Bu çalışma, memur ve kamu işçisi arasında çalışma koşullarında yapılan esaslı değişikliklere karşı başvurabilecekleri dava yolları ile geçici hukuki koruma mekanizmalarındaki farklılıkları karşılaştırmalı olarak incelemektedir. Çalışma koşullarının işçi ve memurlar açısından nasıl değiştirilebileceği, hukuki güvencelerin sınırları ve bu konudaki yargısal denetim mekanizmaları detaylı şekilde ele alınmıştır. Kamu işçileri bakımından çalışma koşullarında esaslı değişikliklerin yapılabilmesi, işçinin yazılı onayına bağlı olup, işverenin tek taraflı olarak esaslı değişiklikleri dayatması mümkün değildir. Bu durum, ahde vefa ve işçiyi koruma ilkesinin bir yansıması olarak karşımıza çıkmaktadır. İşçilerin çalışma koşullarında değişiklik yapılmasında işverenin yönetim hakkı kavramı ön plana çıkmaktadır. Memurların çalışma koşullarında yapılan değişikliklerde ise idarenin takdir yetkisi kavramıyla karşılaşırız. İdarenin takdir yetkisi ise kamu yararı ile hizmet gerekleri çerçevesinde sınırlandırılmıştır. Çalışmanın temel amacı, aynı yerde çalışan memur ve kamu işçisinin aynı işveren, yani kamu tarafından çalışma koşullarında yapılan değişikliklere karşı hukuki olarak korunma yollarındaki farklılıkların eşitlik ilkesi bakımından doğurduğu sorunları tespit etmek ve bu doğrultuda sorunlara yönelik çözüm önerileri geliştirmektir. Memurların, çalışma koşullarındaki değişikliklere karşı, kamu işçilerine kıyasla daha güçlü hukuki güvencelere sahip olduğu görülmekteyken, kamu işçilerinin bu tür değişiklikler karşısında daha sınırlı başvuru imkanlarına sahip olduğu görülmektedir. Çalışmada, özellikle etkili başvuru hakkı ve eşitlik ilkesi çerçevesinde, kamu işçilerinin başvurabileceği hukuki çarelerin artırılması gerekliliği vurgulanmaktadır.
This study comparatively examines the legal remedies and provisional legal protection mechanisms available to civil servants and public workers against substantial changes in their working conditions. It thoroughly analyzes how working conditions may be altered for employees and civil servants, the boundaries of legal safeguards, and the mechanisms of judicial review in this context. For public workers, substantial changes to working conditions require the employee’s written consent, and the employer cannot unilaterally impose such changes. This situation reflects the principles of pacta sunt servanda (sanctity of contracts) and worker protection. In such cases, the concept of the employer’s management prerogative plays a central role. In contrast, changes to civil servants’ working conditions are governed by the administration’s discretionary authority, which is constrained by public interest and the exigencies of public service. The primary objective of this study is to identify the problems arising from disparities in legal protections for civil servants and public workers—who work under the same employer (the public authority) —against changes to their working conditions, particularly in light of the principle of equality, and to propose solutions. While civil servants appear to benefit from stronger legal guarantees compared to public workers, the latter face more limited avenues for legal recourse. The study emphasizes the necessity of enhancing legal remedies available to public workers, particularly within the framework of the right to an effective remedy and the principle of equality, to address these disparities.
Public Worker Civil Servant Working Conditions Substantial Change Provisional Legal Protection Principle of Equality.
| Primary Language | Turkish |
|---|---|
| Subjects | Labour and Social Security Law, Law in Context (Other) |
| Journal Section | Araştırma Makaleleri (Research Articles) |
| Authors | |
| Early Pub Date | November 14, 2025 |
| Publication Date | November 17, 2025 |
| Submission Date | April 14, 2025 |
| Acceptance Date | September 4, 2025 |
| Published in Issue | Year 2025 Volume: 8 Issue: 2 |