Research Article
BibTex RIS Cite

SİYASİ PARTİLERDE ADAY BELİRLEME YÖNTEMLERİNİN PARTİ İÇİ DEMOKRASİDEKİ ROLÜ VE TÜRK SİYASİ PARTİLER KANUNU’NDA DEĞİŞİKLİK ÖNERİLERİ

Year 2018, Volume: 1 Issue: 1, 21 - 34, 26.09.2018

Abstract

Siyasi
partiler hukuku kapsamında parti içi demokrasi kavramı büyük önem arz eder.
Parti içi demokrasi de kendi içerisinde birtakım konu başlıklarına ayrılır.
Siyasi partilerde aday belirleme yöntemleri, parti içi demokrasinin sağlanması
bakımından bu konu başlıklarından birisidir. Bugün, iki hükümet sistemi
uygulamada ön plana çıkmaktadır: Parlamenter hükümet sistemi ve başkanlık
hükümet sistemi. Aday belirleme yöntemlerini anlamak adına hükümet sistemleri
üzerinden yapılan bir inceleme, dünya üzerindeki birçok uygulama adına fikir
verecektir. Bu bağlamda bu iki hükümet sisteminin de katı haliyle uygulandığı iki
temel ülke vardır: İngiltere ve Amerika Birleşik Devletleri.



Bu
çalışmada ABD ve İngiltere örnekleri incelenip, Türkiye uygulaması da göz
önünde bulundurularak Siyasi Partiler Kanunu kapsamında aday belirleme
yöntemleri bakımından değişiklik önerileri getirilmeye çalışılmıştır.

References

  • ABADAN, Nermin. “Siyasi Partilerde Oligarşik Temayüller”, AÜSBFD, Cilt 14, Sayı 2, s. 110-117.AÇIL, Murat. (2018). Latin Amerika Ülkelerinde Başkanlık Sistemi, On İki Levha, İstanbul.AKGÜL, M. Emin. (2015). Hükümet Sistemleri Tartışması ve Türkiye Örneği, Turhan, Ankara.ALTIPARMAK, Cüneyt. (2008). Demokrasilerde Aday Belirleme Yöntemleri, TBB Dergisi, 76. Sayı, s. 355-375.ARASLI, Oya. (1972). Adaylık Kavramı ve Türkiye’de Milletvekili Adaylığı, AÜHF Yayınları, Ankara.ATAR, Yavuz. (2017). Türk Anayasa Hukuku, Seçkin, Ankara.BİLİR, Faruk. (2007). Siyasi Partilerde Parlamento Adaylarının Belirlenmesi Karşılaştırmalı Bir İnceleme, Yetkin, Ankara.BOSUTER, Kudret. (1969). Türk Siyasi Partiler Sisteminde Parti İçi Demokrasi, Ulusal Basımevi, Ankara.DUVERGER, Maurice. (1974). Siyasi Partiler, Çeviren: Ergun ÖZBUDUN, 2.bs., Bilgi, İstanbul.EREN, Abdurrahman. (2016). Anayasa Hukuku Ders Notları, İÜHF Yayınları, İstanbul.GÖKÇE, Ali Fuat. Siyasi Partilerde Parti İçi Demokrasi ve Disiplin Algısı: Türkiye, Yıl 5, Sayı 9, Akademik Araştırmalar ve Çalışmalar Dergisi, s. 65-79.GÖZLER, Kemal. (2012). Anayasa Hukukunun Genel Esasları, 3.bs., Ekin, Bursa.GÖZÜBÜYÜK, A. Şeref. (2010). Anayasa Hukuku, 17.bs., Turhan, Ankara.HANİOĞLU, M. Şükrü. Osmanlı, Atatürk ve “sistem”, (https://www.sabah.com.tr/yazarlar/hanioglu/2017/01/15/osmanli-ataturk-ve sistem, 22.06.2018)İBA, Şeref. (2015). Siyasi Partiler ve Seçim Hukuku, Seçkin, İstanbul.İBA, Şeref. Türkiye’de Parlamenter Rejimin İşleyişi Açısından 3 Kasım 2002 Seçimlerinin Sonuçları, AÜSBFD, Cilt 58, Sayı 2, Ankara, s. 97-116.KÖYBAŞI, Zafer. (2006). Türkiye’de Siyasi Partilerin Aday Tespiti, Selçuk Üniversitesi SBE, Konya.KUBALI, Hüseyin Nail. (1971). Anayasa Hukuku Dersleri, İÜHF Yayınları, İstanbul.KÜÇÜK, Tevfik Sönmez. (2015). Parti İçi Demokrasi, On İki Levha, İstanbul.MICHELS, Robert. (1915). Political Parties.ÖZBUDUN, Ergun. (1977). Siyasal Partiler, 2.bası, Sevinç Matbaası, Ankara.ÖZÇELİK, Selçuk.(1978). Esas Teşkilat Hukuku Dersleri, Cilt 1, Sulhi Garan Matbaası, İstanbul.PERİNÇEK, Doğu. (1968). Türkiye’de Siyasi Partilerin İç Düzeni ve Yasaklanması Rejimi, AÜHF Yayınları, Ankara.ROSKIN, Michael G. (2014). Çağdaş Devlet Sistemleri, Çev: Bahattin Seçilmişoğlu, 7.bs., Liberte, Ankara.TANİLLİ, Server. (1981). Devlet ve Demokrasi, 2.bası, Say Kitap Pazarlama, İstanbul.TANİLLİ, Server. (2009). Nasıl Bir Demokrasi İstiyoruz?, Cumhuriyet Kitapları, İstanbul.TANÖR, Bülent. (http://www.abchukuk.com/makale16.html , Erişim Tarihi: 15.12.2017)TANÖR, Bülent. (1997). Türkiye’de Demokratikleşme Perspektifleri, Tüsiad Yayınları, y.y.TEZİÇ, Erdoğan. (2017). Anayasa Hukuku, 21.bası, Beta Yayınları, İstanbul.TEZİÇ, Erdoğan. (1976). 100 Soruda Siyasi Partiler, Gerçek, İstanbul.WHEARE, K. C. (1947). Parliaments and Politics, St. Clements Press, London, 1947
Year 2018, Volume: 1 Issue: 1, 21 - 34, 26.09.2018

Abstract

References

  • ABADAN, Nermin. “Siyasi Partilerde Oligarşik Temayüller”, AÜSBFD, Cilt 14, Sayı 2, s. 110-117.AÇIL, Murat. (2018). Latin Amerika Ülkelerinde Başkanlık Sistemi, On İki Levha, İstanbul.AKGÜL, M. Emin. (2015). Hükümet Sistemleri Tartışması ve Türkiye Örneği, Turhan, Ankara.ALTIPARMAK, Cüneyt. (2008). Demokrasilerde Aday Belirleme Yöntemleri, TBB Dergisi, 76. Sayı, s. 355-375.ARASLI, Oya. (1972). Adaylık Kavramı ve Türkiye’de Milletvekili Adaylığı, AÜHF Yayınları, Ankara.ATAR, Yavuz. (2017). Türk Anayasa Hukuku, Seçkin, Ankara.BİLİR, Faruk. (2007). Siyasi Partilerde Parlamento Adaylarının Belirlenmesi Karşılaştırmalı Bir İnceleme, Yetkin, Ankara.BOSUTER, Kudret. (1969). Türk Siyasi Partiler Sisteminde Parti İçi Demokrasi, Ulusal Basımevi, Ankara.DUVERGER, Maurice. (1974). Siyasi Partiler, Çeviren: Ergun ÖZBUDUN, 2.bs., Bilgi, İstanbul.EREN, Abdurrahman. (2016). Anayasa Hukuku Ders Notları, İÜHF Yayınları, İstanbul.GÖKÇE, Ali Fuat. Siyasi Partilerde Parti İçi Demokrasi ve Disiplin Algısı: Türkiye, Yıl 5, Sayı 9, Akademik Araştırmalar ve Çalışmalar Dergisi, s. 65-79.GÖZLER, Kemal. (2012). Anayasa Hukukunun Genel Esasları, 3.bs., Ekin, Bursa.GÖZÜBÜYÜK, A. Şeref. (2010). Anayasa Hukuku, 17.bs., Turhan, Ankara.HANİOĞLU, M. Şükrü. Osmanlı, Atatürk ve “sistem”, (https://www.sabah.com.tr/yazarlar/hanioglu/2017/01/15/osmanli-ataturk-ve sistem, 22.06.2018)İBA, Şeref. (2015). Siyasi Partiler ve Seçim Hukuku, Seçkin, İstanbul.İBA, Şeref. Türkiye’de Parlamenter Rejimin İşleyişi Açısından 3 Kasım 2002 Seçimlerinin Sonuçları, AÜSBFD, Cilt 58, Sayı 2, Ankara, s. 97-116.KÖYBAŞI, Zafer. (2006). Türkiye’de Siyasi Partilerin Aday Tespiti, Selçuk Üniversitesi SBE, Konya.KUBALI, Hüseyin Nail. (1971). Anayasa Hukuku Dersleri, İÜHF Yayınları, İstanbul.KÜÇÜK, Tevfik Sönmez. (2015). Parti İçi Demokrasi, On İki Levha, İstanbul.MICHELS, Robert. (1915). Political Parties.ÖZBUDUN, Ergun. (1977). Siyasal Partiler, 2.bası, Sevinç Matbaası, Ankara.ÖZÇELİK, Selçuk.(1978). Esas Teşkilat Hukuku Dersleri, Cilt 1, Sulhi Garan Matbaası, İstanbul.PERİNÇEK, Doğu. (1968). Türkiye’de Siyasi Partilerin İç Düzeni ve Yasaklanması Rejimi, AÜHF Yayınları, Ankara.ROSKIN, Michael G. (2014). Çağdaş Devlet Sistemleri, Çev: Bahattin Seçilmişoğlu, 7.bs., Liberte, Ankara.TANİLLİ, Server. (1981). Devlet ve Demokrasi, 2.bası, Say Kitap Pazarlama, İstanbul.TANİLLİ, Server. (2009). Nasıl Bir Demokrasi İstiyoruz?, Cumhuriyet Kitapları, İstanbul.TANÖR, Bülent. (http://www.abchukuk.com/makale16.html , Erişim Tarihi: 15.12.2017)TANÖR, Bülent. (1997). Türkiye’de Demokratikleşme Perspektifleri, Tüsiad Yayınları, y.y.TEZİÇ, Erdoğan. (2017). Anayasa Hukuku, 21.bası, Beta Yayınları, İstanbul.TEZİÇ, Erdoğan. (1976). 100 Soruda Siyasi Partiler, Gerçek, İstanbul.WHEARE, K. C. (1947). Parliaments and Politics, St. Clements Press, London, 1947
There are 1 citations in total.

Details

Primary Language Turkish
Journal Section KAMU HUKUKU
Authors

Enes Ersöz

Publication Date September 26, 2018
Published in Issue Year 2018 Volume: 1 Issue: 1

Cite

MLA Ersöz, Enes. “SİYASİ PARTİLERDE ADAY BELİRLEME YÖNTEMLERİNİN PARTİ İÇİ DEMOKRASİDEKİ ROLÜ VE TÜRK SİYASİ PARTİLER KANUNU’NDA DEĞİŞİKLİK ÖNERİLERİ”. Necmettin Erbakan Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, vol. 1, no. 1, 2018, pp. 21-34.

17742

Bu eser Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.

This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License.