BOŞANMAYI ETKİLEYEN FAKTÖRLERİN BELİRLENMESİNE YÖNELİK BİR ARAŞTIRMA (MUĞLA İLİ FETHİYE İLÇESİ ÖRNEĞİ)

Year 2020, Volume: 10 Issue: 2, 730 - 745, 30.12.2020

Erdoğan Gavcar , Elçin Noyan , Cansu Tosun

https://doi.org/10.30783/nevsosbilen.762172

Cited By: 3

Abstract

Toplumda arzu edilmeyen bir durum olan boşanmaların hızla arttığı günümüzde boşanma sebeplerine etki eden faktörlerin incelenmesi önem taşımaktadır. Türkiye İstatistik Kurumu verilerine göre yıllar itibariyle evlilik sayıları azalırken boşanma sayıları artmaktadır. Boşanmaların engellenmesi, boşanmalara etki eden faktörlerin iyi araştırılmasına bağlıdır. Bu çalışmada ülkemizde boşanma sayılarına göre iller arasında 3. sırada bulunan Muğla ili Fethiye ilçesinde boşanmış 250 kişiye yüz yüze anket uygulanarak boşanmaya etki eden faktörler araştırılmış, istatistik analizler için parametrik yöntemlerden yararlanılmıştır. Uygulanan ankette katılımcıların demografik bilgileri, anket sorularına verdikleri cevapların frekans ve yüzdelik dağılımları, sorulara verilen cevapların ortalamaları analiz edilip yorumlanmıştır. Evlilik süresi üzerine etki eden faktörleri belirlemek için Katlı Korelasyon ve Regresyon Analizleri'nden yararlanılmış, kadın ve erkek katılımcılar arasında fark olup olmadığının belirlenmesi için T-Testi ile analiz yapılmıştır. Çalışma sonucunda boşanmalar üzerinde en etkili faktörün 'şiddetli geçimsizlik' olduğu, boşanan kadınların evli iken çalışmazken boşandıktan sonra çalışmaya başladıkları, maddi kaygı yaşadıkları, ailede boşanmalardan en çok etkilenen bireylerin çocuklar olduğu ortaya çıkmıştır.

Keywords

evlilik,, boşanma,, geçimsizlik,, Fethiye,

References

• Aktaş, Ö. (2011). Boşanma Nedenleri ve Boşanma Sonrasında Karşılaşılan Güçlükler. Dokuz Eylül Üniversitesi. Eğitim Bilimleri Enstitüsü. İzmir.
• Arıkan, Ç. (1992). Yoksulluk, Evlilikte Geçimsizlik ve Boşanma, Ankara: Şafak Matbaası.
• Arıkan, Ç. (1996). Halkın Boşanmaya İlişkin Tutumları Araştırması. Ankara Başbakanlık Aile ve Sosyal Araştırmalar Genel Müdürlüğü Yayını.
• Can, Y. ve Aksu N. B. (2016). Boşanma Sürecinde ve Sonrasında Kadın, Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 15, 888-902.
• Clarke, L. and Berrington, A. (1998), Socio-Demographic Predictors of Divorce. J. Simons, High Divorce Rates: The State of the Evidence on Reasons and Remedies, 1-37. London: Lord Chancellor's Department.
• Doğan Ş. (2016). Boşanma Nedenlerine Yönelik Tutumlar: Boşanmayı Artırıcı veya Engelleyici Faktörlere Yönelik Tutum Ölçeği Geliştirme Çalışması, İnsan ve toplum Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 5, 4, 991-1011.
• Eryavuz, K. A ve Birecikli Ü. Ş. (2018). Türkiye’de Kadının Boşanması: Yaşam Analizi Modelleri, Çalışma ve Toplum, 3, 1227, 1252.
• Günindi E. A. (2011). Türkiye'de Boşanma Olgusu ve Kadına Yönelik Aile İçi Şiddet İlişkisi Üzerine Bir Değerlendirme, Sosyoloji Konferansları, 1, 249-264.
• Kır, D. ve Bülbül, Ö. (2012). İslâhiye İlçesinde Boşanma Olgusu Üzerine Sosyolojik Bir İnceleme. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi , 9 (2) , 99-122. Lehrer, E. (2006). Age at Marriage and Marital Instability: Revisiting the Becker-Landes-Michael Hypothesis. IZA Discussion Paper (2166): 1-40.
• Polat, D. (2012). Boşanma Aşamasındaki Bireylerin Evlilik Çatışmaları, Çatışma İletişim Tarzları ve Sosyal Destek Sistemlerinin İncelenmesi. İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• Sanizah, A., Hasfariza, F., Rahayu, S. N. and Nasliana, N. N. (2014). Determinants of Marital Dissolution: A Survival Analysis Approach. International Journal of Economics and Statistics, 2: 348-354.
• Sucu, İ. (2007). Boşanmış Kadınların Boşanma Nedenleri ve Boşanma Sonrası Toplumsal Kabulleri (Sakarya İli Örneği). Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Sakarya. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi)
• Şendil, A. ve Terzioğlu, G. (2002). Ailede Eşler Arası Uyuma Etki Eden Faktörlerin Araştırılması (1. Baskı), Ankara: T.C.Başbakanlık Aile Araştırma Kurumu Başkanlığı.
• Tilson, D. and Larsen, U. (2000). Divorce in Ethiopia: The Impact of Early Marriage and Childlessness. Journal of Biosocial Science, 32(3), 355-372.
• Uphold Carrier, H. and Utz, R. (2012). Parental Divorce Among Young and Adult Children: A Long-Term Quantitative Analysis of Mental Health and Family Solidarity. Journal of Divorce ve Remarriage, 53(4): 247-266.
• Uşaklı, H. (2013). Eşinden Ayrılmış Annelerin Görüşü Açısından Çocuklarının Sorunları. Sinop Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 3 (2), 195-208.
• http://www. biruni.tuik.gov.tr/medas/?kn=111&locale=tr(erişim tarihi:23.10.2019 http://www.tuik.gov.tr/ http://www.alomaliye.com/2020/02/26/2019-evlenme-ve-bosanma-istatistikleri