This study deals with the group of people called ehl-i Kur’an (people of the Qur’an) who accept only the Quran as a basic Islamic source and examines their rising, their basic thoughts concerning hadith and their arguments on their views. While some of the representatives of this group who came out from sub-Indian Continent in the nineteenth century reject totally hadith and sunnah, the others who called Muslim Modernists accept only sound hadihts (mutavâtir hadith) that their numbers may reach at only ten. Although this article does not examine their views in detail, it tries to evaluate their basic thoughts concerning hadith that are basically negative.
Bu çalışma İslâm’ı yalnızca Kur’an metnine indirgeyen bir anlayışın müesses formu olan Ehl-i Kur’ân ekolünün ortaya çıkışını, sünnete yönelik temel temel düşüncelerini ve geliştirdikleri argümantasyonu ele almaktadır. 19. yüzyılda Hind alt kıtasında ortaya çıkan bu ekölün temsilcilerinin bir kısmı hadisi/sünneti tamamıyla reddederken bir kısmı da sayıları ona vardırmadıkları ve mütevatir olarak kabul ettikleri hadislerle yetinme yolunu seçmişler ortaya koydukları temel fikirleri nedeniyle de “İslam modernistleri” sıfatıyla anılmışlardır. Tüm ayrıntısına değinme imkanı olmasa da adı geçen ekolü, sünneti dini kaynaklar arasından çıkarmaya daha doğrusu tümüyle inkar edilmesi gereken bir rivayetler yığını olarak görmeye sevk eden hususlarda makalenin ele aldığı temel konular arasında sayılabilir
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | July 1, 2012 |
Submission Date | November 2, 2014 |
Published in Issue | Year 2012 Volume: 33 Issue: 33 |