From White Paper to White Screen: Interior Architecture Virtual Design Studio Experience

Year 2021, Volume: 3 Issue: 2, 36 - 56, 27.10.2021

Özge Kandemir Gökhan Ulusoy

Abstract

Design studios form the backbone of interior architecture education, as in all other professions where design education is given. The traditional design studio approach stands out as a physical learning environment and a unique pedagogical method. The stages of solving the design problem are grasped through conceptual and practical processes. The student, who stepped into the design studio for the first time, is involved in the social structure of the design studio, which is fed by the culture of discussion and dialogue, develops unique perspectives for the solution of the design problem, and experiences the design process by trial and error and learning by doing. The structure of traditional design studios has developed due to computer technologies, especially in the early 1990s. Over time, more digital tools and virtual environments have been integrated into design studios. This situation has led to social learning environments, virtual design studio applications, and cultural and interdisciplinary collaborations connected through digital networks. As a result, students have started to use new tools, methods, and environments to learn and explore the discipline of interior design. All these opportunities provided by the virtual design studio environment allow the design studio applications to be carried out through the virtual
environment within the challenging conditions and limitations of the Pandemic (Covid-19) process and enable the students who take the Interior Architecture Project course for the first time and the course managers to gain new experiences about the design workshop. The current study, it is aimed to present and evaluate the process and the results of the Interior Architecture Virtual Design Studio course, which was carried out during the Pandemic period, in the Department of Interior Architecture, Faculty of Architecture and Design, Eskişehir Technical University, in the Fall semester of 2020-2021. The course and its process are analyzed through the observation notes taken by the instructors in the light of theoretical data and are conveyed with a single case study pattern based on exploratory research, which is a qualitative research method.

Keywords

Traditional Design Studio, Virtual Design Studio, Pandemic Process, Virtual Interior Design Studio Experience

Beyaz Kâğıttan Beyaz Ekrana: İç Mimari Sanal Tasarım Stüdyosu Deneyimi

Abstract

Tasarım stüdyoları, tasarım eğitiminin verildiği diğer tüm alanlarda olduğu gibi İçmimarlık eğitiminin de
omurgasını oluşturmaktadır. Geleneksel tasarım stüdyosu yaklaşımı, tasarım probleminin çözümüne yönelik
sürecin yaşandığı fiziksel bir öğrenme ortamı ve pedagojik bir yönteme karşılık gelmektedir. Tasarım stüdyosuna
ilk kez adım atan öğrenci, tasarım stüdyosunun tartışma ve diyalog kültüründen beslenen sosyal yapısına dahil
olmakta, tasarım probleminin çözümüne yönelik özgün bakış açıları geliştirmekte, tasarım sürecini denemeyanılma
yoluyla ve yaparak öğrenme metodlarıyla deneyimlemektedir. Geleneksel tasarım stüdyolarının yapısı,
özellikle 1990’ların başında yaşanan bilgisayar teknolojilerine bağlı olarak gelişim göstermiştir. Zaman içerisinde
tasarım stüdyolarına daha fazla dijital araç ve sanal ortam entegre olmuştur. Bu durum, dijital ağlarla birbirine
bağlı sosyal öğrenme ortamlarını, sanal tasarım stüdyosu uygulamalarını ve buna bağlı olarak disiplin içi ve
disiplinler arası iş birliklerini doğurmuştur. Öğrenciler, iç mimari tasarım disiplinini öğrenme ve keşfetme
aşamasında yeni araçları, yöntemleri ve ortamları kullanma deneyimi edinir hale gelmiştir. Sanal tasarım stüdyosu
ortamının sağlamış olduğu tüm bu olanaklar, pandemi (Covid-19) sürecinin zorlu koşulları ve sınırlılıkları
içerisinde tasarım stüdyosu uygulamalarının, sanal ortam aracılığıyla sürdürülebilmesine ve ilk kez İç Mimari
Proje dersi alan öğrencilerin ve dersin yürütücülerinin de tasarım atölyesine ilişkin yeni deneyimler elde etmesine
olanak sağlamıştır. Bu bağlamda ele alınan çalışmada, 2020-2021 Eğitim Öğretim yılı Güz döneminde Eskişehir
Teknik Üniversitesi, Mimarlık ve Tasarım Fakültesi İç Mimarlık Bölümünde, pandemi sürecinde yürütülmüş olan,
İç Mimari Proje I dersi Sanal Tasarım Stüdyosuna ilişkin yaşanan sürecin ve elde edilen sonuçların ortaya
konularak değerlendirilmesi hedeflenmektedir. Ele alınan ders ve süreci, teorik veriler ışığında eğitmenler
tarafından tutulan gözlem notları üzerinden analiz edilerek, nitel araştırma yöntemi olan keşfe dayalı tek durum
(vaka) çalışması deseniyle aktarılmaktadır.

Keywords

Geleneksel Tasarım Stüdyosu, Sanal Tasarım Stüdyosu, Pandemi Süreci, İç Mimari Tasarım Stüdyosu Deneyimi

References

• Adler, S. (1991). The Reflective Practitioner and the Curriculum of Teacher Education. Journal of Education for Teaching, 17(2), 139–150. doi:10.1080/0260747910170203
• Aydınlı, S. (2015). Tasarım Eğitiminde Yapılandırıcı Paradigma: "Öğrenmeyi Öğrenme". Tasarım Kuram, 11(20), 1-18. doi:https://doi.org/10.23835/tasarimkuram.239579
• Bender D., Vredevoogd J. D. (2006). “Using Online Education Technologies to Support Studio Instruction” Educational Technology & Society 9(4):114-122
• Broadfoot, O. & Bennett, R. (2003). Design Studios: Online? Comparing traditional face-toface Design Studio education with modern internet-based design studios. Apple University Consortium Academic and Developers Conference Proceedings, 9-21.
• Donath, D., Kruijff, E., Regenbrecht, H., Hirschberg, U., Johnson, B., Kolarevic, B., & Wojtowicz, J. (1999). Virtual Design Studio 1998 - a Place2Wait. Architectural Computing from Turing to 2000 [eCAADe Conference Proceedings, 453-458.
• Ghom, P. (2017). Use of Abstraction in Architectural Design Process (in First Year Design Studio). International Conference on Emerging Trends in Engineering, Technology and Architecture Gross, M. D., & Do, E. Y. (1997). “The Design Studio Approach: Learning Design In Architecture Education”, J. Kolodner & M. Guzdial (der.), Design Education Workshop, Georgia Institute of Technology, Atlanta.
• Ham, J. J. & Schnabel, M. A. (2011). “Web 2.0 Virtual Design Studio: Social Networking as Facilitator of Design Education”. Architectural Science Review, 54, 108-116.
• Kahvecioğlu, P. N. (2007). Architectural design studio organization and creativity. A|Z ITU Journal of the Faculty of Architecture, 4(2), 6–26.
• Kurt, S. (2009). An Analytic Study on the Traditional Studio Environments and the Use of the Constructivist Studio in the Architectural Design Education. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 1, 401-408. http://dx.doi.org/10.1016/j.sbspro.2009.01.072
• Kvan, T. (2001) The pedagogy of virtual design studios, Automation in Construction, Vol. 10, No. 3, pp. 345–53.
• Laiserin, J. (2002). From Atelier to E-Telier: Virtual Design Studios. Architectural Record, 190(1), 141-142.
• Ledewitz, S. (1985) Models of Design in Studio Teaching, Journal of Architectural Education, 38:2, 2-8
• Masdéu, M. & Fuses, J. (2017). Reconceptualizing the design studio in architectural education: Distance learning and blended learning as transformation factors. Archnet-IJAR. 11. 6-23, doi:10.26687/archnet-ijar.v11i2.1156.