YETİŞKİN KADINLARIN HALK EĞİTİM MERKEZİ KURSLARINA KATILMAMA NEDENLERİNİN İNCELENMESİ

Year 2022, Volume: 4 Issue: 1, 36 - 46, 28.06.2022

Berru Ulusoy

https://doi.org/10.56574/nohusosbil.1102892

Cited By: 2

Abstract

Eğitim, yaşam boyu devam eden bir süreç olduğundan kadının eğitimi sadece okul çağında değil, yetişkinliğinde de önemlidir. Halk Eğitim Merkezleri, açmış oldukları kurslar ile tüm yaş gruplarına, toplumun her kesimine ve kadınlara eğitim imkanı sunmaktadır. Buna karşın Türkiye’de ilkokul, ortaokul ve liseye kayıtlılar dışında kadın nüfusunun sadece yaklaşık % 15’i halk eğitim merkezlerindeki kurslara katılmaktadır. Kadın için eğitim oldukça önemli olmasına rağmen, bu oran diğer ülkelere göre düşüktür. Kadınların halk eğitim merkezlerindeki kurslara katılmama nedenlerinin tespit edilerek katılmaları için gerekli koşulların sağlanması önem taşımaktadır.
Belirtilen önem doğrultusunda yetişkin kadınların halk eğitim merkezi kurslarına katılmama nedenlerinin belirlenmesi çalışmanın amacını oluşturmaktadır. Çalışma, nitel araştırma yöntemlerinden fenomenolojik desende tasarlanmıştır. Araştırmanın çalışma grubunun belirlenmesinde amaçlı örnekleme yöntemlerinden maksimum çeşitlilik ve ölçüt örnekleme yöntemi kullanılmıştır. Çalışma grubu; Ankara ili merkez ilçelerinde yaşayan ve daha önce halk eğitim merkezlerinde hiçbir kursa katılmamış 97 kadındır. Araştırmada verilerin toplanmasında döküman inceleme ve görüşme yöntemlerine başvurulmuştur. Yarı-yapılandırılmış görüşme formu aracılığıyla elde edilen veriler içerik analiziyle çözümlenmiştir. Araştırmadan elde edilen bulgulara göre, halk eğitim merkezi kurslarına hiç katılmamış yetişkin kadınların çoğu bu durumun nedeni olarak vakit yetersizliğini öne sürmüş ve bilgiye genellikle internetten ulaştıklarını, ilgilerine yönelik kurslar açıldığında halk eğitim merkezi kurslarına katılabileceklerini ifade etmişlerdir.

Keywords

Eğitim, Yetişkin Eğitimi, Halk Eğitim, Yaygın Eğitim

References

• Aksoy, M. (2013). Kavram olarak hayat boyu öğrenme ve hayat boyu öğrenmenin Avrupa Birliği serüveni. Bilig, 64, 23-48.
• Arklan, Ü. (2008). Bilgi toplumu ve iletişim: bilginin yayılması sürecinde kitle iletişim araçları ve internet. Selçuk İletişim,5(3),67-80.
• Büyüköztürk, Ş. vd. (2012). Bilimsel araştırma yöntemleri (11. Baskı). Ankara: Pegem Akademi.
• Doğan, A. (2008). Halk eğitim merkezleri’nde halkla ilişkiler kapsamında afet bilinçlendirmesi (Erzurum halk eğitim merkezi örneği). (Yayınlanmış yüksek lisans tezi), Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Erzurum.
• Patton, M. Q. (2014). Nitel araştırma ve değerlendirme Yöntemleri. Çeviren: M. Bütün ve S. B. Demir, . Ankara: Pegem Akademi.
• Rose, P., Beeby, J. & Parker, D. (1995). Academic rigour in the lived experience of researchers using phenomenological methods in nursing. Journal of Advanced Nursing. 21(6), 1123-1129.https://doi.org/10.1046/j.1365-2648.1995.21061123.
• Stemler, S. (2000). An overview of content analysis, Practical Assessment, Research and Evaluation, 7/7, 1-7.
• Şanlı, H.S. ve Z. Tezel (2014). Burdur ili Mehmet Akif Ersoy Halk Eğitim Merkezi çalışmaları kapsamında Alaca dokumaları., Süleyman Demirel Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi Dergisi, ART-E 2014 Teke Yöresi Kültürel Değerleri Özel Sayısı, 83-95.