BibTex RIS Cite

Political Membership and Activism as a Political Participation Form in Postmodern Era

Year 2016, , 341 - 359, 30.10.2016
https://doi.org/10.19059/mukaddime.18768

Abstract

Political parties emerged in the process of massification of politics have an important function on citizens’ attending in decision making process. These functions of political parties bring along a set of corporate properties from its emergence to present. Membership system is a crucial structure that political parties have. But today, with the effects of socio-economic and political variations, membership and activist systems of political parties have started to considerably lose the ground that they hold on. Yet, political parties need the membership activism corporately in establishing a connection with voters, just as they continue the characteristic of being main factor of politics. Technological development in the mobilization of the electorate with the postmodern period has had a significant impact. This article emphasizes the importance of membership system and activism in the frame of these discussions emerged with regard to political parties.

References

  • Aktaş, H. (2004). Partilerin Seçim Kampanyaları Örneğinde Siyasal İletişim, Yayınlanmamış Doktora Tezi, Konya: Selçuk Üniversitesi SBE.
  • Bauman, Z. (2000). Siyaset Arayışı, (T. Birkan, çev.), İstanbul: Metis.
  • Baykal, D. (1970). Siyasal Katılma, Bir Davranış İncelemesi, Ankara: A.Ü. SBF.
  • Beizen, I. V.; Mair, P. ve Poguntke, T. (2012). “Going, going,…gone? The decline of party membership in comtemporary Europe”, European Journal of Political Researchs, 51: 1, ss. 24-56.
  • Benton, S. (1995). “Partinin Çöküşü”, Yeni Zamanlar, Derl.: S. Hall ve M. Jacques, (A. Yılmaz, çev.), ss. 257-272, İstanbul: Ayrıntı.
  • Berger, M. T. (2001). “The Nation State and The Challenge of Global Capitalism”, Third World Quarterly, s. 22: 6, ss. 889-907.
  • Cem, İ. (2011). Türkiye’de Sosyal Demokrasi Engeller ve Çözümler, 1. Baskı, İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür.
  • Dahl, R. A. (1993). Demokrasi ve Eleştirileri, (L. Köker, çev.), Ankara: Türk Demokrasi Vakfı.
  • Delibaş, K. (2008). “Dini Katılımcı ve Katılımcı Birey: Kimlik Siyaseti ve Türkiye'de Siyasal İslamın Yükselişi”, AMME İdaresi Dergisi, c. 41, s 2, ss. 131-159.
  • Duverger, M. (1993). Siyasi Partiler, (E. Özbudun, çev.), 4. Baskı, İstanbul: Bilgi.
  • Fukuyama, F. (1999). Tarihin Sonu ve Son İnsan, (Z. Dicleli, çev.), İstanbul: Gün.
  • Furedi, F. (2005). Politics of Fear, London: Continuum International Publishing Group.
  • Gabardi, W. (2001). Negotiating Postmodernism, London: University of Minnesota.
  • Giddens, A. (2004). Modernliğin Sonuçları, (E. Kuşdil, çev.), İstanbul: Ayrıntı.
  • Güldiken, N. (1996). Toplumbilimsel Boyutuyla Siyasal Katılım, Sivas: Dilek.
  • Harvey, D. (1999). Postmodernliğin Durumu, (S. Savran, çev.), İstanbul: Metis.
  • Kalaycıoğlu, E. (1984). “Türk Siyasal Sisteminde Değişim, Siyasal Patronaj ve Yozlaşma”, Politik Yozlaşma ve Şeffaf Yönetim Sempozyumu, İzmir: Doğuş.
  • Leadbeater, C. (1995). “İktidar Kişiye”, Yeni Zamanlar, Edt.: S. Hall ve M. Jacques, (A. Yılmaz, çev.), ss. 127-141, İstanbul: Ayrıntı.
  • Mack, S. C. (2010). When Political Parties Die- A Cross-National Analysis of Disalignment and Realignment, California: Greenwood Publishing Group.
  • Mair, P.; Müller, W. C. and Plasser, F. (2004). “Introduction: Electoralhallenges and Party Responses”, Political Parties&Electoral Change, (Edt.: P. Mair; W. C. Müller and F. Plasser), ss. 1-20, California: Sage Puplication.
  • Marshall, G. (1999). Sosyoloji Sözlüğü, (O. Akınhay ve D. Kömürcü, çev.), Ankara: Bilim ve Sanat.
  • Meyer, T. ve Hincman, L. (2014). Medya Demokrasisi Medya Siyaseti Nasıl Sömürgeleştirir, (Ahmet Fethi, çev.), İstanbul: Köprü.
  • Norris, P. (2002). Democratic Phoenix Reinveting Political Activism, Cambridge: Cambridge Universty.
  • Özbudun, E. (1975). Türkiye’de Sosyal Değişme ve Siyasal Katılma, Ankara: Sevinç.
  • Robertson, R. (1999). Küreselleşme: Toplum Kuramı ve Küresel Kültür, (Ü. H. Yolsal, çev.), Ankara: Bilim ve Sanat.
  • Sarıbay, A. Y. (1992). Siyasal Sosyoloji, Ankara: Gündoğan.
  • Sarıbay, A. Y. (2008). Global Bir Bakışla Politik Sosyoloji, İstanbul: Everest.
  • Scarrow, S. E. (1996). Parties and Their Members, New York: Oxford Univesity.
  • Thesing, J. ve Wilhelm, H. (1995). Political Parties In Democracy –Role and Functions of Political Parties in the Political System of the Federal Republic of Germay-, Konrad-Adenaur-Stifung e. V: Sankt Augustin.
  • Tosun, T. ve Erdoğan-Tosun, G. (2010). Türkiye'de Siyasal Parti Üyeliği ve Katılım, İstanbul: Kalkedon.
  • Uysal, A. ve Topak, O. (2010). Particiler, Türkiye'de Partiler ve Sosyal Ağların İnşası, 1. Baskı, İstanbul: İletişim.
  • Wallerstein, İ. (2002). Tarihsel Kapitalizm, (N. Alpay, çev.), İstanbul:Metis.
  • Ware, A. (1996). Political Parties and Part Systems, New York: Oxford University Press.
  • Wattenberg, M. P. (2002). Where Have All the Voters Gone?, London: Harvard University.
  • Webb, P. (2002). “Introduction: Political Parties in Advanced Industrial Democracies”, Political Parties in Advanced Industrial Democracies, (Edt. P. Webb; D. Farrell and I. Holliday), ss. 1-16, New York: Oxford University.

Postmodern Dönemde Bir Siyasal Katılım Biçimi Olarak Siyasal Parti Üyeliği ve Aktivizmi

Year 2016, , 341 - 359, 30.10.2016
https://doi.org/10.19059/mukaddime.18768

Abstract

Siyasetin kitleselleşmesi sürecinde ortaya çıkan siyasal partiler yurttaşların karar alma sürecine katılmalarında önemli bir işleve sahiptir. Siyasal partilerin sahip olduğu bu işlevleri ortaya çıkışlarından günümüze kadar birtakım kurumsal özellikleri beraberinde getirmiştir. Siyasal partilerin sahip olduğu en temel kurumsal özellikler arasında da üyelik sistemi yer almaktadır. Ancak günümüzde sosyo-ekonomik ve politik değişimlerin etkisiyle siyasal partilerin üyelik ve aktivist sistemleri büyük ölçüde tutundukları toplumsal zemini yitirmeye başlamıştır. Oysaki siyasal partiler nasıl siyasetin asli unsuru olma özelliklerini devam ettiriyorsa, seçmenle bağ kurmakta da yine kurumsal olarak üyelik aktivizmine ihtiyaç duymaktadırlar. Postmodern dönemle birlikte teknolojik gelişmişlik seçmen kitlelerinin mobilizasyonunda önemli bir etkiye sahip olmuştur. Bu çalışma da siyasal partiler ile ilgili ortaya çıkan bu tartışmalar çerçevesinde üyelik sisteminin ve aktivizmin önemine vurgu yapmaktadır.

References

  • Aktaş, H. (2004). Partilerin Seçim Kampanyaları Örneğinde Siyasal İletişim, Yayınlanmamış Doktora Tezi, Konya: Selçuk Üniversitesi SBE.
  • Bauman, Z. (2000). Siyaset Arayışı, (T. Birkan, çev.), İstanbul: Metis.
  • Baykal, D. (1970). Siyasal Katılma, Bir Davranış İncelemesi, Ankara: A.Ü. SBF.
  • Beizen, I. V.; Mair, P. ve Poguntke, T. (2012). “Going, going,…gone? The decline of party membership in comtemporary Europe”, European Journal of Political Researchs, 51: 1, ss. 24-56.
  • Benton, S. (1995). “Partinin Çöküşü”, Yeni Zamanlar, Derl.: S. Hall ve M. Jacques, (A. Yılmaz, çev.), ss. 257-272, İstanbul: Ayrıntı.
  • Berger, M. T. (2001). “The Nation State and The Challenge of Global Capitalism”, Third World Quarterly, s. 22: 6, ss. 889-907.
  • Cem, İ. (2011). Türkiye’de Sosyal Demokrasi Engeller ve Çözümler, 1. Baskı, İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür.
  • Dahl, R. A. (1993). Demokrasi ve Eleştirileri, (L. Köker, çev.), Ankara: Türk Demokrasi Vakfı.
  • Delibaş, K. (2008). “Dini Katılımcı ve Katılımcı Birey: Kimlik Siyaseti ve Türkiye'de Siyasal İslamın Yükselişi”, AMME İdaresi Dergisi, c. 41, s 2, ss. 131-159.
  • Duverger, M. (1993). Siyasi Partiler, (E. Özbudun, çev.), 4. Baskı, İstanbul: Bilgi.
  • Fukuyama, F. (1999). Tarihin Sonu ve Son İnsan, (Z. Dicleli, çev.), İstanbul: Gün.
  • Furedi, F. (2005). Politics of Fear, London: Continuum International Publishing Group.
  • Gabardi, W. (2001). Negotiating Postmodernism, London: University of Minnesota.
  • Giddens, A. (2004). Modernliğin Sonuçları, (E. Kuşdil, çev.), İstanbul: Ayrıntı.
  • Güldiken, N. (1996). Toplumbilimsel Boyutuyla Siyasal Katılım, Sivas: Dilek.
  • Harvey, D. (1999). Postmodernliğin Durumu, (S. Savran, çev.), İstanbul: Metis.
  • Kalaycıoğlu, E. (1984). “Türk Siyasal Sisteminde Değişim, Siyasal Patronaj ve Yozlaşma”, Politik Yozlaşma ve Şeffaf Yönetim Sempozyumu, İzmir: Doğuş.
  • Leadbeater, C. (1995). “İktidar Kişiye”, Yeni Zamanlar, Edt.: S. Hall ve M. Jacques, (A. Yılmaz, çev.), ss. 127-141, İstanbul: Ayrıntı.
  • Mack, S. C. (2010). When Political Parties Die- A Cross-National Analysis of Disalignment and Realignment, California: Greenwood Publishing Group.
  • Mair, P.; Müller, W. C. and Plasser, F. (2004). “Introduction: Electoralhallenges and Party Responses”, Political Parties&Electoral Change, (Edt.: P. Mair; W. C. Müller and F. Plasser), ss. 1-20, California: Sage Puplication.
  • Marshall, G. (1999). Sosyoloji Sözlüğü, (O. Akınhay ve D. Kömürcü, çev.), Ankara: Bilim ve Sanat.
  • Meyer, T. ve Hincman, L. (2014). Medya Demokrasisi Medya Siyaseti Nasıl Sömürgeleştirir, (Ahmet Fethi, çev.), İstanbul: Köprü.
  • Norris, P. (2002). Democratic Phoenix Reinveting Political Activism, Cambridge: Cambridge Universty.
  • Özbudun, E. (1975). Türkiye’de Sosyal Değişme ve Siyasal Katılma, Ankara: Sevinç.
  • Robertson, R. (1999). Küreselleşme: Toplum Kuramı ve Küresel Kültür, (Ü. H. Yolsal, çev.), Ankara: Bilim ve Sanat.
  • Sarıbay, A. Y. (1992). Siyasal Sosyoloji, Ankara: Gündoğan.
  • Sarıbay, A. Y. (2008). Global Bir Bakışla Politik Sosyoloji, İstanbul: Everest.
  • Scarrow, S. E. (1996). Parties and Their Members, New York: Oxford Univesity.
  • Thesing, J. ve Wilhelm, H. (1995). Political Parties In Democracy –Role and Functions of Political Parties in the Political System of the Federal Republic of Germay-, Konrad-Adenaur-Stifung e. V: Sankt Augustin.
  • Tosun, T. ve Erdoğan-Tosun, G. (2010). Türkiye'de Siyasal Parti Üyeliği ve Katılım, İstanbul: Kalkedon.
  • Uysal, A. ve Topak, O. (2010). Particiler, Türkiye'de Partiler ve Sosyal Ağların İnşası, 1. Baskı, İstanbul: İletişim.
  • Wallerstein, İ. (2002). Tarihsel Kapitalizm, (N. Alpay, çev.), İstanbul:Metis.
  • Ware, A. (1996). Political Parties and Part Systems, New York: Oxford University Press.
  • Wattenberg, M. P. (2002). Where Have All the Voters Gone?, London: Harvard University.
  • Webb, P. (2002). “Introduction: Political Parties in Advanced Industrial Democracies”, Political Parties in Advanced Industrial Democracies, (Edt. P. Webb; D. Farrell and I. Holliday), ss. 1-16, New York: Oxford University.
There are 35 citations in total.

Details

Journal Section Articles
Authors

Devrim Ertürk

Publication Date October 30, 2016
Submission Date May 25, 2016
Published in Issue Year 2016

Cite

APA Ertürk, D. (2016). Postmodern Dönemde Bir Siyasal Katılım Biçimi Olarak Siyasal Parti Üyeliği ve Aktivizmi. Mukaddime, 7(2), 341-359. https://doi.org/10.19059/mukaddime.18768