SİYASAL OTORİTE KAVRAMININ TARİHSEL SEYRİ

Yıl 2019, Cilt: 7 Sayı: 2, 1 - 29, 20.12.2019

Ferhat Kutluay

Öz

Otoritenin en az iki insanın olduğu tüm toplumsal alanlarda ortaya çıkması, bu kavramın tanımının yapılmasını güçleştirmektedir. Aynı şekilde otoritenin bir türü olan siyasal otorite kavramının, yapılan tanımların da neredeyse tümü birbirinden farklılık göstermekte ve bunun için yapılan tanımların, kavramın anlamını net olarak bize vermemektedir. Siyasal otorite kavramı üzerine yapılan tanımların birbirinden farklılık göstermesi, her dönemin sosyal, dini, siyasi, ekonomik ve kültürel problemlerin varlığıyla yakından ilişkili olmasıdır. Bunun için gerek otorite kavramının ve gerek siyasal otorite kavramının üzerinde biraz değişikliğe gidildiğinde net tanımlar ortaya çıkabilmektedir. Buna paralel olarak siyasal otoriteye olan bakışın her dönemde değiştiğini ve özellikle bu bakışın daha çok olumsuz yönde olduğu görülmektedir. Bu minvalde değerlendirildiğinde tarihsel süreçte siyasal otorite kavramının farklı anlamlara gelmesi ve bu anlamların daha çok olumsuz yönde seyretmesi, insanlar nezdinde onun artan bir şekilde baskı aracı olarak işlev görmesinden kaynaklanmaktadır. Otorite kavramının tanımının neden güç olduğu sorusundan hareketle bu çalışmada, tarihsel süreçte siyasal otorite kavramının hangi anlam değişikliklerine uğradığını ve bu anlamların özellikle siyasal otoriteye olan bakışın neden daha çok olumsuz yönde seyrettiğinin değerlendirilmesi yapılmaktadır.

Anahtar Kelimeler

Siyaset, Otorite, Siyasal Otorite

Kaynakça

• Ağaoğulları, M. A. ve Köker, L., (2009). Kral-Devlet ya da Ölümlü Tanrı (4b), Ankara: İmge Kitabevi.
• Ağaoğulları, M. A. ve Köker, L., (2011). İmparatorluktan Tanrı Devletine, (7b), Ankara: İmge Kitabevi.
• Aristoteles, (2017). Politika (3b.), Çev. Furkan Akderin, İstanbul: Say Yayınları, İstanbul.
• Arnhart, A., (2011). Siyasi Düşünce Tarihi –Platon’dan Rawls’a- (4b.), Çev. Ahmet K. Bayram, Ankara: Adres Yayınları.
• Arslan, A., (2009). İlkçağ Felsefe Tarihi: Sokrates Öncesi Yunan Felsefesi (3b.), (Cilt. 1), İstanbul: İBÜN. Yayınları.
• Atatürk Kültür, Dil Ve Tarh Yüksek Kurumu.(1988). Türkçe Sözlük, Türk Ankara: Dil Kurumu, Türk Tarih Kurumu Basımevi.
• Bal, H., (2014). Siyaset Teorisinde ‘Otorite Kavramı’, Turkish Studies, 9(2), 247-255.
• Bauman, Z. ve Lyon, D. (2013). Akışkan Gözetim, Çev. Elçin Yılmaz, İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
• Bunnın, N. ve Ji Yuan Yu, J. Y., (2004). The Blackwell Dictionary of Western Philosophy, Australia: Blackwell Publishing.
• Canetti, E., (2006). Kitle ve İktidar (3b.), Çev. Gülşat Aygen, İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
• Cohen, R. ve Toland, J. D. (Ed.). (1988). State Formation and Political Legitimacy, New Brunswick: Oxford Transaction Boks.
• Clastres, P., (2011). Devlete Karşı Toplum (3b.), Çev. Mehmet Sert ve Nedim Demirtaş, İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
• Çetin, H., (2003). “Siyasetin Evrensel Sorunu: İktidarın Meşruiyeti-Meşruiyetin İktidarı”, AÜSBFD, 58(3), 61-88.
• Dahrendorf, R., (1959). Class and Class Conflict in Industrial Society, London: Routledge&Kegan Paul Ltd.
• De La Boetie, E., (2011). Gönüllü Kulluk Üzerine Söylev (3b.), Çev. Mehmet A. Ağaoğulları), Ankara: İmge Kitabevi.
• Duverger, M., (1995). Siyaset Sosyolojisi, Çev. Şirin Tekeli, İstanbul: Varlık Yayınları.
• Ebenstein, W., (2009). Siyasi Felsefenin Büyük Düşünürleri (5b.), Çev. İsmet Özel, İstanbul: Şule Yayınları.
• Esat Çam, E, (2000). Siyaset Bilimine Giriş, İstanbul: Der Yayınları.
• Fromm, E., (2014). İtaatsizlik Üzerine, Çev. Nurdan Soysal, İstanbul: Say Yayınları.
• Grotius, H., (1967). Savaş ve Barış Hukuku, Çev. Seha L. Meray, Ankara: AÜ SBF Yayınları.
• Hegel, G. W. F., (2006). Tarih Felsefesi, Çev., Aziz Yardımlı, İstanbul: İdea Yayınları.
• Heywood, A., (2013). Siyaset (9b), Çev. Bekir B. Özipek, İstanbul: Adres Yayınları.
• Jurgen Habermas, J., (2010). Kamusallığın Yapısal Dönüşümü, Çev. Mithat Sancar ve Tanıl Bora, İstanbul: İletişim Yayınları.
• Kazanç, F. K., (2004). “Eş ‘Ari Kelamında Siyasal Otorite Kavramı”, Din bilimleri Akademik Araştırma Dergisi, 4(1), 149-188.
• Kojeve, A., (2007). Otorite Kavramı, Çev. Murat Erşen, İstanbul: Bağlam Yayınları.
• Mendel, G., (2005). Bir Otorite Tarihi, Çev. Işık Ergüden, İstanbul: İletişim Yayınları.
• Meydan Larousse; Büyük Lügat ve Ansiklopedi, (1992). İstanbul: Sabah Yayınları.
• Miller, D. ve Coleman, J. (Ed.). (1995). Blacwell’in Siyasal Düşünce Ansiklopedisi, Çev. B. Peker ve N. Kıraç, Ankara: Ümit Yayınları.
• Nietzsche, F., (2010). Güç İstenci, Çev. Nilüfer Epçeli, İstanbul: Say Yayınları.
• Orwell, G., (2000). 1984 (47b.), Çev. Celal Üster, İstanbul: Can Yayınları.
• Paine, T., (1964). İnsan Hakları (2b.), Çev. M. Osman Dostel, İstanbul: MEB Yayınları.
• Raphael, D.D., (1990). Problems of Political Philosophy, London: Macmillan Edu. Ltd.
• Rousseau, J.J., (2017). İnsanlar Arasındaki Eşitsizliğin Kaynağı (16b.), Çev. R. N. İleri, İstanbul: Say Yayınları.
• Russell, B., (1967). Principles of Social Reconstruction, London: George Allen & Unwin Ltd.
• Sennett, S., (2011). Otorite (3b), Çev. Kamil Durand, İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
• Tanili, S., (1982). Devlet ve Demokrasi (3b.), İstanbul: Say Yayınları.
• Tunçay, M., (2002). Batı’da Siyasal Düşünceler Tarihi (Cilt. 2), İstanbul: İBÜN Yayınları.
• Tunçay, M., (2012). Batı’da Siyasal Düşünceler Tarihi (3b.), (Cilt. 1), İstanbul: İBÜN Yayınları.
• Weber, M., (2017). Meşru Egemenlik, Çev. Latif Boyacı, İstanbul: Yarın Yayınları.
• Wilde, O., (2013). Sosyalizm ve İnsan Ruhu, Çev. Fuat Sevimay, İstanbul: Aylak Adam/Düşünce Dizisi.