KIRSAL GÖÇMENİN HİKĂYESİ ÜZERİNDEN BİR GECEKONDU MAHALLESİNİN 1980 SONRASI DÖNÜŞÜMÜ

Year 2016, Volume: 11 Issue: 3, 210 - 225, 15.07.2016

Zeynep Esengil Hüseyin Kahvecioğlu

Abstract

Antalya, 1980’li yıllarla birlikte uygulanan neoliberal politikaların yarattığı dönüşümlerin toplum ve kentsel mekân üzerindeki etkilerini izlemek için ciddi bir laboratuvardır. 1980’li yıllarla birlikte ülkede eşik niteliği taşıyan değişim dinamikleri Antalya’yı kısa sürede sahil kasabası görünümünden merkezde 1.200,000’i geçen bir kente dönüştürmüştür. Kent ve kentsel araziyi sermaye birikiminin sahnesi olmaktan bizatihi aktörü haline getiren neoliberal yeniden yapılanma süreciyle birlikte gecekondu biçim ve nitelik değiştirmiş, kente gelenlerin geldiklerinden kısa bir süre sonra kendi emekleriyle inşa ettikleri geçici yerleşim formları olmaktan çıkmıştır. Bu gelişmeler sadece gecekonduyu ve mahallelerini değil sahibini de dönüştürmüştür. Bu düşünceler ışığında, bu çalışmaya konu olan gecekondu mahallesinin 1980 sonrası dönüşümünü incelemek üzere mahalle sakinlerinin yaşam deneyimlerine, gündelik yaşam pratiklerine odaklanılmıştır. Mahallenin 1980 öncesi ve sonrası dönüşümünü deneyimlemiş kişilerle derinlemesine görüşme yapılmıştır. 

Keywords

Gecekondu, 1980 Dönemi, Göçmen Deneyimleri, Neoliberal Politikalar, Antalya

References

• • AB., (1988). Antalya Belediyesi 04.07.1988 tarih 273 sayılı meclis kararı.
• • Aslan, Ş., (2004). 1 Mayıs Mahallesi,1980 Öncesi Toplumsal Mücadeleler ve Kent. İstanbul: İletişim Yayınları.
• • Black, T.R., (2002). Understanding Social Science Research. Londra: Sage Pub.
• • Buğra, A., (1998). The Immoral Economy of Housing in Turkey. International Journal of Urban and Regional Research, Cilt:2, Sayı:22, ss:282-302.
• • Denscombe, M., (1998). The Good Research Guide. Buckingham: Open University Press.
• • Erder, S., (2006). İstanbul’a Bir Kent Kondu Ümraniye. İstanbul: İletişim Yayınları 354, Memleket Dizisi 2.
• • Erman, T., (2001). The Politics of Gecekondu (Squatter) Studiesin Turkey: The Changing Representations of Rural Migrants in the Academic Discourse, Urban Studies, Sayı:38, ss:983-1002.
• • Işık, O. ve Pınarcıoğlu, M., (2013). Nöbetleşe Yoksulluk: Gecekondulaşma ve Kent Yoksulları- Sultanbeyli Örneği. İstanbul: İletişim Yayınları.
• • Keleş, R., (2004). Kentleşme Politikası. Ankara: İmge Kitapevi Yayınları.
• • Keyder, Ç., (2000). Liberalization from above and the future of the informal sector: Land, shelter, and informality in the periphery. Informalization: Process and Structure. Ed. Faruk Tabak, Michaelina A. Crichlow, Baltimore and London: The Johns Hookins University Press, pp:119-132.
• • Kuruçırak, K., (2014). Kişisel görüşme. 27 Nisan, Antalya.
• • Kümbetoğlu, B., (2008). Sosyolojide ve Antropolojide Niteliksel Yöntem ve Araştırma. İstanbul: Bağlam Yayıncılık.
• • Patton, M.Q., (1987). How to Use Qualitative Methods in Evaluation. Londra: Sage Pub.
• • Sabır, M., (2014). Kişisel görüşme. 11 Ocak, Antalya.
• • Soja, E., (1980). Sociospatiality. Annals of the Association of American Geographers, Cilt:70, Sayı:2, ss:100-105.
• • Şengül, T.H., (2009). Kentsel Çelişki ve Siyaset. Ankara: İmge Kitapevi Yayınları.
• • Şengül, H.T., (2012). Türkiye’nin Kentleşme Deneyiminin Dönemlenmesi. 1920’den Günümüze Türkiye’de Toplumsal Yapı ve Değişim. Ed. Faruk Alpkaya, Bülent Duru, Ankara: Phoenix Yayınevi, ss:407-453.
• • Şenyapılı, T., (1998). Cumhuriyet’in 75. Yılı Gecekondunun 50. Yılı. 75 Yılda Değişen Kent ve Mimarlık. Ed. Yıldız Sey, İstanbul: Tarih Vakfı Yayınları, ss:301-316.
• • Tanyeli, U., (2007). Mimarlığın Aktörleri: Türkiye 1900-2000. İstanbul: Garanti Galeri.
• • Tekeli, İ., (2011). Modernizm, Modernite ve Türkiye’nin Kent Planlama Tarihi. İstanbul: Tarih Vakfı Yurt Yayınları.
• • Türkün, A. ve Kurtuluş, H., (2005). İstanbul’da Kentsel Ayrışma. Kurtuluş, H. (Ed.), İstanbul: Bağlam Yayıncılık.