BibTex RIS Cite

A BASIS FOR THE REALITY OF ABSOLUTE SPACE

Year 2012, Volume: 2 Issue: 1, 82 - 90, 22.04.2013

Abstract

According to the absolutist approach, space has its own existence independently of things inhabiting it. Leibniz, who is a relationalist about space, constructs strong arguments against the existence of absolute space. His arguments derive from that the notion of absolute space contradicts two basic principles: The Principle of Sufficient Reason, and the Principle of Identity of Indiscernibles. On the other hand, Kant provides a substantial argument against relationalism. According to Kant, the notion of “incongruent counterpart” cannot be explained in terms of a relationalist account of space. We, therefore, need to posit absolute space to explain the difference between incongruent counterparts. In this study, I aim to present Leibniz’s and Kant’s arguments respectively in order to see which notion of space is more plausible. It is claimed that, even though the Kantian argument does not necessarily falsify relationalism, it nevertheless constitutes an important challenge against it.

References

  • Gould, J. A. (1962). “The Existence of Absolute Space.” The Ohio Journal of Science 62(2): 101-104.
  • Huggett, N. (1999). Space form Zeno to Einstein (Cambridge, London: The MIT Press.
  • Kant, I. (1999). “Concerning the Ultimate Foundation of the Differentiation of Regions in Space,” in Nick Huggett (1999), pp. 197-202.
  • Kennedy, J. B. (2003) Space, Time and Einstein. Montreal and Kingston: McGill-Queen’s University Press. Leibniz, G. W. and Clarke, S. (1999). “The Leibniz-Clarke
  • Correspondence,” in Nick Huggett (1999), pp. 145-158.
  • Nerlich, G. (1994). The Shape of Space (Cambridge: Cambridge University Press.)
  • Remnant, P. (1963). “Incongruent Counterparts and Absolute Space.” Mind. 72 (287): 393-399.

MUTLAK UZAYIN GERÇEKLİĞİ İÇİN BİR TEMEL

Year 2012, Volume: 2 Issue: 1, 82 - 90, 22.04.2013

Abstract

Uzayın mutlak olduğu görüşüne göre, uzayın, içinde var olan şeylerden bağımsız olarak kendi gerçekliği vardır. Bağıntısal bir uzay anlayışı benimseyen Leibniz ise, mutlak uzayın varlığına karşı güçlü argümanlar sunar. Bu argümanların temeli, mutlak uzay kavramının iki temel prensiple çeliştiği düşüncesidir. Bunlar, Yeter-Neden İlkesi ve Ayırt Edilemezlerin Özdeşliği İlkesidir. Öte yandan Kant’a göre “örtüşmeyen eş” kavramı bağıntısal uzay anlayışı ile açıklanamayan bir olgudur. Bu olguyu açıklayabilmek ancak mutlak uzayın varlığı ile mümkündür. Bu çalışmada, hangi uzay anlayışının daha makul olduğunu görebilmek için sırasıyla Leibniz’in ve Kant’ın argümanlarını sunmayı amaç edinmekteyim. Bu bağlamda, her ne kadar bağıntısal uzay anlayışını zorunlu olarak geçersiz kılmasa da, Kantçı argümanların bu anlayış için önemli bir sorun teşkil ettiği iddia edilmektedir

References

  • Gould, J. A. (1962). “The Existence of Absolute Space.” The Ohio Journal of Science 62(2): 101-104.
  • Huggett, N. (1999). Space form Zeno to Einstein (Cambridge, London: The MIT Press.
  • Kant, I. (1999). “Concerning the Ultimate Foundation of the Differentiation of Regions in Space,” in Nick Huggett (1999), pp. 197-202.
  • Kennedy, J. B. (2003) Space, Time and Einstein. Montreal and Kingston: McGill-Queen’s University Press. Leibniz, G. W. and Clarke, S. (1999). “The Leibniz-Clarke
  • Correspondence,” in Nick Huggett (1999), pp. 145-158.
  • Nerlich, G. (1994). The Shape of Space (Cambridge: Cambridge University Press.)
  • Remnant, P. (1963). “Incongruent Counterparts and Absolute Space.” Mind. 72 (287): 393-399.
There are 7 citations in total.

Details

Primary Language English
Journal Section Sociology
Authors

Pakize Sandıkcıoğlu

Publication Date April 22, 2013
Published in Issue Year 2012 Volume: 2 Issue: 1

Cite

APA Sandıkcıoğlu, P. (2013). A BASIS FOR THE REALITY OF ABSOLUTE SPACE. Nevşehir Hacı Bektaş Veli Üniversitesi SBE Dergisi, 2(1), 82-90.