 The World’s Fair. Hannover, Germany.
  • Mengi, A. ve Algan, N. (2003). Küreselleşme ve Yerelleşme Çağında Bölgesel Sürdürülebilir Gelişme: AB ve Türkiye Örneği. Ankara: Siyasal Kitabevi.
  • Mollavelioğlu, M. Ş. (2009). Sürdürülebilir Tarımın Ölçümü ve Türkiye Açısından Değerlendirilmesi, Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İktisat Anabilim Dalı, Yayımlanmamış Doktora Tezi, Ankara.
  • Munier, N. (2005). Introduction to Sustainability: Road to a Better Future. Dordrecht: Springer.
  • Nemli, E. (2004). Sürdürülebilir Kalkınma: Şirketlerin Çevresel ve Sosyal Yaklaşımları. İstanbul: Filiz Kitabevi.
  • Okur, N., Yağmur, B. ve Okur, B. (2022). “Tarım Topraklarının Sürdürülebilirliğinde Toprak Kalitesinin Önemi ve Yönetimi”, Türkiye’de Sürdürülebilir Tarım Uygulamaları: Zorluklar ve Potansiyeller. (Ed. M. F. Baran, K. Bellitürk ve A. Çelik), Ankara: İKSAD Publishing.
  • Onions, C. (1964). The Shorter Oxfort English Dictionary. Oxford: Oxford University Press.
  • Özkan, K. E. (2017). Sürdürülebilir Kalkınma Bağlamında Çevre Sorunlarının Önemi: Türkiye ve AB Karşılaştırması, Bilecik Şeyh Edebali Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İktisat Anabilim Dalı, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Bilecik.
  • Santis, R. ve Lasinio, C. J. (2015). “Environmental Policies, Innovation and Productivity in EU”, LLEE Working Paper Series, Vol. 122, ss. 1-25.
  • Smith, A. (2005). “The Alternative Technology Movement: An Analysis of its Framing and Negotiation of Technology Development”, Human Ecology Review, Vol. 12, No. 2, ss. 106-119.
  • Streeten, P. ve Burki, S. J. (1978). “Basic Needs: Some Issues”, World Development, Vol. 6, No. 3, ss. 411-421.
  • Şener, T. (2019). Sürdürülebilir Kırsal Kalkınma Politikaları: Türkiye Örneği. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İktisat Anabilim Dalı, Edirne.
  • Todaro, M. P. ve Smith, S. C. (2003). Economic Development. 8. Edition, Addison: Wesley.
  • Ün, L. (2014). Kamu Hizmetinin Görülmesinde Kamu-Özel Sektör-Vatandaş İşbirliği Örneği: Kadışehri. Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara.
  • WCED (1987). “Our Common Future”, Comision on Environmen and Development, Oxford: Oxford University Press.
  • Yeşilay, R. B. (2008). Sürdürülebilir Kalkınmanın Türkiye Ekonomisine Uygulama Olanakları, Dokuz Eylül Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İktisat Anabilim Dalı, Yayımlanmamış Doktora Tezi, İzmir.
  • Yıldırım, U. ve Göktürk, İ. (2004). “Sürdürülebilir Kalkınma”, Mehmet C. Marin, Uğur Yıldırım (ed.), Çevre Sorunlarına Çağdaş Yaklaşımlar. İstanbul: Beta Basım Yayım.
  • Yıldıztekin, İ. (2009), “Sürdürülebilir Kalkınmada Çevre Muhasebesinin Etkileri”, Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Cilt: 13, Sayı: 1, ss. 367-390
There are 36 citations in total.

Details

Primary Language Turkish
Subjects Environmental Politics, Environmental Sociology
Journal Section Derkenar Makaleler
Authors

Üzeyir Tekin This is me

Publication Date December 13, 2023
Published in Issue Year 2023 Volume: 19 Issue: 64 - Gelenekten Geleceğe Bir Aydın: Erol Güngör

Cite

APA Tekin, Ü. (2023). SÜRDÜRÜLEBİLİR TARIMSAL KALKINMA VE ÇEVRE: YENİ BİR MODEL ÖNERİSİ. Muhafazakar Düşünce Dergisi, 19(64), 256-285.

Muhafazakar Düşünce Dergisi