Bu çalışma, Pierre Bourdieu’nün simgesel şiddet kuramı çerçevesinde, Orhan Pamuk’un Sessiz Ev romanını iletişimsel bir çözümleme nesnesi olarak ele almaktadır. Nitel araştırma deseniyle yapılandırılan çalışmada, karakterler çözümleme birimi olarak belirlenmiş; edebi metin veri kaynağı olarak kullanılmıştır. Habitus, sermaye, alan ve doxa kavramlarına dayalı kuramsal kodlama ile romandaki sınıfsal, kültürel ve ideolojik çatışmalar analiz edilmiştir. Bulgular, karakterlerin sahip oldukları veya dışlandıkları sermaye biçimlerinin simgesel şiddeti nasıl yeniden ürettiğini göstermektedir. Selahattin Bey’in bilgi tekeli, Fatma Hanım’ın dini habitusu ve Hasan’ın milliyetçi aidiyeti bu şiddetin örneklerindendir. Çalışma, edebi anlatıların iletişim araştırmalarında iktidar ilişkilerini incelemek için kuramsal bir imkân sunduğunu göstermektedir.
This study analyzes Orhan Pamuk’s Silent House through the lens of Pierre Bourdieu’s theory of symbolic violence, framing the novel as an object of communicative inquiry. Designed as a qualitative study, the analysis takes the novel’s characters as units of analysis and treats the literary text as the primary data source. Using theoretical coding based on Bourdieu’s key conceptshabitus, capital, field, and doxa—the study examines class-based, cultural, and ideological conflicts within the narrative. Findings reveal how different forms of capital shape and reproduce symbolic violence. Selahattin Bey’s monopoly over knowledge, Fatma Hanım’s internalized religious habitus, Hasan’s nationalist identity exemplify this dynamic. The study demonstrates that literary narratives offer a powerful theoretical framework for analyzing power relations in communication research.
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | İletişim Çalışmaları, Edebiyat Sosyolojisi |
| Bölüm | Araştırma Makalesi |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 28 Kasım 2025 |
| Gönderilme Tarihi | 30 Temmuz 2025 |
| Kabul Tarihi | 24 Eylül 2025 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2025 Cilt: 26 Sayı: 3 |