In the realm of psychoanalytic literature, the concept of envy was initially introduced by Sigmund Freud as a phenomenon intricately associated with sexual development. Specifically, within the context of the concept of penis envy, this phenomenon underwent comprehensive scrutiny and explanatory endeavors. In the 1920s, Karl Abraham brought forth this subject for consideration, subsequently prompting Melanie Klein to conduct a more profound investigation. As a result, envy evolved into a salient subject within the domain of psychoanalytic theory. In the interplay between cinema and psychoanalytic theories, it is evident that various psychoanalytic concepts, including envy, assume a significant role within the cinematic narrative. The intricacies of human psychology, encompassing the realm of human emotions, are regarded as a central thematic underpinning of cinematic discourse. Within the domain of New Turkish cinema, a particular predilection is discerned for narratives that prioritize the exploration of emotional themes. Notably, the emotion of envy has been underscored as a predominant motif, finding conspicuous representation in films such as 'Beş Vakit' (2006) and 'Hayat Var' (2008), directed by Reha Erdem, as well as 'Zefir' (2011), directed by Belma Baş. This study endeavors to conduct an exhaustive examination of the emotion of envy as experienced by the character Zefir, a persona grappling with intricate emotional conflicts and beset by the challenge of comprehending her emotional intricacies. It further seeks to delve into the nuanced genesis of this emotion and its subsequent manifestation in behavior. Drawing upon the theoretical framework articulated by Melanie Klein in her seminal work, 'Envy and Gratitude' (1957), this investigation aspires to dissect the very origins of the emotion of envy and scrutinize its profound influence on individual conduct. In this analytical exploration, we shall scrutinize the distinctive markers of envy and endeavor to interpret them within the context of Zefir's relationships, particularly her interactions with her mother and other family members. This study holds significance as it stands as one of the pioneering scholarly endeavors focusing on the portrayal of envy within the landscape of Turkish cinema, thus enriching the extant Turkish literature. By doing so, it facilitates a more comprehensive understanding of the intricate interplay between cinema and psychoanalysis within the context of Turkish cinematic expression.
Psikanaliz literatürü içerisinde, haset kavramı ilk olarak Sigmund Freud tarafından cinsel gelişimle bağlantılı bir olgu olarak ele alınmıştır. Özellikle penis haseti kavramı bağlamında bu kavram incelenmiş ve açıklanmaya çalışılmıştır. 1920'lerde, Karl Abraham tarafından bu konu gündeme getirilmiş ve ardından Melanie Klein tarafından daha derinlemesine incelenerek psikanalitik kuram içerisinde önemli bir konu haline gelmiştir. Sinema ve psikanalitik teoriler arasındaki etkileşimde, haset gibi birçok psikanalitik kavramın sinema alanında önemli bir rol oynadığı gözlemlenmektedir. İnsan duyguları da dahil olmak üzere insan psikolojisi, sinemanın önemli bir konusu olarak kabul edilir. Yeni Türk sineması, duygusal temaları ön planda tutan bir anlayışa sahiptir ve bu bağlamda haset duygusu özellikle Reha Erdem'in yönettiği "Beş Vakit" (2006), "Hayat Var" (2008) ve Belma Baş tarafından yönetilen "Zefir" (2010) gibi filmlerde vurgulanmıştır. Bu çalışma, duygusal çatışmalarla mücadele eden ve duygusal deneyimlerini anlamlandırmakta güçlük çeken Zefir karakterinin yaşadığı haset duygusunu detaylı bir şekilde incelemeyi hedefler. Ayrıca, bu duygunun nasıl ortaya çıktığı ve davranışa yansıdığı konuları ele alır. Melanie Klein'in "Haset ve Şükran" (1957) adlı kitabında açıkladığı kuramsal perspektife dayanarak, çalışmada haset duygusunun kökeni ve bu duygunun bireyin davranışlarına etkisi analiz edilecektir. Zefir karakterinin annesi ve diğer aile üyeleri ile olan ilişkisi üzerinden haset duygusunun belirtileri araştırılıp yorumlanacaktır. Bu çalışmanın önemi, Türkçe literatürde Türk sineması ile ilgili haset konusunda yapılmış öncü çalışmalardan biri olmasıdır. Bu sayede sinema ve psikanaliz arasındaki bu önemli etkileşim Türk sineması bağlamında daha iyi anlaşılabilir.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Communication and Media Studies (Other) |
Journal Section | Research Articles |
Authors | |
Publication Date | June 30, 2024 |
Submission Date | January 25, 2024 |
Acceptance Date | February 12, 2024 |
Published in Issue | Year 2024 Volume: 3 Issue: 1 |