Abstract
In this new century, in which the World and life rapidly evolves, we witness a differentiation in conceptions and perceptions as well as many changes in our lives. Among these changes, one – with the new technology wave – is the transformation of portrait that is a visual representation of an individual. In order to present a dimension of this transformation, this study aims to discuss the changing social life and way of living over photographs, and bring a new perspective to the existing discussions. For this purpose, in this article first the transition from portrait to self-portrait and later to selfie is analysed and observations are derived, then given these observations self-portrait and selfie is compared. Within this comparison, the pyschological reasons behind the production of self-portrait and selfie is also analyzed.
As a result of this analysis self-portrait and selfie is discovered to become a phenomena used to deliver one’s physcological state and/or message by using his/her own body. While it is known that self-portraits are produced by artists with intentions to make art, selfie is a type of self-portrait produced by common people with no artistic intentions. On the other hand, while artists who produce self-portrait deliver a message to the society, selfie producers have no intentions whatsoever. The most explicit threat of most selfie producers is their effort to create a surreal virtual identity. Finally, the most explicit commonality between self-portrait and selfie is that both is produced as a "narcissistic expressionism" by people who feel unique.
Keywords
References
- Tarhan, N.( 2014,14 Nisan ). Selfie Çılgınlığı Kişilik Zaafı Haline Dönüşebilir: Erişim tarihi: 02 Temmuz 2014, http://www.hurriyet.com.tr
- Oğuzhan, Ö. (2013). Kendi Yanılsamasında Kendini İzlemek: Narsisizmin Mecrası Olarak Facebook. Bilgili, C., Şener, G. (Ed.). Sosyal Medya ve Ağ Toplumu-II: Kültür, Kimlik, Siyaset içinde (ss.67-93). İstanbul: Grafik Tasarım. Robins, K. (1999). İmaj: Görmenin Kültür ve Politikası. Nurçay Türkoğlu (Çev.). İstanbul: Ayrıntı.
- Sontag, S. (1999). Fotoğraf üzerine.Reha Akçakaya (Çev.). İstanbul: Altıkırkbeş.
- Sönmez, R. (2006). Golem ya da Otoportre. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Marmara Üniversitesi Güzel Sanatlar Enstitüsü, İstanbul.
- Şener, G., Özkoçak, Y.(2013). Sosyal Ağlarda Görünür Olmak: Facebook Fotoğraflarında Kendini Sunum Stratejileri. Bilgili, C., Şener, G. (Ed.). Sosyal Medya ve Ağ Toplumu-II: Kültür, Kimlik, Siyaset içinde (ss.121-155). İstanbul: Grafik Tasarım.
Abstract
Dünyanın
ve yaşantının hızla evrildiği yeni yüzyılda, hayatımızda birçok şeyin
değiştiğine, kavramların ve algıların farklılaştığına tanıklık etmekteyiz. Bu
değişimlerden biri de -yeni teknolojilerin rüzgârıyla- bireyin görsel
temsilinin portre bağlamında dönüşmesidir. Bu dönüşümün bir boyutunu ortaya
koymak amacıyla, değişen sosyal hayatı ve yaşantımızı fotoğraf üzerinden
tartışmak, var olan tartışmalara yeni bir bakış açısı getirmek hedeflenmiştir.
Bu nedenle bu makalede öncelikle portre fotoğrafından otoportreye ve daha
sonrasında "selfie"ye geçiş süreci incelenmiş, elde edilen veriler
doğrultusunda otoportre ve "selfie"nin karşılaştırması yapılmıştır.
Bu karşılaştırmada insanları otoporte veya "selfie" üretmeye iten
psikolojik nedenler de incelenmiştir.
İnceleme sonunda otoportre ve
"selfie"nin kişinin her türlü ruh halini, iletmek istediği mesajı,
bedeni aracılığıyla anlatması gibi bir fenomen haline geldiği gözlemlenmiştir.
Otoportrenin bir sanatçı tarafından sanatsal kaygılarla üretildiği bilinirken
"selfie"nin halk kitlelerinin hiçbir sanatsal kaygı duymadan ürettiği
bir otoportre türü olduğu ortaya konmuştur. Öte yandan, otoportreyi üreten
sanatçı, eseri ile topluma bir mesaj iletirken "selfie" üreten
bireylerde bu kaygının olmadığı ortaya çıkmıştır. "Selfie" çekip
paylaşan kişilerin çoğunda görülen en belirgin özellik, gerçeküstü sanal bir
kimlik oluşturma çabası içinde olmalarıdır. Son olarak da otoportre ve
"selfie" arasında çarpıcı benzerlik ise, hem otoportre, hem de
"selfie" üreticilerinin biricik olma duygusuyla başvurdukları örtülü
bir "narsisistik dışavurum" duyguları taşımalarıdır.
Keywords
References
- Tarhan, N.( 2014,14 Nisan ). Selfie Çılgınlığı Kişilik Zaafı Haline Dönüşebilir: Erişim tarihi: 02 Temmuz 2014, http://www.hurriyet.com.tr
- Oğuzhan, Ö. (2013). Kendi Yanılsamasında Kendini İzlemek: Narsisizmin Mecrası Olarak Facebook. Bilgili, C., Şener, G. (Ed.). Sosyal Medya ve Ağ Toplumu-II: Kültür, Kimlik, Siyaset içinde (ss.67-93). İstanbul: Grafik Tasarım. Robins, K. (1999). İmaj: Görmenin Kültür ve Politikası. Nurçay Türkoğlu (Çev.). İstanbul: Ayrıntı.
- Sontag, S. (1999). Fotoğraf üzerine.Reha Akçakaya (Çev.). İstanbul: Altıkırkbeş.
- Sönmez, R. (2006). Golem ya da Otoportre. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Marmara Üniversitesi Güzel Sanatlar Enstitüsü, İstanbul.
- Şener, G., Özkoçak, Y.(2013). Sosyal Ağlarda Görünür Olmak: Facebook Fotoğraflarında Kendini Sunum Stratejileri. Bilgili, C., Şener, G. (Ed.). Sosyal Medya ve Ağ Toplumu-II: Kültür, Kimlik, Siyaset içinde (ss.121-155). İstanbul: Grafik Tasarım.
Details
| Journal Section | ARTICLE |
|---|---|
| Authors | |
| Publication Date | July 7, 2017 |
| Submission Date | July 7, 2017 |
| Published in Issue | Year 2017 Volume: 7 Issue: 2 |
Hope to be enlightened in the light of knowledge ....
ODÜSOBİAD