Research Article
BibTex RIS Cite

MEASUREMENT OF BURNOUT LEVELS OF PRIVATE DISABILITY CARE CENTRES EMPLOYEES : THE CASE OF TOKAT PROVINCE

Year 2017, Volume: 2 Issue: 1, 48 - 69, 27.03.2017

Abstract

In this study, burnout level of private disability care centres
personnel has been investigated related to various demographic variables
with intent to determine if significant differences exist according to
demographic variables. A survey was conducted with the participation of
employees, working in private disability care centres in Tokat province.
137 survey forms from respondents were accepted for the analysis.
According to findings, significant differences were determined at
personal accomplishment and depersonalization dimensions of bornout
regarding to personal income, profession group and the private
disability care centres.


References

  • Akgül, A ve Çevik, O. (2003). İstatistiksel Analiz Teknikleri, Ankara: Emek Ofset
  • Akpınar, A.T. ve Taş, Y. (2011). Acil Servis Çalışanlarının Tükenmişlik ile İş Doyum Düzeyleri Arasındaki İlişkiyi Belirlemeye Yönelik Bir Araştırma. Türkiye Acil Tıp Dergisi, 11(4): 161-165.
  • Azizoğlu, Ö. ve Özyer, K. (2010). Polislerde Tükenmişlik Sendromu Üzerine Bir Ampirik Araştırma. Anatolia Turizm Araştırmaları Dergisi, 21(1): 137-147.
  • Budak, G. ve Sürgevil, O. (2005). Tükenmişlik ve Tükenmişliği Etkileyen Örgütsel Faktörlerin Analizine İlişkin Akademik Personel Üzerine Bir Uygulama. Dokuz Eylül Üniversitesi İİBF Dergisi, 21(1): 95-108.
  • Çimen, M. (2000). Türk Silahlı Kuvvetleri Saglık Personelinin Tükenmislik, İş Doyumu, Kuruma Bağlılığı ve İşten Ayrılma Niyetlerine İlişkin Bir Araştırma. Yayınlanmamış Doktora Tezi . GATA Sağlık Bilimleri Enstitüsü.
  • Demirel, Y. ve Seçkin, Z. (2009). Tükenmişlik ve Üretkenlik Karşıtı Davranışlar Arasındaki İlişkinin Kavramsal Boyutu. Tisk Akademi, 4(8): 144-165.
  • Derin, N. ve Demirel, E. (2012). Tükenmişlik Sendromunun Örgüsel Bağlılığı Zayıflatıcı Etkilerinin Malatya Merkede Görev Yapan Hemşireler Üzerinde İncelenmesi. Süleyman Demirel Üniversitesi İİBF Dergisi, 17(2): 509-530.
  • Ergin, C. (1992). Doktor ve Hemşirelerde Tükenmişlik ve Maslach Tükenmişlik Ölçeğinin Uyarlanması. VII. Ulusal Psikoloji Kongresi Bilimsel Çalışmaları, Ankara: VII. Ulusal Psikoloji Kongresi Düzenleme Kurulu ve Türk Psikologlar Derneği Yayını.
  • Ergin, C. (2002). İnsan Kaynakları Yönetimi. Ankara: Academiplus Yayınevi.
  • Freundenberger, H.J. (1974). Staff Burn-Out. Journal of Social Issues, 30(1): 159-165.
  • Friesen, D. and Sarros, J. (1989). Sources of Burnout Among Educators. Journal of Organizational Behavior, 10(2): 179-188.
  • Girgin, G. ve Baysal, A. (2006). Zihinsel Engelli Öğrencilere Eğitim Veren Öğretmenlerin Mesleki Tükenmişlik Düzeyi ve Bazı Değişkenler (İzmir Örneği). Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, (18): 1-10.
  • Güdük, M., Erol, Ş., Yağcıbulut, Ö., Uğur, Z., Özvarış, Ş.B. ve Aslan, D. (2005). Ankara’da Bir Tıp Fakültesi’nde Okuyan Son Sınıf Öğrencilerde Tükenmişlik Sendromu. Sürekli Tıp Eğitimi Dergisi, 14(8): 169-173.
  • Hamann, D.L. and Gordon, D.G. (2000). Burnout: An Occupational Hazard. Music Educators Journal, 87(3): 34-39.
  • Haran, S., Devrimci, Ö.H. ve Sayıl, I. (1998). Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastaneleri ve Ankara Numune Hastanesinde Çalışan Doktor ve Hemşirelerde Tükenmişlik Düzeyleri. Kriz Dergisi, 6(1): 75-84.
  • Helvacı, İ. ve Turhan, M. (2013). Tükenmişlik Düzeylerinin İncelenmesi: Silifke’de Görev Yapan Sağlık Çalışanları Üzerinde Bir Araştırma. İşletme ve İktisat Çalışmaları Dergisi, 1(4): 58-68.
  • Izgar, H. (2001).Okul Yöneticilerinde Tükenmişlik. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
  • Kılıç, T. ve Seymen, O.A. (2011). Sağlık Sektöründe Tükenmişlik Sendromuna Etki Eden Faktörlerin Analizi ve Bir Araştırma. Yönetim ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi, (16): 47-67.
  • Maslach, C. and Jackson, S. (1981). The Measurement of Experienced Burnout. Journal of Occupational Behavior, (2):99-113.
  • Maslach, C. and Zimbardo, P.G. (1982). Burnout, the Cost of Caring. New Jersey: Prentice Hall.
  • Naktiyok, A. ve Karabey, C.N. (2005). İşkoliklik ve Tükenmişlik Sendromu. Atatürk Üniversitesi İİBF Dergisi, 19(2):179-198.
  • Özyer, K., Kanbur, A., Kanbur, E. ve Seçgin, Y. (2013). Arkadaşlık Mutluluk Getirir mi? İşyeri Arkadaşlığı ve Tükenmişilik Üzerine Bir Araştırma. 1. Örgütsel Davranış Kongresi, Sakarya.
  • Özyurt, A., Hayran, O. ve Sur, H. (2006). Predictors of Burnout and Job Satisfaction Among Turkish Physicians. The Quarterly Journal of Medicine, (99):161-169.
  • Süloğlu, A. (2009). Diyaliz Merkezlerinde Çalışan Doktor ve Hemşirelerde Tükenmişlik Sendromu. Yayınlanmamış Uzmanlık Tezi. İstanbul:T.C Sağlık Bakanlığı Bakırköy Sadi Konuk Eğitim ve Arştırma Hastanesi Aile Hekimliği A.B.D.
  • Sürgevil, O. (2006). Çalışma Hayatında Tükenmişlik Sendromu Tükenmişlikle Mücadele Yöntemleri. ANKARA: Nobel Yayın Dağıtım.
  • Şanlı, S. (2006). Adana İlinde Çalışan Polislerin İş Doyumu ve Tükenmişlik Düzeylerinin Bazı Değişkenler Açısından İncelenmesi,. Yaıynlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Adana: Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Tuğrul, B. ve Çelik, E. (2002). Normal Çocuklarla Çalışan Anaokulu Öğretmenlerinde Tükenmişlik. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, (12): 1-11.

ÖZEL ENGELLİ BAKIM MERKEZLERİ ÇALIŞANLARININ TÜKENMİŞLİK DÜZEYLERİNİN ÖLÇÜLMESİ: TOKAT İLİ ÖRNEĞİ

Year 2017, Volume: 2 Issue: 1, 48 - 69, 27.03.2017

Abstract

Özel engelli bakım merkezleri çalışanlarının tükenmişlik düzeyleri
çeşitli demografik değişkenlere göre incelenerek personelin tükenmişlik
düzeyi ve tükenmişlik düzeylerinin demografik özelliklere göre farklılık
gösterip göstermediği incelenmiştir. Araştırma, Tokat’ta faaliyet
gösteren özel engelli bakım merkezleri çalışanlarının katılımı ile
gerçekleştirilmiştir. Çalışanlardan alınan 137 anket formu araştırmaya
dahil edilmiştir. Bulgular tükenmişliğin kişisel başarı ve duyarsızlaşma
boyutlarında gelire, meslek grubuna ve kuruma bağlı olarak anlamlı
farkların oluştuğunu göstermektedir.

References

  • Akgül, A ve Çevik, O. (2003). İstatistiksel Analiz Teknikleri, Ankara: Emek Ofset
  • Akpınar, A.T. ve Taş, Y. (2011). Acil Servis Çalışanlarının Tükenmişlik ile İş Doyum Düzeyleri Arasındaki İlişkiyi Belirlemeye Yönelik Bir Araştırma. Türkiye Acil Tıp Dergisi, 11(4): 161-165.
  • Azizoğlu, Ö. ve Özyer, K. (2010). Polislerde Tükenmişlik Sendromu Üzerine Bir Ampirik Araştırma. Anatolia Turizm Araştırmaları Dergisi, 21(1): 137-147.
  • Budak, G. ve Sürgevil, O. (2005). Tükenmişlik ve Tükenmişliği Etkileyen Örgütsel Faktörlerin Analizine İlişkin Akademik Personel Üzerine Bir Uygulama. Dokuz Eylül Üniversitesi İİBF Dergisi, 21(1): 95-108.
  • Çimen, M. (2000). Türk Silahlı Kuvvetleri Saglık Personelinin Tükenmislik, İş Doyumu, Kuruma Bağlılığı ve İşten Ayrılma Niyetlerine İlişkin Bir Araştırma. Yayınlanmamış Doktora Tezi . GATA Sağlık Bilimleri Enstitüsü.
  • Demirel, Y. ve Seçkin, Z. (2009). Tükenmişlik ve Üretkenlik Karşıtı Davranışlar Arasındaki İlişkinin Kavramsal Boyutu. Tisk Akademi, 4(8): 144-165.
  • Derin, N. ve Demirel, E. (2012). Tükenmişlik Sendromunun Örgüsel Bağlılığı Zayıflatıcı Etkilerinin Malatya Merkede Görev Yapan Hemşireler Üzerinde İncelenmesi. Süleyman Demirel Üniversitesi İİBF Dergisi, 17(2): 509-530.
  • Ergin, C. (1992). Doktor ve Hemşirelerde Tükenmişlik ve Maslach Tükenmişlik Ölçeğinin Uyarlanması. VII. Ulusal Psikoloji Kongresi Bilimsel Çalışmaları, Ankara: VII. Ulusal Psikoloji Kongresi Düzenleme Kurulu ve Türk Psikologlar Derneği Yayını.
  • Ergin, C. (2002). İnsan Kaynakları Yönetimi. Ankara: Academiplus Yayınevi.
  • Freundenberger, H.J. (1974). Staff Burn-Out. Journal of Social Issues, 30(1): 159-165.
  • Friesen, D. and Sarros, J. (1989). Sources of Burnout Among Educators. Journal of Organizational Behavior, 10(2): 179-188.
  • Girgin, G. ve Baysal, A. (2006). Zihinsel Engelli Öğrencilere Eğitim Veren Öğretmenlerin Mesleki Tükenmişlik Düzeyi ve Bazı Değişkenler (İzmir Örneği). Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, (18): 1-10.
  • Güdük, M., Erol, Ş., Yağcıbulut, Ö., Uğur, Z., Özvarış, Ş.B. ve Aslan, D. (2005). Ankara’da Bir Tıp Fakültesi’nde Okuyan Son Sınıf Öğrencilerde Tükenmişlik Sendromu. Sürekli Tıp Eğitimi Dergisi, 14(8): 169-173.
  • Hamann, D.L. and Gordon, D.G. (2000). Burnout: An Occupational Hazard. Music Educators Journal, 87(3): 34-39.
  • Haran, S., Devrimci, Ö.H. ve Sayıl, I. (1998). Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastaneleri ve Ankara Numune Hastanesinde Çalışan Doktor ve Hemşirelerde Tükenmişlik Düzeyleri. Kriz Dergisi, 6(1): 75-84.
  • Helvacı, İ. ve Turhan, M. (2013). Tükenmişlik Düzeylerinin İncelenmesi: Silifke’de Görev Yapan Sağlık Çalışanları Üzerinde Bir Araştırma. İşletme ve İktisat Çalışmaları Dergisi, 1(4): 58-68.
  • Izgar, H. (2001).Okul Yöneticilerinde Tükenmişlik. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
  • Kılıç, T. ve Seymen, O.A. (2011). Sağlık Sektöründe Tükenmişlik Sendromuna Etki Eden Faktörlerin Analizi ve Bir Araştırma. Yönetim ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi, (16): 47-67.
  • Maslach, C. and Jackson, S. (1981). The Measurement of Experienced Burnout. Journal of Occupational Behavior, (2):99-113.
  • Maslach, C. and Zimbardo, P.G. (1982). Burnout, the Cost of Caring. New Jersey: Prentice Hall.
  • Naktiyok, A. ve Karabey, C.N. (2005). İşkoliklik ve Tükenmişlik Sendromu. Atatürk Üniversitesi İİBF Dergisi, 19(2):179-198.
  • Özyer, K., Kanbur, A., Kanbur, E. ve Seçgin, Y. (2013). Arkadaşlık Mutluluk Getirir mi? İşyeri Arkadaşlığı ve Tükenmişilik Üzerine Bir Araştırma. 1. Örgütsel Davranış Kongresi, Sakarya.
  • Özyurt, A., Hayran, O. ve Sur, H. (2006). Predictors of Burnout and Job Satisfaction Among Turkish Physicians. The Quarterly Journal of Medicine, (99):161-169.
  • Süloğlu, A. (2009). Diyaliz Merkezlerinde Çalışan Doktor ve Hemşirelerde Tükenmişlik Sendromu. Yayınlanmamış Uzmanlık Tezi. İstanbul:T.C Sağlık Bakanlığı Bakırköy Sadi Konuk Eğitim ve Arştırma Hastanesi Aile Hekimliği A.B.D.
  • Sürgevil, O. (2006). Çalışma Hayatında Tükenmişlik Sendromu Tükenmişlikle Mücadele Yöntemleri. ANKARA: Nobel Yayın Dağıtım.
  • Şanlı, S. (2006). Adana İlinde Çalışan Polislerin İş Doyumu ve Tükenmişlik Düzeylerinin Bazı Değişkenler Açısından İncelenmesi,. Yaıynlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Adana: Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Tuğrul, B. ve Çelik, E. (2002). Normal Çocuklarla Çalışan Anaokulu Öğretmenlerinde Tükenmişlik. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, (12): 1-11.
There are 27 citations in total.

Details

Journal Section Articles
Authors

Fatih Elibol

Publication Date March 27, 2017
Published in Issue Year 2017 Volume: 2 Issue: 1

Cite

APA Elibol, F. (2017). ÖZEL ENGELLİ BAKIM MERKEZLERİ ÇALIŞANLARININ TÜKENMİŞLİK DÜZEYLERİNİN ÖLÇÜLMESİ: TOKAT İLİ ÖRNEĞİ. Örgütsel Davranış Araştırmaları Dergisi, 2(1), 48-69.
AMA Elibol F. ÖZEL ENGELLİ BAKIM MERKEZLERİ ÇALIŞANLARININ TÜKENMİŞLİK DÜZEYLERİNİN ÖLÇÜLMESİ: TOKAT İLİ ÖRNEĞİ. Örgütsel Davranış Araştırmaları Dergisi. March 2017;2(1):48-69.
Chicago Elibol, Fatih. “ÖZEL ENGELLİ BAKIM MERKEZLERİ ÇALIŞANLARININ TÜKENMİŞLİK DÜZEYLERİNİN ÖLÇÜLMESİ: TOKAT İLİ ÖRNEĞİ”. Örgütsel Davranış Araştırmaları Dergisi 2, no. 1 (March 2017): 48-69.
EndNote Elibol F (March 1, 2017) ÖZEL ENGELLİ BAKIM MERKEZLERİ ÇALIŞANLARININ TÜKENMİŞLİK DÜZEYLERİNİN ÖLÇÜLMESİ: TOKAT İLİ ÖRNEĞİ. Örgütsel Davranış Araştırmaları Dergisi 2 1 48–69.
IEEE F. Elibol, “ÖZEL ENGELLİ BAKIM MERKEZLERİ ÇALIŞANLARININ TÜKENMİŞLİK DÜZEYLERİNİN ÖLÇÜLMESİ: TOKAT İLİ ÖRNEĞİ”, Örgütsel Davranış Araştırmaları Dergisi, vol. 2, no. 1, pp. 48–69, 2017.
ISNAD Elibol, Fatih. “ÖZEL ENGELLİ BAKIM MERKEZLERİ ÇALIŞANLARININ TÜKENMİŞLİK DÜZEYLERİNİN ÖLÇÜLMESİ: TOKAT İLİ ÖRNEĞİ”. Örgütsel Davranış Araştırmaları Dergisi 2/1 (March 2017), 48-69.
JAMA Elibol F. ÖZEL ENGELLİ BAKIM MERKEZLERİ ÇALIŞANLARININ TÜKENMİŞLİK DÜZEYLERİNİN ÖLÇÜLMESİ: TOKAT İLİ ÖRNEĞİ. Örgütsel Davranış Araştırmaları Dergisi. 2017;2:48–69.
MLA Elibol, Fatih. “ÖZEL ENGELLİ BAKIM MERKEZLERİ ÇALIŞANLARININ TÜKENMİŞLİK DÜZEYLERİNİN ÖLÇÜLMESİ: TOKAT İLİ ÖRNEĞİ”. Örgütsel Davranış Araştırmaları Dergisi, vol. 2, no. 1, 2017, pp. 48-69.
Vancouver Elibol F. ÖZEL ENGELLİ BAKIM MERKEZLERİ ÇALIŞANLARININ TÜKENMİŞLİK DÜZEYLERİNİN ÖLÇÜLMESİ: TOKAT İLİ ÖRNEĞİ. Örgütsel Davranış Araştırmaları Dergisi. 2017;2(1):48-69.