The purpose of this study is to analyze al-Aqkirmânî’s (d. 1760) conception of science within the framework of his book Ta’rîfâtu’l-funûn wa menâkibu’l-musannifin. al-Aqkirmânî, a prominent 18th-century Ottoman scholar and qadî , wrote a number of books covering fields such as logic, philosophy, theology, hadith, and language. His most famous work which represents his philosophical and scientific view is İklîlü’tTerâcim. It has been observed that al-Aqkirmânî verified and maintained the scientific mentality of “taksîmü’l-ulûm” in the classical Islamic intellectual tradition with his Ta’rifâtül-fünûn wa menâkibü’l-musannifin. The main source for al-Aqkirmânî’s book was Taşköprîzâde’s Miftâhu’s-sa’âde wa misbâhu’s-siyâde fî mevzûati’l-ulûm. al-Aqkirmânî provides information about a number of scientific books and their authors, as well as descriptions, concepts, and problems of various sciences. His method of systematic analysis begins with the linguistic sciences and continues with logic, hadith, tafsir, fiqh, and kalâm. He divides philosophy into theoretical and practical spheres (alhikma nazariyya and al-hikma amaliyya), followed by an examination of theoretical sciences, including metaphysics, physics, and mathematics, followed by practical sciences, including ethics, economics, and politics. The Ta’rîfâtu’l-funûn is a noteworth contribution to the the continuity of Ottoman intelectual and scientific tradition in the 18th century
Bu çalışmanın amacı, XVIII. yüzyılda Osmanlı düşünürlerinden biri olan Muhammed Akkirmânî’nin (ö. 1760) Ta’rifâtül-fünûn ve menâkibü’l-musannifin adlı eserindeki bilim anlayışını incelemektir. Mantık, felsefe, kelam, hadis ve dil gibi birçok alanda eseri olan Akkirmânî, hem âlim hem de kadı niteliğine sahiptir. Onun doğa ve metafizik düşüncesini yansıtan en meşhur eseri, İklîlü’t-Terâcim’dir. Akkirmânî’nin İslâm entelektüel geleneğinde “taksîmü’l-ulûm” şeklinde geliştirilen bilim şemalarını Ta’rifâtül-fünûn ve menâkibü’l-musannifin adlı eseri ile izlediği görülmektedir. Akkirmânî’nin mezkûr eserinin temel kaynağı, Taşköprîzâde’nin Miftâhu’s-sa’âde ve misbâhu’s-siyâde fî mevzûati’lulûm adlı eseridir. Akkirmânî, Taşköprîzâde’nin yaptığı gibi, eserinde her bir bilimin tanımını, konusunu, meselelerini, o bilimde öne çıkan belli başlı eserler ve müellifleri hakkında bilgi vermektedir. Akkirmânî, eserinde sistematik bir şekilde ilimleri inceler. O, öncelikle dil ilimleri, ardından âlet ilmi olan mantık ilmini ve felsefî ilimleri, daha sonra da şerî ilimleri (hadis, tefsir, fıkıh, fıkıh usulü ve kelâm) anlatır. Felsefî ilimleri de nazarî ve amelî şeklinde ikiye ayırır ve önce nazarî ilimleri (metafizik, fizik, matematik) ve daha sonra da amelî ilimleri (ahlâk, ev idaresi, siyaset) ele alır. Eser, XVIII. yüzyılda klasik İslâm bilim geleneğinin bir devamı olmasından dolayı dikkat çekicidir.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | December 1, 2013 |
Published in Issue | Year 2013 Volume: 42 Issue: 42 |