Economic Situation Analysis in Turkey Viticulture

Yıl 2017, , 122 - 131, 20.10.2017

Mehmet Ali Kiracı , Mehmet Ali Şenol

https://doi.org/10.17100/nevbiltek.287811

Cited By: 7

Öz

Turkey
is the 5^th and 6^th largest grapevines country in terms of
area and grape production respectively. Regarding this rankings, Turkey is one
of the most important countries with the greatest potential for viticulture
through historical culture and experience, proper ecology and rich grapevine
biodiversity. According to the FAO 2013 statistics, Turkey has a share of 1.5%
with 700 million American dollars and is in the 15^th rank of grape
and grape products trade which has an economic size of over 45.5 billion
dollars in terms of main usage forms for grape.

Potential
of Turkish viticulture has only been used effectively for raisins from the main
assessment forms of grape, whereas it is ineffective especially for table
grapes and wine grapes. For this reason, there are problems and needs to be
done from the beginning of production, for making rational choices, improving efficiency
and productivity, adding value to fresh grape and relationship between food
industries.

Anahtar Kelimeler

Turkey, Viticulture, Economic, Analysis

Türkiye Bağcılığında Ekonomik Durum Analizi

Öz

Türkiye, bağ alanı ve üzüm üretimi bakımından dünyada sırasıyla 5. ve
6. sırada olan büyük bir bağcılık ülkesidir. Bu sayısal değerlere
topraklarındaki uygun bağ ekolojisi, zengin asma biyoçeşitliliği, ve toplumunun
yüksek bağcılık deneyimi ile tarihsel kültürü ilave edildiğinde Türkiye,
bağcılık açısından en büyük potansiyele sahip ülkeler arasında yer almaktadır.
FAO 2013 yılı istatistiklerine göre ana değerlendirme şekilleri bakımından üzüm
ve üzüm ürünleri ticareti dünyada 45.5 milyar doların üzerinde ekonomik
büyüklüğe sahiptir. Türkiye bu ekonomik değerden 700 milyon Amerikan doları ile
% 1.5 oranında bir pay alarak ülkeler sıralamasında 15. sırada yer almaktadır.

Türkiye bağcılık potansiyelini ana değerlendirme şekillerinden sadece
kuru üzüm bakımından etkin kullanmaktadır. Buna karşın özellikle sofralık üzüm
ve şaraplık üzüm bakımından etkin olmayan bir durum söz konusudur. Bu noktada
bağcılığa başlarken üreticilerin rasyonel tercihlerde bulunmasından başlayıp,
verimi ve verimliliği artırmaya, üzüme katma değer katmaya ve üzümü hammadde
kabul edip işleyen gıda sanayicileri ile ilişkilerine kadar bir dizi sorun ve
yapılması gerekenler bulunmaktadır. 

Anahtar Kelimeler

Türkiye, Bağcılık, Ekonomik, Analiz

Kaynakça

• [1] 2013Anonim, Food And Agriculture Organization Of The United Nations (FAO), 2016. http://faostat.fao.org/site/535 (Erişim Tarihi: 10.12.2016).
• [2] Anonim, Bağcılık Vizyon 2023 Eylem Planı, 26-27 Haziran 2013, TEKİRDAĞ,
• [3] Anonim, Türkiye İstatistik Kurumu Bitkisel Üretim İstatistikleri http://tuikapp.tuik.gov.tr/bitkiselapp/bitkisel.zul Erişim Tarihi: 10.12.2016
• [4] Anonim, 2013 Yılı Çekirdeksiz Üzüm Raporu, Gümrük ve Ticaret Bakanlığı Kooperatifler Genel Müdürlüğü, Şubat 2014, http://koop.gtb.gov.tr/data/5342b6ce487c8ea5e4b4d9c1/2013%20Kuru%20%C3%9Cz%C3%BCm%20Raporu.pdf Erişim Tarihi: 30.12.2016
• [5] Kiracı M. A., Sağlam M., Boz Y., Aydın S., Türkiye Sofralık Üzüm Pazarlamasında İç ve Dış Pazar Araştırmaları, 7. Bağcılık ve Teknolojileri Sempozyumu, Cilt:1, s. 190-200, MANİSA, 2009