Bu makale, Cumhuriyet’in ilk yıllarında başlatılan dil reformunun siyasî
niteliğini tarif etmeyi amaçlamaktadır. Tarihsel arka planı Tanzimat dönemine
kadar uzanan dilde sadeleşme süreci özelinde yapılan değerlendirmeler,
birbirlerinden keskin hatlarla ayrışmakta ve siyasî bir kutuplaşma ekseni
yaratmaktadır. Dil reformuna ilişkin iki egemen görüşten bahsetmek mümkündür:
Muhafazakâr cenah, dil reformunun geçmişle (İslam ve Osmanlı) irtibatı
engelleyen bir paravan olduğu noktasında ısrarcıdır. Cumhuriyetçi kesim ise dil
reformunun devlet dili ve millet dili arasındaki uçurumu kaldıran bir köprü;
ülkenin gelişmesine engel unsurlardan kurtulmayı sağlayan bir devrim olduğu
düşüncesindedir. Bir devlet politikası olarak 1932 yılında Türk Dili Tetkik Cemiyeti’nin
kuruluşuyla başlatılan dil reformunun, geçmişle irtibatı koparan bir paravan mı
yoksa devlet ve millet kaynaşmasını sağlayan bir köprü mü olduğu sorunsalı
makalede irdelenmektedir. Bu bağlamda makalede, Tanzimat ve Meşrutiyet
dönemlerinde yapılan dilde sadeleşme tartışmaları da göz önünde bulundurularak,
Birinci Türk Dili Kurultayı üzerinden yapılan okumayla dil reformunun tarifine
ilişkin alternatif bir bakış açısı sunulmaktadır.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | November 28, 2019 |
Submission Date | September 8, 2019 |
Published in Issue | Year 2019 |
ISSN: 1309-6087, e-ISSN: 2459-0711
Mukaddime is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License (CC BY NC).