Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

The Journey of Style Classification Through Biology: Arriving at Intellectual Style

Yıl 2024, Cilt: 43 Sayı: 2, 871 - 906, 30.12.2024
https://doi.org/10.7822/omuefd.1380712

Öz

The findings obtained to date show that individual differences are the most important component which contribute to the effectiveness of education. Therefore, the importance of styles and style related research is clearly obvious. Several types of styles and also various dimensions of them are available in the literature. The similarities and differences of all style models have created style classifications. In addition to that, individuals’ becoming aware of their style choices and perceptual choices depending on their personality types also became a significant subject of research. Thus, every discipline should systematically examine style-based research. For this reason, this study aimed to examine the distribution of style-based research, especially for a difficult to understand discipline such as biology. This current study examines the distribution of studies concerning style classification conducted in Turkey in the period between 1990 and 2022 in relation to teaching biology at the levels of pre-school, primary education, secondary education and higher education according to the criteria set. The criteria set in this study are formulated as key words, subject, theoretical framework and distribution of article authors. Then, the data were put to descriptive content analysis. The population for the study is national theses and articles. 237 national research in total were made suitable for analysis by using the flow model. The theoretical basis of the national research was analysed according to the Grigorenko and Sternberg style classification. It was found accordingly that “learning style(s)” were the most frequently used key words, that the subjects of research were very diverse and that mostly activity-based styles were examined. In addition to that, authors link strength in the literature were calculated in the line with the study problem. The results, specific to biology were scrutinised and emphasis was laid to the use of the concept of intellectual style.

Etik Beyan

Ethics committee approval was received for the research from the Scientific Research and Publication Ethics Committee of Hacettepe University with the decision number E-35853172-300-00001499305 dated 15.03.2021.

Kaynakça

  • Açık, S. (2013). Lise öğrencilerinin öğrenme stilleri ve problem çözme becerileri arasındaki ilişkinin incelenmesi (Yüksek Lisans Tezi). Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Bolu.
  • Ak, Ş. (2008). Öğrenme yaklaşımlarına ilişkin kavramsal bir inceleme. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 8(3), 693-720.
  • Aktaş, S. (2016). Ortaokul 6, 7 ve 8. sınıf fen bilimleri dersi öğretim programlarının öğrencilerin bilimsel süreç becerileri, duygusal zekâları, bilişsel stilleri ve akademik başarılarına etkisi (Yüksek Lisans Tezi). Mustafa Kemal Üniversitesi, Hatay.
  • Allport, G. W. (1937). Personality: A psychological interpretation. Henry Holt and Company.
  • Arsal, Z. ve Özen, R. (2007). Sınıf öğretmeni adaylarının öğrenme stratejileri ve öğrenme biçimi tercihlerinin incelenmesi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 7(2),151-164.
  • Arslan, A. (2013). Ortaokul öğrencilerinin öz yeterlik inançlarının kaynakları ile bazı değişkenler arasındaki ilişkinin incelenmesi. Eğitim Bilimleri: Teori ve Uygulama, 13(4), 1983-1993.
  • Bahar, H. H., Özen, Y. ve Gülaçtı, F. (2009). Eğitim fakültesi öğrencilerinin cinsiyet ve branşa göre akademik başarı durumları ile öğrenme stillerinin incelenmesi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 42(1), 69-86.
  • Bahar, H. H. ve Sülün, A. (2011). Fen bilgisi öğretmen adaylarının öğrenme stilleri, cinsiyet öğrenme stili ilişkisi ve öğrenme stiline göre akademik başarı. Kastamonu Eğitim Dergisi, 19(2), 379-386.
  • Bahar, M. ve Kiras, B. (2017). Türkiye'de yayımlanan çevre eğitimi konulu makale ve tezlerin genel analizi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 17(4), 1702-1720.
  • Bayrak, N. (2016). Biyoloji öğretiminde akıllı değerlendirme sisteminin tasarlanması ve uygulanması (Doktora Tezi). Atatürk Üniversitesi, Erzurum.
  • Black, P. ve Atkin, J. M. (1996). Changing the subject: Innovations in science, mathematichs and technology educations. Routledge.
  • Bowen, G. A. (2009). Document analysis as a qualitative research method. Qualitative Research Journal, 9(2), 27-40.
  • Curry, L. (1983). An organization of learning style theory and constructs. American Educational Research Association. https://files.eric.ed.gov/fulltext/ED235185.pdf
  • Çirkinoğlu Şekercioğlu, A. G. ve Yıldırır, H. E. (2018). Eğitim fakültesi öğrencilerinin epistemolojik inançlarının bazı değişkenlere göre incelenmesi. Necatibey Eğitim Fakültesi Elektronik Fen ve Matematik Eğitimi Dergisi, 12(1), 205-227.
  • Dağhan, G. ve Akkoyunlu, B. (2015). Eğitimde teknoloji kullanım sürdürülebilirliği üzerine yapılan çalışmalardaki genel eğilimler: Bir tematik içerik analizi çalışması. Eğitim ve Bilim, 40(178), 225-253.
  • Demir, R. (2010). Dokuzuncu sınıf öğrencilerinin öğrenme stilleri ve çoklu zekâ alanlarının incelenmesi (Yüksek Lisans Tezi). Çukurova Üniversitesi, Adana.
  • Duran, V. (2019). Öğretmen adaylarının akıl yürütme stilleri, bilişsel çarpıtmaları ve eleştirel düşünme eğilimlerinin incelenmesi (Ondokuz Mayıs Üniversitesi eğitim fakültesi örneği) (Doktora Tezi). Gazi Üniversitesi, Ankara.
  • Ekici, G. (2002). Öğrencilerin öğrenme stillerine dayalı eğitim-öğretim nedir ve bu uygulamada öğretmenlere düşen görevler nelerdir? TSE Standart Ekonomik ve Teknik Dergi, (481), 21-25.
  • Esmer, E. ve Altun, S. (2013). Öğretmen adaylarının zihinsel stil tercihlerine yönelik bir araştırma: Zihinsel stiller değişiyor mu? Trakya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 3(2), 21-30.
  • Esmer, E. ve Altun, S. (2015). Farklı yöntemlerle öğrenim gören öğretmen adaylarının düşünme stilleri değişir mi? Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 16(1), 323-340.
  • Esmer, E. (2017). Stil sınıflamaları ve zihinsel stil kavramının niteliği üzerine bir değerlendirme. İlköğretim Online, 16(2), 713-726.
  • Esmer, E. ve Özden, B. (2017). Öğretim yöntem ve tekniklerinin düşünme stilleri ile bilişüstü farkındalıkları yordama gücü: Sınıf öğretmeni eğitimi üzerine bir araştırma. Turkish Studies (elektronik), 12(28), 307-326.
  • Evin Gencel, İ. (2016). Öğrenme stilleri ve stil odaklı öğretim. Öğrenme-Öğretme Kuramları ve Uygulamadaki Yansımaları (s. 611-637). Pegem Akademi.
  • Eyüboğlu, F. (2010). Eğitimde stil kavramına ilişkin bir inceleme. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 8(3), 569-592.
  • Fettahlıoğlu, P., Matyar, F. ve Ekici, G. (2015). Öğretmen adaylarının fen öğretimi öz-yeterlik inançları ile tutumlarının öğrenme stillerine göre analizi. Milli Eğitim, 44(205), 125-149.
  • Given, B. K. (2000). Learning styles, of a guide for teachers and parents (Revised). Learning Forum Publications.
  • Gough, D., Oliver, S., ve Thomas, J. (Eds.). (2017). An introduction to systematic reviews. Sage pub.
  • Grigorenko, E. L. ve Sternberg, R. J. (1995). Thinking styles. In D. H. Saklofske and M. Zeidner (Eds.), International Handbook of Personality and Intelligence (pp. 205-229). Plenum Press.
  • Gül, Ş. ve Sözbilir, M. (2015). Biology education reserach trends in Turkey: 1997-2012. Eurasia Journal of Mathematics, Science and Technology Education, 11(1), 93-109.
  • Güneş, F. (2012). Eğitimde zihinsel bağımsızlık. Bartın Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1(1), 3-21.
  • Huang, C., Yang, C., Wang, S., Wei, W., Su, J. ve Liang, C. (2020). Evolution of topics in education research: a systematic review using bibliometric analysis. Educational Review, 72(3), 281-297.
  • Jung, C. G. (1923). Psychological types; or, The psychology of individuation. (H.G. Baynes, Trans.). Harcourt, Brace & Co. https://babel.hathitrust.org/cgi/pt?id=uc1.b4377042&view=1up&seq=268
  • Karagöz, N., Tezel, Ö. ve Özabacı, N. (2009). Fen ve teknoloji dersindeki öğrenme biçimlerinin güdülenme ve başarıya etkisi. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 10(2), 277-292.
  • Kaya, F., Özabacı, N. ve Tezel, Ö. (2009). İlköğretim ikinci kademe öğrencilerinin öğrenme stillerinin Kolb öğrenme stili modeline göre demografik değişkenler açısından incelenmesi. Türk Fen Eğitimi Dergisi, 6(1), 11-25.
  • Koç, İ. Y. (2013). KPSS’ye hazırlanan öğretmen adaylarının öğrenme stilleri ile sınav kaygıları arasındaki ilişkinin incelenmesi (Yüksek Lisans Tezi). Yeditepe Üniversitesi, İstanbul.
  • Koçyiğit, M. (2011). Üniversite öğrencilerinin nedensel yüklemeleri ve öğrenme stilleri (Yüksek Lisans Tezi). Afyon Kocatepe Üniversitesi, Afyonkarahisar.
  • Kolb, D. A. (1976). The learning style inventory: Technical manual. Boston, McBer & Company.
  • Köroğlu, M. (2015). Öğretmen adaylarının özel alan yeterlikleri ile öğrenme stilleri arasındaki ilişkinin incelenmesi (Yüksek Lisans Tezi). Ahi Evran Üniversitesi, Kırşehir.
  • Köroğlu, M. ve Sıvacı, S. Y. (2017). Öğretmen adaylarının özel alan yeterlikleri ile öğrenme stilleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 18(1), 471-483.
  • Kurt, H., Ekici, G. ve Aktaş, M. (2014). Biyoloji öğretmen adaylarının öğrenme stilleriyle kişilik tiplerinin ilişkisi. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 3(1), 50-59.
  • Kurt, H., Ekici, G., Gökmen, A., Aktaş, M. ve Aksu, Ö. (2013). Ortaöğretim öğrencilerinin biyoloji laboratuvarı sınıf çevresine ilişkin algılarına öğrenme stillerinin etkisi (Kolb öğrenme stili modeli örneği). Turkish Studies (elektronik), 8(6), 157-177.
  • Miles, M, B. ve Huberman, A. M. (1994). Qualitative data analysis: An expanded sourcebook. (2nd ed.) Sage.
  • Miles, M.B. ve Huberman, A.M. (2015). Nitel veri analizi (1.baskı). Akbaba Altun, S. ve Ersoy, A. (Çev. Eds.). Pegem Akademi.
  • Miller, P. (2001). “Learning styles: The multimedia of the mind. Research report.” (ED451140) https://files.eric.ed.gov/fulltext/ED451140.pdf
  • Novak, J. D. ve Gowin D. B. (1998). Learning how to learn. Cambridge University Press.
  • Okur, M., Bahar, H. H. ve Sülün, A. (2019). Öğrenme stiline göre öğretmen adaylarının ders çalışma yaklaşımlarının incelenmesi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 27(3), 1235-1244.
  • Pazarlı, S. (2009). Öğrenme stilleri ile sınav kaygısı arasındaki ilişki (İstanbul İli Anadolu Yakası Örneği) (Yüksek Lisans Tezi). Yeditepe Üniversitesi, İstanbul.
  • Rayner, S. V ve Riding, R. (1997). Towards a categorisation of cognitive styles and learning styles. Educational Psychology, 17(1), 5-27.
  • Reed, S. K. (2004). Cognition-theory and applications. Wadsworth.
  • Riding, R. ve Cheema, I. (1991). Cognitive styles: An overview and integration. Educational Psychology, 11(3-4), 193-215.
  • Riding, R. ve Rayner, S. (1998). Cognitive styles and learning strategies: Understanding style differences in learning and behavior. David Pulton Publishers
  • Sapancı, A. (2011). Kişilik, bilişüstü ve akademik başarının yapısal eşitlik modellemesi ve başarıdaki öğrenme stili farklılıkları (Doktora Tezi). Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Bolu.
  • Schreirer, M. (2012). Qualitative content analysis in practice. Sage Publications.
  • Schunk, D. H. (2014). Öğrenme teorileri eğitimsel bir bakışla (5. Basımdan Çeviri). Nobel Yayınları.
  • Sternberg, R. J. (1990). Intellectual styles: Theory and classroom implications. In B. Z. Presseisen (Eds.), Learning and thinking styles: Classroom interaction (pp. 18-42). National Education Association.
  • Şahin, E. (2010). İlköğretim sınıf öğretmenlerinin öğretim stili tercihlerinin, cinsiyetlerinin, mesleki kıdemlerinin, özyeterlik algılarının ve özyönetimli öğrenmeye hazırbulunuşluk düzeylerinin mesleki yeterlikleri üzerindeki etkisi (Doktora Tezi). Yıldız Teknik Üniversitesi, İstanbul.
  • Şencan, H. (2005). Sosyal ve davranışsal ölçümlerde güvenilirlik ve geçerlilik. Seçkin Yayıncılık.
  • Türk, E. G. (2011). Ergenlerin düşünme biçemlerini yordayan faktörler: Anne baba, üstbiliş ve epistemolojik inançlar (Doktora Tezi). Ankara Üniversitesi, Ankara.
  • Uygur, S. S. (2018). Lise öğrencilerinde problem çözme becerilerinin akılcı olmayan inanç düzeyi ve karar verme stillerine göre yordanması. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 17(67), 1014-1026.
  • Ünal, Ö. (2013). Pedagojik formasyon sertifika programına devam eden öğrencilerin bireysel öğrenme biçimlerinin Kolb’un sınıflaması temelinde incelenmesi: Çukurova Üniversitesi örneği (Yüksek Lisans Tezi). Çukurova Üniversitesi, Adana.
  • Witkin, H. A. (1962). Psychological differentiation: Studies of development. Publisher: Wiley.
  • Yılmaz M. (2014). Öğretmen adaylarının öğrenme stillerinin öğrenme öğretme anlayışları ve fen öğretimine yönelik özyeterlik inançları ile ilişkisi (Yüksek Lisans Tezi). Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Bolu.
  • Zhang, L. F. (2000). Are thinking styles and personality types related? Educational Psychology, 20(3), 271-284.
  • Zhang, L. F. ve Postiglione G. A. (2001). Thinking styles, self-esteem, and socio-economic status. Personality and Individual Differences, 31(8), 1333-1346.
  • Zhang, L. F. ve Sternberg, R. J. (2005). A threefold model of intellectual styles. Educational Psychology Review, 17(1), 1-53.
  • Zhang, L. F. ve Sternberg, R. J. (2009). Perspectives on the nature of intellectual styles. Springer Publishing Company.

Biyoloji ile Stil Sınıflandırma Yolculuğu: Zihinsel Stile Varış

Yıl 2024, Cilt: 43 Sayı: 2, 871 - 906, 30.12.2024
https://doi.org/10.7822/omuefd.1380712

Öz

Eğitim alanında bugüne dek elde edilen bulgular, bireysel farklılıkların eğitim etkililiğini sağlamada en önemli bileşen olduğunu ortaya koymaktadır. Dolayısıyla stillerin ve stil konulu araştırmaların da bu doğrultuda önemi ortadadır. Literatürde birçok stil türü ve boyutları mevcuttur. Bugüne dek ortaya koyulan stil modellerinin ortak noktaları ve farklılıkları, stil sınıflandırmalarını doğurmuştur. Bireylerin kişilik tiplerine bağlı stil ve algısal tercihlerinin farkında olmaları da oldukça önemli bir konu haline gelmiştir. Dolayısıyla her disiplin stil temelli araştırmaları sistematik olarak incelemelidir. Bu sebeple bu çalışmada, özellikle biyoloji gibi anlaşılması güç bir disiplin için stil temelli araştırmaların dağılımlarını incelemek amaçlanmıştır. Çalışmada Türkiye’de 1990-2022 yılları arasında okul öncesi dönemden itibaren, ilköğretim, ortaöğretim, yükseköğretim düzeylerinde, biyoloji öğretimi çerçevesinde yapılan stil sınıflandırma araştırmalarının belirlenen ölçütlere göre dağılımlarının nasıl olduğu incelenmiştir. Çalışmanın amacı doğrultusunda biyoloji öğretimi çerçevesinde yapılan stil sınıflandırma araştırmalarının anahtar kelime, konu, kuramsal temel ve makale yazarları dağılımlarının nasıl olduğu betimsel içerik analizi ile ortaya koyulmuştur. Çalışma evreni ulusal tezler ve makaleler olarak belirlenmiştir. 1990-2022 yılları arasında toplam 237 araştırma akış modeli kullanılarak analize uygun hale getirilmiştir. Araştırmaların kuramsal temeli Grigorenko ve Sternberg stil sınıflandırmasına göre analiz edilmiştir. Makale bulgularına göre, biyoloji öğretimi çerçevesinde yapılan stil sınıflandırma araştırmalarında, en çok öğrenme stil(ler)i anahtar kelimesinin kullanıldığı, konuların çeşitlik gösterdiği, etkinlik temelli stillerin kuramsal temel olarak daha fazla çalışıldığı tespit edilmiştir. Ayrıca çalışma problemi doğrultusunda literatürdeki yazar bağlantıları hesaplanmıştır. Sonuçlar biyoloji disiplinine özgü şekilde yorumlanarak, zihinsel stil kavram kullanımına vurgu yapılmıştır.

Etik Beyan

Araştırma için Hacettepe Üniversitesi Bilimsel Araştırma ve Yayın Etiği Kurulu’ndan 15.03.2021 tarihli ve E-35853172-300-00001499305 karar sayısı ile etik kurul izni alınmıştır.

Kaynakça

  • Açık, S. (2013). Lise öğrencilerinin öğrenme stilleri ve problem çözme becerileri arasındaki ilişkinin incelenmesi (Yüksek Lisans Tezi). Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Bolu.
  • Ak, Ş. (2008). Öğrenme yaklaşımlarına ilişkin kavramsal bir inceleme. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 8(3), 693-720.
  • Aktaş, S. (2016). Ortaokul 6, 7 ve 8. sınıf fen bilimleri dersi öğretim programlarının öğrencilerin bilimsel süreç becerileri, duygusal zekâları, bilişsel stilleri ve akademik başarılarına etkisi (Yüksek Lisans Tezi). Mustafa Kemal Üniversitesi, Hatay.
  • Allport, G. W. (1937). Personality: A psychological interpretation. Henry Holt and Company.
  • Arsal, Z. ve Özen, R. (2007). Sınıf öğretmeni adaylarının öğrenme stratejileri ve öğrenme biçimi tercihlerinin incelenmesi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 7(2),151-164.
  • Arslan, A. (2013). Ortaokul öğrencilerinin öz yeterlik inançlarının kaynakları ile bazı değişkenler arasındaki ilişkinin incelenmesi. Eğitim Bilimleri: Teori ve Uygulama, 13(4), 1983-1993.
  • Bahar, H. H., Özen, Y. ve Gülaçtı, F. (2009). Eğitim fakültesi öğrencilerinin cinsiyet ve branşa göre akademik başarı durumları ile öğrenme stillerinin incelenmesi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 42(1), 69-86.
  • Bahar, H. H. ve Sülün, A. (2011). Fen bilgisi öğretmen adaylarının öğrenme stilleri, cinsiyet öğrenme stili ilişkisi ve öğrenme stiline göre akademik başarı. Kastamonu Eğitim Dergisi, 19(2), 379-386.
  • Bahar, M. ve Kiras, B. (2017). Türkiye'de yayımlanan çevre eğitimi konulu makale ve tezlerin genel analizi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 17(4), 1702-1720.
  • Bayrak, N. (2016). Biyoloji öğretiminde akıllı değerlendirme sisteminin tasarlanması ve uygulanması (Doktora Tezi). Atatürk Üniversitesi, Erzurum.
  • Black, P. ve Atkin, J. M. (1996). Changing the subject: Innovations in science, mathematichs and technology educations. Routledge.
  • Bowen, G. A. (2009). Document analysis as a qualitative research method. Qualitative Research Journal, 9(2), 27-40.
  • Curry, L. (1983). An organization of learning style theory and constructs. American Educational Research Association. https://files.eric.ed.gov/fulltext/ED235185.pdf
  • Çirkinoğlu Şekercioğlu, A. G. ve Yıldırır, H. E. (2018). Eğitim fakültesi öğrencilerinin epistemolojik inançlarının bazı değişkenlere göre incelenmesi. Necatibey Eğitim Fakültesi Elektronik Fen ve Matematik Eğitimi Dergisi, 12(1), 205-227.
  • Dağhan, G. ve Akkoyunlu, B. (2015). Eğitimde teknoloji kullanım sürdürülebilirliği üzerine yapılan çalışmalardaki genel eğilimler: Bir tematik içerik analizi çalışması. Eğitim ve Bilim, 40(178), 225-253.
  • Demir, R. (2010). Dokuzuncu sınıf öğrencilerinin öğrenme stilleri ve çoklu zekâ alanlarının incelenmesi (Yüksek Lisans Tezi). Çukurova Üniversitesi, Adana.
  • Duran, V. (2019). Öğretmen adaylarının akıl yürütme stilleri, bilişsel çarpıtmaları ve eleştirel düşünme eğilimlerinin incelenmesi (Ondokuz Mayıs Üniversitesi eğitim fakültesi örneği) (Doktora Tezi). Gazi Üniversitesi, Ankara.
  • Ekici, G. (2002). Öğrencilerin öğrenme stillerine dayalı eğitim-öğretim nedir ve bu uygulamada öğretmenlere düşen görevler nelerdir? TSE Standart Ekonomik ve Teknik Dergi, (481), 21-25.
  • Esmer, E. ve Altun, S. (2013). Öğretmen adaylarının zihinsel stil tercihlerine yönelik bir araştırma: Zihinsel stiller değişiyor mu? Trakya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 3(2), 21-30.
  • Esmer, E. ve Altun, S. (2015). Farklı yöntemlerle öğrenim gören öğretmen adaylarının düşünme stilleri değişir mi? Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 16(1), 323-340.
  • Esmer, E. (2017). Stil sınıflamaları ve zihinsel stil kavramının niteliği üzerine bir değerlendirme. İlköğretim Online, 16(2), 713-726.
  • Esmer, E. ve Özden, B. (2017). Öğretim yöntem ve tekniklerinin düşünme stilleri ile bilişüstü farkındalıkları yordama gücü: Sınıf öğretmeni eğitimi üzerine bir araştırma. Turkish Studies (elektronik), 12(28), 307-326.
  • Evin Gencel, İ. (2016). Öğrenme stilleri ve stil odaklı öğretim. Öğrenme-Öğretme Kuramları ve Uygulamadaki Yansımaları (s. 611-637). Pegem Akademi.
  • Eyüboğlu, F. (2010). Eğitimde stil kavramına ilişkin bir inceleme. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 8(3), 569-592.
  • Fettahlıoğlu, P., Matyar, F. ve Ekici, G. (2015). Öğretmen adaylarının fen öğretimi öz-yeterlik inançları ile tutumlarının öğrenme stillerine göre analizi. Milli Eğitim, 44(205), 125-149.
  • Given, B. K. (2000). Learning styles, of a guide for teachers and parents (Revised). Learning Forum Publications.
  • Gough, D., Oliver, S., ve Thomas, J. (Eds.). (2017). An introduction to systematic reviews. Sage pub.
  • Grigorenko, E. L. ve Sternberg, R. J. (1995). Thinking styles. In D. H. Saklofske and M. Zeidner (Eds.), International Handbook of Personality and Intelligence (pp. 205-229). Plenum Press.
  • Gül, Ş. ve Sözbilir, M. (2015). Biology education reserach trends in Turkey: 1997-2012. Eurasia Journal of Mathematics, Science and Technology Education, 11(1), 93-109.
  • Güneş, F. (2012). Eğitimde zihinsel bağımsızlık. Bartın Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1(1), 3-21.
  • Huang, C., Yang, C., Wang, S., Wei, W., Su, J. ve Liang, C. (2020). Evolution of topics in education research: a systematic review using bibliometric analysis. Educational Review, 72(3), 281-297.
  • Jung, C. G. (1923). Psychological types; or, The psychology of individuation. (H.G. Baynes, Trans.). Harcourt, Brace & Co. https://babel.hathitrust.org/cgi/pt?id=uc1.b4377042&view=1up&seq=268
  • Karagöz, N., Tezel, Ö. ve Özabacı, N. (2009). Fen ve teknoloji dersindeki öğrenme biçimlerinin güdülenme ve başarıya etkisi. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 10(2), 277-292.
  • Kaya, F., Özabacı, N. ve Tezel, Ö. (2009). İlköğretim ikinci kademe öğrencilerinin öğrenme stillerinin Kolb öğrenme stili modeline göre demografik değişkenler açısından incelenmesi. Türk Fen Eğitimi Dergisi, 6(1), 11-25.
  • Koç, İ. Y. (2013). KPSS’ye hazırlanan öğretmen adaylarının öğrenme stilleri ile sınav kaygıları arasındaki ilişkinin incelenmesi (Yüksek Lisans Tezi). Yeditepe Üniversitesi, İstanbul.
  • Koçyiğit, M. (2011). Üniversite öğrencilerinin nedensel yüklemeleri ve öğrenme stilleri (Yüksek Lisans Tezi). Afyon Kocatepe Üniversitesi, Afyonkarahisar.
  • Kolb, D. A. (1976). The learning style inventory: Technical manual. Boston, McBer & Company.
  • Köroğlu, M. (2015). Öğretmen adaylarının özel alan yeterlikleri ile öğrenme stilleri arasındaki ilişkinin incelenmesi (Yüksek Lisans Tezi). Ahi Evran Üniversitesi, Kırşehir.
  • Köroğlu, M. ve Sıvacı, S. Y. (2017). Öğretmen adaylarının özel alan yeterlikleri ile öğrenme stilleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 18(1), 471-483.
  • Kurt, H., Ekici, G. ve Aktaş, M. (2014). Biyoloji öğretmen adaylarının öğrenme stilleriyle kişilik tiplerinin ilişkisi. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 3(1), 50-59.
  • Kurt, H., Ekici, G., Gökmen, A., Aktaş, M. ve Aksu, Ö. (2013). Ortaöğretim öğrencilerinin biyoloji laboratuvarı sınıf çevresine ilişkin algılarına öğrenme stillerinin etkisi (Kolb öğrenme stili modeli örneği). Turkish Studies (elektronik), 8(6), 157-177.
  • Miles, M, B. ve Huberman, A. M. (1994). Qualitative data analysis: An expanded sourcebook. (2nd ed.) Sage.
  • Miles, M.B. ve Huberman, A.M. (2015). Nitel veri analizi (1.baskı). Akbaba Altun, S. ve Ersoy, A. (Çev. Eds.). Pegem Akademi.
  • Miller, P. (2001). “Learning styles: The multimedia of the mind. Research report.” (ED451140) https://files.eric.ed.gov/fulltext/ED451140.pdf
  • Novak, J. D. ve Gowin D. B. (1998). Learning how to learn. Cambridge University Press.
  • Okur, M., Bahar, H. H. ve Sülün, A. (2019). Öğrenme stiline göre öğretmen adaylarının ders çalışma yaklaşımlarının incelenmesi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 27(3), 1235-1244.
  • Pazarlı, S. (2009). Öğrenme stilleri ile sınav kaygısı arasındaki ilişki (İstanbul İli Anadolu Yakası Örneği) (Yüksek Lisans Tezi). Yeditepe Üniversitesi, İstanbul.
  • Rayner, S. V ve Riding, R. (1997). Towards a categorisation of cognitive styles and learning styles. Educational Psychology, 17(1), 5-27.
  • Reed, S. K. (2004). Cognition-theory and applications. Wadsworth.
  • Riding, R. ve Cheema, I. (1991). Cognitive styles: An overview and integration. Educational Psychology, 11(3-4), 193-215.
  • Riding, R. ve Rayner, S. (1998). Cognitive styles and learning strategies: Understanding style differences in learning and behavior. David Pulton Publishers
  • Sapancı, A. (2011). Kişilik, bilişüstü ve akademik başarının yapısal eşitlik modellemesi ve başarıdaki öğrenme stili farklılıkları (Doktora Tezi). Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Bolu.
  • Schreirer, M. (2012). Qualitative content analysis in practice. Sage Publications.
  • Schunk, D. H. (2014). Öğrenme teorileri eğitimsel bir bakışla (5. Basımdan Çeviri). Nobel Yayınları.
  • Sternberg, R. J. (1990). Intellectual styles: Theory and classroom implications. In B. Z. Presseisen (Eds.), Learning and thinking styles: Classroom interaction (pp. 18-42). National Education Association.
  • Şahin, E. (2010). İlköğretim sınıf öğretmenlerinin öğretim stili tercihlerinin, cinsiyetlerinin, mesleki kıdemlerinin, özyeterlik algılarının ve özyönetimli öğrenmeye hazırbulunuşluk düzeylerinin mesleki yeterlikleri üzerindeki etkisi (Doktora Tezi). Yıldız Teknik Üniversitesi, İstanbul.
  • Şencan, H. (2005). Sosyal ve davranışsal ölçümlerde güvenilirlik ve geçerlilik. Seçkin Yayıncılık.
  • Türk, E. G. (2011). Ergenlerin düşünme biçemlerini yordayan faktörler: Anne baba, üstbiliş ve epistemolojik inançlar (Doktora Tezi). Ankara Üniversitesi, Ankara.
  • Uygur, S. S. (2018). Lise öğrencilerinde problem çözme becerilerinin akılcı olmayan inanç düzeyi ve karar verme stillerine göre yordanması. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 17(67), 1014-1026.
  • Ünal, Ö. (2013). Pedagojik formasyon sertifika programına devam eden öğrencilerin bireysel öğrenme biçimlerinin Kolb’un sınıflaması temelinde incelenmesi: Çukurova Üniversitesi örneği (Yüksek Lisans Tezi). Çukurova Üniversitesi, Adana.
  • Witkin, H. A. (1962). Psychological differentiation: Studies of development. Publisher: Wiley.
  • Yılmaz M. (2014). Öğretmen adaylarının öğrenme stillerinin öğrenme öğretme anlayışları ve fen öğretimine yönelik özyeterlik inançları ile ilişkisi (Yüksek Lisans Tezi). Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Bolu.
  • Zhang, L. F. (2000). Are thinking styles and personality types related? Educational Psychology, 20(3), 271-284.
  • Zhang, L. F. ve Postiglione G. A. (2001). Thinking styles, self-esteem, and socio-economic status. Personality and Individual Differences, 31(8), 1333-1346.
  • Zhang, L. F. ve Sternberg, R. J. (2005). A threefold model of intellectual styles. Educational Psychology Review, 17(1), 1-53.
  • Zhang, L. F. ve Sternberg, R. J. (2009). Perspectives on the nature of intellectual styles. Springer Publishing Company.
Toplam 66 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Türkçe ve Sosyal Bilimler Eğitimi (Diğer)
Bölüm Araştırma Makaleleri
Yazarlar

Eda Doğan 0000-0001-6985-6358

Cem Gerçek 0000-0002-7744-3825

Yayımlanma Tarihi 30 Aralık 2024
Gönderilme Tarihi 24 Ekim 2023
Kabul Tarihi 30 Haziran 2024
Yayımlandığı Sayı Yıl 2024 Cilt: 43 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Doğan, E., & Gerçek, C. (2024). Biyoloji ile Stil Sınıflandırma Yolculuğu: Zihinsel Stile Varış. Ondokuz Mayis University Journal of Education Faculty, 43(2), 871-906. https://doi.org/10.7822/omuefd.1380712