The Attitude of the Italian City States Againist the Norman Invasion of Italy and Sicily: Genoa, Pisa, Amalfi, Venice

Year 2024, Volume: 6 Issue: 2, 388 - 397, 28.12.2024

Seyhun Şahin

https://doi.org/10.56574/nohusosbil.1589435

Abstract

The Mediterranean met with the ineffectiveness of half of Europe in the West, with the destruction brought about by the disintegration of Rome and the migration of tribes in the early Middle Ages. It was replaced by Byzantium in the East and even went a little further and managed to dominate the Hellenic-type European Mediterranean.
In the seventh century, there were developments that would radically change the history of the Earth. The emergence of the Islamic religion and its spread through conquests caused the formation of a structure dominated by Muslims for a long time in Mediterranean geopolitics. In this structure, Spain and Sicily represented the sovereignty of Islam in European lands.
Europe's withdrawn and contracted sphere of influence was only possible in the eleventh century. Reconquista, which started first in Spain, then showed itself in Sicily. Although the Reconquista in Sicily differs from Spain in terms of those who undertake this work in terms of those who undertake this work, it leads the Crusader's thought in the sanctification of the effort of Europe to exist in the Mediterranean. At least that was the feeling that the Papacy was trying to create. The Norman starting from the 9. century invasion was spreading throughout Europe. This invasion met with the Mediterranean through southern Italy and Sicily. There were different reactions of the Italian city-states when the Normans took Southern Italy and Sicily from Muslims. While Genoa, Amalfi and Pisa favored the Normans, Venice resisted the Normans due to concerns of being trapped in the Adriatic.

Keywords

Italy, Sicily, Venice, Genoa, Amalfi, Pisa, Byzantium

İtalya ve Sicilya’nın Norman İstilası karşısında İtalyan Kent Devletlerinin Tutumu: Cenova-Pisa-Amalfi-Venedik

Abstract

Akdeniz, erken Orta Çağ’da Roma’nın dağılması ve kavimler göçünün getirmiş olduğu yıkımla Batı’daki yarısında Avrupa’nın etkinsizliği ile karşılaştı. Onun yerini Doğuda Bizans doldurdu ve hatta biraz daha ötesine geçerek Hellen tipinde Avrupa Akdeniz’i üzerinde hakimiyet kurmayı da başardı.
Yedinci yüzyılda Dünya tarihini kökten değiştirecek gelişmeler yaşandı. İslam dininin ortaya çıkması ve fetihler yolu ile yayılması Akdeniz jeopolitiğinde uzunca bir dönem Müslümanların egemen olduğu bir yapı oluşmasına neden oldu. İspanya ve Sicilya bu yapıda Avrupa topraklarındaki İslam’ın egemenliğini temsil ediyordu.
Avrupa’nın kıta içine çekilmiş ve daralmış etki alanından çıkması ancak on birinci yüzyılda mümkün oldu. Öncelikle İspanya’da başlayan Reconquista daha sonra Sicilya’da kendini gösterdi. Sicilya’daki Reconquista nitelik olarak İspanya’dakinden bu işi üstlenenler bakımından ayrılıyor olsa da Akdeniz’de Avrupa’nın var olma çabasının kutsallaştırılması bakımından Haçlı düşüncesine öncülük eder. En azından Papalığın yaratmaya çalıştığı duygu buydu. Norman istilası 9. Yüzyıldan başlayarak tüm Avrupa’ya yayılmaktaydı. Bu istilanın Akdeniz ile buluşması ise güney İtalya ve Sicilya üzerinden oldu. Normanların Güney İtalya ve Sicilya’yı Müslümanlardan almasında İtalyan şehir devletlerinin farklı tepkileri oldu. Cenova, Amalfi ve Pisa Normanlardan yana tavır koyarken Venedik Adriyatik içerisinde sıkışma endişesi nedeniyle Normanlara karşı koydu.

Keywords

İtalya, sicilya, venedik, cenova, Amalfi, Pisa, Bizans

References

• Abulafia, D. (2000). Mediterranean Encounters, Economics, Relgious, Political, 1100-1550. Suffolk: Variorum .
• Abu-Lughod, J. (2020). Avrupa Hegemonyasından Önce 1250-1350 Yılları Arasında Dünya Sistemi. (C. Mavituna, Çev.) İstanbul: Vakıfbank Kültür Yayınları.
• Adıgüzel, C. E. (2013). Zırîler. islam Ansiklopedisi (Cilt 44, s. 460-462). içinde İstanbul : TDV .
• Amari, M. (1868). Storia dei Muslumani di Sicilia (Cilt 3). Firenze.
• Anonim. (1857). Tarihu Cezireti'is- Sıkılliyye. M. Amari içinde, Biblioteca Arabo-Seculo. Lipsia.
• Bradford, E. (2004). Akdeniz (Bir denizin portresi) . (A. Fethi, Çev.) İstanbul: İş Bankası Yayınları.
• Dean, D., & Waley, T. (2014). İtalyan Şehir Cumhuriyetleri. (H. Çalışkan, Çev.) İstanbul: Türkiye İş Bankası Yayınları.
• Goff, J. L. (2017). Avrupa'nın Doğuşu. (M. T. Binder, Çev.) İstanbul: Literatür Yayıncılık.
• Granara, W. (2024). Müslüman Sicilya'yı Anlamak. (B. Çelikcan, Çev.) İstanbul: Ketebe Yayınları.
• Heyd, W. (2000). Yakındoğu Ticaret Tarihi. (E. Z. Karal, Dü.) Ankara: TTK.
• Işıltan, F. (1988). Sicilya. İslam Ansiklopedisi (s. 590-591). içinde MEB.
• İbnü'l-Esir. (1986). el-Kâmil fi’t-Târih, İslâm Tarihi, (Cilt 10). (A. Özaydın, & A. Ağırakça, Dü) İstanbul: Bahar Yayınları.
• Johns, J. (2002). The Arabic Administrion in Norman Sicily: The Royal Diwan. Cambridge: Cambridge University Press.
• Komnena, A. (1996). Aleksiad. (B. Umar, Çev.) İstanbul : İnkılap Kitapevi.
• Loud, G. (2013). The Age Robert Guiscard. New York: Routledge.
• Malaterra, G. (2008). The Deeds of Count Roger Of Calabria and Sicily and of His Brother Duke Robert Guiscard. (K. B. Wolf, Dü.) Michegan: Michegan Üniversity Press.
• Moreno, M. (2007, ocak). Sicilya'da Müslümanlar. (A. B.-A. Çelik, Dü.) Orta Doğu Araştırmaları Dergisi, V(1), 165-229.
• Nicol, D. M. (2000). Bizans ve Venedik Diplomatik ve Kültürel İlişkiler Üzerine. (G. Ç. Güven, Çev.) İstanbul: Sabancı Üniversitesi Yayınları.
• O'Connel, M., & Dursteler, E. R. (2019). Akdeniz Medeniyetleri, Roma İmparatorluğu'nun Çöküşünden Napolyon'un Yükselişine. (B. Leblebicioğlu, Çev.) İstanbul: Say Yayınları.
• Ozaydın, A. (1988). Ağlebiler. İslam Ansiklopedisi (s. 475-478). içinde İstanbul: TDV.
• Paine, L. (2023). Deniz ve Uygarlık. (N. Elhüseyni, Çev.) İstanbul: Türkiye İş Bankası Yayınları.
• Pirenne, H. (2014). Ortaçağ Avrupa'sının Ekonomik ve Sosyaşl Tarihi. (U. Kocabaşoğlu, Çev.) İstanbul: İlteşim Yayınları.
• Takayama, H. (2004). Law and Monarchy in the South. D. Abulafia (Dü.) içinde, İtaly in the Central Middle Ages (s. 58-81). New York: Oxford University Press.
• Tilly, C. (2001). Zor, Sermaye ve Avrupa Devletlerinin Oluşumu. (K. Emiroğlu, Çev.) Ankara: İmge Kitabevi.
• Triani, R. (1996). Sıkılliya, History on Culture. Encyclopedia of Islam, IX, 582-589.
• Turan, Ş. (2000). Türkiye-İtalya İlişkileri. Ankara: Kültür ve Turizm Bakanlığı Yayınları.
• Wyrtzen, J. D. (2006). Aglabids. Medieval Islamic Civilization Ancyclopedia (s. 19-20). içinde New York.
• Zonaras, İ. (2008). Tarihlerin Özeti. (B. Umar, Çev.) İstanbul: Arkeoloji ve Sanat Yayınları.