BibTex RIS Kaynak Göster

ORTA KARADENİZ BÖLGESİNDE POTANSİYEL KANOLA (Brassica napus L.) ÜRETİM ALANLARININ BELİRLENMESİNDE COĞRAFİ BİLGİ SİSTEMLERİ (CBS) TEKNİKLERİNİN KULLANIMI

Yıl 2005, Cilt: 20 Sayı: 1, 44 - 49, 01.03.2005

Öz

Bu çalışmada, ticari değeri yüksek bir bitki olan kanola (Brassica napus L.) üretim alanlarının CBS tekniğiyle belirlenmesi amaçlanmıştır. Bu amaçla çalışma alanı olarak Orta Karadeniz Bölgesi (Samsun, Amasya ve Tokat) seçilmiştir. Potansiyel kanola üretim alanlarının belirlenmesinde bitki isteklerinden sıcaklık, yağış, yükseklik ve toprak özellikleri gibi elde edilebilen veriler CBS ortamında hazırlanarak analiz edilmiştir. Verilerin analiz edilmesinde üst üste serme (overlay) gibi CBS fonksiyonlarından yararlanılmıştır. Samsun ilinde 174 522 ha, Amasya ilinde 88 573 ha ve Tokat ilinde 76 679 ha ve toplam 339 774 ha alanın potansiyel olarak kanola üretimi yapılabilecek alanlar olduğu belirlenmiştir.

Kaynakça

  • Algan, N., 1990. “Kanola Tarımında Çeşit Sorunu ve Agroteknik Yöntemler”, TOKB Ege Tarımsal Araştırma Enstitüsü Müdürlüğü, Menemen, İzmir.
  • Almond, J.A., Dawkins, T.C.K. and Askew, M.F., 1986. Aspects of crop husbandry. In:Scarisbrick, D.D. and Daniels, R.W. (eds) Oilseed Rape. Collins, London, pp.127-175.
  • Bhan, S.K., Saha, S.K., Pande, L.M. and Prasad, J., 1997. Use of remote Sensing and GIS Technology in Sustainable Agricultural Management and Development, India Institıte of Remote Sensing, India.
  • DMİ, 1989. Türkiye Klima Atlası, Devlet Meteoroloji İşleri Genel Müdürlüğü Yayını (DMİGM), Ankara.
  • Dok, M., 2003. Orta Karadeniz Bölgesinde Kanola İçin En Uygun Ekim Zamanı, Gübre, Sıklık ve Tohum Miktarının Belirlenmesi, (2003 Yılı Sonuç Raporu). Samsun
  • FAO, 1996. Agroecological Zoning- Guidelines, FAO Soil Bulletin 73, Roma.
  • Gizlenci, Ş. ve Dok, M., 2001. Kolza ve Kolza Tarımı (Hizmet İçi Eğitim Notları), Karadeniz Tarımsal Araştırma Enstitüsü, Samsun.
  • Gizlenci, Ş. ve Dok, M., 2003. Ham Yağ Açığına Çare “Kanola”, Ekin Dergisi, Yıl:7, Sayı: 23, Ankara.
  • İnan, İ.H. ve Gaytancıoğlu, O., 1996. Türkiye’de Ayçiçeği Tarımı ve Bitkisel Yağ Sanayiinin Ekonomik Yapısı, T.Ü. Tekirdağ Ziraat Fakültesi Dergisi, Cilt: 4, Tekirdağ.
  • İpkin, S. ve Üras, A., 1990. Kışlık Kanola Araştırmaları Projesi Enstitü Raporu, Akdeniz Tarımsal Araştırma Enstitüsü, Antalya.
  • Kalogirou, S., 2002. Expert Systems and GIS: An Aplication of Land Suitability Evaluation; Computers, Environment and Urban Systems, 26: 89-112.
  • Özdemir, N., 1997. Toprak ve Su Koruma, Ondokuz Mayıs Üniversitesi Ziraat Fakültesi Ders Notu: 22, 235 s.
  • Shahidi, F., 1990. Rapeseed and Canola :Global Production and Distibution Chapter 1, Grain
  • Silva, A.C. and Blanco, J.L., 2003. Evaluating Biophysical Variables to İdentify Suitable Areas for Oat in Central Mexico: A Multi-Criteria and GIS Aproach, Agriculture, Ecosystems and Environment, 95: 371-377.
  • Süzer, S., 1999. Kanola Tarımı, Edirne Tarım Dergisi, Sayı: 12.
  • TOPRAKSU, 1984. Samsun İli Arazi Varlığı, Tarım Orman ve Köyişleri Bakanlığı, TOPRAKSU Genel Müdürlüğü Yayınları, Yayın No:784, Ankara.
  • Yıldırım, H., Özel, M.E., Alparslan, E., Aydöner, C., Elitaş, S., Divan, N.J., Dağcı, M., Dönertaş, A.J., Katarov, R., Gürbüz, Y.G., Öztürk, Y.B. ve Erkan, B., 1999. Tarım Alanlarının Uzaktan Algılama ve Coğrafi Bilgi Sistemleri Teknolojileriyle Değerlendirilmesi ve Bu Çalışmalara Örnekler, Karadeniz Bölgesinde Tarımsal Üretim ve Pazarlama Sempozyumu, Samsun.

ORTA KARADENİZ BÖLGESİNDE POTANSİYEL KANOLA (Brassica napus L.) ÜRETİM ALANLARININ BELİRLENMESİNDE COĞRAFİ BİLGİ SİSTEMLERİ (CBS) TEKNİKLERİNİN KULLANIMI

Yıl 2005, Cilt: 20 Sayı: 1, 44 - 49, 01.03.2005

Öz

Bu çalışmada, ticari değeri yüksek bir bitki olan kanola (Brassica napus L.) üretim alanlarının CBS tekniğiyle belirlenmesi amaçlanmıştır. Bu amaçla çalışma alanı olarak Orta Karadeniz Bölgesi (Samsun, Amasya ve Tokat) seçilmiştir. Potansiyel kanola üretim alanlarının belirlenmesinde bitki isteklerinden sıcaklık, yağış, yükseklik ve toprak özellikleri gibi elde edilebilen veriler CBS ortamında hazırlanarak analiz edilmiştir. Verilerin analiz edilmesinde üst üste serme (overlay) gibi CBS fonksiyonlarından yararlanılmıştır. Samsun ilinde 174 522 ha, Amasya ilinde 88 573 ha ve Tokat ilinde 76 679 ha ve toplam 339 774 ha alanın potansiyel olarak kanola üretimi yapılabilecek alanlar olduğu belirlenmiştir

Kaynakça

  • Algan, N., 1990. “Kanola Tarımında Çeşit Sorunu ve Agroteknik Yöntemler”, TOKB Ege Tarımsal Araştırma Enstitüsü Müdürlüğü, Menemen, İzmir.
  • Almond, J.A., Dawkins, T.C.K. and Askew, M.F., 1986. Aspects of crop husbandry. In:Scarisbrick, D.D. and Daniels, R.W. (eds) Oilseed Rape. Collins, London, pp.127-175.
  • Bhan, S.K., Saha, S.K., Pande, L.M. and Prasad, J., 1997. Use of remote Sensing and GIS Technology in Sustainable Agricultural Management and Development, India Institıte of Remote Sensing, India.
  • DMİ, 1989. Türkiye Klima Atlası, Devlet Meteoroloji İşleri Genel Müdürlüğü Yayını (DMİGM), Ankara.
  • Dok, M., 2003. Orta Karadeniz Bölgesinde Kanola İçin En Uygun Ekim Zamanı, Gübre, Sıklık ve Tohum Miktarının Belirlenmesi, (2003 Yılı Sonuç Raporu). Samsun
  • FAO, 1996. Agroecological Zoning- Guidelines, FAO Soil Bulletin 73, Roma.
  • Gizlenci, Ş. ve Dok, M., 2001. Kolza ve Kolza Tarımı (Hizmet İçi Eğitim Notları), Karadeniz Tarımsal Araştırma Enstitüsü, Samsun.
  • Gizlenci, Ş. ve Dok, M., 2003. Ham Yağ Açığına Çare “Kanola”, Ekin Dergisi, Yıl:7, Sayı: 23, Ankara.
  • İnan, İ.H. ve Gaytancıoğlu, O., 1996. Türkiye’de Ayçiçeği Tarımı ve Bitkisel Yağ Sanayiinin Ekonomik Yapısı, T.Ü. Tekirdağ Ziraat Fakültesi Dergisi, Cilt: 4, Tekirdağ.
  • İpkin, S. ve Üras, A., 1990. Kışlık Kanola Araştırmaları Projesi Enstitü Raporu, Akdeniz Tarımsal Araştırma Enstitüsü, Antalya.
  • Kalogirou, S., 2002. Expert Systems and GIS: An Aplication of Land Suitability Evaluation; Computers, Environment and Urban Systems, 26: 89-112.
  • Özdemir, N., 1997. Toprak ve Su Koruma, Ondokuz Mayıs Üniversitesi Ziraat Fakültesi Ders Notu: 22, 235 s.
  • Shahidi, F., 1990. Rapeseed and Canola :Global Production and Distibution Chapter 1, Grain
  • Silva, A.C. and Blanco, J.L., 2003. Evaluating Biophysical Variables to İdentify Suitable Areas for Oat in Central Mexico: A Multi-Criteria and GIS Aproach, Agriculture, Ecosystems and Environment, 95: 371-377.
  • Süzer, S., 1999. Kanola Tarımı, Edirne Tarım Dergisi, Sayı: 12.
  • TOPRAKSU, 1984. Samsun İli Arazi Varlığı, Tarım Orman ve Köyişleri Bakanlığı, TOPRAKSU Genel Müdürlüğü Yayınları, Yayın No:784, Ankara.
  • Yıldırım, H., Özel, M.E., Alparslan, E., Aydöner, C., Elitaş, S., Divan, N.J., Dağcı, M., Dönertaş, A.J., Katarov, R., Gürbüz, Y.G., Öztürk, Y.B. ve Erkan, B., 1999. Tarım Alanlarının Uzaktan Algılama ve Coğrafi Bilgi Sistemleri Teknolojileriyle Değerlendirilmesi ve Bu Çalışmalara Örnekler, Karadeniz Bölgesinde Tarımsal Üretim ve Pazarlama Sempozyumu, Samsun.
Toplam 17 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil TR
Bölüm Tarım Bilimleri (Agricultural Sciences) Eski Sayılar (Back Issues)
Yazarlar

Mustafa Güler Bu kişi benim

Tekin Kara Bu kişi benim

Mahmut Dok Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 1 Mart 2005
Yayımlandığı Sayı Yıl 2005 Cilt: 20 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Güler, M., Kara, T., & Dok, M. (2005). ORTA KARADENİZ BÖLGESİNDE POTANSİYEL KANOLA (Brassica napus L.) ÜRETİM ALANLARININ BELİRLENMESİNDE COĞRAFİ BİLGİ SİSTEMLERİ (CBS) TEKNİKLERİNİN KULLANIMI. Anadolu Tarım Bilimleri Dergisi, 20(1), 44-49. https://doi.org/10.7161/anajas.2005.20.1.44-49
Online ISSN: 1308-8769