The historical background of wet-nursing dates back to ancient ages as early as 2000 BC Wet-nursing originally arose from a peculiar demand in milk for those who were not capable of producing it for their babies because of the milk shortage in their breasts. Mother’s milk has played a significant part in the health of neonates in the absence of infant formulas. However, wet-nursing took the shape of a line of work in the long term and kept its existence until the rise of the 19th century’s new infant feeding practices, such as milk bottles. At the turn of the 20th century, wet-nursing has already been in disfavor against contemporary scientific developments and also turned into a target of social critique. Popular literature of medical instructions and the intelligentsia who provide the social consciousness of the urban middle classes every so often expostulated that Turkish women abstained from domestic tasks. The essential character of critique intertwined with the normative gender performances and evoked the voice of centralization. Furthermore, wet-nursing used to function in creating kinship between families according to Islamic tradition and might have caused acute social complications, like the marriage between milk siblings or inheritance issues. This article tries to analyze the breast-feeding and wet-nursing practices in the late Ottoman and early Republican periods in the context of gender roles through the popular literature of the period.
Süt anneliğin tarihsel arkaplanı MÖ 2000’li yıllara dek uzanmaktadır. Süt annelik, köken olarak göğüslerinde süt olmaması nedeniyle bebeklerini besleyemeyen kadınların özel ihtiyacından kaynaklanıyordu. Anne sütü, bebek mamalarının keşfedilmediği bir dönemde yenidoğanların sağlığı üzerinde önemli bir etkiye sahipti. Lakin süt annelik uzun vadede bir meslek biçimine dönüştü ve süt şişeleri gibi 19. yüzyılda uygulanmaya başlayan yöntemlere gelene kadar varlığını korudu. 20. yüzyılın başlarında süt annelik yeni bilimsel gelişmeler karşısında çoktan gözden düşmüş ve toplumsal eleştirinin beslendiği kaynaklardan biri haline gelmişti. Tıbbi tavsiyelerle dolu popüler literatürün yanı sıra kentli orta sınıfın toplumsal farkındalığının temellerini atan aydınlar sık sık Türk kadınlarının haneiçi işlerden uzaklaştığı yolunda eleştiriler getirmekteydiler. Bu dönemde, toplumsal eleştirinin tonu normatif cinsiyet rolleriyle iç içe geçmiş ve merkezileşme öne çıkarılmıştı. Ayrıca süt, İslam hukukuna göre aileler arasında akrabalık yaratabilir ve süt kardeşleri arasındaki evlilik veya miras gibi konularda ciddi toplumsal sorunlara yol açabilirdi. Bu makale dönemin popüler literatüründen faydalanarak geç Osmanlı ve erken Cumhuriyet dönemlerinde emzirme ve süt annelik uygulamalarını cinsiyet rolleri bağlamında analiz etmeye çalışmaktadır.
Primary Language | English |
---|---|
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | May 7, 2021 |
Submission Date | January 14, 2021 |
Published in Issue | Year 2021 |
ISSN: 1309-6087, e-ISSN: 2459-0711
Mukaddime is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License (CC BY NC).