Investigation of the Relationship Between Control Dimension of Self Regulation and Subjective Well-being Rumination

Year 2020, , 230 - 242, 29.12.2020

Sema Yazıcı-kabadayı , Hümeyra Öztürk

https://doi.org/10.51119/ereegf.2020.8

Abstract

This research was carried out to examine the relationship between university students' attention controls, subjective well-being and rumination levels. The sample of the study consisted of 370 undergraduate students studying in various universities across Turkey. Attention Control Dimension Scale of Self-Regulation, Subjective Well-Being Scale, Ruminative Thinking Scale and personal information form prepared by researchers were used to collect data. In data analysis, Pearson correlation and simple linear regression analysis were used to examine the relationship between students' attention control levels and subjective well-being and rumination. According to the obtained findings, it was found that attention control is positively associated with subjective well-being at a moderate level and subjective well-being significantly predicted attention control. The findings were discussed in line with the literature and suggestions were made for researchers and practitioners.

Keywords

Attention Control, Subjective Well-Being, Rumination, University Student

Bir Öz Düzenleme Becerisi Olan Dikkat Kontrolü ile Öznel İyi Oluş ve Ruminasyon Arasındaki İlişkinin İncelenmesi

Abstract

Bu araştırma, üniversite öğrencilerinin dikkat kontrolleri ile öznel iyi oluş ve ruminasyon düzeyleri arasındaki ilişkiyi incelenmek amacıyla gerçekleştirilmiştir. Araştırmanın çalışma grubu, Türkiye’nin çeşitli üniversitelerinde öğrenim gören ve araştırmaya gönüllü olarak katılan 370 öğrenciden oluşmaktadır. Verilerin toplanmasında Öz Düzenlemenin Dikkat Kontrolü Boyutu Ölçeği, Öznel İyi Oluş Ölçeği, Ruminatif Düşünce Biçimi Ölçeği ve araştırmacıların hazırladığı kişisel bilgi formu kullanılmıştır. Veri analizinde öğrencilerin dikkat kontrol düzeyleri ile öznel iyi oluş ve ruminasyon arasındaki ilişkiyi incelemek için Pearson korelasyonu ve basit doğrusal regresyon analizi kullanılmıştır. Edinilen sonuçlara göre dikkat kontrolünün, öznel iyi oluş ile orta düzeyde olumlu yönde ilişkili olduğu ve öznel iyi oluşun dikkat kontrolünü anlamlı şekilde yordadığı bulunmuştur. Elde edilen bulgular literatür doğrultusunda tartışılarak, araştırmacılar ve uygulayıcılar için öneriler getirilmiştir.

Keywords

dikkat kontrolü, öznel iyi oluş, ruminasyon, üniversite öğrencileri

References

• Alçay, E. S. (2019). Ergenlerde problemli internet kullanımı ile bilinçli farkındalık ve öz düzenleme arasındaki ilişkilerin incelenmesi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Akdeniz Üniversitesi, Mersin.
• Aydın, A. (2004). Gelişim ve öğrenme psikolojisi. Ankara: Tekağaç Eylül Yayınları.
• Aydın, Ş. (2019). Bir grup lise öğrencisinin dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğu kendi bildirim düzeyleri ile sosyal anksiyete ve depresyon düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Maltepe Üniversitesi, İstanbul.
• Aysev, A. ve Öner, P. (2001). Çocuklukta DEHB tanısı almış olguların ergen görünümleri. Çocuk ve Gençlik Ruh Sağlığı Dergisi, 8(3) 127-131.
• Bakır, T. (2016). Doğal çevrenin çocukların öz düzenleme becerisi ve uyumları üzerindeki rolü. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Orta Doğu Teknik Üniversitesi, Ankara.
• Baumeister, R. F. & Heatherton, T. F. (1996). Self-regulation failure: An overview. Psychological Inquiry, 7(1), 1-15.
• Berger, A., Kofman, O., Livneh, U. & Henik, A. (2007). Multidisciplinary perspectives on attention and the development of self-regulation. Progress in Nurobiology, 82(5), 256-286.
• Brunstein, J. C. (1993). Personal goals and subjective well-being: A longitudinal study. Journal of Personality and Social Psychology, 65(5), 1061.
• Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E. K., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2017). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi.
• Çeben, K. (2016). Dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu tanısı almış ve almamış çocukların yönetici işlevler, benlik saygısı ve depresyon düzeylerinin incelenmesi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Beykent Üniversitesi, İstanbul.
• Çevik, Y. D., Haşlaman, T., Mumcu, F. K. ve Gökçearslan, Ş. (2017). Öz düzenlemenin dikkat kontrolü boyutu: Bir ölçek uyarlama çalışması. Başkent Üniversitesi Eğitim Dergisi, 2(2), 229-238.
• Çuhadaroğlu, Ç. F., Ulay T., Dinç G., Tüzün Z., Evinç G. ve Tasgın E. (2007). Çocuklukta dikkat eksikliği hiperaktivite rahatsızlığı (DEHB) tanısı almış olan ergenlerde psikiyatrik komorbidite. HÜTF Bilimsel Araştırmalar Birimi Destekli Tamamlanmış Proje, Proje No : 0501101008, Ankara.
• Diehl, M., Semegon, A. B. & Schwarzer, R. (2006). Assessing attention control in goal pursuit: a component of dispositional self-regulation. Journal of Personality Assessment, 86(3), 306–317.
• Diener, E. (2000). The science of happiness and a proposal for a national index. American Psychologist, 70(3), 234-242.
• Diener, E. & Chan, M. Y. (2011). Happy people live longer: Subjective well‐being contributes to health and longevity. Applied Psychology: Health and Well‐Being, 3(1), 1-43.
• Diener, E., Oishi, S., & Lucas, R. E. (2003). Personality, culture, and subjective well-being: Emotional and cognitive evaluations of life. Annual Review of Psychology, 54(1), 403-425.
• Doğangün, B. ve Yavuz, M. (2011). Dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu. Türk Pediatri Arşivi, 46.
• Donaldson, C., Lam, D. & Mathews, A. (2007). Rumination and attention in major depression. Behaviour Research and Therapy, 45(11), 2664-2678.
• Duran, E. (2019). Anne baba tutumu ile çevrim içi oyun bağımlılığı arasındaki ilişkide öz düzenlemenin aracı rolü. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Gaziosmanpaşa Üniversitesi, Tokat.
• Eisenberg, N., Fabes, R. A., Guthrie, I. K. & Reiser, M. (2000). Dispositional emotionality and regulation: their role in predicting quality of social functioning. Journal of Personality and Social Psychology, 78(1), 136.
• Gasper, K. & Clore, G. L. (2002). Attending to the big picture: Mood and global versus local processing of visual information. Psychological Science, 13(1), 34-40.
• George, D. & Mallery, M. (2010). Spss for windows step by step: A simple guide and reference (10th ed.). Boston: Pearson
• Gökçearslan, Ş., Mumcu, F. K., Haşlaman, T. & Çevik, Y. D. (2016). Modelling smartphone addiction: the role of smartphone usage, self-regulation, general self-efficacy and cyberloafing in university students. Computers in Human Behavior, 63, 639-649.
• Göker, Z. (2009). Dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu bulunan çocuk ve ergenlerin benlik saygısı ve yaşam kalitesinin değerlendirilmesi. (Tıpta Uzmanlık Tezi), Karadeniz Teknik Üniversitesi, Trabzon.
• Gümüş, Y. Y. (2011). Dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu tanısı alan çocuklarda anksiyete bozukluğu eşhastalanımı yaygınlığı. (Tıpta Uzmanlık Tezi), Kocaeli Üniversitesi, Kocaeli.
• Hair, J. F., Black, W. C., Babin, B. J., Anderson, R. E. & Tatham, R. L. (2013). Multivariate data analysis. Londra: Pearson Education Limited.
• Hofmann, W., Schmeichel, B. J. & Baddeley, A. D. (2012). Executive functions and self-regulation. Trends in Cognitive Sciences, 16(3), 174-180.
• Karatepe, H. T. (2010). Ruminatif Düşünme Biçimi Ölçeğinin Türkçe uyarlaması, geçerlik ve güvenirlik çalışması. (Yayınlanmamış Uzmanlık Tezi), T.C. Sağlık Bakanlığı, İstanbul.
• Keilp, J. G., Gorlyn, M., Russell, M., Oquendo, M. A., Burke, A. K., Harkavy-Friedman, J. & Mann, J. J. (2013). Neuropsychological function and suicidal behavior: attention control, memory and executive dysfunction in suicide attempt. Psychological Medicine, 43(3), 539-551.
• Larsen, R. J. (1993, August). Mood regulation in everyday life. In D. M. Tice (Chair), Self-regulation of mood and emotion. Symposium conducted at the 101st Annual Convention of the American Psychological Association, Toronto, Canada.
• Luszczynska, A., Diehl, M., Gutiérrez-Dona, B., Kuusinen, P. & Schwarzer, R. (2004). Measuring one component of dispositional self-regulation: Attention control in goal pursuit. Personality and Individual Differences, 37(3), 555-566.
• Muris, P., Meesters, C. & Rompelberg, L. (2007). Attention control in middle childhood: Relations to psychopathological symptoms and threat perception distortions. Behaviour Research and Therapy, 45(5), 997-1010.
• Musch, J., & Klauer, K. C. (2003). The psychology of evaluation. Mahwah, NJ: Erlbaum.
• Myers, D. G. & Diener, E. (1995). Who is happy?. Psychological Science, 6(1), 10-19.
• Nolen-Hoeksema, S., Wisco, B. E., & Lyubomirsky, S. (2008). Rethinking rumination. Perspectives on Psychological Science, 3(5), 400-424.
• Reinholdt-Dunne, M. L., Mogg, K. & Bradley, B. P. (2009). Effects of anxiety and attention control on processing pictorial and linguistic emotional information. Behaviour Research and Therapy, 47(5), 410-417.
• Reinholdt-Dunne, M. L., Mogg, K. & Bradley, B. P. (2013). Attention control: Relationships between self-report and behavioural measures, and symptoms of anxiety and depression. Cognition & Emotion, 27(3), 430-440.
• Robinson, M. D. & Compton, R. J. (2008). The happy mind in action. The cognitive basis of subjective well-being. In M. Eid & R. J. Larsen (Ed.), The science of subjective well-being (pp. 220-238). NewYork: The Guilford Press.
• Robinson, M. D., Meier, B. P. & Vargas, P. T. (2005). Extroversion, threat categorizations, and negative affect: A reaction time approach to avoidance motivation. Journal of Personality, 73, 1397–1436.
• Rueda, M. R., Posner, M. I. & Rothbart, M. K. (2004). Attentional control and self-regulation. Handbook of self-regulation: Research, theory, and applications, 2, 284-299.
• Shaw-Zirt, B., Popali-Lehane, L., Chaplin, W. & Bergman, A. (2005). Adjustment, social skills, and self-esteem in college students with symptoms of ADHD. Journal of Attention Disorders, 8(3), 109-120.
• Soysal, A. Ş., Yalçin, K. & Can, H. (2008). Bilişsel psikoloji kapsamında yer alan dikkat teorileri. Yeni Sempozyum: Psikiyatri, Nöroloji ve Davranış Bilimleri Dergisi. Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Psikiyatri Kliniği Vakfı.
• Suh, D. Y. (2016). Effects of negative self-evaluation bias on depression, rumination, and distractibility. Yale Review of Undergraduate Research in Psychology, 49, 49-59.
• Şata, M. (2017). Examining the variables effecting the controls attention of high school students using chaid analysis Dicle University, Journal of Ziya Gökalp Faculty of Education, 465-475.
• Tabachnick, B. G. & Fidell, L. S. (2013). Using multivariate statistics (6th ed.). Boston, MA: Pearson.
• Tuzgöl Dost, M. (2005). Öznel İyi Oluş Ölçeğinin geliştirilmesi: geçerlik ve güvenirlik çalışması. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 3(23), 103-111.
• Matthews, G. ve Wells, A. (2008). Ruminasyon, depresyon ve üstbiliş: S ‐ REF modeli. In Papageorgiou C. & Wells, A. (Eds.), Depressive rumination: Nature theory and treatment (pp. 125-151). New jersey: John Wiley & Sons Press
• Whitmer, A. J., & Gotlib, I. H. (2013). An attentional scope model of rumination. Psychological Bulletin, 139(5), 1036.
• Yay, M. (2018). Problemli akıllı telefon kullanımı ve kendini sabotaj ilişkisinde öz düzenlemenin aracı rolünün incelenmesi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Hasan Kalyoncu Üniversitesi, Gaziantep.
• Zimmerman, B. J. (2000). Attaining self-regulation: A social cognitive perspective. In Boekaerts, M., Zeidner, M. & Pintrich, P. R. (Eds.). Handbook of self-regulation. (pp. 13-39). London: Academic Press.