Skriyabin’in Op. 62 No. 6 Piyano Sonatının Müzikal-Felsefik ve Tekniksel Açılardan İncelenmesi

Yıl 2019, Cilt: 9 Sayı: 3, 499 - 519, 29.11.2019

Mustafa Emir Barutcu , Dr. Öğr. Üyesi Duygu Sökezoğlu Atılgan

Öz

19. yüzyıl Post-Romantik bestecilerinden biri olan Aleksander Skriyabin, piyano müziğine
yenilikler katmış, bıraktığı eserlerle piyano tekniğine ve piyano edebiyatına
büyük katkılar sağlamış bir bestecidir. Gizemci tutumu ve kendini aşma isteğini
benimsemesi, diğer bestecilere göre farklı bir noktaya gelmesine sebep olmuş ve
Rus müziğinin gelişmesinde önemli bir etken haline gelmiştir.Ayrıca teosofiye
ilgi duymuş ve bu ilgi O’nun düşünce dünyasının şekillenmesini sağlamıştır.

Bu araştırma; Skriyabin’in gizemci ve simgeci müziğinin 20. yüzyıl
müziğine olan etkilerini yansıtan eserlerinden biri olan op.62 no.6 piyano
sonatını incelemek amacıyla yapılmış ve eserin müzikal, felsefik ve tekniksel
açılardan ulaşmak istediği hedefler belirlenmeye çalışılmıştır. Betimsel bir
çalışma olan araştırmada, kaynak taraması yapılarak bilgiler elde edilmiş ve
uzman görüşlerine başvurulmuştur.

Bu araştırmada
yapılan incelemeler ve görüşmeler sonucunda şu sonuçlara ulaşılmıştır: Aleksander
Skriyabin’in op. 62 no. 6 piyano sonatının müzik formu, Klasik dönem sonat
formundan farklı değildir. İlk dönem sonatlarındaki programlı yapı, op. 62 no.
6 sonatında görülmemektedir. Eser tek bölümlüdür fakat kendi içerisinde
bölümlere ayrılmıştır. Kullanılan Prometheus akorları, eserin temelini
oluşturmuş ve yatay bir şekilde ölçülere yayılarak kullanılmıştır.Felsefik
açıdan bu eserde yoğun bir şekilde “gizemcilik”, “ruh”, “şeytan” ve “rüya” gibi
konular işlenmiştir. Gizemcilik yapısı içerisinde hayallerin bir anda yok oluşu
ve bu yok oluş içerisinde karışıklığın doğuşu eserin özelliğidir.  Tını açısından empresyonist yaklaşımlar, tını
arayışları, Skriyabin’in 6. sonatında çoktur. Kullanılan zor pasajlar Liszt
yaklaşımı içerisinde olduğunu göstermektedir. Alınan uzman görüşleri
doğrultusunda; Skriyabin’in sonatlarının teknik açıdan zor olduğu ve her
piyanist tarafından çalınamayacağı sonuçlarına ulaşılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Aleksander Skriyabin, Piyano, Sonat, Prometheus, Analiz.

Kaynakça

• Aktüze, İ. (2004). Müziği okumak (Cilt-5). İstanbul: Pan Yayıncılık.
• Alpagut, E. (2000). Scarlatti, Mozart, Schumann ve Skriabin Üzerine Bir Yorum Denemesi. Sanatta yeterlik eseri çalışması raporu, Hacettepe Üniversitesi /Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Balan, M.G. (2016). “Alexander Scriabin'sStructuralandHarmonicConceptionRevealed in PianoSonatas No. 3 and 7”. Musicology Today: Journal of the National University of Music Bucharest, 7/1(25): 29-54.
• Barany-Schlauch, E.A. (1985). Alexander Scriabin's Ten PianoSonatas: Their Philosophical Meaningandİts Musical Expression. Doctoral dissertation, The Ohio State University, Columbus-Ohio/USA.
• Barutcu, M.E. (2013). 19. Yüzyıl Post-Romantik Bestecilerinden AleksandrSkriyabin’in Op. 62 No. 6 Piyano Sonatının İncelenmesi,(Yayınlanmamış yüksek lisans tezi), Afyon Kocatepe Üniversitesi /Sosyal Bilimler Enstitüsü, Afyonkarahisar.
• Dağhan, G.G. (2017). Aleksandr Skriabin’in op. 19 no. 2 Piyano Sonatının İncelenmesi.(Yayınlanmamış yüksek lisans tezi), Yaşar Üniversitesi/ Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.
• Garcia, E.E. (2005). “Scriabin’s Mysterium and The Birth of Genius”. Mid-Winter Meeting of The American Psychoanalytic Association, 19 January 2005, New York.
• Gawboy, A. (2017). “Oneness Through The Sharpening of Contradictions: Theosophical Polarity in Scriabin’s Late Harmonic Practice”. Journal of Musicological Research, 36(3): 181-207.doi: 10.1080/01411896.2017.1341270.
• Huei-LingSeah, S. (2011). Alexander Scriabin's Style and Musical Gestures in The Late Piano Sonatas: Sonata No. 8 as a TemplateTowards a Paradigm For İnterpretationand Performance. Doctor aldissertation, University of Sussex, Falmer-Sussex/England.
• Hull, A.E. (1916). A Great Russian Tone-PoetScriabin, Doctoraldissertation, University of Oxford, Oxford/England.
• Karasar, N. (2005). Bilimsel araştırma yöntemi. (22. Basım). Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
• Koy, Y.S. (2018). Skryabin’in Evreninde Teozofi ve Sembolizm.(Yayınlanmamış yüksek lisans tezi), Başkent Üniversitesi/ Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Meshişvili, E. (1981). Skriyabin’in piyano sonatları. Moskova: Sovyet Bestecisi Yayınevi.
• Newmarch, R. (1915). “Alexander Scriabin”. The Musical Times, 56 (868): 329-330.doi: 10.2307/910722.
• Ünal, F. (1998). Scriabin’in Piyano Sonatlarının incelenmesi. (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi), İstanbul Üniversitesi/ Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Pamir, L. (1993). Skriyabin, piyano yapıtlarındaki evrim ve düşünce dünyası. Ankara: Müzik Ansiklopedisi Yayınları.
• Pamir, L. (1998). Müzikte geniş soluklar. (2. Basım). İstanbul: Boyut Yayıncılık.
• Sabbagh, P. (2003). The development of harmony in Scriabin's works. USA: Universal Publishers.
• Selanik, C. (2010). Müzik sanatının tarihsel serüveni. (2. Basım). İstanbul: Doruk Yayıncılık.
• Sökezoğlu Atılgan, D. ve Barutcu, M.E. (2018). “19. Yüzyıl Post-Romantik Bestecilerinden Aleksander Nikolayeviç Skriyabin: Sanatı, Piyano Tekniği, Felsefesi.” Afyon Kocatepe Üniversitesi/Sosyal Bilimler Dergisi, 20(2): 41-64.
• Sönmez, V. ve Alacapınar, F.G. (2011). Örneklendirilmiş bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Anı Yayıncılık.
• Starcevic, V. (2012). “The Life and Music of Alexander Scriabin: Megalomania Revisited”. Australasian Psychiatry, 20(1): 57-60.doi: 10.1177/1039856211432480.
• Sukhina, N. (2008). Alexander Scriabin (1871–1915): Piano Miniature as Chronicle of His Creative Evolution; Complexity of Interpretive Approach and Its Implications. Doctor of musicalarts, University of North Texas, Denton-Texas/USA.
• Yunek, J. (2013). Scriabin's Transpositional Wills: A Diachronic Approachto Alexander Scriabin's Late Piano Miniatures (1910-1915).Doctoral dissertation, Louisiana State University, BatonRouge-Louisiana/USA.