Sultan Mamdûh (d. 1263/1847) is a sufi who composed voluminous poetical work in the field of sufi literature. The work that stands out among his voluminous oeuvre is Makhzan al-Asrâr that contains Arabic, Persian and Turkish poems. This work deals with divine love based on the doctrine of the unity of being (wahdat al-wujûd). Some of the topics treated thus include God’s unity, His names and attributes, and the essence of things. In this article, I discuss the reason why Sultan Mamdûh composed poetry and study a variety of topics such as characteristics of his poetry, themes of knowledge and love as presented in the work, and the sufi symbols/allegories employed therein. Finally, I make an assessment of the Sultan Mamdûh’s poems of boasting (fakhriyyât) and his poetic competence.
Sultan Memdûh (ö.1263/1847), Tasavvuf edebiyatı sahasında hacimli manzum eserler kaleme almış bir mutasavvıftır. Külliyat’ı içerisinde ön plana çıkan eseri; Arapça, Farsça ve Türkçe şiirlerden oluşan Mahzenü’l-Esrâr’ıdır. Eserde vahdet-i vücûd öğretisi temelinde ilâhî aşk işlenmektedir. Bu çerçevede; Allah’ın birliği, Cenâb-ı Hakk’ın esmâ ve sıfatları, eşyanın mahiyeti ele alınan konulardan bazılarıdır. Bu makalede; şairin şiir yazmaktaki amacı, şiirinin özellikleri, ilim ve aşk temaları, eserde kullanılan tasavvufî remizler, Sultan Memdûh’un şairliği ve fahriyeleri incelenerek bunlar üzerinde değerlendirmelerde bulunulacaktır.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | June 1, 2012 |
Submission Date | November 2, 2014 |
Published in Issue | Year 2012 Volume: 32 Issue: 32 |