Hekim Hemşire İşbirliğinin İş Doyumuyla İlişkisi

Year 2020, Volume: 9 Issue: 2, 175 - 180, 04.12.2020

Nilay Turaç

https://doi.org/10.17100/nevbiltek.697252

Cited By: 2

Abstract

Hekim – hemşire işbirliği, hasta bakımının önemli bir parçasıdır ve hastanın iyilik halini ve iş doyumunu etkiler. Sağlık hizmetlerinin değişik alanlarında eğitim görmüş ve dolayısıyla değişik bilgi ve beceriler edinmiş kişilerden oluşan sağlık ekibin, en çok göz önünde olan üyeleri olan hekimlerin ve hemşirelerin aralarındaki işbirliği zemininde gerçekleşen güven, destek, iletişim, empati ve koordinasyon yetkinliği arttıkça, sağlık kurumunda en üst düzeyde hizmet kalitesi gerçekleştirir. Bu çalışmada, bir devlet hastanesinde çalışan hekim ve hemşirelerin işbirliğine ilişkin tutumları ve iş doyumları değerlendirilmiştir. Çalışmanın evrenini Nevşehir Devlet Hastanesinde çalışan tüm hekim ve hemşireler oluşturmuştur. Araştırmada herhangi bir örneklem seçim yöntemine gidilmeden, araştırmaya katılmak isteyen 205 hemşire ve 96 hekim araştırma kapsamına alınmıştır. Veriler araştırmacı tarafından literatür doğrultusunda hazırlanan anket formu, "Minnesota İş Doyum Ölçeği'" ve “Jefferson Hekim ve Hemşire Mesleki İşbirliği Ölçeği” kullanılarak toplanmıştır. Çalışmaya katılanların yaş ortalaması 35.25±(1.86) olarak bulunmuştur. 301 katılımcının % 30.9 'u erkek, % 69,1 'i kadındır. Hemşirelerin mesleki işbirliği puanı ortalaması 74.21 ± (6.15) iken hekimlerin mesleki işbirliği ortalaması 63,45 ± (6,28) bulunmuştur. Hemşirelerin işbirliği puanı ortalaması anlamlı olarak yüksektir (p< 0.001). Minesota doyum ölçeğinden elde edilen sonuçlar ise hemşirelerin puan ortalamalarının 3,68, hekimlerin puan ortalamalarının 3,97 olarak saptandı. İki ölçek toplamlarının birbirleri ile ilişkisini gösteren korelasyon katsayısı ise r=-,865 hesaplanmıştır. Her iki ölçek ve alt boyutlarına ilişkin ölçümlerin birbirleri ile ilişkilerinin yüksek düzeyde, negatif yönde ve ileri derecede anlamlı (p<,001) olduğu saptanmıştır. Hemşirelerin işbirliği puanları yüksek olmasına karşın hekimlerin iş doyumu puanları yüksek bulunmuştur. Sağlık ekibinin en çok göz önünde olan üyeleri olan hekimlerin ve hemşirelerin aralarındaki işbirliği, güven, destek, iletişim, empati ve koordinasyon yetkinliği artırmak için lisans eğitimi esnasında ilgili bölümlerin öğretim üyeleri tarafından beraber eğitim görecekleri pratik ve teorik derslerin ortaklaşa verilmesi olumlu bir adım olacaktır. Ayrıca iş doyumunu etkileyen diğer faktörlerin araştırılması önerilmektedir.

Keywords

Hekim, Hemşire, İşbirliği

References

• [1] Koohestani, H. R. and Baghcheghi, N. (2009). Barriers to the reporting of medication administration errors among nursing students. Australian Journal Of Advanced Nursing, 27(1). [2] Pelliciotti, J.S.S. ve Kimura, M. (2010). Medications Errors and Health-Related Quality of Life of Nursing Professionals in Intensive Care Units, Rev. Latino Am.Enfermagem,18(6):1062-9. [3] Institute of Medicine. (2004). Keeping Patients Safe: Transforming the Work Environment of Nurses. DC: National Academy Press,Washington. [4] Chatman DG.(2008). “Deconstructing development density: Quality, quantity and price effects on household non-work travel’’,Transportation Research Part A: Policy and Practice, 42(7); 1008-1030. [5] Taylan S, Alan S, Kadıoğlu S. (2012 ).Hemşirelik Rolleri ve Özerklik’, Turkish Journal of Research and Development in Nursing,14(3). [6] Kuzulugil Ş. (2012). “Kamu Hastaneleri Çalışanlarında İş Tatminini Etkileyen Faktörlerin İncelenmesine Yönelik Bir Araştırma’’, İstanbul Üniversitesi İşletme Fakültesi Dergisi, 41(1); 129-141. [7] Oflezer C, Ateş M, Bektaş G, İrban A. (2011). Bir Kamu Hastanesinde Çalışan İşçilerin İş Doyumu Ve Etkileyen Faktörler, Acıbadem Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, 2( 4 ). [8] Li CY, Chen KR, Wu CH, Sung FC. “Job Stress And Dissatisfaction İn Association With Non‐Fatal İnjuries On The Job İn A Cross‐Sectional Sample Of Petrochemical Workers’’, Occupational Medicine, 2001, 51(1); 50-55. [9] Weiss, D. J., Dawis, R. V., & England, G. W. (1967). Manual for the Minnesota Satisfaction Questionnaire. Minnesota studies in vocational rehabilitation.22, 120. [10] Baycan, F.A., (1985). Farklı Gruplarda Çalışan Gruplarda İş Doyumunun Bazı Yönlerinin Analizi. Boğaziçi Üniversitesi Bilim Uzmanlığı Tezi, İstanbul [11] Yildirim, A., Ates, M., Akinci, F., Ross, T., Selimen, D., Issever, H., ... & Akgün, M. (2005). Physician–nurse attitudes toward collaboration in Istanbul's public hospitals. International journal of nursing studies, 42(4), 429-437. [12] Hatip Ö, (2017). Hekim- Hemşire İşbirliğinin Hemşirelerin İş Doyumuyla İlişkisi, Okan Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul. [13] Akça C, Erigüç G. (2006). “Hastane çalışanlarının yöneticileri ve çalışma arkadaşları ile yaşadıkları çatışma nedenlerine yönelik bir araştırma’’, Hacettepe Sağlık İdaresi Dergisi, 9(2). [14] Brinkert R. (2010). A Literature Review Of Conflict Communication Causes, Costs, Benefits and İnterventions İn Nursing’’, Journal of Nursing Management, 18(2); 145-156. [15] Özkan Ş. (2008). Rol Çatışması Ve Rol Belirsizliğinin Hekim Ve Hemşirelerin Tükenmişlik Düzeyleri Üzerine Olan Etkileri (Tez). Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Yüksek Lisans Tezi, Ankara. [16] Madlok PE, Lightsey C.(2010). “The Effects of Supervisors’ Verbal Aggressiveness and Mentoring on Their Subordinates”, Journal of Business Communication, 47(1); 42- 62. [17] Jansen PG, Kerkstra A, Abu-Saad HH, van der Zee J. (1996). The effects of job characteristics and individual characteristics on job satisfaction and burnout in community nursing. International Journal of Nursing Study; 33: 407.421. [18] Metcalf CA. (1986). Job satisfaction and organizational change in a maternity hospital. International Journal of Nursing Study. 23: 285.298. [19] Zuraikat, N., McCloskey, J. (1986). Job satisfaction among Jordanian registered nurses. International nursing review, 33(5), 143-147.