The subject of this article is antropological atheism of Ludwig Feuerbach who is one of the father thinkers of contemporary atheism. It’s main is to evaluate in respect of theism and to discuss the level of his consistency. According to Feuerbach, theism is an illusion. Man ascribes the attributes to the imaginary being which he/she want to reach but can’t. And than he/she put that imaginary being in place of God without being aware of it. This means that religion is nothing apart from man’s worship to himself. ‘Dependence’, ‘egoism’, ‘desire’ and ‘to want to be happy’ are the essential sensations and motivies of human psychology. Feuerbach claims that these are the origion of religion In addition to, in accordig to Feuerbach, religion is childhood dream of being human and, as long as an the level of civilization and culture are develope, man will be aware of this fact. In religion, Man neglects and forgets himself for that ascribe attributes of him to other being. Consequently, devoicity alienates man from himself. By putting ‘an impossible perfect’ in counter of man, religion is neglecting man from his nature, alienate man from himself. We have critically studied Feuerbach’s thoughts that we have summarized abow, in article and, have tried to prove that religion can not be an illusion.
Makalenin konusu, çağdaş ateizmin fikir babalarından Alman filozof Ludwig Feuerbach’ın antropolojik ateizmidir. Amacı ise, bu atezmin teistik açıdan bir değerlendirmesini yapmak ve tutarlılık düzeyini tesbit etmektir. Ludwig Fuerbach’a göre, teizim bir yanılsamadır. İnsan ulaşmak isteyip de ulaşamadığı nitelikleri hayali bir varlığa atfetmektedir. Ve farkına varmadan bu varlığı tanrı konumuna yükseltmektedir. Yani din insanın kendisine tapınmasından başka bir şey değildir. ‘Bağımlılık’, ‘bencillik’, ‘arzu etme’ ve ‘mutlu olmayı isteme’ gibi duygu ve güdüler insan psikolojisinin temel duygu ve güdüleridir. Feuerbach’a göre, dinin kaynağı da bu duygu ve güdülerdir. Ayrıca Feuerbach’a göre, din insanlığın çocukluk rüyasıdır ve insanlık, medeniyet ve kültür düzeyi geliştikçe bu gerçeğin farkına varacaktır. Dinde insan kendisine ait değerleri bir başka varlığa verdiği için kendisini ihmal eder; unutur. dolayısıyla dindarlık insanı kendi doğasına yabancılaştırır. Din insanın karşısına ‘olanaksız bir mükemmel’ koyarak, onu kendi doğasından vazgeçirmekte, insanı kendi öz varlığına karşı yabancılaştırmaktadır. Biz bu makalede, yukarıdaki şekilde özetlenebilecek olan L. Feuerbach’ın görüşlerini eleştirel bir değerlendirmeye tabi tutarak, Tanrı inancının bir yanılsama olamayacağını izah etmeye çalıştık.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | June 1, 2003 |
Submission Date | November 2, 2014 |
Published in Issue | Year 2003 Volume: 14 Issue: 14-15 |